نورالدین محمد ترشیزی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
(آثار ترشیزی)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
 
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
  
نورالدین محمد ترشیزى (وف 1026 -1024 ق)، شاعر و نویسنده، متخلص به ظهورى. ملقب به ملك الشعراء.  
+
نورالدین محمد ترشیزى (وف ۱۰۲۶-۱۰۲۴ ق)، شاعر و نویسنده [[تخلص|متخلص]] به ظهورى ملقب به ملک الشعرا.
  
وى در قریه‌ى جمند، از توابع ترشیز، به دنیا آمد. جوانیش به كسب ادب و دانش در خراسان گذشت، سپس به یزد رفت و در آنجا به شیوه‌ى شاعرى مشغول شد و با گروهى از اهل ادب معاشرت نمود در همان دیار با وحشى بافقى آنشایى و مصاحبت یافت. پس از آن چندگاهى به شیراز عزیمت كرد و در آنجا با درویش حسین سالك شیرازى، شاعر و نقاش و مذهب معروف، دوستى و ملازمت یافت. سپس قصد هند كرد و وارد دكن شد و در بیجاپور به درگاه عادل شاهیان رسید و ملازمت عادل‌شاه ابراهیم ثانى را یافت و او را مدح گفت. آشنایى ظهورى با ملك قمى هم در همین ناحیه‌ى دكن و ظاهره در بیجاپور حاصل شد و به مواصلت ظهورى با دختر ملك انجامید و از آن پس دو شاعر با یكدیگر به سر بردند و در ایجاد بعضى اثرها با هم همكارى داشتند. ظهورى پس از چندى آهنگ حجاز كرد و در بازگشت به هند در احمدنگر پایتخت نظامشاهیان به خدمت عبدالحریم‌خان خانان رسید. وى در نظم و نثر دست داشت بطورى كه در هند به شهرت رسید. از جمله آثارش: مجموعه منشآت به نامهاى: «دیباچه‌ى نورس»، كه مقدمه‌اى است بر كتاب «نورس خیال» اثر ابراهیم عادل‌شاه؛ «گلزار ابراهیم»، در ستایش ابراهیم عادل‌شاه؛ «خوان خلیل»، كه با مشاركت ملك قمى به نام ابراهیم عادل‌شاه تصنیف كرد؛ «پنج رقعه»؛ «دیوان» شعر؛ «ساقى‌نامه»، حدود چهار هزار و پانصد بیت كه به نام برهان ثانى نظامشاه سرود.
+
وى در قریه‌ ى جمند از توابع ترشیز بدنیا آمد. جوانیش به کسب ادب و دانش در خراسان گذشت، سپس به یزد رفت و در آنجا به شیوه ‌ى شاعرى مشغول شد و با گروهى از اهل ادب معاشرت نمود. در همان دیار با [[وحشی بافقی|وحشى بافقى]] آشنایى و مصاحبت یافت. پس از آن چندگاهى به [[شیراز]] عزیمت کرد و در آنجا با درویش حسین سالک شیرازى، شاعر و نقاش و مذهب معروف دوستى و ملازمت یافت. سپس قصد هند کرد و وارد دکن شد و در بیجاپور به درگاه عادل شاهیان رسید و ملازمت عادل‌شاه ابراهیم ثانى را یافت و او را مدح گفت.
  
==منبع==
+
آشنایى ظهورى با ملک قمى هم در همین ناحیه‌ى دکن و ظاهره در بیجاپور حاصل شد و به مواصلت ظهورى با دختر ملک انجامید و از آن پس دو شاعر با یکدیگر بسر بردند و در ایجاد بعضى اثرها با هم همکارى داشتند. ظهورى پس از چندى آهنگ [[حجاز]] کرد و در بازگشت به هند در احمدنگر پایتخت نظامشاهیان به خدمت عبدالحریم‌خان خانان رسید. وى در نظم و نثر دست داشت بطورى که در هند به شهرت رسید.
اثرآفرینان، زير نظر: دكتر سيد كمال حاج سيد جوادي و دكتر عبدالحسين نوايي،انجمن آثار و مفاخر فرهنگی،1379، ج4، ذیل عنوان "ظهیری ترشیزی، نورالدین"
 
