منابع و پی نوشتهای ضعیف
جامعیت مقاله رعایت نشده است
عنوان بندی ضعیف
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

شهادت امام سجاد علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{عدم احراز اعتبار منبع}}
+
{{متوسط}}
 +
[[شیخ مفید]] و [[کلینی]] شهادت [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] علیه السلام را سال ۹۵ هجری نوشته اند.<ref>اصول کافی، ج ۲، ص ۳۶۸.</ref> لکن برخی دیگر از [[محدث|محدثان]] و سیره نویسان سال ۹۴ را ذکر کرده اند.<ref>اربلی، کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۰۱.</ref> [[امام صادق]] علیه السلام در این رابطه فرمود: [[امام سجاد علیه السلام|علی بن الحسین]] علیه السلام در ۵۷ سالگی در سال ۹۵ هجری وفات یافت و بعد از [[امام حسین]] علیه السلام ۳۵ سال زندگی کرد.<ref>اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۲.</ref>
  
'''منبع:''' [http://www.tebyan.net/Weblog/emperor69/post.aspx?PostID=39758 سایت تبیان]
+
در روز [[شهادت در راه خدا|شهادت]] حضرت سجاد علیه السلام نیز اتفاق وجود ندارد. برخی آن را دوازدهم [[ماه محرم|محرم]] و برخی بیست و دوم یا بیست و پنجم همین ماه ذکر کرده اند. [[کفعمی]] در [[مصباح کفعمی (کتاب)|مصباح]] می نویسد: آن حضرت روز شنبه بیست و دوم محرم سال ۹۵ هجری با زهری که به دستور [[هشام بن عبدالملک|هشام بن عبدالملک]] بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بین اصحاب این است که [[ولید بن عبدالملک|ولید بن عبدالملک]] به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک (لعنت الله علیهما) امام را مسموم کرد.
  
==شهادت امام سجاد علیه السلام==
+
امام سجاد علیه السلام هنگام مرگ، اندک زمانی از هوش رفت و چون به هوش آمد [[سوره واقعه]] و [[سوره فتح|فتح]] را خواند و بعد این آیه را تلاوت فرمود: {{متن قرآن|«الْحَمْدُ لِلهِ الَّذي صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلينَ»}}؛<ref>[[سوره زمر]]/۷۴. «سپاس خدایی را که وعده خویش را درباره ما راست فرمود و بهشت را میراث ما کرد تا هر جا که خواهیم جای گیریم، پس نیکوست پاداش عمل کنندگان».</ref> سپس دیده برهم گذاشت و بسرای باقی شتافت.
  
[[شيخ مفيد]] و [[كليني]] شهادت حضرت را سال 95 هجري نوشته اند. ([[اصول كافي]]، ج 2، ص 368). لكن برخي ديگر از محدثان و سيره نويسان سال 94 را ذكر كرده اند. (اربلي، [[كشف الغمه]]، ج ص 101).
+
[[محمد بن سعد|ابن سعد]] به سند خود از [[امام باقر]] علیه السلام آورده است که: [[امام سجاد]] علیه السلام وصیت کرد که او را در [[کفن|کفنی]] از جنس پنبه بپیچند و در حنوط او مشک نیامیزند.<ref>ابن سعد، طبقات، ج ۵، ص ۱۶۳.</ref>
  
در روز [[شهادت]] حضرت نيز اتفاق وجود ندارد. برخي آن را دوازدهم [[محرم]] و برخي بيست و دوم همين ماه ذكر كرده اند. [[كفعمي]] در مصباح مي نويسد: حضرت روز شنبه بيست و دوم [[محرم]] سال 95 هجري با زهري كه به دستور [[هشام بن عبدالملك]] بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بين اصحاب اين است كه [[وليد بن عبدالملك]] به تحريك برادرش هشام بن عبدالملك لعنت الله عليهم امام را مسموم كرد.
+
به هنگام [[تشییع جنازه|تشییع]] و [[خاکسپاری|تدفین]] حضرت سجاد علیه السلام، انبوهی از مردم فراهم آمدند که [[مدینه]] مانند آن را کمتر دیده بود. مدفن آن حضرت [[قبرستان بقیع]] در کنار عموی بزرگوارش [[امام حسن]] علیه السلام و فرزندانش [[امام باقر]] و [[امام صادق]] علیهماالسلام است.
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 +
==منابع==
  
