تانزانیا: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | [[پرونده:Tanzania.jpg|left|thumb|تانزانیا در جهان]] | |
| + | «جمهوری تانزانیا» با ۹۴۵ هزار کیلومتر مربع وسعت، درآفریقای شرقی و در مجاورت اقیانوس هند قرار دارد. تانزانیا از شمال با کنیا و اوگاندا، از غرب با رواندا، بوروندی و [[جمهوری کنگو]] و از جنوب با زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه است و از شرق به اقیانوس هند محدود می‌شود. از جمعیت ۲۶ میلیون نفری این کشور، شصت درصد مسلمان هستند. | ||
| − | ==وضعیت جغرافیائی | + | ==وضعیت جغرافیائی == |
| − | بخش اعظم این کشور را سرزمین وسیع تانگانیکا، | + | بخش اعظم این کشور را سرزمین وسیع تانگانیکا، و بقیه آن را سه جزیره زنگبار، مافیا و پیما تشکیل می دهد که غالبا از ارتفاعاتی که منشا آتشفشانی دارند، به وجود آمده اند. قله نگرو نگرو، بزرگ ترین دهانه آتشفشانی دنیا، در این سرزمین قرار گرفته است. همچنین دریاچه ویکتوریا در شمال، دریاچه تانگانیا در غرب و دریاچه مالاوی در جنوب آن واقع شده اند. |
| − | + | تانزانیا، آب و هوایی مرطوب و پر باران دارد. ۹۵ درصد مردم در سرزمین اصلی و بقیه در زنگبار زندگی می کنند. | |
| − | + | ==دین و فرهنگ== | |
| − | + | [[اسلام]]، [[مسیحیت]] دو [[دین]] اصلی در تانزانیا هستند. این کشور دروازه ورود به مرکز و جنوب آفریقا است و دین اسلام از سوی بازرگانان [[ایران|ایرانی]] و عرب بدین ناحیه آورده شد. از جمعیت ۲۶ میلیون نفری این کشور، شصت درصد مسلمان هستند. | |
| − | + | اکثر مسلمانان [[اهل سنت|سنی]] مذهب، پیرو مکتب [[شافعی]] و صوفی‌مسلک اند. اما هندی-پاکستانی‌تبارها بیشتر [[حنفی]]، یمنی‌تبارها پیرو مذهب [[مالکی]] یا [[حنبلی]] و تعدادی از آسیایی‌تبارها اسماعیلی نزاری (خوجه‌ها)، اسماعیلی مُسْتَعْلَوی (بُهره‌ها) و [[شیعه]] دوازده امامی اند. به گفتهٔ برخی محققان، سه چهارم مسلمانان تانزانیا صوفی مسلک اند. گروه‌های کوچک هندو، بودایی و [[بهائیت|بهایی]] نیز در این کشور حضور دارند. | |
| − | |||
| − | + | زبان رایج این کشور «سواحیلی» است که آمیزه‌ای از زبان‌های بانتو، عربی، انگلیسی و اندکی پرتغالی، فارسی و هندی است. آیین [[عید نوروز|نوروز]] امروزه در زنگبار برگزار می‌شود. | |
| − | + | == تاریخ و سیاست == | |
| + | در سال ۱۹۹۶ م. پایتخت رسمی تانزانیا از شهر ساحلی دارالسلام به شهر دودوما منتقل شد. شهر زنگبار از سال ها قبل مورد نظر تاجران کشورهای خلیج فارس و جنوب آسیا بود و تجارت عاج و ادویه در آن رواج داشت. زنگبار ابتدا به دست مسلمانان اداره می شد، ولی بعدها انگلستان بر آن مسلط گشت. پس از جنگ جهانی دوم، احزاب مهمی از جمله حزب آفرو شیرازی در این ناحیه شروع به فعالیت و مبارزه کردند. سرانجام بر اثر مبارزات مردم، زنگبار در سال ۱۳۴۲ ش. مستقل شد. | ||
| − | + | منطقه تانگانیکا تا قبل از جنگ دوم جهانی، تحت تاثیر تحولات زنگبار بوده است. بر اثر پایداری مردم، این منطقه نیز در سال ۱۳۴۰ ش. مستقل گردید و یک سال بعد در این سرزمین جمهوری اعلام شد و ژولیوس نیه رره به عنوان نخستین رئیس جمهور آن برگزیده شد. طبق قرار دادی که بین وی و شیخ عبید کرومه (رئیس جمهور زنگبار) در سال ۱۳۴۳ ش. منعقد گردید، زنگبار با تانگانیکا متحد شد و جمهوری تانزانیا را تشکیل داد. | |
| − | + | این کشور حدود دو دهه رهبری کشورهای خط مقدم مبارز با رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی را بر عهده داشت. همچنین از اعضای موثر و با نفوذ سازمان وحدت آفریقا به شمار می رود. عضویت آن در کشورهای غیر متعهد نیز از ویژگی های مثبت تانزانیا است. نزدیکی به اقیانوس هند، قرار گرفتن در حوالی خط استوا، وجود دریاچه ها و رودخانه های متعدد، پارک های جنگلی و مناظر طبیعی، عامل تعیین کننده ای در جغرافیای سیاسی تانزانیا به شمار می آید. | |
| + | |||
| + | ==اقتصاد تانزانیا== | ||
| + | |||
| + | تانزانیا، مهم ترین تولید کننده ی سیسال در دنیا است. این ماده در الیاف کتانی کاربرد دارد. محصولات دیگرش عبارت است از کنف، قهوه، موز و برنج. معدن مهم آن الماس است. از مهم ترین مراکز صنعتی آن، صنایع غذایی، پوشاک، سیمان و چوب‌بری را می توان نام برد. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * "تانزانیا"، سایت رحماء. | ||
| + | * "تانزانیا"، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت. | ||
{{کشورهای اسلامی}} | {{کشورهای اسلامی}} | ||
[[رده:کشورهای اسلامی]] | [[رده:کشورهای اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۵
«جمهوری تانزانیا» با ۹۴۵ هزار کیلومتر مربع وسعت، درآفریقای شرقی و در مجاورت اقیانوس هند قرار دارد. تانزانیا از شمال با کنیا و اوگاندا، از غرب با رواندا، بوروندی و جمهوری کنگو و از جنوب با زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه است و از شرق به اقیانوس هند محدود می‌شود. از جمعیت ۲۶ میلیون نفری این کشور، شصت درصد مسلمان هستند.
وضعیت جغرافیائی
بخش اعظم این کشور را سرزمین وسیع تانگانیکا، و بقیه آن را سه جزیره زنگبار، مافیا و پیما تشکیل می دهد که غالبا از ارتفاعاتی که منشا آتشفشانی دارند، به وجود آمده اند. قله نگرو نگرو، بزرگ ترین دهانه آتشفشانی دنیا، در این سرزمین قرار گرفته است. همچنین دریاچه ویکتوریا در شمال، دریاچه تانگانیا در غرب و دریاچه مالاوی در جنوب آن واقع شده اند.
تانزانیا، آب و هوایی مرطوب و پر باران دارد. ۹۵ درصد مردم در سرزمین اصلی و بقیه در زنگبار زندگی می کنند.
دین و فرهنگ
اسلام، مسیحیت دو دین اصلی در تانزانیا هستند. این کشور دروازه ورود به مرکز و جنوب آفریقا است و دین اسلام از سوی بازرگانان ایرانی و عرب بدین ناحیه آورده شد. از جمعیت ۲۶ میلیون نفری این کشور، شصت درصد مسلمان هستند.
اکثر مسلمانان سنی مذهب، پیرو مکتب شافعی و صوفی‌مسلک اند. اما هندی-پاکستانی‌تبارها بیشتر حنفی، یمنی‌تبارها پیرو مذهب مالکی یا حنبلی و تعدادی از آسیایی‌تبارها اسماعیلی نزاری (خوجه‌ها)، اسماعیلی مُسْتَعْلَوی (بُهره‌ها) و شیعه دوازده امامی اند. به گفتهٔ برخی محققان، سه چهارم مسلمانان تانزانیا صوفی مسلک اند. گروه‌های کوچک هندو، بودایی و بهایی نیز در این کشور حضور دارند.
زبان رایج این کشور «سواحیلی» است که آمیزه‌ای از زبان‌های بانتو، عربی، انگلیسی و اندکی پرتغالی، فارسی و هندی است. آیین نوروز امروزه در زنگبار برگزار می‌شود.
تاریخ و سیاست
در سال ۱۹۹۶ م. پایتخت رسمی تانزانیا از شهر ساحلی دارالسلام به شهر دودوما منتقل شد. شهر زنگبار از سال ها قبل مورد نظر تاجران کشورهای خلیج فارس و جنوب آسیا بود و تجارت عاج و ادویه در آن رواج داشت. زنگبار ابتدا به دست مسلمانان اداره می شد، ولی بعدها انگلستان بر آن مسلط گشت. پس از جنگ جهانی دوم، احزاب مهمی از جمله حزب آفرو شیرازی در این ناحیه شروع به فعالیت و مبارزه کردند. سرانجام بر اثر مبارزات مردم، زنگبار در سال ۱۳۴۲ ش. مستقل شد.
منطقه تانگانیکا تا قبل از جنگ دوم جهانی، تحت تاثیر تحولات زنگبار بوده است. بر اثر پایداری مردم، این منطقه نیز در سال ۱۳۴۰ ش. مستقل گردید و یک سال بعد در این سرزمین جمهوری اعلام شد و ژولیوس نیه رره به عنوان نخستین رئیس جمهور آن برگزیده شد. طبق قرار دادی که بین وی و شیخ عبید کرومه (رئیس جمهور زنگبار) در سال ۱۳۴۳ ش. منعقد گردید، زنگبار با تانگانیکا متحد شد و جمهوری تانزانیا را تشکیل داد.
این کشور حدود دو دهه رهبری کشورهای خط مقدم مبارز با رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی را بر عهده داشت. همچنین از اعضای موثر و با نفوذ سازمان وحدت آفریقا به شمار می رود. عضویت آن در کشورهای غیر متعهد نیز از ویژگی های مثبت تانزانیا است. نزدیکی به اقیانوس هند، قرار گرفتن در حوالی خط استوا، وجود دریاچه ها و رودخانه های متعدد، پارک های جنگلی و مناظر طبیعی، عامل تعیین کننده ای در جغرافیای سیاسی تانزانیا به شمار می آید.
اقتصاد تانزانیا
تانزانیا، مهم ترین تولید کننده ی سیسال در دنیا است. این ماده در الیاف کتانی کاربرد دارد. محصولات دیگرش عبارت است از کنف، قهوه، موز و برنج. معدن مهم آن الماس است. از مهم ترین مراکز صنعتی آن، صنایع غذایی، پوشاک، سیمان و چوب‌بری را می توان نام برد.
منابع
- "تانزانیا"، سایت رحماء.
- "تانزانیا"، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت.
| آسیا | * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان |
| آفریقا | * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو |
| سایر قاره ها | * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا) |