  
[[رده:شعرا]]
+
==آثار ترشیزی==
 +
 
 +
از جمله آثار ترشیزی:
 +
 
 +
*مجموعه منشآت به نامهاى: «دیباچه‌ى نورس» که مقدمه‌ اى است بر کتاب «نورس خیال» اثر ابراهیم عادل‌شاه
 +
*«گلزار ابراهیم» در ستایش ابراهیم عادل‌شاه
 +
*«خوان خلیل» که با مشارکت ملک قمى به نام ابراهیم عادل‌شاه تصنیف کرد.
 +
*«پنج رقعه»
 +
*دیوان شعر
 +
*«ساقى‌نامه»، حدود چهار هزار و پانصد[[ بیت]] که به نام برهان ثانى نظامشاه سرود.
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
*[[اثر آفرینان (کتاب)|اثر آفرینان]]، زیر نظر: دکتر سید کمال حاج سید جوادی و دکتر عبدالحسین نوایی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۹، ج۴، ذیل عنوان "ظهیری ترشیزی، نورالدین".
 +
 
 +
{{شعر فارسی}}
 +
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 +
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن یازدهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۸

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


نورالدین محمد ترشیزى (وف ۱۰۲۶-۱۰۲۴ ق)، شاعر و نویسنده متخلص به ظهورى ملقب به ملک الشعرا.

وى در قریه‌ ى جمند از توابع ترشیز بدنیا آمد. جوانیش به کسب ادب و دانش در خراسان گذشت، سپس به یزد رفت و در آنجا به شیوه ‌ى شاعرى مشغول شد و با گروهى از اهل ادب معاشرت نمود. در همان دیار با وحشى بافقى آشنایى و مصاحبت یافت. پس از آن چندگاهى به شیراز عزیمت کرد و در آنجا با درویش حسین سالک شیرازى، شاعر و نقاش و مذهب معروف دوستى و ملازمت یافت. سپس قصد هند کرد و وارد دکن شد و در بیجاپور به درگاه عادل شاهیان رسید و ملازمت عادل‌شاه ابراهیم ثانى را یافت و او را مدح گفت.

آشنایى ظهورى با ملک قمى هم در همین ناحیه‌ى دکن و ظاهره در بیجاپور حاصل شد و به مواصلت ظهورى با دختر ملک انجامید و از آن پس دو شاعر با یکدیگر بسر بردند و در ایجاد بعضى اثرها با هم همکارى داشتند. ظهورى پس از چندى آهنگ حجاز کرد و در بازگشت به هند در احمدنگر پایتخت نظامشاهیان به خدمت عبدالحریم‌خان خانان رسید. وى در نظم و نثر دست داشت بطورى که در هند به شهرت رسید.

آثار ترشیزی

از جمله آثار ترشیزی:

  • مجموعه منشآت به نامهاى: «دیباچه‌ى نورس» که مقدمه‌ اى است بر کتاب «نورس خیال» اثر ابراهیم عادل‌شاه
  • «گلزار ابراهیم» در ستایش ابراهیم عادل‌شاه
  • «خوان خلیل» که با مشارکت ملک قمى به نام ابراهیم عادل‌شاه تصنیف کرد.
  • «پنج رقعه»
  • دیوان شعر
  • «ساقى‌نامه»، حدود چهار هزار و پانصدبیت که به نام برهان ثانى نظامشاه سرود.

منابع

  • اثر آفرینان، زیر نظر: دکتر سید کمال حاج سید جوادی و دکتر عبدالحسین نوایی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۹، ج۴، ذیل عنوان "ظهیری ترشیزی، نورالدین".
شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14