ثوبان بن بجدد: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن و تکمیل محتوا به کمک منبع جدید)
جز (مهدی موسوی صفحهٔ ثوبان را به ثوبان بن بجدد منتقل کرد)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ابوعبداللَّه ثوبان، مولى وآزاد شده [[رسول ‌خدا]] صلى الله عليه و آله است، وى اصالتاً اهل يمن بوده، البته برخی او را اهل سِراة (مکانی بین مکه و یمن ) و برخی اهل حِمیَر دانسته اند.
+
'''ابوعبداللَّه ثَوبان بن بُجدُد'''، مولى و آزاد شده [[رسول ‌خدا]] صلى الله علیه و آله و از [[صحابی]] آن حضرت است. وى اصالتاً اهل [[یمن]] بوده؛ البته برخی او را اهل سِراة (مکانی بین [[مکه]] و یمن) و برخی اهل حِمیَر دانسته اند.
او اسير و برده گشته بود؛ پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله او را خريد و آزاد كرد و فرمود: «اگر خواستى به خانواده‌‌ات بپيوند كه از آنان هستى و اگر ميل داشتى نزد ما بمان و از خاندان ما باش».
 
  
او ماندن در خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله را برگزيد و در سفر و حضر با آن حضرت بود تا اين كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله از دنيا رحلت كرد. پس از آن ثوبان به رمله رفت، در آنجا خانه‌اى ساخت و در مصر و حمص نيز خانه‌هايى بنا كرد.
+
ثوبان اسیر و برده مسلمانان شده بود؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را خرید و آزاد کرد و فرمود: «اگر خواستى به خانواده‌‌ات بپیوند که از آنان هستى و اگر میل داشتى نزد ما بمان و از خاندان ما باش». او ماندن در خدمت پیامبر صلى الله علیه و آله را برگزید و در سفر و حضر با آن حضرت بود.<ref>عسقلانی، الاصابة، ج ۱، ص ۵۲۸.</ref> [[ابو نعیم اصفهانی|ابونُعَیم اصفهانی]] (متوفی ۴۳۰ ق) او را از [[عرفان|عارفان]] اهل بصیرت دانسته است.  
  
او محدث بود و از پیامبر 128 حدیث نقل کرده، جماعتی از تابعین نیز مانند شدّادبن أوس انصاری ، جُبَیْربن نُفَیْر حَضْرَمی ، ابوادریس خَولانی ، ابوسلام أسود حبشی و ابواسماء رَحْبی ، از او روایت کرده اند. ابونُعَیم اصفهانی (متوفی 430؛ ج 1، ص 180ـ183) او را از عارفان اهل بصیرت دانسته است .
+
به روایت برخی مفسران، نزول آیه {{متن قرآن|«و من یُطع الله و الرسول فاولئک مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین و حَسُن أولئک رفیقاً»}} ([[سوره نساء]]، ۶۹) درباره وی دانسته شده است که به دلیل علاقه شدید به پیامبر صلی الله علیه وآله، نگران جدایی از آن حضرت در [[قیامت]] بود.<ref>مجمع البیان، طبرسی، ج۳، ص۱۲۶. </ref> 
  
ثوبان در سال 54 هجرى در حمص درگذشت.
+
ثوبان [[محدث]] بود و از پیامبر اکرم ۱۲۸ [[حدیث]] نقل کرده است. از روایاتی که از ثوبان رسیده است می‌توان به علاقه او به رسول خدا و [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السّلام پی برد؛ از جمله روایت «النظر إلى وجه علی عبادة؛ نظر افکندن به چهره [[امام علی علیه السلام|على]] (علیه السلام) عبادت است».<ref>الغدیر، ج ۴، ص ۳۸؛ کنزالعمال، ج ۱۱، ص ۶۰۱، ۸۹۱.</ref>
  
