آیه 42 سوره اعراف: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| سطر ۶۱: | سطر ۶۱: | ||
3- در اسلام، تكليف، طاقت‌فرسا نيست. «وُسْعَها» چنانكه در جاى ديگر مى‌خوانيم: «وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ» «1» و «يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» «2» | 3- در اسلام، تكليف، طاقت‌فرسا نيست. «وُسْعَها» چنانكه در جاى ديگر مى‌خوانيم: «وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ» «1» و «يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» «2» | ||
| + | ----- | ||
| + | «1». حج، 78. | ||
| + | |||
| + | «2». بقره، 185. | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۲۹
| <<41 | آیه 42 سوره اعراف | 43>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و آنان که ایمان آوردند و (به قدر وسع) در کار نیک و شایسته کوشیدند-زیرا ما کسی را بیش از وسع تکلیف نکنیم-آنها اهل بهشت و جاودان در آن متنعمند.
و کسانی که ایمان آوردند و [به اندازه طاقت خود] کارهای شایسته انجام دادند، اهل بهشت اند و در آن جاودانه اند، [چرا که] ما هیچ کس را جز به اندازه طاقتش تکلیف نمی کنیم.
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند -هيچ كسى را جز به قدر توانش تكليف نمى‌كنيم- آنان همدم بهشتند [كه] در آن جاودانند.
به هيچ كس جز اندازه توانش تكليف نمى‌كنيم. آنان كه ايمان آورده‌اند و كارهاى نيكو كرده‌اند اهل بهشتند و در آنجا جاويدانند.
و کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند -البته هیچ کس را جز به اندازه تواناییش تکلیف نمی‌کنیم- آنها اهل بهشتند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
وسعها: وسع (به ضم واو)، طاقت و توانايى و كمتر از طاقت. اصل آن به معنى فراخى و گسترش است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ «42»
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، (هر اندازه عمل كرده‌اند مى‌پذيريم، زيرا) هيچ كس را جز به مقدار توانش تكليف نمى‌كنيم. آنان همدم بهشتند، همانان در آن جاودانند.
پیام ها
1- بهشت جاودان، پاداش پيوند ايمان و اعمال صالح است. وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ... أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ
2- گرچه بهتر، انجام همه‌ى كارهاى شايسته است، «وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» امّا در عمل، هر كس به اندازه‌ى توانش مسئول است. «لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها»
3- در اسلام، تكليف، طاقت‌فرسا نيست. «وُسْعَها» چنانكه در جاى ديگر مى‌خوانيم: «وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ» «1» و «يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» «2»
«1». حج، 78.
«2». بقره، 185.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (42)
جلد 4 صفحه 68
بعد از وعيد كافران به خلود در نيران، وعده مؤمنان فرمايد به خلود در جنان:
وَ الَّذِينَ آمَنُوا: آنانكه ايمان آوردند به وحدانيت الهى و تصديق كردند به قرآن و نبوت و معاد، وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: و بجا آوردند اعمال نيك از طاعات و عبادات بدنيه و ماليه و ترك مناهى، لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها:
تكليف نمى‌كنيم و امر نمى‌فرمائيم هر نفسى را مگر بقدر وسع و طاقت نفس، يعنى آنقدر كه بر آن قادر باشد به سهولت بجا آورد، و اگرچه بقدر طاقت در تحت قدرت است، لكن حق تعالى، به فضل خود تكليف به مادون آن فرمود به جهت سهولت بندگان، زيرا وسع مادون طاقت باشد. أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ: آن جماعت مؤمن و عاملين اعمال صالحه، ملازم و مصاحب جنت هستند، هُمْ فِيها خالِدُونَ: ايشان در آن بهشت مخلد و دائم و ثابتند الى الابد و متنعمند به نعم غير متناهى، به غير موت و فوت و بدون زوال.
برهان: آيه شريفه دلالت دارد بر بطلان قول مجبره در تجويز تكليف ما لا يطاق و استطاعت مع الفعل، زيرا صريحا فرمايد تكليف نمى‌فرمائيم هر نفسى را مگر بقدر وسع و طاقت. پس اگر كفر را در كافر، خداى تعالى خلق، و او را امر به ايمان فرمايد، هر آينه قبيح، و مخالف صريح آيه شريفه است.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (42)
ترجمه
و آنانكه ايمان آوردند و بجا آوردند كارهاى شايسته را تكليف نمى‌كنيم كسى را مگر بقدر وسعش آن جماعت اهل بهشتند ايشان در آن جاودانيانند.
تفسير
كسانيكه ايمان آوردند بآيات الهى و سركشى ننمودند از قبول آنها و بقدر وسع خودشان عمل نمودند باحكام الهى استحقاق نعيم جاودانى را تحصيل كرده‌اند چون خداوند زيادتر از وسع بندگان تكليف نمى‌فرمايد و آن كمتر از حدّ طاقت است و اين بمقتضاى رحمت رحمانيه او است كه نمى‌خواهد بندگانش در زحمت باشند بنابر اين جمله لا نكلّف نفسا الا وسعها معترضه بين مبتدا و خبر است و براى ترغيب باكتساب نعيم جاودان در مقابل عمل سهل و آسان ذكر شده است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ لا نُكَلِّفُ نَفساً إِلاّ وُسعَها أُولئِكَ أَصحاب‌ُ الجَنَّةِ هُم فِيها خالِدُونَ (42)
و كساني که ايمان آوردند و اعمال صالحه بجا آوردند تكليف نميكنيم نفسي را مگر بمقدار وسع و توانايي او اينها اصحاب بهشت هستند و اينها در بهشت هميشه هستند.
وَ الَّذِينَ آمَنُوا مقابل آن كساني که تكذيب آيات كردند و استكبار نمودند كساني که ايمان بآيات الهي آوردند و قبول كردند و زير بار رفتند و تسليم شدند وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ نظر به اينكه الصّالِحات‌ِ جمع محلي بالف و لام است افاده عموم ميكند توهم ميشود که مراد جميع اعمال صالحه است و اينکه از قدرت بشر خارج است فقط مختص بمعصوم است لذا ميفرمايد لا نُكَلِّفُ نَفساً إِلّا وُسعَها که گفتند وسع كمتر از طاقت است دون الطاقه يعني اعمال صالحه را بقدري که حرج و ضيق نباشد بجا آوردند ما فوق اينکه و لو قدرت هم داشته باشند توقع از آنها نيست ما جَعَلَ عَلَيكُم فِي الدِّينِ مِن حَرَجٍ حج آيه 77 يُرِيدُ اللّه‌ُ بِكُمُ اليُسرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ العُسرَ بقره آيه 181، دين مقدس اسلام دين سمحه سهله است
جلد 7 - صفحه 322
امر مشكلي در دين نيست.
أُولئِكَ أَصحاب‌ُ الجَنَّةِ مصاحب كسي را گويند که با او باشد و از او جدا نشود هُم فِيها خالِدُونَ توهم نشود که مصاحبت با بهشت موقت است و مدت دارد هميشه در بهشت ابد الاباد هستند دار بقاء است نه مثل دنيا که همه چيزش فاني و زائل ميشود و از دست ميرود.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 42)- آرامش کامل و سعادت جاویدان! در آیات گذشته بحث از سرنوشت منکران آیات خدا و متکبران و ظالمان بود، در اینجا آینده روشن افراد با ایمان را چنین شرح می‌دهد: «کسانی که ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، ...
اهل بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند» (وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ...
أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیها خالِدُونَ).
ولی در میان این جمله یک جمله معترضه که اشاره به پاسخ بسیاری از سؤالات است بیان کرده، می‌گوید: «ما هیچ کس را جز به اندازه توانائیش تکلیف نمی‌کنیم» (لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها)
.اشاره به این که کسی تصور نکند که قرار گرفتن در صف افراد با ایمان و انجام عمل صالح در دسترس همه کس نیست، زیرا تکالیف پروردگار به اندازه قدرت
ج2، ص47
افراد است.
این آیه مانند بسیاری دیگر از آیات قرآن، وسیله نجات و سعادت جاویدان را منحصرا ایمان و عمل شایسته معرفی می‌کند و به این ترتیب به عقیده خرافی مسیحیان امروز که وسیله نجات را قربانی شدن مسیح در برابر گناهان بشریت می‌دانند، خط بطلان می‌کشد، اصرار قرآن روی مسأله ایمان و عمل صالح در آیات مختلف برای کوبیدن این طرز تفکر و مانند آن است.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
