منتخب طریحی (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « پرونده:Ketab138.jpg|بندانگشتی|المنتخب للطريحي في جمع المراثي و الخطب المشتهر با...» ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab138.jpg|بندانگشتی|المنتخب للطريحي في جمع المراثي و الخطب المشتهر بالفخري]]
+
[[پرونده:Ketab138.jpg|بندانگشتی|المنتخب للطریحی فی جمع المراثی و الخطب]]
  
==معرفی اجمالی==
+
'''«المنتخب فی جمع المراثی و الخطب»''' مشهور به «الفخری»، که به آن «المجالس الطریحیة» و «المجالس الفخریة» نیز می‌گویند، تألیف [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طریحی نجفی]] (م، ۱۰۸۵ ق) است که شامل مجموعه‌‎ای از [[حدیث|احادیث]] و [[مرثیه|مراثی]] درباره [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]](ع) و برخی دیگر از [[ائمه اطهار|ائمه]] معصومین(ع) است؛ البته اغلب مطالب کتاب به امام حسین(ع) اختصاص دارد و محور کتاب، آن حضرت می‌باشد.<ref>اسفندیاری، محمد، ص۹۷</ref>
'''المنتخب في جمع المراثي و الخطب المشتهر بـ (الفخري)'''، که به آن «المجالس الطريحية» و «المجالس الفخرية» نیز می‌گویند، تألیف [[طریحی، فخرالدین بن محمد|فخرالدین طریحی نجفی]] است که شامل مجموعه‌‎ای از احادیث و مراثی درباره امام حسین(ع) و برخی دیگر از ائمه معصومین(ع) است. اغلب مطالب کتاب به امام حسین(ع) اختصاص دارد و محور کتاب، آن حضرت می‌باشد<ref>اسفندیاری، محمد، ص97</ref>
 
  
==ساختار==
+
==ساختار کتاب==
این کتاب دو جلدی، با مقدمه‌ای مختصر از مؤلف آغاز گردیده، سپس متن کتاب در دو جلد آمده است. هر جلد آن شامل ده مجلس و هر مجلس شامل سه باب است. در هر باب و مجلس از یک موضوع بحث نشده، بلکه هریک از ابواب و مجالس، شامل موضوعات متعدد و البته بی‌ارتباط است<ref>ر.ک: همان</ref>
+
این کتاب دو جلدی، با مقدمه‌ای مختصر از مؤلف آغاز گردیده، سپس متن کتاب در دو جلد آمده است. هر جلد آن شامل ده مجلس و هر مجلس شامل سه باب است. در هر باب و مجلس از یک موضوع بحث نشده، بلکه هریک از ابواب و مجالس، شامل موضوعات متعدد و البته بی‌ارتباط است.<ref>ر.ک: همان</ref>
  
 
==گزارش محتوا==
 
==گزارش محتوا==
المنتخب، تاریخ‌نگاری زندگی یا قیام امام حسین(ع) نیست، بلکه مجموعه‌ای است که شامل حدیث و شعر می‌شود و درباره آن حضرت نوشته شده است. مطالب هر باب و نیز هر مجلس، غالبا با خطاب به مؤمنان آغاز می‌شود و به آنها توصیه می‌شود که گریه و ندبه کنند و ماتم پیشه سازند و در عزاداری بکوشند. در سراسر کتاب عباراتی چون «أجروا ماء العيون» و «أجروا الدماء من العيون» و «اسكبوا العبرات» ملاحظه می‌شود. آنگاه احادیث و اشعاری در فضائل و مصائب نقل می‌شود. اغلب احادیث کتاب مرسل و برخی از آنها مجعول است؛ مضافا اینکه مأخذ احادیث بیان نشده است.
+
المنتخب، تاریخ‌نگاری زندگی یا قیام [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]](ع) نیست، بلکه مجموعه‌ای است که شامل [[حدیث]] و [[شعر]] می‌شود و درباره آن حضرت نوشته شده است. مطالب هر باب و نیز هر مجلس، غالبا با خطاب به مؤمنان آغاز می‌شود و به آنها توصیه می‌شود که [[گریه]] و ندبه کنند و ماتم پیشه سازند و در عزاداری بکوشند. در سراسر کتاب عباراتی چون «أجروا ماء العیون» و «أجروا الدماء من العیون» و «اسکبوا العبرات» ملاحظه می‌شود. آنگاه احادیث و اشعاری در فضائل و مصائب نقل می‌شود. اغلب احادیث کتاب [[حدیث مرسل|مرسل]] و برخی از آنها [[حدیث جعلی|مجعول]] است؛ مضافا اینکه مأخذ احادیث بیان نشده است.
  
از ساختار و محتوای کتاب چنین برمی‌آید که نویسنده آن را به هدف گریاندن مؤمنان و تشویق به عزاداری و برای خواندن در مجلس عزا نوشته است. در واقع المنتخب، «روضه‌نویسی» از مقتل امام حسین(ع) است و کمتر کتابی بدین سبک و سیاق و البته بدین اندازه غیر منظم، درباره آن حضرت نوشته شده است. عالمان باریک‌بین بر آنند که در این کتاب مسامحات زیادی یافت می‌شود و مطالب ویژه آن اعتباری ندارد<ref>همان</ref>
+
از ساختار و محتوای کتاب چنین برمی‌آید که نویسنده آن را به هدف گریاندن مؤمنان و تشویق به عزاداری و برای خواندن در مجلس عزا نوشته است. در واقع المنتخب، «روضه‌نویسی» از [[مقتل]] امام حسین(ع) است و کمتر کتابی بدین سبک و سیاق و البته بدین اندازه غیر منظم، درباره آن حضرت نوشته شده است. عالمان باریک‌بین بر آنند که در این کتاب مسامحات زیادی یافت می‌شود و مطالب ویژه آن اعتباری ندارد.<ref>همان</ref>
  
از متن کتاب پیداست که مؤلف، آن را نخست در مجالسی که شبانه‌روز در دهه محرم برپا می‌شد در حال و هوای روضه‌خوانی برای مردم خوانده و سپس در قالب مجالس‌نگاری آن را تألیف کرده است. از آنجا که این کتابِ کشکول‌گونه به‌صورت غیر مستند و بدون تحقیق تألیف شده است، بسیاری از کتاب‌شناسان و حدیث‌پژوهان از آن انتقاد کرده‌اند و گفته‌اند که کتاب منتخب طریحی بر مطالب موهومی مشتمل است؛ مثل آنکه از عروسی قاسم بن الحسن(ع) سخن می‌گوید و یا می‌نویسد که حضرت عبدالعظیم حسنی را دشمنانش در شهر ری زنده‌به‌گور کردند. میرزا محمد ارباب نیز در جایی می‌نویسد: «در کتاب منتخب، مسامحات بسیاری نموده که بر اهل بصیرت و اطلاع پوشیده نیست» و در جایی دیگر می‌نویسد: «روایت مختصه به آن کتاب (منتخب) اعتباری ندارد». در جایی که سخن از حدیث کسا است، پس از آنکه به متواتر بودن حدیث کسا تصریح می‌کند، در ادامه می‌نویسد: «و اما حدیث کسای معروف در زمان ما در کتب معتبره نقل نشده و از خصایص منتخب شیخ طریحی است... و حال خصائص منتخب بر اهل علم مکشوف است»<ref>آلاندوزلی، محمد، ص164</ref>
+
از متن کتاب پیداست که مؤلف، آن را نخست در مجالسی که شبانه‌روز در دهه [[ماه محرم|محرم]] برپا می‌شد در حال و هوای [[روضه خوانی|روضه‌خوانی]] برای مردم خوانده و سپس در قالب مجالس‌نگاری آن را تألیف کرده است. از آنجا که این کتابِ کشکول‌گونه به‌صورت غیر مستند و بدون تحقیق تألیف شده است، بسیاری از کتاب‌شناسان و حدیث‌پژوهان از آن انتقاد کرده‌اند و گفته‌اند که کتاب منتخب طریحی بر مطالب موهومی مشتمل است؛ مثل آنکه از عروسی [[قاسم بن الحسن علیه السلام|قاسم بن الحسن]](ع) سخن می‌گوید و یا می‌نویسد که [[حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام|حضرت عبدالعظیم حسنی]] را دشمنانش در شهر ری زنده‌به‌گور کردند. میرزا محمد ارباب نیز در جایی می‌نویسد: «در کتاب منتخب، مسامحات بسیاری نموده که بر اهل بصیرت و اطلاع پوشیده نیست»، و در جایی دیگر می‌نویسد: «روایت مختصه به آن کتاب (منتخب) اعتباری ندارد». در جایی که سخن از [[حدیث کسا]] است، پس از آنکه به [[خبر متواتر|متواتر]] بودن این حدیث تصریح می‌کند، در ادامه می‌نویسد: «و اما حدیث کسای معروف در زمان ما در کتب معتبره نقل نشده و از خصایص منتخب شیخ طریحی است... و حال خصائص منتخب بر اهل علم مکشوف است».<ref>آلاندوزلی، محمد، ص۱۶۴</ref>
  
بااین‌همه منتخب طریحی همواره مطلوب طبع روضه‌خوانان بوده است و بسیاری از مؤلفانی که پیرامون عاشورا و امام حسین(ع) کتاب تألیف کرده‌اند فراوان از آن نقل قول کرده و از آنجا که کتابی مشهور و متداول است بدون تأمل و تحقیق آن را مأخذ و منبع اقوال و آرای خود ساخته‌اند. غافل از اینکه بسیاری از تحریف‌های عاشورا ریشه در منتخب طریحی دارد و دست‌کم این است که با انتشار منتخب آن تحریف‌ها نیز منتشر شده‌اند. در توضیح، فهرست کوتاهی از تحریف‌های منتخب را در اینجا می‌آوریم:
+
بااین‌همه، منتخب طریحی همواره مطلوب طبع روضه‌خوانان بوده است و بسیاری از مؤلفانی که پیرامون [[عاشورا]] و [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]](ع) کتاب تألیف کرده‌اند، فراوان از آن نقل قول کرده و از آنجا که کتابی مشهور و متداول است بدون تأمل و تحقیق آن را مأخذ و منبع اقوال و آرای خود ساخته‌اند. غافل از اینکه بسیاری از [[تحریفات واقعه ی عاشورا|تحریف‌های عاشورا]] ریشه در منتخب طریحی دارد و دست‌کم این است که با انتشار منتخب، آن تحریف‌ها نیز منتشر شده‌اند. در توضیح، فهرست کوتاهی از تحریف‌های منتخب را در اینجا می‌آوریم:
# «هل من ناصر ينصر الذرية الأطهار».
 
#:[[طریحی، فخرالدین بن محمد|طریحی]] این سخن را چندین بار با تکرار از زبان امام حسین(ع) آورده است؛ اما ما هرچه گشته‌ایم مستند و مأخذ آن را نیافته و آن را در کتابی که قابل استناد باشد هرگز ندیده‌ایم. احتمال اینکه «هل من ناصر ينصرني» شعاری بیش نباشد، بعید نیست.
 
# «سپاه ابن سعد هفتاد هزار سواره بود».
 
# «افسانه ساربان».
 
# «داستان دختر سه‌ساله در خرابه شام».
 
# «افسانه عروسی قاسم».
 
# «اسقوني شربة من الماء».
 
[[طریحی، فخرالدین بن محمد|فخرالدین طریحی]] این سخن ساختگی را نیز از زبان امام حسین(ع) نقل کرده است که تنها می‌تواند مطلوب طبع کسانی واقع شود که همه چیز را در گریه و عزاداری خلاصه می‌کنند؛ وگرنه این حدیث مجعول را سند و مدرکی نیست. مفهوم ذلت‌بار و توهین‌آمیز آن، حضرت ابوالاحرار و پیشوای رادمردان را که به‌حق «ابوضیم» و «امام العزه» خوانده شده است، هرگز نشاید و تناسبی با روح حسینی ندارد.
 
# «امام حسین(ع) ده هزار سواره را در روز عاشورا کشت، اما از بس که در سپاه بسیار بودند شکافی دیده نشد».
 
# «خبر مسلم جصّاص، حاکی از اینکه حضرت زینب در کوفه سر به چوب محمل کوبید و…».
 
عبارت [[طریحی، فخرالدین بن محمد|طریحی]] در این‌باره چنین است:
 
«فرأت رأس أخيها فنطحت جبينها بمقدم المحمل حتی رأينا الدم يخرج من تحت قناعها و أومت إليه بحرقة و جعلت تقول:
 
