شیعه امام حسین علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | + | «[[شیعه]]» یعنى پیرو. پیروى در فکر، عمل، [[اخلاق]]، مواضع سیاسى و عقاید دینى. گرچه شیعه [[امام حسین علیه السلام|حسین]]، شیعه [[امام علی|امام على]] و [[ائمه اطهار|ائمه]] دیگر -علیهم السلام- نیز هست و تشیع در خط ائمه و [[اهل البیت|اهل بیت]] بودن است، اما [[امام حسین علیه السلام|حسین بن على]]<nowiki/> علیه السلام در ابعاد خاصى که زندگى و جانش را بر سر آنها نهاد، حالت الگویى دارد و [[اسوه]] است. | |
| − | آن حضرت، براى | + | آن حضرت، براى احیاء [[دین|دین]] قیام کرد و خود را فداى راه [[الله|خدا]] ساخت. شیعه او نیز باید این گونه باشد. شیعه [[سیدالشهدا]] علیه السلام، باید در خصلت هایى و اعمالى چون: خودسازى، خداترسى، [[گناه]] گریزى، [[تقوا]]، اطاعت امر خدا، [[امر به معروف و نهی از منکر|امر به معروف و نهى از منکر]]، اقامه و احیاء [[نماز]]، تلاش در مسیر رضاى حق، جود و کرامت، [[عزت نفس]]، گریز از [[ذلت نفس|ذلت]] و زبونى و عدم سازش با [[طاغوت]] و حکومت هاى ستم، مبارزه با [[باطل]]، [[جهاد]] و [[شهادت در راه خدا|شهادت]]، روحیه [[ایثار|ایثار]] و شهادت طلبى، قاطعیت و صلابت در راه عقیده و... به آن پیشواى شهید تأسّى کند. این، راه حسین و راه پدران و فرزندان حسین است و شیعگى یعنى دیندارى و [[ورع]]. |
| − | + | {{بیت|شیعه باید آبها را گل کند|خط سوم را به خون کامل کند}} | |
| − | {{بیت| | + | {{بیت|خط سوم خط سرخ اولیاست|کربلا بارزترین منظور ماست}} |
| − | {{بیت|خط سوم خط سرخ | + | {{بیت|شیعه یعنى تشنه جام بلا|شیعگى یعنى قیام کربلا}} |
| − | {{بیت| | + | {{بیت|شیعه یعنى بازتاب آسمان|بر سر نى جلوه رنگین کمان}} |
| − | {{بیت| | ||
{{بیت|از لب نى بشنوم صوت تو را|صوت «انى لا ارى الموت» تو را}} | {{بیت|از لب نى بشنوم صوت تو را|صوت «انى لا ارى الموت» تو را}} | ||
| − | {{بیت| | + | {{بیت|شیعه یعنى امتزاج ناز و نور|شیعه یعنى راس خونین در تنور}} |
| − | {{بیت| | + | {{بیت|شیعه یعنى هفت وادى اضطراب|شیعه یعنى تشنگى در شط آب|منبع=<ref>از مثنوى بلند «شیعه نامه» محمدرضا آقاسى، کیهان، تاریخ ۱۲/۶/۷۱.</ref>}} |
| − | از انبوه | + | از انبوه روایات مربوط به اوصاف [[شیعه|شیعه]] تنها به یکى اشاره مى کنیم؛ از [[امام صادق]] علیه السلام که به [[مفضل بن عمر|مفضل]] فرمود: از فرومایگان بپرهیز، چرا که شیعه [[امام علی علیه السلام|على]] علیه السلام شکم و شهوت خود را حفظ مى کنند و اهل جهادند و تلاش براى خدا: «انما شیعة على من عف بطنه و فرجه و اشتد جهاده و عمل لخالقه و رجا ثوابه و خاف عقابه فاذا رایت اولئک فاولئک شیعة جعفر».<ref>سفینة البحار، ج ۱، ص ۷۲۳.</ref> |
| − | محبتى | + | محبتى که در دل شیعیان و دوستداران شهید [[کربلا|کربلا]] است، بجاست که آنان را به همرنگى و همسویى و سنخیت فکرى، اخلاقى و عملى با مولایشان بکشد و در گفتار و کردار، شیعه [[امام حسین علیه السلام|حسین]] باشند نه تنها در ادعا و شعار. |
| − | خود امام علیه السلام | + | خود امام علیه السلام نیز هنگام حرکت از [[مکه]] به سوى [[کربلا|کربلا]]، کسانى را به همراهى خویش در این سفر مقدس و نهضت خدایى دعوت کرد که اهل فداکردن جان در راه [[ائمه اطهار|ائمه]] که راه خداست باشند و شوق دیدار الهى در دلشان باشد: «من کان فینا باذلا مُهجته موطنا على لقاءالله نفسه فلیرحل معنا...».<ref> لهوف، ص ۵۳.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | |
| + | * جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. | ||
[[رده:امام حسین علیه السلام]] | [[رده:امام حسین علیه السلام]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۳
«شیعه» یعنى پیرو. پیروى در فکر، عمل، اخلاق، مواضع سیاسى و عقاید دینى. گرچه شیعه حسین، شیعه امام على و ائمه دیگر -علیهم السلام- نیز هست و تشیع در خط ائمه و اهل بیت بودن است، اما حسین بن على علیه السلام در ابعاد خاصى که زندگى و جانش را بر سر آنها نهاد، حالت الگویى دارد و اسوه است.
آن حضرت، براى احیاء دین قیام کرد و خود را فداى راه خدا ساخت. شیعه او نیز باید این گونه باشد. شیعه سیدالشهدا علیه السلام، باید در خصلت هایى و اعمالى چون: خودسازى، خداترسى، گناه گریزى، تقوا، اطاعت امر خدا، امر به معروف و نهى از منکر، اقامه و احیاء نماز، تلاش در مسیر رضاى حق، جود و کرامت، عزت نفس، گریز از ذلت و زبونى و عدم سازش با طاغوت و حکومت هاى ستم، مبارزه با باطل، جهاد و شهادت، روحیه ایثار و شهادت طلبى، قاطعیت و صلابت در راه عقیده و... به آن پیشواى شهید تأسّى کند. این، راه حسین و راه پدران و فرزندان حسین است و شیعگى یعنى دیندارى و ورع.
شیعه باید آبها را گل کند خط سوم را به خون کامل کند
خط سوم خط سرخ اولیاست کربلا بارزترین منظور ماست
شیعه یعنى تشنه جام بلا شیعگى یعنى قیام کربلا
شیعه یعنى بازتاب آسمان بر سر نى جلوه رنگین کمان
از لب نى بشنوم صوت تو را صوت «انى لا ارى الموت» تو را
شیعه یعنى امتزاج ناز و نور شیعه یعنى راس خونین در تنور
شیعه یعنى هفت وادى اضطراب شیعه یعنى تشنگى در شط آب[۱]
از انبوه روایات مربوط به اوصاف شیعه تنها به یکى اشاره مى کنیم؛ از امام صادق علیه السلام که به مفضل فرمود: از فرومایگان بپرهیز، چرا که شیعه على علیه السلام شکم و شهوت خود را حفظ مى کنند و اهل جهادند و تلاش براى خدا: «انما شیعة على من عف بطنه و فرجه و اشتد جهاده و عمل لخالقه و رجا ثوابه و خاف عقابه فاذا رایت اولئک فاولئک شیعة جعفر».[۲]
محبتى که در دل شیعیان و دوستداران شهید کربلا است، بجاست که آنان را به همرنگى و همسویى و سنخیت فکرى، اخلاقى و عملى با مولایشان بکشد و در گفتار و کردار، شیعه حسین باشند نه تنها در ادعا و شعار.
خود امام علیه السلام نیز هنگام حرکت از مکه به سوى کربلا، کسانى را به همراهى خویش در این سفر مقدس و نهضت خدایى دعوت کرد که اهل فداکردن جان در راه ائمه که راه خداست باشند و شوق دیدار الهى در دلشان باشد: «من کان فینا باذلا مُهجته موطنا على لقاءالله نفسه فلیرحل معنا...».[۳]
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
