بنگلادش: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | [[پرونده:Bangladesh.jpg|left|thumb|بنگلادش در جهان]] | |
| + | '''«جمهوری خلق بنگلادش»''' کشوری مسلمان در جنوب شرقی آسیا است که جزو یکی از پرجمعیت‌ترین و فقیرترین کشورهای جهان به شمار می‌آید. [[دین]] رسمی این کشور [[اسلام]] و پایتخت آن شهر داکا می‌باشد. | ||
| + | ==وضعیت جغرافیائی== | ||
| − | + | بنگلادش با ۱۴۴ هزار کیلومتر مربع وسعت، سرزمین جلگه ای مسطحی در شبه قاره هند است که از سوی شمال، شرق و غرب به هند و در قسمتی از جنوب شرقی به کشور برمه (میانمار) محدود می گردد. در بخش جنوبی آن خلیج بنگال قرار دارد. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | قسمت‌های جنوب شرقی این کشور از جنگل‌های خیزران پوشیده شده است. خاک بنگلادش بسیار حاصلخیز است و امکان زندگی را برای جمعیت بزرگی فراهم کرده است. | |
| − | بنگلادش | ||
| − | + | آب و هوای بنگلادش تحت تاثیر مستقیم بادها و باران های موسمی است. نزدیکی به خط استوا و وجود این گونه ریزش ها، سبب شده است که بنگلادش از آب و هوایی گرم و مرطوب برخوردار باشد. | |
| − | + | گنگ و برهماپوترا، مهم ترین رودخانه های این کشورند که هر یک قبل از آنکه به دریا بریزد، به رودخانه های کوچک تری تقسیم می شوند و دلتای بزرگ سندربن | |
| − | این | + | (Sunderbon) را در خلیج بنگال به وجود می آورند. |
| + | جلگه ای که کشور بنگلادش را تشکیل می دهد، در دلتای این رودخانه قرار دارد. بخش بزرگی از سرزمین یاد شده، از جنگل های انبوه پوشیده شده و مهم ترین مناطق جنگلی آن در جنوب غربی، مرکز بنگلادش و چیتاگنگ است. | ||
| − | == | + | ==نظام سیاسی == |
| − | بنگلادش | + | بنگلادش تا سال ۱۳۵۰ ش (۱۹۷۱ م) با [[پاکستان]] سرنوشت مشترکی داشت و در این سال به عنوان کشوری مستقل در صحنه بین المللی ظاهر گردید. |
| − | + | ||
| − | + | بنابر قانون اساسی مصوب سال ۱۳۵۱ ش، نظام سیاسی بنگلادش جمهوری اعلام شد که به موجب آن، رئیس جمهور در رأس قوه مجریه قرار دارد و با آرای مستقیم برگزیده می شود. | |
| − | + | این کشور تا پیش از کودتای ۱۳۵۴ ش. که طی آن شیخ مجیب الرحمان، بنیان گذار بنگلادش به قتل رسید، با هندوستان روابط دوستانه فوق العاده ای داشت، ولی با تغییراتی که در نظام حکومتی اش رخ داد، از گرمی روابط این دو کشور کاسته شد. همچنین با این کودتا، روابط سیاسی بنگلادش با شوروی سابق کاهش یافت و در عوض مناسباتش با غرب گسترده شد. | |
| − | + | ||
| − | + | مرکز حکومت بنگلادش، شهر داکا است. از دیگر شهرهای آن می توان بندر چیتاگنگ، رانگپور و سیلهت (Sylhet) را نام برد. تضاد طبقاتی در شهر داکا بیش از هر جای دیگری آشکار است. | |
| − | |||
| − | مرکز حکومت | ||
==وضعیت اقتصادی== | ==وضعیت اقتصادی== | ||
| − | + | این سرزمین با حدود هفتاد هزار روستا، کشوری است با سیمایی روستایی، و کشاورزی مهمترین رکن اقتصاد آن به شمار می آید. | |
| − | این | + | این کشور، بزرگترین تولید کننده و صادر کننده کنف در جهان است و حدود چهل درصد جمعیت آن در کشت و تولید این محصول مشغول به کارند. چای و برنج، دیگر محصولات کشاورزی آن است و ماهی از نظر تامین مواد غذایی مردم اهمیت دارد. حوادث طبیعی از قبیل توفان های موسمی و باران هایی با سیلاب شدید، زمین های حاصل خیز آن را تهدید می کند. |
| − | بنگلادش نه تنها یکی از فقیرترین کشورهای جهان در درآمد سرانه | + | |
| + | بنگلادش نه تنها یکی از فقیرترین کشورهای جهان در درآمد سرانه است، بلکه اساساً نابرابری توزیع ثروت و درآمد، مردمان آن را رنج می دهد و عده قابل توجهی از مردم بنگلادش برای تهیه معاش و تغذیه مشکل دارند. | ||
| + | |||
| + | == دین و فرهنگ == | ||
| + | جمعیت بنگلادش حدود ۱۵۳ میلیون نفر با میانگین سنی ۲۳ سال و از نژاد زرد و سفیدند. حدود ۸۵% از جمعیت این کشور مسلمان و بیشتر [[حنفی|حنفی]] مذهبند. ۱۵% باقیمانده هندو و اندکی نیز بودایی هستند. | ||
| + | |||
| + | ۹۸ درصد از مردم این کشور از نژاد بنگالی هستند. زبان رسمی مردم بنگلادش بنگالی است که ریشه سانسکریت دارد. در عصر فرمانروایی مسلمانان بر شبه قاره هند، واژه های متعدد فارسی و عربی وارد این زبان شده است. در دانشگاه ها و مراکز اداری، زبان انگلیسی رواج دارد. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * "بنگلادش"، سایت رحماء. | ||
| + | * [https://www.hamshahrionline.ir/news/56077/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%A8%D9%86%DA%AF%D9%84%D8%A7%D8%AF%D8%B4 "آشنایی با بنگلادش"، همشهری آنلاین]. | ||
| + | {{کشورهای اسلامی}} | ||
| + | [[رده:کشورهای اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۲
«جمهوری خلق بنگلادش» کشوری مسلمان در جنوب شرقی آسیا است که جزو یکی از پرجمعیت‌ترین و فقیرترین کشورهای جهان به شمار می‌آید. دین رسمی این کشور اسلام و پایتخت آن شهر داکا می‌باشد.
وضعیت جغرافیائی
بنگلادش با ۱۴۴ هزار کیلومتر مربع وسعت، سرزمین جلگه ای مسطحی در شبه قاره هند است که از سوی شمال، شرق و غرب به هند و در قسمتی از جنوب شرقی به کشور برمه (میانمار) محدود می گردد. در بخش جنوبی آن خلیج بنگال قرار دارد.
قسمت‌های جنوب شرقی این کشور از جنگل‌های خیزران پوشیده شده است. خاک بنگلادش بسیار حاصلخیز است و امکان زندگی را برای جمعیت بزرگی فراهم کرده است.
آب و هوای بنگلادش تحت تاثیر مستقیم بادها و باران های موسمی است. نزدیکی به خط استوا و وجود این گونه ریزش ها، سبب شده است که بنگلادش از آب و هوایی گرم و مرطوب برخوردار باشد.
گنگ و برهماپوترا، مهم ترین رودخانه های این کشورند که هر یک قبل از آنکه به دریا بریزد، به رودخانه های کوچک تری تقسیم می شوند و دلتای بزرگ سندربن (Sunderbon) را در خلیج بنگال به وجود می آورند. جلگه ای که کشور بنگلادش را تشکیل می دهد، در دلتای این رودخانه قرار دارد. بخش بزرگی از سرزمین یاد شده، از جنگل های انبوه پوشیده شده و مهم ترین مناطق جنگلی آن در جنوب غربی، مرکز بنگلادش و چیتاگنگ است.
نظام سیاسی
بنگلادش تا سال ۱۳۵۰ ش (۱۹۷۱ م) با پاکستان سرنوشت مشترکی داشت و در این سال به عنوان کشوری مستقل در صحنه بین المللی ظاهر گردید.
بنابر قانون اساسی مصوب سال ۱۳۵۱ ش، نظام سیاسی بنگلادش جمهوری اعلام شد که به موجب آن، رئیس جمهور در رأس قوه مجریه قرار دارد و با آرای مستقیم برگزیده می شود. این کشور تا پیش از کودتای ۱۳۵۴ ش. که طی آن شیخ مجیب الرحمان، بنیان گذار بنگلادش به قتل رسید، با هندوستان روابط دوستانه فوق العاده ای داشت، ولی با تغییراتی که در نظام حکومتی اش رخ داد، از گرمی روابط این دو کشور کاسته شد. همچنین با این کودتا، روابط سیاسی بنگلادش با شوروی سابق کاهش یافت و در عوض مناسباتش با غرب گسترده شد.
مرکز حکومت بنگلادش، شهر داکا است. از دیگر شهرهای آن می توان بندر چیتاگنگ، رانگپور و سیلهت (Sylhet) را نام برد. تضاد طبقاتی در شهر داکا بیش از هر جای دیگری آشکار است.
وضعیت اقتصادی
این سرزمین با حدود هفتاد هزار روستا، کشوری است با سیمایی روستایی، و کشاورزی مهمترین رکن اقتصاد آن به شمار می آید. این کشور، بزرگترین تولید کننده و صادر کننده کنف در جهان است و حدود چهل درصد جمعیت آن در کشت و تولید این محصول مشغول به کارند. چای و برنج، دیگر محصولات کشاورزی آن است و ماهی از نظر تامین مواد غذایی مردم اهمیت دارد. حوادث طبیعی از قبیل توفان های موسمی و باران هایی با سیلاب شدید، زمین های حاصل خیز آن را تهدید می کند.
بنگلادش نه تنها یکی از فقیرترین کشورهای جهان در درآمد سرانه است، بلکه اساساً نابرابری توزیع ثروت و درآمد، مردمان آن را رنج می دهد و عده قابل توجهی از مردم بنگلادش برای تهیه معاش و تغذیه مشکل دارند.
دین و فرهنگ
جمعیت بنگلادش حدود ۱۵۳ میلیون نفر با میانگین سنی ۲۳ سال و از نژاد زرد و سفیدند. حدود ۸۵% از جمعیت این کشور مسلمان و بیشتر حنفی مذهبند. ۱۵% باقیمانده هندو و اندکی نیز بودایی هستند.
۹۸ درصد از مردم این کشور از نژاد بنگالی هستند. زبان رسمی مردم بنگلادش بنگالی است که ریشه سانسکریت دارد. در عصر فرمانروایی مسلمانان بر شبه قاره هند، واژه های متعدد فارسی و عربی وارد این زبان شده است. در دانشگاه ها و مراکز اداری، زبان انگلیسی رواج دارد.
منابع
- "بنگلادش"، سایت رحماء.
- "آشنایی با بنگلادش"، همشهری آنلاین.
| آسیا | * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان |
| آفریقا | * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو |
| سایر قاره ها | * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا) |