  
يا هلالاً لما استتمّ كمال غاله خسفه فأبدی غروبا».
+
#«هل من ناصر ینصر الذریة الأطهار». [[فخرالدین طریحی|طریحی]] این سخن را چندین بار با تکرار از زبان امام حسین(ع) آورده است؛ اما ما هرچه گشته‌ایم مستند و مأخذ آن را نیافته و آن را در کتابی که قابل استناد باشد هرگز ندیده‌ایم. احتمال اینکه «هل من ناصر ینصرنی» شعاری بیش نباشد، بعید نیست.
 +
#«سپاه [[عمر بن سعد|ابن سعد]] هفتاد هزار سواره بود».
 +
#«افسانه ساربان».
 +
#«داستان دختر سه‌ساله در خرابه [[شام]]».
 +
#«افسانه عروسی قاسم».
 +
#«اسقونی شربة من الماء». فخرالدین طریحی این سخن ساختگی را نیز از زبان امام حسین(ع) نقل کرده است که تنها می‌تواند مطلوب طبع کسانی واقع شود که همه چیز را در گریه و عزاداری خلاصه می‌کنند؛ وگرنه این حدیث مجعول را [[سند حدیث|سند]] و مدرکی نیست. مفهوم ذلت‌بار و توهین‌آمیز آن، حضرت ابوالاحرار و پیشوای رادمردان را که به‌حق «ابوضیم» و «امام العزه» خوانده شده است، هرگز نشاید و تناسبی با روح حسینی ندارد.
 +
#«امام حسین(ع) ده هزار سواره را در [[روز عاشورا]] کشت، اما از بس که در سپاه بسیار بودند شکافی دیده نشد».
 +
#«خبر مسلم جصّاص، حاکی از اینکه [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] در [[کوفه]] سر به چوب محمل کوبید و…». عبارت طریحی در این‌باره چنین است: «فرأت رأس أخیها فنطحت جبینها بمقدم المحمل حتی رأینا الدم یخرج من تحت قناعها و أومت إلیه بحرقة و جعلت تقول: یا هلالاً لما استتمّ کمال غاله خسفه فأبدی غروبا». [[قمی، عباس|محدث قمی]] بااینکه این خبر را پیش‌تر بدون اینکه نقد و بررسی کند، در جایی نقل کرده بود، اما پس از تحقیق در جایی دیگر به نقد و رد آن پرداخته و نوشته است: «ذکر محامل و هودج در غیر خبر مسلم جصاص نیست و این خبر را گرچه [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] نقل فرموده، لکن مأخذ نقل آن منتخب طریحی و کتاب نور العین است که حال هر دو کتاب بر اهل فن حدیث مخفی نیست. نسبت شکستن سر به جناب زینب(س) و اشعار معروفه نیز بعید است از آن مخدره که عقیله هاشمیین و عالمه غیر معلمه و رضیعه ثدی نبوت و صاحب مقام رضا و تسلیم است».<ref>همان، ص۱۶۴ و ۱۶۵</ref>
  
[[قمی، عباس|محدث قمی]] بااینکه این خبر را پیش‌تر بدون اینکه نقد و بررسی کند، در جایی نقل کرده بود، اما پس از تحقیق در جایی دیگر به نقد و رد آن پرداخته و نوشته است: «ذکر محامل و هودج در غیر خبر مسلم جصاص نیست و این خبر را گرچه [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] نقل فرموده، لکن مأخذ نقل آن منتخب طریحی و کتاب نور العين است که حال هر دو کتاب بر اهل فن حدیث مخفی نیست. نسبت شکستن سر به جناب زینب(س) و اشعار معروفه نیز بعید است از آن مخدره که عقیله هاشمیین و عالمه غیر معلمه و رضیعه ثدی نبوت و صاحب مقام رضا و تسلیم است<ref>همان، ص164 و 165</ref>
+
==پانویس==
 
 
==وضعیت کتاب==
 
فهرست محتویات هر دو جلد در پایان جلد دوم آمده است.
 
 
 
کتاب خالی از پاورقی است.
 
 
 
==پانویس ==
 
 
<references />
 
<references />
  
 
==منابع مقاله==
 
==منابع مقاله==
# مقدمه و متن کتاب.
 
# اسفندیاری، محمد، کتاب‌شناسی تاریخی امام حسین(ع) به ضمیمه امام حسین(ع) در الذريعة، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، 1380ش.
 
# [[:noormags:30936|آلاندوزلی، محمد، کتاب‌شناسی توصیفی - انتقادی پیرامون تحریف‌های عاشورا، مجله آینه پژوهش، آذر و اسفند 1381، شماره 77 و 78]]
 
  
== منبع ==
+
#مقدمه و متن کتاب.
 +
#اسفندیاری، محمد، کتاب‌شناسی تاریخی امام حسین(ع) به ضمیمه امام حسین(ع) در الذریعة، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، ۱۳۸۰ش.
 +
#آلاندوزلی، محمد، کتاب‌شناسی توصیفی - انتقادی پیرامون تحریف‌های عاشورا، مجله آینه پژوهش، آذر و اسفند ۱۳۸۱، شماره ۷۷ و ۷۸.
 +
 
 +
==منبع==
 
ویکی نور
 
ویکی نور
 +
 +
[[رده:مقاتل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۹

المنتخب للطریحی فی جمع المراثی و الخطب

«المنتخب فی جمع المراثی و الخطب» مشهور به «الفخری»، که به آن «المجالس الطریحیة» و «المجالس الفخریة» نیز می‌گویند، تألیف فخرالدین طریحی نجفی (م، ۱۰۸۵ ق) است که شامل مجموعه‌‎ای از احادیث و مراثی درباره امام حسین(ع) و برخی دیگر از ائمه معصومین(ع) است؛ البته اغلب مطالب کتاب به امام حسین(ع) اختصاص دارد و محور کتاب، آن حضرت می‌باشد.[۱]

ساختار کتاب

این کتاب دو جلدی، با مقدمه‌ای مختصر از مؤلف آغاز گردیده، سپس متن کتاب در دو جلد آمده است. هر جلد آن شامل ده مجلس و هر مجلس شامل سه باب است. در هر باب و مجلس از یک موضوع بحث نشده، بلکه هریک از ابواب و مجالس، شامل موضوعات متعدد و البته بی‌ارتباط است.[۲]

گزارش محتوا

المنتخب، تاریخ‌نگاری زندگی یا قیام امام حسین(ع) نیست، بلکه مجموعه‌ای است که شامل حدیث و شعر می‌شود و درباره آن حضرت نوشته شده است. مطالب هر باب و نیز هر مجلس، غالبا با خطاب به مؤمنان آغاز می‌شود و به آنها توصیه می‌شود که گریه و ندبه کنند و ماتم پیشه سازند و در عزاداری بکوشند. در سراسر کتاب عباراتی چون «أجروا ماء العیون» و «أجروا الدماء من العیون» و «اسکبوا العبرات» ملاحظه می‌شود. آنگاه احادیث و اشعاری در فضائل و مصائب نقل می‌شود. اغلب احادیث کتاب مرسل و برخی از آنها مجعول است؛ مضافا اینکه مأخذ احادیث بیان نشده است.

از ساختار و محتوای کتاب چنین برمی‌آید که نویسنده آن را به هدف گریاندن مؤمنان و تشویق به عزاداری و برای خواندن در مجلس عزا نوشته است. در واقع المنتخب، «روضه‌نویسی» از مقتل امام حسین(ع) است و کمتر کتابی بدین سبک و سیاق و البته بدین اندازه غیر منظم، درباره آن حضرت نوشته شده است. عالمان باریک‌بین بر آنند که در این کتاب مسامحات زیادی یافت می‌شود و مطالب ویژه آن اعتباری ندارد.[۳]

از متن کتاب پیداست که مؤلف، آن را نخست در مجالسی که شبانه‌روز در دهه محرم برپا می‌شد در حال و هوای روضه‌خوانی برای مردم خوانده و سپس در قالب مجالس‌نگاری آن را تألیف کرده است. از آنجا که این کتابِ کشکول‌گونه به‌صورت غیر مستند و بدون تحقیق تألیف شده است، بسیاری از کتاب‌شناسان و حدیث‌پژوهان از آن انتقاد کرده‌اند و گفته‌اند که کتاب منتخب طریحی بر مطالب موهومی مشتمل است؛ مثل آنکه از عروسی قاسم بن الحسن(ع) سخن می‌گوید و یا می‌نویسد که حضرت عبدالعظیم حسنی را دشمنانش در شهر ری زنده‌به‌گور کردند. میرزا محمد ارباب نیز در جایی می‌نویسد: «در کتاب منتخب، مسامحات بسیاری نموده که بر اهل بصیرت و اطلاع پوشیده نیست»، و در جایی دیگر می‌نویسد: «روایت مختصه به آن کتاب (منتخب) اعتباری ندارد». در جایی که سخن از حدیث کسا است، پس از آنکه به متواتر بودن این حدیث تصریح می‌کند، در ادامه می‌نویسد: «و اما حدیث کسای معروف در زمان ما در کتب معتبره نقل نشده و از خصایص منتخب شیخ طریحی است... و حال خصائص منتخب بر اهل علم مکشوف است».[۴]

بااین‌همه، منتخب طریحی همواره مطلوب طبع روضه‌خوانان بوده است و بسیاری از مؤلفانی که پیرامون عاشورا و امام حسین(ع) کتاب تألیف کرده‌اند، فراوان از آن نقل قول کرده و از آنجا که کتابی مشهور و متداول است بدون تأمل و تحقیق آن را مأخذ و منبع اقوال و آرای خود ساخته‌اند. غافل از اینکه بسیاری از تحریف‌های عاشورا ریشه در منتخب طریحی دارد و دست‌کم این است که با انتشار منتخب، آن تحریف‌ها نیز منتشر شده‌اند. در توضیح، فهرست کوتاهی از تحریف‌های منتخب را در اینجا می‌آوریم:

  1. «هل من ناصر ینصر الذریة الأطهار». طریحی این سخن را چندین بار با تکرار از زبان امام حسین(ع) آورده است؛ اما ما هرچه گشته‌ایم مستند و مأخذ آن را نیافته و آن را در کتابی که قابل استناد باشد هرگز ندیده‌ایم. احتمال اینکه «هل من ناصر ینصرنی» شعاری بیش نباشد، بعید نیست.
  2. «سپاه ابن سعد هفتاد هزار سواره بود».
  3. «افسانه ساربان».
  4. «داستان دختر سه‌ساله در خرابه شام».
  5. «افسانه عروسی قاسم».
  6. «اسقونی شربة من الماء». فخرالدین طریحی این سخن ساختگی را نیز از زبان امام حسین(ع) نقل کرده است که تنها می‌تواند مطلوب طبع کسانی واقع شود که همه چیز را در گریه و عزاداری خلاصه می‌کنند؛ وگرنه این حدیث مجعول را سند و مدرکی نیست. مفهوم ذلت‌بار و توهین‌آمیز آن، حضرت ابوالاحرار و پیشوای رادمردان را که به‌حق «ابوضیم» و «امام العزه» خوانده شده است، هرگز نشاید و تناسبی با روح حسینی ندارد.
  7. «امام حسین(ع) ده هزار سواره را در روز عاشورا کشت، اما از بس که در سپاه بسیار بودند شکافی دیده نشد».
  8. «خبر مسلم جصّاص، حاکی از اینکه حضرت زینب در کوفه سر به چوب محمل کوبید و…». عبارت طریحی در این‌باره چنین است: «فرأت رأس أخیها فنطحت جبینها بمقدم المحمل حتی رأینا الدم یخرج من تحت قناعها و أومت إلیه بحرقة و جعلت تقول: یا هلالاً لما استتمّ کمال غاله خسفه فأبدی غروبا». محدث قمی بااینکه این خبر را پیش‌تر بدون اینکه نقد و بررسی کند، در جایی نقل کرده بود، اما پس از تحقیق در جایی دیگر به نقد و رد آن پرداخته و نوشته است: «ذکر محامل و هودج در غیر خبر مسلم جصاص نیست و این خبر را گرچه علامه مجلسی نقل فرموده، لکن مأخذ نقل آن منتخب طریحی و کتاب نور العین است که حال هر دو کتاب بر اهل فن حدیث مخفی نیست. نسبت شکستن سر به جناب زینب(س) و اشعار معروفه نیز بعید است از آن مخدره که عقیله هاشمیین و عالمه غیر معلمه و رضیعه ثدی نبوت و صاحب مقام رضا و تسلیم است».[۵]

پانویس

  1. اسفندیاری، محمد، ص۹۷
  2. ر.ک: همان
  3. همان
  4. آلاندوزلی، محمد، ص۱۶۴
  5. همان، ص۱۶۴ و ۱۶۵

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. اسفندیاری، محمد، کتاب‌شناسی تاریخی امام حسین(ع) به ضمیمه امام حسین(ع) در الذریعة، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، ۱۳۸۰ش.
  3. آلاندوزلی، محمد، کتاب‌شناسی توصیفی - انتقادی پیرامون تحریف‌های عاشورا، مجله آینه پژوهش، آذر و اسفند ۱۳۸۱، شماره ۷۷ و ۷۸.

منبع

ویکی نور