[[امام صادق]] علیه السلام فرمود: علي بن الحسين در 57 سالگي در سال 95 هجري وفات يافت و بعد از [[امام حسين]] علیه السلام 35 سال زندگي كرد. (اصول كافي، ج 2، ص 372).
+
*[http://www.tebyan.net/Weblog/emperor69/post.aspx?PostID=39758 سایت تبیان]
  
حضرت هنگام [[مرگ]] لختي از هوش رفت و چون به هوش آمد [[سوره واقعه]] و فتح را خواند و سپس فرمود: <I>«الحمدلله الذي صدقنا وعده و اورثنا الارض نتبوا من الجنه حيث نشاء فنعم اجر العالمين».</I>
 
 
«سپاس خدايي را كه وعده خويش را درباره ما راست فرمود و [[بهشت]] را ميراث ما كرد تا هر جا كه خواهيم جاي گيريم، پس نيكوست پاداش عمل كنندگان». ([[سوره زمر]] / 74)
 
 
و ديده برگذاشت و بسراي باقي شتافت. [[ابن سعد]] به سند خود از [[امام باقر]] علیه السلام آورده است كه: [[امام سجاد]] علیه السلام وصيت كرد كه او را در كفني از جنس پنبه بپيچند و در حنوط او مشك نياميزند. (ابن سعد، طبقات، ج 5، ص 163).
 
 
به هنگام تشيع و دفن آن بزرگوار انبوهي از مردم فراهم آمد كه [[مدينه]] مانند آن را كمتر ديده بود. مدفن آن حضرت [[قبرستان بقيع]] در كنار عموي بزرگوارش [[امام حسن]] علیه السلام و فرزندانش [[امام باقر]] و [[امام صادق]] عليهماالسلام است.
 
 
[[Category:امام سجاد علیه السلام]]
 
[[Category:امام سجاد علیه السلام]]
 +
{{شناختنامه امام سجاد (ع)}}
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= ضعیف
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= ضعیف
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= ضعیف
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 +
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۸

شیخ مفید و کلینی شهادت امام سجاد علیه السلام را سال ۹۵ هجری نوشته اند.[۱] لکن برخی دیگر از محدثان و سیره نویسان سال ۹۴ را ذکر کرده اند.[۲] امام صادق علیه السلام در این رابطه فرمود: علی بن الحسین علیه السلام در ۵۷ سالگی در سال ۹۵ هجری وفات یافت و بعد از امام حسین علیه السلام ۳۵ سال زندگی کرد.[۳]

در روز شهادت حضرت سجاد علیه السلام نیز اتفاق وجود ندارد. برخی آن را دوازدهم محرم و برخی بیست و دوم یا بیست و پنجم همین ماه ذکر کرده اند. کفعمی در مصباح می نویسد: آن حضرت روز شنبه بیست و دوم محرم سال ۹۵ هجری با زهری که به دستور هشام بن عبدالملک بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بین اصحاب این است که ولید بن عبدالملک به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک (لعنت الله علیهما) امام را مسموم کرد.

امام سجاد علیه السلام هنگام مرگ، اندک زمانی از هوش رفت و چون به هوش آمد سوره واقعه و فتح را خواند و بعد این آیه را تلاوت فرمود: «الْحَمْدُ لِلهِ الَّذي صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلينَ»؛[۴] سپس دیده برهم گذاشت و بسرای باقی شتافت.

ابن سعد به سند خود از امام باقر علیه السلام آورده است که: امام سجاد علیه السلام وصیت کرد که او را در کفنی از جنس پنبه بپیچند و در حنوط او مشک نیامیزند.[۵]

به هنگام تشییع و تدفین حضرت سجاد علیه السلام، انبوهی از مردم فراهم آمدند که مدینه مانند آن را کمتر دیده بود. مدفن آن حضرت قبرستان بقیع در کنار عموی بزرگوارش امام حسن علیه السلام و فرزندانش امام باقر و امام صادق علیهماالسلام است.

پانویس

  1. اصول کافی، ج ۲، ص ۳۶۸.
  2. اربلی، کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۰۱.
  3. اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۲.
  4. سوره زمر/۷۴. «سپاس خدایی را که وعده خویش را درباره ما راست فرمود و بهشت را میراث ما کرد تا هر جا که خواهیم جای گیریم، پس نیکوست پاداش عمل کنندگان».
  5. ابن سعد، طبقات، ج ۵، ص ۱۶۳.

منابع