آیه 122 سوره نساء: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ...» ایجاد کرد) |
|||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
− | + | قيلا: قيل و قول به معنى مطلق سخن گفتن است.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | |
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
سطر ۱۵۴: | سطر ۱۵۴: | ||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | ===برگزیده تفسیر نمونه=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
+ | (آیه 122) | ||
+ | |||
+ | در آیات گذشته چنین خواندیم: کسانی که شیطان را ولیّ خود انتخاب کنند، در زیان آشکاری هستند، شیطان به آنها وعده دروغین می دهد و با آرزوها سرگرم می سازد، و وعده شیطان جز فریب و مکر نیست، در برابر آنها در این آیه سر انجام کار افراد با ایمان را بیان کرده، می فرماید: «و آنها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند به زودی در باغهایی از بهشت وارد می شوند که نهرها از زیر درختان آن می گذرد» | ||
+ | |||
+ | (وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَنُدخِلُهُم جَنّاتٍ تَجرِی مِن تَحتِهَا الأَنهارُ). این نعمت همانند نعمتهای این دنیا زود گذر و ناپایدار نیست، بلکه «مؤمنان برای همیشه در آن خواهند ماند» | ||
+ | |||
+ | (خالِدِینَ فِیها أَبَداً). این وعده همانند وعده های دروغین شیطان نیست، بلکه «وعدهای است حقیقی و از ناحیه خدا» (وَعدَ اللّهِ حَقًّا). بدیهی است «هیچ کس نمی تواند صادقتر از خدا وعده ها و سخنانش باشد» (وَ مَن أَصدَقُ مِنَ اللّهِ قِیلًا). زیرا تخلّف از وعده، یا به خاطر ناتوانی است، یا جهل و نیاز، که تمام اینها از ساحت مقدّس او دور است. | ||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۳
<<121 | آیه 122 سوره نساء | 123>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و آنان که به خدا گرویدند و کارهای شایسته کردند به زودی آنها را به بهشتی درآوریم که زیر درختانش نهرها جاری است و همیشه برای ابد در آن باشند. وعده خدا حق است، و کیست در گفتار راستگوتر از خدا؟!
و کسانی که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی آنان را در بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، درآوریم، در آن جاودانه اند. وعده خدا حق است، و راستگوتر از خدا در گفتار کیست؟
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به زودى آنان را در بوستانهايى كه از زير [درختان] آن، نهرها روان است درآوريم. هميشه در آن جاودانند. وعده خدا راست است و چه كسى در سخن، از خدا راستگوتر است؟
و كسانى را كه ايمان آوردهاند و كارهاى نيكو كردهاند به بهشتهايى درمىآوريم كه در آن نهرها روان است و در آنجا جاويدانند. وعده بر حق خداوند است، و چه كسى از او راستگوىتر است؟
و کسانی که ایمان آوردهاند و اعمال صالح انجام دادهاند، بزودی آن را در باغهایی از بهشت وارد میکنیم که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند. وعده حق خداوند است و کیست که در گفتار و وعدههایش، از خدا صادقتر باشد؟!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
قيلا: قيل و قول به معنى مطلق سخن گفتن است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا «122»
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به زودى آنان را در باغهايى كه از زير (درختان) آنها جوىها روان است وارد مىكنيم. هميشه در آن جاودانند. وعدهى الهى حقّ است. و چه كسى در سخن از خداوند، راستگوتر است؟
پیام ها
1- ايمان از عمل جدا نيست. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا»
2- اگر همهى اعمال صالح بود، كارساز خواهد گشت. كلمه «الصَّالِحاتِ» با الف و لام نشانه همه كارهاى نيك است.
3- تشويق در كنار تهديد، از شيوههاى تربيتى قرآن است. (آيهى قبل تهديد بود،
جلد 2 - صفحه 169
اينجا تشويق است). مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ ... سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ
4- لذّتهاى دنيا، نگرانى از دست دادن دارد، امّا نعمتهاى بهشت، جاودانه است. «خالِدِينَ فِيها»
5- با مقايسهى وعدههاى دروغ شيطان و وعدههاى راست خدا، به وعدهى الهى دل ببنديم. «وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً (122)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: بدرستى كه آن كسانى كه ايمان آوردند به اصول خمسه توحيد و عدل و نبوت و امامت و معاد، و بجا آوردند اعمال شايسته مشروعه، سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ: زود باشد كه داخل فرمائيم ايشان را به بوستانهائى كه مىرود و جارى مىشود در زير درختان آن جويها، خالِدِينَ فِيها أَبَداً: در حالتى كه مخلّد و دائمند در آن جنات هميشه، يعنى خلودى بر سبيل تأييد، كه هرگز سمت انقطاع نپذيرد، بلكه باقى است به بقاء الهى و دوام سرمدى غير متناهى. وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا: وعده فرمود خداى تعالى، وعده راستى. يا حق است وعده الهى، وعده حقى كه خلافى در حقيقت و درستى آن نيست و ثابت و متحقق باشد. وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا: و كيست راستگوتر از خدا در كلام، يعنى هيچكس از او راستگوتر نيست. فايده اين توكيدات، معارضه مواعيد
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 585
كاذبه شيطانيه است مر قرناى خود را به صدق وعده الهى، مر اولياى خود را. و يا مبالغه در توكيد وعد، به جهت ترغيب عباد در تحصيل آن.
تنبيه: آيه شريفه دليل است بر آنكه اعمال صالحه، شرط لازمه ايمان است؛ و مجرد ايمان، موجب دخول بهشت نمىشود، زيرا مقارن ساخته ايمان را به عمل صالح. پس ايندو لازم و ملزوم هم مىباشد كه هر يك بدون ديگرى، منتج سعادت اخرويه و موجب نعيم ابديه نخواهد شد.
قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: الايمان معرفة بالقلب و اقرار باللّسان و عمل بالاركان. «1» فرمود رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: ايمان، معرفت به قلب و اقرار به زبان و عمل به اركان است.
ايضا فرمود: الايمان اقرار و عمل و الاسلام اقرار بلا عمل. «2» ايمان عبارت است از اقرار و عمل، و اسلام اقرار است بدون عمل صالح.
فى الجامع الاخبار، روى عبد اللّه بن عبّاس عن النّبىّ صلّى اللّه عليه و آله و سلّم قال: الا انّ مثل هذا الدّين كمثل شجرة ثابتة، الايمان اصلها و الزّكوة فرعها و الصّلوة مائها و القيام عروقها و حسن الخلق ورقها و الاخاء فى الدّين لقاحها و الحياء لحائها و الكفّ عن محارم اللّه ثمرتها فكما لا تكمل الشّجرة الّا بثمرة طيّبة كذلك لا يكمل الأيمان الّا بالكفّ عن محارم اللّه. «3» يعنى: آگاه باشيد بدرستى كه مثل اين دين، مانند درختى است ثابت، ايمان اصل آن، و زكات فرع آن، و نماز آب آن، و قيام به اوامر عروق آن، و حسن خلق برگ آن، و اخوت در دين بارآور آن، و حياء پوست آن، و كف از محرمات الهى ثمره آن. پس همچنان كه درخت كامل نمىشود مگر به ميوه طيبه، همچنين كامل نشود ايمان مگر به حفظ از محرمات الهى.
«1» بحار الانوار، جلد 69، صفحه 64، حديث 11.
«2» اصول كافى، جلد 2، كتاب الايمان و الكفر، صفحه 24، حديث 2 (روايت از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام)
«3» سفينة البحار، جلد 1، صفحه 688 (با اختلاف)
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 586
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً (122)
ترجمه
و آنانكه گرويدند و بجا آوردند كارهاى شايسته را زود باشد داخل نمائيم ايشانرا در بهشتهائيكه جارى ميباشد از كنارشان نهرها جاودانيان در آن هميشه وعده داده است خدا وعده حق و كيست راستگوتر از خدا در گفتار..
تفسير
قبلا مكرّر بيان شده است و ذيل آيه مفيد تاكيد بليغ است در صدق مواعيد الهى در مقابل مواعيد شيطان كه موجب خذلان است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَنُدخِلُهُم جَنّاتٍ تَجرِي مِن تَحتِهَا الأَنهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعدَ اللّهِ حَقًّا وَ مَن أَصدَقُ مِنَ اللّهِ قِيلاً (122)
و كساني که ايمان آوردند و بصالحات عمل نمودند زود باشد که آنها را داخل
جلد 6 - صفحه 215
كنيم بهشتهايي که از پاي قصرها و زير درختان آنها جويهايي جاري باشد و اينها هميشه در آن بهشتها هستند ببودن ابدي وعده الهي حق است و كيست راستگوتر از خداوند.
وَ الَّذِينَ آمَنُوا ايمان تحقق پيدا نميكند مگر باعتقاد بجميع عقائد حقه مطابق مذهب شيعه اثني عشريه بدون انكار ضروريات دين و مذهب و بدون گذاردن بدعتي در دين و بدون ارتكاب اعمالي که باعث سلب ايمان ميشود، و در ايمان چهار امر معتبر است:
1- يقين که اگر شك، شبهه، مظنه در يكي از اجزاء ايمان وارد شود ايمان زائل ميشود.
2- اعتقاد يعني پا بر جا و دلبستگي و در بند بودن.
3- قرار بجميع شراشر وجود قلبا و لسانا که مصداق وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم نمل آيه 4، نباشد. 4- تسليم.
وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ مسلما مراد جميع صالحات نيست زيرا ممكن نيست كسي بتواند همه آنها را بجا آورد و نيز مسلما مراد اينکه نيست که جميع اعمالش صالح باشد زيرا حتي انبياء ترك اولي از آنها صادر شده و اينکه معني خصيصه محمّد و آل او صلّي اللّه عليه و آله و سلّم است بلكه مراد اينست که واجبات شرع را عمل كند و از محرمات اجتناب كند يا موفق بتوبه شود يا مورد مغفرت و شفاعت گردد يعني با ايمان و بدون گناه از دنيا رود.
سَنُدخِلُهُم جَنّاتٍ جمع جنة است و گذشت که هشت جنة داريم و بعيد نيست بگوئيم مراد باغات بسياريست که هر بهشتي در او هست الي ما شاء اللّه.
تَجرِي مِن تَحتِهَا الأَنهارُ مكرر توضيح داده شده خالِدِينَ فِيها أَبَداً كلمه ابدا تأكيد در خلود است و الا نفس خلود دلالتش بر تأبيد تمام است.
جلد 6 - صفحه 216
وَعدَ اللّهِ حَقًّا يعني بوعده عمل ميفرمايد زيرا خلف وعد قبيح است و از او محال است نه مثل وعدههاي شيطان که گفت وَعَدتُكُم فَأَخلَفتُكُم ابراهيم آيه 22 وَ مَن أَصدَقُ مِنَ اللّهِ قِيلًا و در جاي ديگر ميفرمايد وَ مَن أَصدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِيثاً گذشت در همين سوره 87، و اينکه موضوع جزو عقائد است و مبناي تمام اصول دين است احتياج به بيان و دليل ندارد.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 122)
در آیات گذشته چنین خواندیم: کسانی که شیطان را ولیّ خود انتخاب کنند، در زیان آشکاری هستند، شیطان به آنها وعده دروغین می دهد و با آرزوها سرگرم می سازد، و وعده شیطان جز فریب و مکر نیست، در برابر آنها در این آیه سر انجام کار افراد با ایمان را بیان کرده، می فرماید: «و آنها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند به زودی در باغهایی از بهشت وارد می شوند که نهرها از زیر درختان آن می گذرد»
(وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَنُدخِلُهُم جَنّاتٍ تَجرِی مِن تَحتِهَا الأَنهارُ). این نعمت همانند نعمتهای این دنیا زود گذر و ناپایدار نیست، بلکه «مؤمنان برای همیشه در آن خواهند ماند»
(خالِدِینَ فِیها أَبَداً). این وعده همانند وعده های دروغین شیطان نیست، بلکه «وعدهای است حقیقی و از ناحیه خدا» (وَعدَ اللّهِ حَقًّا). بدیهی است «هیچ کس نمی تواند صادقتر از خدا وعده ها و سخنانش باشد» (وَ مَن أَصدَقُ مِنَ اللّهِ قِیلًا). زیرا تخلّف از وعده، یا به خاطر ناتوانی است، یا جهل و نیاز، که تمام اینها از ساحت مقدّس او دور است.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم