لاحق: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
+
«لاحق» نام اسبى كه [[عبیدالله بن حر جعفی]]، هنگام ملاقات با [[سیدالشهدا]] علیه السلام به آن حضرت تقديم كرد. معناى آن‌ «از پى رونده، در رسنده، رسيده، آن كه و آنچه در پى چيزى مى‌دود و به آن مى‌رسد» است. از اين رو به ‌اسب هاى تندرو هم‌ «لاحق‌» مى‌گفتند. اين نام براى اسب هاى تنى چند از معروفان عرب نيز بكار رفته است.<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>
  
نام اسبى كه عبيدالله بن حر، هنگام ملاقات با [[سیدالشهدا]] علیه السلام به آن حضرت تقديم كرد، [[امام حسين]] علیه السلام نيز فرزندش على بن الحسين علیه السلام را بر آن سوار كرد.<ref>الحسين والسنه، سيد عبدالعزيز طباطبايى، ص 72، نقل از انساب الاشراف.</ref>
+
گفته شده [[امام حسين]] علیه السلام نيز فرزندش على بن الحسين علیه السلام را بر آن اسب سوار كرد.<ref>الحسين والسنه، سيد عبدالعزيز طباطبايى، ص ۷۲، نقل از انساب الاشراف.</ref> با این وجود، در نقل مشهور دیگری آمده است که وقتی امام حسین در منزلگاه «[[قصر مقاتل|قصر بنی مقاتل]]» با عبیدالله بن حر مواجه شد و او را به یاری اردوی خود دعوت کرد، او بهانه آورد و گفت: یابن رسول الله، اگر به یاری تو آیم، همان اول کار پیش روی تو کشته می شوم و نفس من به مرگ راضی نیست، ولی این اسب مرا -که «ملحقه» نام داشت- بگیر...؛<ref>نقل از امالی شیخ صدوق.</ref> اما امام حسین علیه السلام از او روی برگرداند و فرمود: «نه حاجت به تو دارم و نه به اسب تو، و سپس آیه ای از [[سوره کهف]] را خواند: {{متن قرآن|«... وَمَا كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا»}}<ref>[[آیه 51 سوره کهف|سوره کهف، آیه ۵۱.]]</ref>؛ من گمراهان را به یاری خود نمی طلبم. پس از اینجا بگریز و برو! نه با ما باش و نه بر ما! زیرا اگر کسی صدای [[استغاثه]] ما را بشنود و اجابت نکند، خداوند او را در آتش [[جهنم]] می اندازد».
 
 
معناى آن‌ «از پى رونده، در رسنده، رسيده، آن كه و آنچه در پى چيزى مى‌دود و به آن مى‌رسد» است. از اين رو به ‌اسب هاى تندرو هم‌ «لاحق‌» مى‌گفتند. اين نام براى اسب هاى تنى چند از معروفان عرب نيز بكار رفته است.<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>  
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۹: سطر ۷:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
*[[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، جواد محدثی، نشر معروف.
 +
*[[عبیدالله بن حر جعفی]]، دانشنامه اسلامی.
 +
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۸

«لاحق» نام اسبى كه عبیدالله بن حر جعفی، هنگام ملاقات با سیدالشهدا علیه السلام به آن حضرت تقديم كرد. معناى آن‌ «از پى رونده، در رسنده، رسيده، آن كه و آنچه در پى چيزى مى‌دود و به آن مى‌رسد» است. از اين رو به ‌اسب هاى تندرو هم‌ «لاحق‌» مى‌گفتند. اين نام براى اسب هاى تنى چند از معروفان عرب نيز بكار رفته است.[۱]

گفته شده امام حسين علیه السلام نيز فرزندش على بن الحسين علیه السلام را بر آن اسب سوار كرد.[۲] با این وجود، در نقل مشهور دیگری آمده است که وقتی امام حسین در منزلگاه «قصر بنی مقاتل» با عبیدالله بن حر مواجه شد و او را به یاری اردوی خود دعوت کرد، او بهانه آورد و گفت: یابن رسول الله، اگر به یاری تو آیم، همان اول کار پیش روی تو کشته می شوم و نفس من به مرگ راضی نیست، ولی این اسب مرا -که «ملحقه» نام داشت- بگیر...؛[۳] اما امام حسین علیه السلام از او روی برگرداند و فرمود: «نه حاجت به تو دارم و نه به اسب تو، و سپس آیه ای از سوره کهف را خواند: «... وَمَا كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا»[۴]؛ من گمراهان را به یاری خود نمی طلبم. پس از اینجا بگریز و برو! نه با ما باش و نه بر ما! زیرا اگر کسی صدای استغاثه ما را بشنود و اجابت نکند، خداوند او را در آتش جهنم می اندازد».

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. الحسين والسنه، سيد عبدالعزيز طباطبايى، ص ۷۲، نقل از انساب الاشراف.
  3. نقل از امالی شیخ صدوق.
  4. سوره کهف، آیه ۵۱.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه