ریاض السالکین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ رياض السالكين (کتاب) را به ریاض السالکین (کتاب) منتقل کرد)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۵: سطر ۵:
 
|تصویر= [[پرونده:رياض السالكين.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:رياض السالكين.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده=  علي‌ خان‌ المدني‌ الشيرازي‌
+
|نویسنده=  سید علی خان مدنی
  
 
|موضوع= دعا
 
|موضوع= دعا
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
|زبان= عربی
 
|زبان= عربی
  
|تعداد جلد= 7
+
|تعداد جلد= ۷
  
 
|عنوان افزوده1= محقق
 
|عنوان افزوده1= محقق
  
|افزوده1=محسن‌ الحسيني‌ الاميني‌
+
|افزوده1=محسن‌ الحسينی الامينی
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۴: سطر ۲۴:
  
 
}}
 
}}
 +
کتاب '''«ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین»'''، تألیف [[سید علی خان مدنی|سید على خان حسینى مدنى]]  (۱۱۲۰-۱۰۵۲ ق) است که ‌ادعیه کتاب شریف «[[صحیفه سجادیه (کتاب)|صحیفه سجادیه]]» را شرح داده است. این شرح آکنده از مباحث مختلف ادبى، [[قرآن|قرآنى]]، [[فقه|فقهى]]، [[علم کلام|کلامى]] و تاریخى است به گونه‌اى که این کتاب را به دایرة المعارفى از معارف ارزشمند اسلامى تبدیل کرده است.
  
 +
== معرفی کتاب ==
 +
[[صحیفه سجادیه (کتاب)|صحیفه سجادیه]]، شرح‌ها و تفسیرهاى گوناگونى بر خود دیده است که یکى از شروح «کامل و جامع» آن، همین کتاب «ریاض السالکین» است.
  
==معرفى کتاب ریاض السالکین==
+
مؤلف در مقدمه، ضمن معرفى کتاب «صحیفه سجادیه» و ارزش و مقام آن، مختصرى از شروح صحیفه از جمله شرح [[شیخ بهایی|شیخ بهایى]] را بررسى کرده، ضمن بیان نقاط قوت و ضعف آنها، غرض خود را در تألیف کتاب بیان مى‌کند. در جاى جاى مختلف کتاب نیز هماره از شرح شیخ بهایى یاد مى‌کند. همین امر منجر شده است که ارتباط و تأثیر شرح شیخ بهایى بر «ریاض السالکین» مورد توجه محققان قرار گیرد.
  
رياض السالكين، تأليف علامه سيد على خان حسينى مدنى شيرازى معروف به سيد على خان مدنى كبير كه ‌ادعيه كتاب «الصحيفة السجادية» را شرح داده است.
+
روش مؤلف در بسط و شرح مطالب صحیفه بدین گونه است که پس از تقطیع قسمت‌هاى مختلف هر دعا، مفردات هر قسمت را توضیح مى‌دهد و سپس در قالب «تنبیه» و «تبصره» به برخى نکات، به تناسب مى‌پردازد.
  
صحيفه سجاديه، شرح‌ها و تفسيرهاى گوناگونى بر خود ديده است كه يكى از شروح «كامل و جامع» آن، همين كتاب است. اين شرح آكنده از مباحث مختلف ادبى، قرآنى، فقهى، كلامى و تاريخى است به گونه‌اى كه اين كتاب را به دايرة المعارفى از معارف ارزشمند اسلامى تبديل كرده است.
+
تسلط و تبحر مؤلف در علوم و فنون مختلف، در جاى جاى کتاب به چشم مى‌خورد. از بحث «مراتب توحید» گرفته تا مباحثى همچون «اشتقاق لفظ ملائکه» و «تحقیق در جواب لَو»، همگى نشانه تبحر مؤلف در مجموعه [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]] مى‌باشد.
  
مؤلف در مقدمه، ضمن معرفى كتاب «صحيفه سجاديه» و ارزش و مقام آن، مختصرى از شروح صحيفه از جمله شرح شيخ بهايى را بررسى كرده، ضمن بيان نقاط قوت و ضعف آنها، غرض خود را در تأليف كتاب بيان مى‌كند. در جاى جاى مختلف كتاب نيز هماره از شرح [[شيخ بهايى]] ياد مى‌كند. همين امر منجر شده است كه ارتباط و تأثير شرح شيخ بهايى بر «رياض السالكين» مورد توجه محققان قرار گيرد. (رجوع شود به مقدمه مصحح كتاب رياض السالكين، ج اول، ص 21- 19)
+
گذشته از این کتاب ارزشمند، با سیرى در آثار و تألیفات «[[سید علی خان مدنی|سید على خان]]» احاطه علمى مؤلف بیشتر آشکار مى‌گردد. وى کتاب‌هایى در ادبیات همچون «الحدائق الندیة فی شرح الصمدیة» و «موضح الرشاد فی شرح الإرشاد (در [[علم نحو]])» و «رسالة فی أغلاط الفیروزآبادی فی القاموس (در [[علم لغت]])» و کتاب‌هایى در تراجم همچون «سلافة العصر (در شرح احوال ادبا قرن یازدهم)» و کتابى در طبقات الشیعة به نام «[[الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعة (کتاب)|الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعة]]» به رشته تحریر درآورده است.
  
روش مؤلف در بسط و شرح مطالب صحيفه بدين گونه است كه پس از تقطيع قسمت‌هاى مختلف هر دعا، مفردات هر قسمت را توضيح مى‌دهد و سپس در قالب «تنبيه» و «تبصره» به برخى نكات، به تناسب مى‌پردازد.
+
سید على خان، به جز شرح ادعیه صحیفه کتابى در ادعیه مأثور از [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلى الله علیه و آله و سلم و [[اهل البیت|اهل البیت]] علیهم السلام نگاشته که گویا به انجام نرسیده است و صاحب [[ریاض العلماء (کتاب)|ریاض العلماء]] درباره این کتاب مى‌گوید: «إنه لا یخلو من فوائد جلیلة».  
  
تسلط و تبحر مؤلف در علوم و فنون مختلف، در جاى جاى كتاب به چشم مى‌خورد. از بحث «مراتب توحيد» گرفته (رياض السالكين، ج اول، ص 323) تا مباحثى همچون «اشتقاق لفظ ملائكه» (همانجا، ص 351) و «تحقيق در جواب لو»(همانجا، ص 382) همگى نشانه تبحر مؤلف در مجموعه علوم اسلامى مى‌باشد.
+
==محتوای کتاب==
  
گذشته از اين كتاب ارزشمند، با سيرى در آثار و تأليفات «سيد على خان» احاطه علمى مؤلف بيشتر آشكار مى‌گردد. وى كتاب‌هايى در ادبيات همچون «الحدائق الندية في شرح الصمدية» و «موضح الرشاد في شرح الإرشاد (در علم نحو)» و «رسالة في أغلاط الفيروزآبادي في القاموس (در علم لغت)» و كتاب‌هايى در تراجم همچون «سلافة العصر (در شرح احوال ادبا قرن يازدهم)» و كتابى در طبقات الشيعة به نام «الدرجات الرفيعة في طبقات الإمامية من الشيعة» به رشته تحرير درآورده است.
+
کتاب «ریاض السالکین» در هفت جلد به شرح ذیل منتشر شده است:
  
سيد على خان، به جز شرح ادعيه صحيفه كتابى در ادعيه مأثور از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم و اهل البيت عليهم السلام نگاشته است كه گويا به انجام نرسيده است و صاحب رياض العلماء درباره اين كتاب مى‌گويد: «إنه لا يخلو من فوائد جليلة». (رياض السالكين، ج 1، مقدمه، ص 17)
+
*جلد اول: از آغاز بررسى سند صحیفه تا پایان دعاى دوم.
 +
*جلد دوم: از شرح دعاى سوم صحیفه تا پایان دعاى دوازدهم.
 +
*جلد سوم: از شرح دعاى سیزدهم تا پایان دعاى بیست و دوم.
 +
*جلد چهارم: از شرح دعاى بیست و سوم تا پایان دعاى سى و یکم.
 +
*جلد پنجم: از شرح دعاى سى و دوم تا پایان دعاى چهل و سوم.
 +
*جلد ششم: از شرح دعاى چهل و چهارم تا بخشى از دعاى چهل و هفتم.
 +
*جلد هفتم: از ادامه شرح دعاى چهل و هفتم تا پایان صحیفه سجادیه.
  
==بخش های از کتاب==
+
در اینجا به چند مبحث جالب که لابلاى کتاب گنجانده شده است، اشاره مى‌کنیم:
  
كتاب در هفت جلد به شرح ذيل منتشر شده است:
+
- بحثى کوتاه در باب تعریف [[عبادت]] و انواع آن از دید حکماء: عبادت، آن دسته از کارهاى مکلف است که برخلاف میل و هواى نفسانى و به قصد تعظیم پروردگار صورت مى‌گیرد. حکما آن را سه گونه مى‌دانند: یکم- آنچه بر بدن و جسم مکلف است، همانند نماز و روزه و سعى در حج.
 +
دوم- آنچه بر نفوس آدمى است، همانند اعتقادات صحیح مثل اعتقاد به توحید و...
 +
سوم- آنچه به سبب روابط اجتماعى پدید مى‌آید که معاملات و مزارعات و مناکح و... از این گروه هستند.
  
* جلد اول: از آغاز بررسى سند صحيفه تا پايان دعاى دوم.
+
- بحثى در تفاوت میان علم و ادراک: برخى معتقدند که [[معرفت]]، به ادراکى اختصاص دارد که به آثار متوجه است نه به «ذات» به خلاف علم که غالبا به ادراک ذات بر مى‌گردد. بنابراین هیچ‌گاه در مورد شناخت [[الله|خداوند]] تعبیر به علم نمى‌شود بلکه گفته مى‌شود «معرفت» خداوند. همچنین معرفت به موردى اختصاص دارد که «موجود» باشد، به خلاف علم که به «وجود» و «جنس» و «علت» و «کیفیت» نیز اطلاق مى‌شود، به همین سبب است که گفته مى‌شود، خداوند به فلان چیز «عالم» است نه این که خداوند به فلان شى‌ء «عارف» است، زیرا «عرفان و معرفت» به علم غیرعمیق دلالت دارد. همچنین از موارد اختلاف «معرفت» و «علم» این است که، معرفت آن دانشى است به تأمل و تفکر محتاج است به خلاف علم که عام‌تر از معرفت مى‌باشد.
* جلد دوم: از شرح دعاى سوم صحيفه تا پايان دعاى دوازدهم.
 
* جلد سوم: از شرح دعاى سيزدهم تا پايان دعاى بيست و دوم.
 
* جلد چهارم: از شرح دعاى بيست و سوم تا پايان دعاى سى و يكم.
 
* جلد پنجم: از شرح دعاى سى و دوم تا پايان دعاى چهل و سوم.
 
* جلد ششم: از شرح دعاى چهل و چهارم تا بخشى از دعاى چهل و هفتم.
 
* جلد هفتم: از ادامه شرح دعاى چهل و هفتم تا پايان صحيفه سجاديه.
 
  
در اينجا به چند مبحث جالب كه لابلاى كتاب گنجانده شده است، اشاره مى‌كنيم:
+
- بحثى در ماهیت [[اخلاق]] و امکان تغییر آن: درباره اخلاق، اقوال گوناگونى وجود دارد. برخى معتقد هستند که اخلاق همانند خلقت آدمى، [[غریزه|غریزى]] است و امکانى در تغییر آن (چه به سوى بدى و چه به سوى خوبى) وجود ندارد. روایتى از [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلى الله علیه و آله و سلم در همین مورد نقل شده است که: «من آتاه الله وجها حسنا و خلقا حسنا فلیشکر الله».
 
+
بنابراین محال است که مخلوقى بتواند کار خداوند را تغییر دهد و از این روست که تکلیف به تهذیب اخلاق، تکلیف بما لا یطاق است! در مقابل برخى معتقد هستند که اخلاق امرى اکتسابى است، همچنان که روایت شده است که: «حسّنوا أخلاقکم». اگر اخلاق امرى اکتسابى (و قابل تغییر و تحول) نبود، این قبیل «امرها» صادر نمى‌شد... .
- بحثى كوتاه در باب تعريف عبادت و انواع آن از ديد حكماء (رياض السالكين، ج 2، ص 245- 246) عبادت، آن دسته از كارهاى مكلف است كه برخلاف ميل و هواى نفسانى و به قصد تعظيم پروردگار صورت مى‌گيرد. حكما آن را سه گونه مى‌دانند:
 
 
 
يكم- آنچه بر بدن و جسم مكلف است، همانند نماز و روزه و سعى در حج.
 
دوم- آنچه بر نفوس آدمى است، همانند اعتقادات صحيح مثل اعتقاد به توحيد و...
 
سوم- آنچه به سبب روابط اجتماعى پديد مى‌آيد كه معاملات و مزارعات و مناكح و... از اين گروه هستند.
 
 
 
- بحثى در تفاوت ميان علم و ادراك (همانجا، ج 4، ص 190- 189)
 
 
 
برخى معتقدند كه معرفت، به ادراكى اختصاص دارد كه به آثار متوجه است نه به «ذات» به خلاف علم كه غالبا به ادراك ذات بر مى‌گردد. بنابراين هيچ‌گاه در مورد شناخت خداوند تعبير به علم نمى‌شود بلكه گفته مى‌شود «معرفت» خداوند.
 
 
 
همچنين معرفت به موردى اختصاص دارد كه «موجود» باشد به خلاف علم كه به «وجود» و «جنس» و «علت» و «كيفيت» نيز اطلاق مى‌شود، به همين سبب است كه گفته مى‌شود، خداوند به فلان چيز «عالم» است نه اين كه خداوند به فلان شى‌ء «عارف» است، زيرا «عرفان و معرفت» به علم غيرعميق دلالت دارد. همچنين از موارد اختلاف «معرفت» و «علم» اين است كه، معرفت آن دانشى است به تأمل و تفكر محتاج است به خلاف علم كه عام‌تر از معرفت مى‌باشد.
 
 
 
- بحثى در ماهيت اخلاق و امكان تغيير آن (همانجا، ج 3، ص 266- 264)
 
 
 
درباره اخلاق، اقوال گوناگونى وجود دارد. برخى معتقد هستند كه اخلاق همانند خلقت آدمى، غريزى است و امكانى در تغيير آن (چه به سوى بدى و چه به سوى خوبى) وجود ندارد.
 
 
 
روايتى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم در همين مورد نقل شده است كه: من آتاه الله وجها حسنا و خلقا حسنا فليشكر الله.
 
بنابراين محال است كه مخلوقى بتواند كار خداوند را تغيير دهد و از اين روست كه تكليف به تهذيب اخلاق، تكليف بما لا يطاق است! در مقابل برخى معتقد هستند كه اخلاق امرى اكتسابى است، همچنان كه روايت شده است كه: حسنوا أخلاقكم. اگر اخلاق امرى اكتسابى (و قابل تغيير و تحول) نبود، اين قبيل «امرها» صادر نمى‌شد.
 
 
 
گذشته از اين، بسيار ديده شده است كه برخى از مردمان به خاطر تمرين و ممارست، برخى از خصايص اخلاقى را فرامى‌گيرند تا به حدى كه جز« ملكات» آنها مى‌گردد.
 
 
 
نظر سوم در مسأله اين است كه، اساس اخلاق امرى غريزى است ولى رشد و نمو آن، اكتسابى است. توضيح مطلب چنين است كه خداوند اشياء را بر دو گونه آفريده است: گونه‌اى «بالفعل» هستند و آدميان در آنها تصرف و تغييرى ندارند، مثل آسمان و زمين.
 
 
 
گونه‌اى هم «بالقوه» هستند، بدين معنا كه خلقت آنها با امكان «دخل و تصرف» بعدى همراه است هر چند كه محور تغيير و تحول در حاشيه است نه در «ذات و حقيقت». اخلاق انسان‌ها، از همين قبيل است.
 
 
 
اخلاق به معنى سجيه و غريزه، قابل تغيير و تحول نيست. هر چند كه اصلاح و تغيير آن نيز منتفى نمى‌باشد همچنان كه خداوند مى‌فرمايد: «و قد خاب من دساها....» زيرا بدون اين امكان، همه مواعظ و اندرزها و وعده‌ها و وعيدها، سر از بطالت و بى‌معنايى درمى‌آورد...
 
 
 
صحيفه سجاديه كنونى، داراى 54 دعا مى‌باشد كه گويا در ابتدا 75 دعا بوده و به مرور 21 دعا از آن كم شده است. كتاب‌هاى فراوانى به صدد جمع و تدوين مجدد و يا «استدارك و تكميل» صحيفه انجام شده است كه برخى از دعاهاى منسوب به امام سجاد عليه السلام نيز در آنها به چشم مى‌خورد:
 
 
 
- الصحيفة السجادية الثانية، تأليف محدث شيخ حر عاملى، مؤلف كتاب ارزشمند «وسائل الشيعة»
 
- الصحيفة السجادية الثالثة، تأليف ميزرا عبدالله افندى، مؤلف كتاب «رياض العلماء»
 
- الصحيفة السجادية الرابعة، تأليف خاتم المحدثين ميرزا حسين نورى طبرسى، مؤلف كتاب «مستدرك الوسائل»
 
- الصحيفة السجادية الخامسة، تأليف سيد محسن امين آملى، مؤلف كتاب «أعيان الشيعة»
 
- الصحيفة السجادية السادسة، تأليف شيخ محمدصالح مازندرانى شارح اصول كافى‌
 
 
 
پس از اين تلاش‌ها و مساعى قابل تقدير، جناب آقاى سيد محمدباقر ابطحى اصفهانى با جمع اين صحيفه‌ها و انضمام پنج مستدرك مذكور به ‌هم، كتابى به نام «الصحيفة السجادية الكاملة» كه مشتمل بر 270 دعا به همراه مآخذ و منابع، تأليف نموده است.
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، نرم افزار جامع الاحادیث 3[لوح فشرده]، بخش کتابشناسی، معرفی کتاب "رياض السالكين"
+
* [[مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی]]، [[نرم افزار جامع الاحادیث ۵ / ۳|نرم افزار جامع الاحادیث]] [لوح فشرده]، بخش کتابشناسی، معرفی کتاب "ریاض السالکین".
  
==متن کتاب رياض السالكين==
+
==متن کتاب ==
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38538/ رياض السالكين]
+
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38538/ '''رياض السالكين فی شرح صحیفة سید الساجدین''']
 
[[رده:منابع زیارات و ادعیه]]
 
[[رده:منابع زیارات و ادعیه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۴

رياض السالكين.jpg
نویسنده سید علی خان مدنی
موضوع دعا
زبان عربی
تعداد جلد ۷
محقق محسن‌ الحسينی الامينی

رياض السالكين

کتاب «ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین»، تألیف سید على خان حسینى مدنى (۱۱۲۰-۱۰۵۲ ق) است که ‌ادعیه کتاب شریف «صحیفه سجادیه» را شرح داده است. این شرح آکنده از مباحث مختلف ادبى، قرآنى، فقهى، کلامى و تاریخى است به گونه‌اى که این کتاب را به دایرة المعارفى از معارف ارزشمند اسلامى تبدیل کرده است.

معرفی کتاب

صحیفه سجادیه، شرح‌ها و تفسیرهاى گوناگونى بر خود دیده است که یکى از شروح «کامل و جامع» آن، همین کتاب «ریاض السالکین» است.

مؤلف در مقدمه، ضمن معرفى کتاب «صحیفه سجادیه» و ارزش و مقام آن، مختصرى از شروح صحیفه از جمله شرح شیخ بهایى را بررسى کرده، ضمن بیان نقاط قوت و ضعف آنها، غرض خود را در تألیف کتاب بیان مى‌کند. در جاى جاى مختلف کتاب نیز هماره از شرح شیخ بهایى یاد مى‌کند. همین امر منجر شده است که ارتباط و تأثیر شرح شیخ بهایى بر «ریاض السالکین» مورد توجه محققان قرار گیرد.

روش مؤلف در بسط و شرح مطالب صحیفه بدین گونه است که پس از تقطیع قسمت‌هاى مختلف هر دعا، مفردات هر قسمت را توضیح مى‌دهد و سپس در قالب «تنبیه» و «تبصره» به برخى نکات، به تناسب مى‌پردازد.

تسلط و تبحر مؤلف در علوم و فنون مختلف، در جاى جاى کتاب به چشم مى‌خورد. از بحث «مراتب توحید» گرفته تا مباحثى همچون «اشتقاق لفظ ملائکه» و «تحقیق در جواب لَو»، همگى نشانه تبحر مؤلف در مجموعه علوم اسلامى مى‌باشد.

گذشته از این کتاب ارزشمند، با سیرى در آثار و تألیفات «سید على خان» احاطه علمى مؤلف بیشتر آشکار مى‌گردد. وى کتاب‌هایى در ادبیات همچون «الحدائق الندیة فی شرح الصمدیة» و «موضح الرشاد فی شرح الإرشاد (در علم نحو)» و «رسالة فی أغلاط الفیروزآبادی فی القاموس (در علم لغت)» و کتاب‌هایى در تراجم همچون «سلافة العصر (در شرح احوال ادبا قرن یازدهم)» و کتابى در طبقات الشیعة به نام «الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعة» به رشته تحریر درآورده است.

سید على خان، به جز شرح ادعیه صحیفه کتابى در ادعیه مأثور از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم و اهل البیت علیهم السلام نگاشته که گویا به انجام نرسیده است و صاحب ریاض العلماء درباره این کتاب مى‌گوید: «إنه لا یخلو من فوائد جلیلة».

محتوای کتاب

کتاب «ریاض السالکین» در هفت جلد به شرح ذیل منتشر شده است:

  • جلد اول: از آغاز بررسى سند صحیفه تا پایان دعاى دوم.
  • جلد دوم: از شرح دعاى سوم صحیفه تا پایان دعاى دوازدهم.
  • جلد سوم: از شرح دعاى سیزدهم تا پایان دعاى بیست و دوم.
  • جلد چهارم: از شرح دعاى بیست و سوم تا پایان دعاى سى و یکم.
  • جلد پنجم: از شرح دعاى سى و دوم تا پایان دعاى چهل و سوم.
  • جلد ششم: از شرح دعاى چهل و چهارم تا بخشى از دعاى چهل و هفتم.
  • جلد هفتم: از ادامه شرح دعاى چهل و هفتم تا پایان صحیفه سجادیه.

در اینجا به چند مبحث جالب که لابلاى کتاب گنجانده شده است، اشاره مى‌کنیم:

- بحثى کوتاه در باب تعریف عبادت و انواع آن از دید حکماء: عبادت، آن دسته از کارهاى مکلف است که برخلاف میل و هواى نفسانى و به قصد تعظیم پروردگار صورت مى‌گیرد. حکما آن را سه گونه مى‌دانند: یکم- آنچه بر بدن و جسم مکلف است، همانند نماز و روزه و سعى در حج. دوم- آنچه بر نفوس آدمى است، همانند اعتقادات صحیح مثل اعتقاد به توحید و... سوم- آنچه به سبب روابط اجتماعى پدید مى‌آید که معاملات و مزارعات و مناکح و... از این گروه هستند.

- بحثى در تفاوت میان علم و ادراک: برخى معتقدند که معرفت، به ادراکى اختصاص دارد که به آثار متوجه است نه به «ذات» به خلاف علم که غالبا به ادراک ذات بر مى‌گردد. بنابراین هیچ‌گاه در مورد شناخت خداوند تعبیر به علم نمى‌شود بلکه گفته مى‌شود «معرفت» خداوند. همچنین معرفت به موردى اختصاص دارد که «موجود» باشد، به خلاف علم که به «وجود» و «جنس» و «علت» و «کیفیت» نیز اطلاق مى‌شود، به همین سبب است که گفته مى‌شود، خداوند به فلان چیز «عالم» است نه این که خداوند به فلان شى‌ء «عارف» است، زیرا «عرفان و معرفت» به علم غیرعمیق دلالت دارد. همچنین از موارد اختلاف «معرفت» و «علم» این است که، معرفت آن دانشى است به تأمل و تفکر محتاج است به خلاف علم که عام‌تر از معرفت مى‌باشد.

- بحثى در ماهیت اخلاق و امکان تغییر آن: درباره اخلاق، اقوال گوناگونى وجود دارد. برخى معتقد هستند که اخلاق همانند خلقت آدمى، غریزى است و امکانى در تغییر آن (چه به سوى بدى و چه به سوى خوبى) وجود ندارد. روایتى از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم در همین مورد نقل شده است که: «من آتاه الله وجها حسنا و خلقا حسنا فلیشکر الله». بنابراین محال است که مخلوقى بتواند کار خداوند را تغییر دهد و از این روست که تکلیف به تهذیب اخلاق، تکلیف بما لا یطاق است! در مقابل برخى معتقد هستند که اخلاق امرى اکتسابى است، همچنان که روایت شده است که: «حسّنوا أخلاقکم». اگر اخلاق امرى اکتسابى (و قابل تغییر و تحول) نبود، این قبیل «امرها» صادر نمى‌شد... .

منابع

متن کتاب

رياض السالكين فی شرح صحیفة سید الساجدین