زیارت امام حسین علیهالسلام: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} <keywords content='کلید واژه: کعبه، زیارت امام حسین، سیدالشهدا، عاق، ...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ زیارت امام حسین را به زیارت امام حسین علیهالسلام منتقل کرد) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{بخشی از یک کتاب}} | + | {{بخشی از یک کتاب|کتاب=کربلا کعبه دلها|نویسنده=جواد محدثی}} |
| + | برای [[زیارت]] هیچ یک از [[ائمه|امامان]] علیهمالسلام، به اندازه زیارت [[امام حسین]] علیهالسلام در [[کربلا]] توصیه و تأکید نشده است. طبق برخی روایات، زیارت [[سیدالشهداء]] علیهالسلام، فریضه و تکلیفی مکتبی برای [[شیعه]] شمرده شده است. | ||
| + | ==زیارت امام حسین در روایات== | ||
| + | در برخی روایات، زیارت [[کربلا]] از زیارت [[کعبه]] هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و گاهی برای زیارت [[سیدالشهداء]] علیه السلام، پاداشی برابر ده ها و صدها [[حج]] و [[عمره]] بیان شده است. حتی برای زیارت [[رسول خدا]] صلی الله و علیه وآله هم آن همه سفارش و دستور نیست. | ||
| + | لحن و بیانی که در [[احادیث]] مربوط به زیارت [[امام حسین]] علیه السلام بکار رفته است، بسیار جدی و آمیخته با تأکیدات فراوان است. ضرورت زیارت را همواره و در هر حال مطرح می کند، آن را برای یک [[شیعه]] و پیرو امام در حد یک فریضه می شمارد، ترک آن را بسیار ناپسند می داند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمی آورد و به رسمیت نمی شناسد. | ||
| + | به زیارت [[امام حسین]] علیه السلام رفتن، یک تکلیف مکتبی برای شیعه او و پیرو مکتب [[عاشورا]] است. بدون پیوند با آن مرقد و مزار، شیعه بودن دارای خلل است. این مطلبی است که خود ائمه دین فرموده اند. | ||
| + | از انبوه روایات گوناگون در این باره، به چند نمونه نیز اشاره می شود: | ||
| + | *[[امام صادق]] علیه السلام در دیدار با یکی از اصحاب برجسته اش به نام [[ابان بن تغلب]]، از وی می پرسد: ای ابان: کی به زیارت [[قبر]] حسین علیه السلام رفته ای؟ ابان گفت: مدتی است طولانی که به زیارتش نرفته ام. امام فرمود سبحان الله... تو از بزرگان و روسای [[شیعه]] هستی و در عین حال، حسین علیه السلام را رها کرده و به زیارتش نمی روی؟...<ref> [[کامل الزیارات (کتاب)|کامل الزیارات]]، ص ۳۳۱، [[سفینه البحار]]، ج! ص ۵۶۵، [[بحارالانوار]]، ج ۹۸، ص ۷.</ref> | ||
| − | + | *[[امام باقر]] علیه السلام از یکی از شیعیان پرسید: «کم بینکم و بین الحسین؟ قلت: ست و عشرون فرسخا. قال له: أوما تأتونه؟ قلت: لا. قال: ما أجفاکم!...»؛ فاصله میان شما و حسین علیه السلام چقدر است؟ گفت: بیست و شش فرسخ (یا: شانزده فرسخ). امام فرمود: آیا به زیارت قبرش می روید؟ گفت نه! امام فرمود: چقدر جفا کردید!...<ref> [[وسائل الشیعه]]، ج ۱۰، ص ۳۳۷-۳۳۸، حدیث ۱۶ و ۲۰؛ [[بحارالانوار]]، ج ۹۸، ص ۵.</ref> | |
| − | + | *[[امام صادق]] علیه السلام فرمود: «من لم یأت قبرَ الحسین علیه السلام و هم یزعم انّه لنا شیعه حتی یموت، فلیس هو لنا بشیعة و إن کان من اهل الجنة فهو ضیفان اهل الجنه»؛ هر کس به زیارت حسین علیه السلام نرود تا بمیرد، در حالی که خود را هم شیعه ما بداند، هرگز او شیعه ما نیست. و اگر از اهل [[بهشت]] هم باشد، او مهمان بهشتیان است.<ref> [[وسائل الشیعه]]، ج ۱۰، ص ۳۳۶، حدیث ۱۱؛ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۴.</ref> | |
| − | + | *و نیز فرموده است: «...کان منتقص الدین، منتقص الایمان»؛ هر که تا هنگام [[مرگ]]، به زیارت [[امام حسین]] علیه السلام نرود، [[دین]] و [[ایمان]] او نقصان دارد.<ref> بحارالانوار، ج ۹۸ ص ۴.</ref> | |
| − | + | *امام صادق علیه السلام در جای دیگر فرمود: کسی که توانایی زیارت حسین علیه السلام را داشته باشد ولی زیارت نکند، نسبت به [[پیامبر اسلام]] و [[ائمه]]، [[عاق والدین|عاق]] شده است.<ref> وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۳۳، حدیث ۲.</ref> | |
| − | + | *امام صادق علیه السلام فرموده است: «زیارة الحسین بن علی واجبة علی کل من یقرّ للحسین بالإمامة مِن الله عزوجل»؛ زیارت حسین بن علی علیه السلام، بر هر کسی که حسین را از سوی خداوند [[امام]] می داند، لازم و واجب است.<ref> وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۴۶، حدیث ۵.</ref> | |
| − | + | *[[امام باقر]] علیه السلام فرموده است: «مُروا شیعتَنا بزیارة قبر الحسین بن علی، فانّ إتیانه مفترض علی کلّ مؤمن یقرّ للحسین بالامامة من الله»؛ شیعیان ما را به زیارت [[قبر]] حسین بن علی دستور بدهید. چرا که زیارت او، بر هر مومنی که به [[امامت]] حسین علیه السلام اقرار دارد، فریضه است.<ref> کامل الزیارت، ص ۱۲۱، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱-۴.</ref> | |
| − | + | *و در سخنی دیگر فرموده است: شیعیان ما را دستور دهید تا حسین علیه السلام را زیارت کنند. همانا زیارت او عمر را زیاد، [[رزق]] را افزون، و بدی ها را دفع می کند و زیارت او، بر هر مومنی که به امامت او از سوی خداوند اعتقاد دارد واجب است.<ref> وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۲۱، حدیث ۸؛ و ص ۳۴۵ حدیث ۱ و ۵.</ref> | |
| − | + | گویا بین اعتقاد به [[امامت]] و رفتن به [[زیارت]]، ملازمه است و زیارت، عمل به تعهد و وفای کامل به پیمانی است که بین هر امام و پیروان او برقرار است. | |
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references/> | ||
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *کربلا کعبه دلها، جواد محدثی. | |
| − | + | [[رده:امام حسین علیه السلام]] | |
| − | + | [[رده:زیارت امام حسین علیه السلام]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[امام | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۱۳
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از کتاب کربلا کعبه دلها نوشته جواد محدثی است که برای اینجا مناسب بوده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
برای زیارت هیچ یک از امامان علیهمالسلام، به اندازه زیارت امام حسین علیهالسلام در کربلا توصیه و تأکید نشده است. طبق برخی روایات، زیارت سیدالشهداء علیهالسلام، فریضه و تکلیفی مکتبی برای شیعه شمرده شده است.
زیارت امام حسین در روایات
در برخی روایات، زیارت کربلا از زیارت کعبه هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و گاهی برای زیارت سیدالشهداء علیه السلام، پاداشی برابر ده ها و صدها حج و عمره بیان شده است. حتی برای زیارت رسول خدا صلی الله و علیه وآله هم آن همه سفارش و دستور نیست.
لحن و بیانی که در احادیث مربوط به زیارت امام حسین علیه السلام بکار رفته است، بسیار جدی و آمیخته با تأکیدات فراوان است. ضرورت زیارت را همواره و در هر حال مطرح می کند، آن را برای یک شیعه و پیرو امام در حد یک فریضه می شمارد، ترک آن را بسیار ناپسند می داند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمی آورد و به رسمیت نمی شناسد. به زیارت امام حسین علیه السلام رفتن، یک تکلیف مکتبی برای شیعه او و پیرو مکتب عاشورا است. بدون پیوند با آن مرقد و مزار، شیعه بودن دارای خلل است. این مطلبی است که خود ائمه دین فرموده اند.
از انبوه روایات گوناگون در این باره، به چند نمونه نیز اشاره می شود:
- امام صادق علیه السلام در دیدار با یکی از اصحاب برجسته اش به نام ابان بن تغلب، از وی می پرسد: ای ابان: کی به زیارت قبر حسین علیه السلام رفته ای؟ ابان گفت: مدتی است طولانی که به زیارتش نرفته ام. امام فرمود سبحان الله... تو از بزرگان و روسای شیعه هستی و در عین حال، حسین علیه السلام را رها کرده و به زیارتش نمی روی؟...[۱]
- امام باقر علیه السلام از یکی از شیعیان پرسید: «کم بینکم و بین الحسین؟ قلت: ست و عشرون فرسخا. قال له: أوما تأتونه؟ قلت: لا. قال: ما أجفاکم!...»؛ فاصله میان شما و حسین علیه السلام چقدر است؟ گفت: بیست و شش فرسخ (یا: شانزده فرسخ). امام فرمود: آیا به زیارت قبرش می روید؟ گفت نه! امام فرمود: چقدر جفا کردید!...[۲]
- امام صادق علیه السلام فرمود: «من لم یأت قبرَ الحسین علیه السلام و هم یزعم انّه لنا شیعه حتی یموت، فلیس هو لنا بشیعة و إن کان من اهل الجنة فهو ضیفان اهل الجنه»؛ هر کس به زیارت حسین علیه السلام نرود تا بمیرد، در حالی که خود را هم شیعه ما بداند، هرگز او شیعه ما نیست. و اگر از اهل بهشت هم باشد، او مهمان بهشتیان است.[۳]
- و نیز فرموده است: «...کان منتقص الدین، منتقص الایمان»؛ هر که تا هنگام مرگ، به زیارت امام حسین علیه السلام نرود، دین و ایمان او نقصان دارد.[۴]
- امام صادق علیه السلام در جای دیگر فرمود: کسی که توانایی زیارت حسین علیه السلام را داشته باشد ولی زیارت نکند، نسبت به پیامبر اسلام و ائمه، عاق شده است.[۵]
- امام صادق علیه السلام فرموده است: «زیارة الحسین بن علی واجبة علی کل من یقرّ للحسین بالإمامة مِن الله عزوجل»؛ زیارت حسین بن علی علیه السلام، بر هر کسی که حسین را از سوی خداوند امام می داند، لازم و واجب است.[۶]
- امام باقر علیه السلام فرموده است: «مُروا شیعتَنا بزیارة قبر الحسین بن علی، فانّ إتیانه مفترض علی کلّ مؤمن یقرّ للحسین بالامامة من الله»؛ شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن علی دستور بدهید. چرا که زیارت او، بر هر مومنی که به امامت حسین علیه السلام اقرار دارد، فریضه است.[۷]
- و در سخنی دیگر فرموده است: شیعیان ما را دستور دهید تا حسین علیه السلام را زیارت کنند. همانا زیارت او عمر را زیاد، رزق را افزون، و بدی ها را دفع می کند و زیارت او، بر هر مومنی که به امامت او از سوی خداوند اعتقاد دارد واجب است.[۸]
گویا بین اعتقاد به امامت و رفتن به زیارت، ملازمه است و زیارت، عمل به تعهد و وفای کامل به پیمانی است که بین هر امام و پیروان او برقرار است.
پانویس
- ↑ کامل الزیارات، ص ۳۳۱، سفینه البحار، ج! ص ۵۶۵، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۷.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۳۷-۳۳۸، حدیث ۱۶ و ۲۰؛ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۵.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۳۶، حدیث ۱۱؛ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۴.
- ↑ بحارالانوار، ج ۹۸ ص ۴.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۳۳، حدیث ۲.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۴۶، حدیث ۵.
- ↑ کامل الزیارت، ص ۱۲۱، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱-۴.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۲۱، حدیث ۸؛ و ص ۳۴۵ حدیث ۱ و ۵.
منابع
- کربلا کعبه دلها، جواد محدثی.
