ثوبان بن بجدد: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز (مهدی موسوی صفحهٔ ثوبان را به ثوبان بن بجدد منتقل کرد)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ابوعبداللَّه ثوبان، مولى وآزاد شده [[رسول ‌خدا]] صلى الله عليه و آله است، وى اصالتاً اهل يمن بوده، البته برخی او را اهل سِراة (مکانی بین مکه و یمن ) و برخی اهل حِمیَر دانسته اند.
+
'''ابوعبداللَّه ثَوبان بن بُجدُد'''، مولى و آزاد شده [[رسول ‌خدا]] صلى الله علیه و آله و از [[صحابی]] آن حضرت است. وى اصالتاً اهل [[یمن]] بوده؛ البته برخی او را اهل سِراة (مکانی بین [[مکه]] و یمن) و برخی اهل حِمیَر دانسته اند.
او اسير و برده گشته بود؛ پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله او را خريد و آزاد كرد و فرمود: «اگر خواستى به خانواده‌‌ات بپيوند كه از آنان هستى و اگر ميل داشتى نزد ما بمان و از خاندان ما باش».
 
  
او ماندن در خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله را برگزيد و در سفر و حضر با آن حضرت بود تا اين كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله از دنيا رحلت كرد. پس از آن ثوبان به رمله رفت، در آنجا خانه‌اى ساخت و در مصر و حمص نيز خانه‌هايى بنا كرد.
+
ثوبان اسیر و برده مسلمانان شده بود؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را خرید و آزاد کرد و فرمود: «اگر خواستى به خانواده‌‌ات بپیوند که از آنان هستى و اگر میل داشتى نزد ما بمان و از خاندان ما باش». او ماندن در خدمت پیامبر صلى الله علیه و آله را برگزید و در سفر و حضر با آن حضرت بود.<ref>عسقلانی، الاصابة، ج ۱، ص ۵۲۸.</ref> [[ابو نعیم اصفهانی|ابونُعَیم اصفهانی]] (متوفی ۴۳۰ ق) او را از [[عرفان|عارفان]] اهل بصیرت دانسته است.  
  
او محدث بود و از پیامبر 128 حدیث نقل کرده، جماعتی از [[تابعین]] نیز مانند شدّادبن أوس انصاری ، جُبَیْربن نُفَیْر حَضْرَمی ، ابوادریس خَولانی ، ابوسلام أسود حبشی و ابواسماء رَحْبی ، از او روایت کرده اند. ابونُعَیم اصفهانی (متوفی 430؛ ج 1، ص 180ـ183) او را از عارفان اهل بصیرت دانسته است .
+
به روایت برخی مفسران، نزول آیه {{متن قرآن|«و من یُطع الله و الرسول فاولئک مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین و حَسُن أولئک رفیقاً»}} ([[سوره نساء]]، ۶۹) درباره وی دانسته شده است که به دلیل علاقه شدید به پیامبر صلی الله علیه وآله، نگران جدایی از آن حضرت در [[قیامت]] بود.<ref>مجمع البیان، طبرسی، ج۳، ص۱۲۶. </ref> 
  
ثوبان در سال 54 هجرى در حمص درگذشت.
+
ثوبان [[محدث]] بود و از پیامبر اکرم ۱۲۸ [[حدیث]] نقل کرده است. از روایاتی که از ثوبان رسیده است می‌توان به علاقه او به رسول خدا و [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السّلام پی برد؛ از جمله روایت «النظر إلى وجه علی عبادة؛ نظر افکندن به چهره [[امام علی علیه السلام|على]] (علیه السلام) عبادت است».<ref>الغدیر، ج ۴، ص ۳۸؛ کنزالعمال، ج ۱۱، ص ۶۰۱، ۸۹۱.</ref>
  
 +
جماعتی از [[تابعین]] نیز مانند [[شداد بن اوس|شدّاد بن أوس انصاری]]، جُبَیْر بن نُفَیْر حَضْرَمی، ابو ادریس خَولانی، ابو سلام أسود حبشی و ابو اسماء رَحْبی، از او روایت کرده اند.
 +
 +
ثوبان تا زمان [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت رسول اکرم]] صلى الله علیه و آله در [[مدینه]] بود و پس از آن به رمله رفت؛ در آنجا خانه‌اى ساخت و در [[مصر]] و حُمص نیز خانه‌هایى بنا کرد. او سرانجام در سال ۵۴ هجرى در حمص درگذشت.
 +
 +
== پانویس ==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
*سيد ابراهيم سيد علوى، ‌سرزمين پيامبران، نشر مشعر، تهران‌، 1385، ص 174.
+
 
*دانشنامه جهان اسلام، ج1، ذیل مدخل ''ثَوْبان بن بُجدُد'' از معصومه اسماعیلی.
+
*سرزمین پیامبران، سید ابراهیم سید علوى، ‌نشر مشعر، تهران‌، ۱۳۸۵، ص ۱۷۴.
 +
*[[دانشنامه جهان اسلام (کتاب)|دانشنامه جهان اسلام]]، ج۱، مدخل "ثَوْبان بن بُجدُد" از معصومه اسماعیلی.
 +
*[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، برگرفته از مقاله "ثوبان مولی رسول الله".   
 +
 
 
[[رده:اصحاب پیامبر]]
 
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۸

ابوعبداللَّه ثَوبان بن بُجدُد، مولى و آزاد شده رسول ‌خدا صلى الله علیه و آله و از صحابی آن حضرت است. وى اصالتاً اهل یمن بوده؛ البته برخی او را اهل سِراة (مکانی بین مکه و یمن) و برخی اهل حِمیَر دانسته اند.

ثوبان اسیر و برده مسلمانان شده بود؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را خرید و آزاد کرد و فرمود: «اگر خواستى به خانواده‌‌ات بپیوند که از آنان هستى و اگر میل داشتى نزد ما بمان و از خاندان ما باش». او ماندن در خدمت پیامبر صلى الله علیه و آله را برگزید و در سفر و حضر با آن حضرت بود.[۱] ابونُعَیم اصفهانی (متوفی ۴۳۰ ق) او را از عارفان اهل بصیرت دانسته است.

به روایت برخی مفسران، نزول آیه «و من یُطع الله و الرسول فاولئک مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین و حَسُن أولئک رفیقاً» (سوره نساء، ۶۹) درباره وی دانسته شده است که به دلیل علاقه شدید به پیامبر صلی الله علیه وآله، نگران جدایی از آن حضرت در قیامت بود.[۲]

ثوبان محدث بود و از پیامبر اکرم ۱۲۸ حدیث نقل کرده است. از روایاتی که از ثوبان رسیده است می‌توان به علاقه او به رسول خدا و اهل بیت علیهم‌السّلام پی برد؛ از جمله روایت «النظر إلى وجه علی عبادة؛ نظر افکندن به چهره على (علیه السلام) عبادت است».[۳]

جماعتی از تابعین نیز مانند شدّاد بن أوس انصاری، جُبَیْر بن نُفَیْر حَضْرَمی، ابو ادریس خَولانی، ابو سلام أسود حبشی و ابو اسماء رَحْبی، از او روایت کرده اند.

ثوبان تا زمان رحلت رسول اکرم صلى الله علیه و آله در مدینه بود و پس از آن به رمله رفت؛ در آنجا خانه‌اى ساخت و در مصر و حُمص نیز خانه‌هایى بنا کرد. او سرانجام در سال ۵۴ هجرى در حمص درگذشت.

پانویس

  1. عسقلانی، الاصابة، ج ۱، ص ۵۲۸.
  2. مجمع البیان، طبرسی، ج۳، ص۱۲۶.
  3. الغدیر، ج ۴، ص ۳۸؛ کنزالعمال، ج ۱۱، ص ۶۰۱، ۸۹۱.

منابع

  • سرزمین پیامبران، سید ابراهیم سید علوى، ‌نشر مشعر، تهران‌، ۱۳۸۵، ص ۱۷۴.
  • دانشنامه جهان اسلام، ج۱، مدخل "ثَوْبان بن بُجدُد" از معصومه اسماعیلی.
  • فرهنگ قرآن، برگرفته از مقاله "ثوبان مولی رسول الله".