 +
جماعتی از [[تابعین]] نیز مانند [[شداد بن اوس|شدّاد بن أوس انصاری]]، جُبَیْر بن نُفَیْر حَضْرَمی، ابو ادریس خَولانی، ابو سلام أسود حبشی و ابو اسماء رَحْبی، از او روایت کرده اند.
 +
 +
ثوبان تا زمان [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت رسول اکرم]] صلى الله علیه و آله در [[مدینه]] بود و پس از آن به رمله رفت؛ در آنجا خانه‌اى ساخت و در [[مصر]] و حُمص نیز خانه‌هایى بنا کرد. او سرانجام در سال ۵۴ هجرى در حمص درگذشت.
 +
 +
== پانویس ==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
*سيد ابراهيم سيد علوى، ‌سرزمين پيامبران، نشر مشعر، تهران‌، 1385، ص 174.
+
 
*دانشنامه جهان اسلام، ج1، ذیل مدخل ''ثَوْبان بن بُجدُد'' از معصومه اسماعیلی.
+
*سرزمین پیامبران، سید ابراهیم سید علوى، ‌نشر مشعر، تهران‌، ۱۳۸۵، ص ۱۷۴.
 +
*[[دانشنامه جهان اسلام (کتاب)|دانشنامه جهان اسلام]]، ج۱، مدخل "ثَوْبان بن بُجدُد" از معصومه اسماعیلی.
 +
*[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، برگرفته از مقاله "ثوبان مولی رسول الله".   
 +
 
 
[[رده:اصحاب پیامبر]]
 
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۸

ابوعبداللَّه ثَوبان بن بُجدُد، مولى و آزاد شده رسول ‌خدا صلى الله علیه و آله و از صحابی آن حضرت است. وى اصالتاً اهل یمن بوده؛ البته برخی او را اهل سِراة (مکانی بین مکه و یمن) و برخی اهل حِمیَر دانسته اند.

ثوبان اسیر و برده مسلمانان شده بود؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را خرید و آزاد کرد و فرمود: «اگر خواستى به خانواده‌‌ات بپیوند که از آنان هستى و اگر میل داشتى نزد ما بمان و از خاندان ما باش». او ماندن در خدمت پیامبر صلى الله علیه و آله را برگزید و در سفر و حضر با آن حضرت بود.[۱] ابونُعَیم اصفهانی (متوفی ۴۳۰ ق) او را از عارفان اهل بصیرت دانسته است.

به روایت برخی مفسران، نزول آیه «و من یُطع الله و الرسول فاولئک مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین و حَسُن أولئک رفیقاً» (سوره نساء، ۶۹) درباره وی دانسته شده است که به دلیل علاقه شدید به پیامبر صلی الله علیه وآله، نگران جدایی از آن حضرت در قیامت بود.[۲]

ثوبان محدث بود و از پیامبر اکرم ۱۲۸ حدیث نقل کرده است. از روایاتی که از ثوبان رسیده است می‌توان به علاقه او به رسول خدا و اهل بیت علیهم‌السّلام پی برد؛ از جمله روایت «النظر إلى وجه علی عبادة؛ نظر افکندن به چهره على (علیه السلام) عبادت است».[۳]

جماعتی از تابعین نیز مانند شدّاد بن أوس انصاری، جُبَیْر بن نُفَیْر حَضْرَمی، ابو ادریس خَولانی، ابو سلام أسود حبشی و ابو اسماء رَحْبی، از او روایت کرده اند.

ثوبان تا زمان رحلت رسول اکرم صلى الله علیه و آله در مدینه بود و پس از آن به رمله رفت؛ در آنجا خانه‌اى ساخت و در مصر و حُمص نیز خانه‌هایى بنا کرد. او سرانجام در سال ۵۴ هجرى در حمص درگذشت.

پانویس

  1. عسقلانی، الاصابة، ج ۱، ص ۵۲۸.
  2. مجمع البیان، طبرسی، ج۳، ص۱۲۶.
  3. الغدیر، ج ۴، ص ۳۸؛ کنزالعمال، ج ۱۱، ص ۶۰۱، ۸۹۱.

منابع

  • سرزمین پیامبران، سید ابراهیم سید علوى، ‌نشر مشعر، تهران‌، ۱۳۸۵، ص ۱۷۴.
  • دانشنامه جهان اسلام، ج۱، مدخل "ثَوْبان بن بُجدُد" از معصومه اسماعیلی.
  • فرهنگ قرآن، برگرفته از مقاله "ثوبان مولی رسول الله".