علمدار: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
از لقب هاى قمر بنى هاشم است كه در [[كربلا]]، پرچم لشكر امام بر دوش او بود. نقش‌ علمدار در ميدان نبرد، مهم بود و عامل حفظ انسجام نيروهاى سپاه محسوب مى‌شد.
+
از لقب هاى [[حضرت عباس علیه السلام|قمر بنى هاشم]] است که در [[کربلا]]، پرچم لشکر [[امام حسین علیه السلام|امام حسین‌]] علیه السلام بر دوش او بود. نقش‌ علمدار در میدان نبرد، مهم بود و عامل حفظ انسجام نیروهاى سپاه محسوب مى‌شد.
  
روز [[عاشورا]]، [[امام حسين‌]] علیه السلام ياران اندك خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسيم كرد و براى هر يك فرماندهى برگزيد و پرچم را به دست برادرش عباس داد.<ref>[[بحارالانوار]]، ج 45، ص 5 و 39.</ref>
+
روز [[عاشورا]]، امام علیه السلام یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد و براى هر یک فرماندهى برگزید و پرچم را به دست برادرش [[حضرت عباس علیه السلام|عباس]] داد.<ref>[[بحارالانوار]]، ج ۴۵، ص ۵ و ۳۹.</ref>
  
روز عاشورا نيز چون عباس‌ علیه السلام خدمت امام آمد و از او اذن ميدان طلبيد، امام گريست‌ و ابتدا اجازه نداد و فرمود: تو علمدار منى، اگر تو بروى و كشته شوى، سپاه من از هم ‌مى‌پاشد: «يا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضيت تفرق عسكرى‌».<ref>معالى السبطين، ج ص 441.</ref>
+
روز عاشورا نیز چون عباس‌ علیه السلام خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید، امام گریست‌ و ابتدا اجازه نداد و فرمود: تو علمدار منى، اگر تو بروى و کشته شوى، سپاه من از هم ‌مى‌پاشد: «یا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضیت تفرق عسکرى‌».<ref>معالى السبطين، ج ۱، ص ۴۴۱.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
  
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۵

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از لقب هاى قمر بنى هاشم است که در کربلا، پرچم لشکر امام حسین‌ علیه السلام بر دوش او بود. نقش‌ علمدار در میدان نبرد، مهم بود و عامل حفظ انسجام نیروهاى سپاه محسوب مى‌شد.

روز عاشورا، امام علیه السلام یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد و براى هر یک فرماندهى برگزید و پرچم را به دست برادرش عباس داد.[۱]

روز عاشورا نیز چون عباس‌ علیه السلام خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید، امام گریست‌ و ابتدا اجازه نداد و فرمود: تو علمدار منى، اگر تو بروى و کشته شوى، سپاه من از هم ‌مى‌پاشد: «یا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضیت تفرق عسکرى‌».[۲]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۵ و ۳۹.
  2. معالى السبطين، ج ۱، ص ۴۴۱.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها