جمهوری غنا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
جمهوری غنا ( ساحل طلا )
+
[[پرونده:Ghana.jpg|left|thumb|غنا در جهان]]
 +
«جمهوری غنا» در غرب قاره افریقا در کنار اقیانوس اطلس قرار دارد و وسعت آن به ۲۳۸۵۳۳ کیلومتر مربع می رسد. این کشور با ۵۳۵ کیلومتر ساحل و قرار گرفتن خلیج [[گینه]] در جنوب آن، از موقعیت جغرافیائی مناسبی برخوردار است. دماغه معروف «تری پوینتیس» هم در جنوب آن قرار دارد. سی درصد جمعیت غنا مسلمان‌اند.
  
غنا در غرب قاره افریقا در کنار [[اقیانوس اطلس]] قرار دارد و وسعت آن به 238533 کیلومتر مربع بالغ می گردد . این کشور با 535 کیلومتر ساحل و قرار گرفتن خلیج [[گینه]] در جنوب آن ، از موقع جغرافیائی مناسبی برخوردار است .  دماغه معروف « تری پوینتیس » هم در جنوب آن قرار دارد .
+
==استقلال کشور غنا==
  
==نفوذ اسلام==
+
وقتی انگلستان استعمار را در این منطقه آغاز کرد، اسم غنا را که از دولت مقتدر غانا گرفته شده بود به «ساحل طلا» تبدیل نمود و لذا این مستعمره را در اولین قدم از هویت تاریخی خود جدا کرد، تا بی ریشه اش سازد و ثانیا لقبی به آن داد که غارتگری خود را به اثبات برساند و ساحل طلا بودن یعنی محل چپاول طلا. قبل از انگلستان مدتی پرتقال در این کشور به غارت پرداخت و بین سکنه بومی آن که اغلب افریقائی بودند بذر تفرقه پاشید و مدتی به تجارت برده و طلا در آن مشغول بود.
  
اسلام در قرن پنجم هجری توسط عبدالله بن یاسین و ابوبکر لمتونی باین سرزمین نفوذ نمود و امپراطوری بت پرستی آن را مضمحل کرد و با این برنامه غنا از تمدن پویای اسلامی بهره مند شد . در قرن هشتم هجری نیز بازرگانان دیولا در نشر اسلام در این سرزمین نقش عمده ای را عهده دار بودند و در نتیجه تلاشها بی وقفه این افراد ، دولتهای اسلامی همچون داگومبا ، مامپورسی گنجاووالا در این کشور بوجود آمد ، هنگامی که در [[شام]] تیره ای ، استعمارگر پیرو یعنی [[انگلستان]] برای غارت غنا ، باین سرزمین پا نهاد . شهرهایی چون باوکی ، تامالی ، سالوگاوکتی از مراکز مهم اسلامی به شمار می رفتند و در حال حاضر هم کثریت سکنه نواحی شمالی مسلمان هستند . با وجود آنکه 30% سکنه 14 میلیونی غنا موحدند ، متاسفانه در امور سیاسی ، نظامی و اداری نفوذ ناچیزی دارند . اقلیت [[پروتستان]] مذهب و نیز گروههای [[کاتولیک]] در راس امورند ، 40% مردم غنا ، بت پرستند و از مذهب آنیمست پیروی می کنند . مسلمانان 250 مسجد دارند و فقه اکثریت آنان مالکی است و فرقه قادریه در این کشوربین مسلمین نفوذ قابل توجهی دارند .
+
غنا در سال ۱۹۵۷م، در حالی که عضو کشورهای متشرک المنافع بود، استقلال خود را بدست آورد و در سال ۱۹۶۰م، قوام نکرومه نظام آن را جمهوری اعلام نمود. قوام نکرومه در آثار خود و به ویژه کتاب «افریقا باید متحد شود» به حیله های استعمارگران در غنا اشارات فراوانی دارد.  
  
==تغییر نام ==
+
==تولیدات غنا==
  
وقتی انگلستان استعمار را در این منطقه آغاز کرد اسم غنا را که از دولت مقتدر غانا گرفته شده بود به ساحل طلا تبدیل نمود و لذا این مستعمره را در اولین قدم از هویت تاریخی خود جدا کرد . تا بی ریشه اش سازد و ثانیا لقبی به آن داد که غرتگرای خود را به اثبات برساند و ساحل طلا بودن یعنی محل چپاول طلا . قبل از انگلستان مدتی [[پرتقال]] در این کشور به غارت پرداخت و بین سکنه بومی آن که اغلب افریقائی بودند بذر تفرقه پاشید و مدتی به تجارت برده و طلا در آن مشغول بود .  
+
کشور غنا با آنکه بزرگترین تولید کننده نارگیل در مقیاس جهانی است و مهمترین معادنش طلاست و دومین تولید کننده الماس در جهان به شمار می رود، از کشورهای فقیر جهان محسوب می شود و مردمان آن در محرومیتی شدید و خانمان سوز قرار دارند. متاسفانه ۵۰% ذخائر طلای آن را هنوز پیمانکاران غربی به خود اختصاص می دهند.
  
==استقلال کشور غنا==
+
==دین و مذهب==
  
غنا در سال 1957م در حالی که عضو کشورهای متشرک المنافع بود ، استقلال خود را بدست آورد و در سال 1960م قوام نکرومه نظام آن را جمهوری اعلام نمود . قوام نکرومه در آثار خود و بویژه کتاب « افریقا باید متحد شود » به حیله های استعمارگران در غنا اشارات فراوانی دارد .  
+
[[اسلام]] در قرن پنجم هجری توسط عبدالله بن یاسین و ابوبکر لمتونی به این سرزمین نفوذ نمود و امپراطوری [[بت پرستی]] آن را مضمحل کرد و با این برنامه غنا از تمدن پویای اسلامی بهره مند شد. در قرن هشتم هجری نیز بازرگانان دیولا در نشر اسلام در این سرزمین نقش عمده ای را عهده دار بودند و در نتیجه تلاشهای بی وقفه این افراد، دولتهای اسلامی همچون داگومبا، مامپورسی گنجاووالا در این کشور بوجود آمد. هنگامی که استعمارگر پیر یعنی انگلستان برای غارت غنا باین سرزمین پا نهاد، شهرهایی چون باوکی، تامالی، سالوگاوکتی از مراکز مهم اسلامی به شمار می رفتند و در حال حاضر هم اکثریت سکنه نواحی شمالی مسلمان هستند.  
  
==تولیدات غنا==
+
با وجود آنکه ۳۰% سکنه ۱۴ میلیونی غنا موحدند، متاسفانه در امور سیاسی، نظامی و اداری نفوذ ناچیزی دارند. بلکه اقلیت [[مسیحیت|مسیحی]] پروتستان مذهب و نیز گروههای کاتولیک در رأس امورند.
  
کشورغنا با آنکه بزرگترین تولید کننده نارگیل در مقیاس جهانی است و مهمترین معادنش طلاست و دومین تولید کننده الماس در جهان به شمار می رود . از کشورهای فقیر جهان محسوب می شود و مردمان آن در محرومیتی شدید و خانمان سوز قرار دارند . متاسفانه 50% ذخائر طلای آن را هنوز پیمانکاران غربی به خود اختصاص می دهند .
+
۴۰% مردم غنا، بت پرستند و از مذهب آنیمست پیروی می کنند. مسلمانان ۲۵۰ [[مسجد]] دارند و [[فقه]] اکثریت آنان [[مالکی]] است و فرقه قادریه در این کشور بین مسلمین نفوذ قابل توجهی دارند.
  
==منبع==
+
==منابع==
  
[http://www.hawzah.net/fa/Book/View/45251/20461/جمهوری-غنا-(-ساحل-طلا-) جمهوری غنا ، سایت اطلاع رسانی حوره] بازیابی:هفتم مرداد 1394
+
* [http://www.hawzah.net/fa/Book/View/45251/20461/جمهوری-غنا-(-ساحل-طلا-) جمهوری غنا، سایت اطلاع رسانی حوزه]، بازیابی: هفتم مرداد ۱۳۹۴.
 
{{کشورهای اسلامی}}
 
{{کشورهای اسلامی}}
 
[[رده:کشورهای اسلامی]]
 
[[رده:کشورهای اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۳

غنا در جهان

«جمهوری غنا» در غرب قاره افریقا در کنار اقیانوس اطلس قرار دارد و وسعت آن به ۲۳۸۵۳۳ کیلومتر مربع می رسد. این کشور با ۵۳۵ کیلومتر ساحل و قرار گرفتن خلیج گینه در جنوب آن، از موقعیت جغرافیائی مناسبی برخوردار است. دماغه معروف «تری پوینتیس» هم در جنوب آن قرار دارد. سی درصد جمعیت غنا مسلمان‌اند.

استقلال کشور غنا

وقتی انگلستان استعمار را در این منطقه آغاز کرد، اسم غنا را که از دولت مقتدر غانا گرفته شده بود به «ساحل طلا» تبدیل نمود و لذا این مستعمره را در اولین قدم از هویت تاریخی خود جدا کرد، تا بی ریشه اش سازد و ثانیا لقبی به آن داد که غارتگری خود را به اثبات برساند و ساحل طلا بودن یعنی محل چپاول طلا. قبل از انگلستان مدتی پرتقال در این کشور به غارت پرداخت و بین سکنه بومی آن که اغلب افریقائی بودند بذر تفرقه پاشید و مدتی به تجارت برده و طلا در آن مشغول بود.

غنا در سال ۱۹۵۷م، در حالی که عضو کشورهای متشرک المنافع بود، استقلال خود را بدست آورد و در سال ۱۹۶۰م، قوام نکرومه نظام آن را جمهوری اعلام نمود. قوام نکرومه در آثار خود و به ویژه کتاب «افریقا باید متحد شود» به حیله های استعمارگران در غنا اشارات فراوانی دارد.

تولیدات غنا

کشور غنا با آنکه بزرگترین تولید کننده نارگیل در مقیاس جهانی است و مهمترین معادنش طلاست و دومین تولید کننده الماس در جهان به شمار می رود، از کشورهای فقیر جهان محسوب می شود و مردمان آن در محرومیتی شدید و خانمان سوز قرار دارند. متاسفانه ۵۰% ذخائر طلای آن را هنوز پیمانکاران غربی به خود اختصاص می دهند.

دین و مذهب

اسلام در قرن پنجم هجری توسط عبدالله بن یاسین و ابوبکر لمتونی به این سرزمین نفوذ نمود و امپراطوری بت پرستی آن را مضمحل کرد و با این برنامه غنا از تمدن پویای اسلامی بهره مند شد. در قرن هشتم هجری نیز بازرگانان دیولا در نشر اسلام در این سرزمین نقش عمده ای را عهده دار بودند و در نتیجه تلاشهای بی وقفه این افراد، دولتهای اسلامی همچون داگومبا، مامپورسی گنجاووالا در این کشور بوجود آمد. هنگامی که استعمارگر پیر یعنی انگلستان برای غارت غنا باین سرزمین پا نهاد، شهرهایی چون باوکی، تامالی، سالوگاوکتی از مراکز مهم اسلامی به شمار می رفتند و در حال حاضر هم اکثریت سکنه نواحی شمالی مسلمان هستند.

با وجود آنکه ۳۰% سکنه ۱۴ میلیونی غنا موحدند، متاسفانه در امور سیاسی، نظامی و اداری نفوذ ناچیزی دارند. بلکه اقلیت مسیحی پروتستان مذهب و نیز گروههای کاتولیک در رأس امورند.

۴۰% مردم غنا، بت پرستند و از مذهب آنیمست پیروی می کنند. مسلمانان ۲۵۰ مسجد دارند و فقه اکثریت آنان مالکی است و فرقه قادریه در این کشور بین مسلمین نفوذ قابل توجهی دارند.

منابع

کشورهای اسلامی
آسیا * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان
آفریقا * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو
سایر قاره ها * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا)