حرمله: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
'''حرملة بن کاهل اسدى کوفى'''، آن که کودک شیرخوار [[امام حسین]] علیه السلام را (به نام [[حضرت علی اصغر علیه السلام|على اصغر]]، یا عبدالله رضیع) در آغوش امام یا روى دست ایشان با تیر به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رساند.<ref>بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۴۶.</ref> | '''حرملة بن کاهل اسدى کوفى'''، آن که کودک شیرخوار [[امام حسین]] علیه السلام را (به نام [[حضرت علی اصغر علیه السلام|على اصغر]]، یا عبدالله رضیع) در آغوش امام یا روى دست ایشان با تیر به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رساند.<ref>بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۴۶.</ref> | ||
| − | سالها پس از حادثه [[روز عاشورا|عاشورا]]، [[منهال بن عمرو]] در سفر [[حج]]، دیدارى با [[امام سجاد]] علیه السلام داشت. حضرت پرسید: حال حرمله چگونه است؟ گفت: در [[کوفه]] است و زنده است. امام او را نفرین کرد که: «اللهم أذِقه حَرّ الحدید، اللهم أذقه حر النار» | + | سالها پس از حادثه [[روز عاشورا|عاشورا]]، [[منهال بن عمرو]] در سفر [[حج]]، دیدارى با [[امام سجاد]] علیه السلام داشت. حضرت پرسید: حال حرمله چگونه است؟ گفت: در [[کوفه]] است و زنده است. امام او را نفرین کرد که: {{متن حدیث|«اللهم أذِقه حَرّ الحدید، اللهم أذقه حر النار»}}؛ خدایا، سوزش و گرماى آهن و آتش را به او بچشان. |
چون به [[کوفه]] برگشت، در دیدار با «[[مختار ثقفی]]» که خروج کرده بود، ناگهان دید که حرمله را آوردند و به دستور مختار، دست و پایش را بریدند و سپس در آتش افکندند. | چون به [[کوفه]] برگشت، در دیدار با «[[مختار ثقفی]]» که خروج کرده بود، ناگهان دید که حرمله را آوردند و به دستور مختار، دست و پایش را بریدند و سپس در آتش افکندند. | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
[[رده:سپاهیان عمر سعد در واقعه کربلا]] | [[رده:سپاهیان عمر سعد در واقعه کربلا]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
| + | {{قیام مختار}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۰
حرملة بن کاهل اسدى کوفى، آن که کودک شیرخوار امام حسین علیه السلام را (به نام على اصغر، یا عبدالله رضیع) در آغوش امام یا روى دست ایشان با تیر به شهادت رساند.[۱]
سالها پس از حادثه عاشورا، منهال بن عمرو در سفر حج، دیدارى با امام سجاد علیه السلام داشت. حضرت پرسید: حال حرمله چگونه است؟ گفت: در کوفه است و زنده است. امام او را نفرین کرد که: «اللهم أذِقه حَرّ الحدید، اللهم أذقه حر النار»؛ خدایا، سوزش و گرماى آهن و آتش را به او بچشان.
چون به کوفه برگشت، در دیدار با «مختار ثقفی» که خروج کرده بود، ناگهان دید که حرمله را آوردند و به دستور مختار، دست و پایش را بریدند و سپس در آتش افکندند.
منهال، ماجراى دیدار خود با امام سجاد علیه السلام و دعاى امام را نسبت به حرمله بیان کرد. مختار، از این که خواسته و دعاى حضرت به دست او تحقق یافته، بسیار خوشحال شد.[۲]
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
