نماز امام محمد باقر علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۲: سطر ۲:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
  
نماز [[امام باقر]] عليه السلام دو ركعت است در هر ركعت [[سوره حمد]] يك مرتبه و:
+
نماز [[امام باقر]] عليه السلام دو [[رکعت|ركعت]] است در هر ركعت [[سوره حمد]] يك مرتبه،و
  
<I> سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ</I> (صد مرتبه)
+
'''<I> «سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ»</I>''' (صد مرتبه)
  
 
منزه است [[خدا]] و ستايش خاص خدا است
 
منزه است [[خدا]] و ستايش خاص خدا است
  
<I>وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ</I> (صد مرتبه)  
+
'''<I>و «لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ</I>''' (صد مرتبه)  
  
 
و معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است.
 
و معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است.
  
[[دعا]] آن حضرت:  
+
[[دعا|دعای]] بعد از نماز آن حضرت:  
 
----
 
----
<I> اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ يا حَليمُ ذُو اَناةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَيِّئاتى وَ ما عِنْدى</I>
+
'''{{متن دعا|اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ يا حَليمُ ذُو اَناةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ'''
 +
|
 +
خدايا از تو مى خواهم اى بردبارى كه (با بندگان) مدارا كنى و آمرزنده و مهربانى}}
  
خدايا از تو مى خواهم اى بردبارى كه (با بندگان) مدارا كنى و آمرزنده و مهربانى (مى خواهم) كه از گناهانم و بدي هايى كه در نزد من است
+
'''{{متن دعا|اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَيِّئاتى وَ ما عِنْدى بِحُسْنِ ما عِنْدَكَ'''
 +
|
 +
(مى خواهم) كه از گناهانم و بدي هايى كه در نزد من است بدان خوبي ها كه نزد تو است درگذرى}}
  
<I>بِحُسْنِ ما عِنْدَكَ وَ اَنْ تُعْطِيَنى مِنْ عَطاَّئِكَ ما يَسَعُنى وَ تُلْهِمَنى</I>
+
'''{{متن دعا|وَ اَنْ تُعْطِيَنى مِنْ عَطاَّئِكَ ما يَسَعُنى'''
 +
|
 +
و از عطاى خود به اندازه كه فرايم گيرد (يا آن چه در خور طاقت من است) به من عطا كنى}}
  
بدان خوبي ها كه نزد تو است درگذرى و از عطاى خود به اندازه كه فرايم گيرد (يا آن چه در خور طاقت من است) به من عطا
+
'''{{متن دعا|وَ تُلْهِمَنى</I> <I>فيما اَعْطَيْتَنِى الْعَمَلَ فيهِ بِطاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ'''
 +
|
 +
و الهام كنى مرا كه در آن چه به من عطا كردى در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بكار برم}}
  
<I>فيما اَعْطَيْتَنِى الْعَمَلَ فيهِ بِطاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ وَ اَنْ تُعْطِيَنى</I>
+
'''{{متن دعا|وَ اَنْ تُعْطِيَنى</I> <I>مِنْ عَفْوِكَ ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ كَرامَتَكَ'''
 +
|
 +
و بدان اندازه مرا مشمول گذشت خود قرار دهى كه بوسيله آن مستوجب كرامت و بزرگواريت گردم}}
  
كنى و الهام كنى مرا كه در آن چه به من عطا كردى در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بكار برم و بدان اندازه مرا مشمول
+
'''{{متن دعا|اَللّهُمَّ اَعْطِنى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ</I> <I>لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ'''
 +
|
 +
خدايا به من بده آن چه را تو شايسته آنى و مكن با من آن چه من سزاوار آنم}}
  
<I>مِنْ عَفْوِكَ ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ كَرامَتَكَ اَللّهُمَّ اَعْطِنى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ</I>
+
'''{{متن دعا|فَاِنَّما اَنَا بِكَ وَ لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاّ مِنْكَ'''
 +
|
 +
زيرا كه تنها من به تو توسل جسته و هرگز خيرى به من نرسيده جز از ناحيه تو}}
  
گذشت خود قرار دهى كه بوسيله آن مستوجب كرامت و بزرگواريت گردم خدايا به من بده آن چه را تو شايسته آنى و
+
'''{{متن دعا|يااَبْصَرَالاَبْصَرينَ وَ يا اَسْمَعَ السّامِعِينَ وَ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ'''
 +
|
 +
اى بيناترين بينايان و اى شنواترين شنوايان و اى عادل ترين داوران}}
  
<I>لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ فَاِنَّما اَنَا بِكَ وَ لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاّ مِنْكَ يا</I>
+
'''{{متن دعا|وَ يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ'''
 
+
|
مكن با من آن چه من سزاوار آنم زيرا كه تنها من به تو توسل جسته و هرگز خيرى به من نرسيده جز از ناحيه تو اى
+
و اى پناه پناه جويان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان درود فرست بر محمد و آلش.}}
 
 
<I>اَبْصَرَالاَبْصَرينَ وَ يا اَسْمَعَ السّامِعِينَ وَ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ وَ يا</I>
 
 
 
بيناترين بينايان و اى شنواترين شنوايان و اى عادل ترين داوران و اى
 
 
 
<I>جارَالْمُسْتَجيرينَ وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ</I>
 
 
 
پناه پناه جويان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان درود فرست بر محمد و آلش
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، مهر ثامن الائمه، چاپ سوم، اصفهان 82، ص 93.
+
[[حاج شیخ عباس قمی|شيخ عباس قمي]]، [[مفاتیح الجنان|مفاتيح الجنان]]، مهر ثامن الائمه، چاپ سوم، اصفهان 82، ص 93.
  
 
{{شناختنامه امام محمد باقر (ع)}}
 
{{شناختنامه امام محمد باقر (ع)}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۰


این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


نماز امام باقر عليه السلام دو ركعت است در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه،و

«سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ» (صد مرتبه)

منزه است خدا و ستايش خاص خدا است

و «لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ (صد مرتبه)

و معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است.

دعای بعد از نماز آن حضرت:


اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ يا حَليمُ ذُو اَناةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ

خدايا از تو مى خواهم اى بردبارى كه (با بندگان) مدارا كنى و آمرزنده و مهربانى
اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَيِّئاتى وَ ما عِنْدى بِحُسْنِ ما عِنْدَكَ

(مى خواهم) كه از گناهانم و بدي هايى كه در نزد من است بدان خوبي ها كه نزد تو است درگذرى
وَ اَنْ تُعْطِيَنى مِنْ عَطاَّئِكَ ما يَسَعُنى

و از عطاى خود به اندازه كه فرايم گيرد (يا آن چه در خور طاقت من است) به من عطا كنى
وَ تُلْهِمَنى فيما اَعْطَيْتَنِى الْعَمَلَ فيهِ بِطاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ

و الهام كنى مرا كه در آن چه به من عطا كردى در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بكار برم
وَ اَنْ تُعْطِيَنى مِنْ عَفْوِكَ ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ كَرامَتَكَ

و بدان اندازه مرا مشمول گذشت خود قرار دهى كه بوسيله آن مستوجب كرامت و بزرگواريت گردم
اَللّهُمَّ اَعْطِنى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ

خدايا به من بده آن چه را تو شايسته آنى و مكن با من آن چه من سزاوار آنم
فَاِنَّما اَنَا بِكَ وَ لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاّ مِنْكَ

زيرا كه تنها من به تو توسل جسته و هرگز خيرى به من نرسيده جز از ناحيه تو
يااَبْصَرَالاَبْصَرينَ وَ يا اَسْمَعَ السّامِعِينَ وَ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ

اى بيناترين بينايان و اى شنواترين شنوايان و اى عادل ترين داوران
وَ يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و اى پناه پناه جويان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان درود فرست بر محمد و آلش.

منابع

شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، مهر ثامن الائمه، چاپ سوم، اصفهان 82، ص 93.

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه