مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

غار حرا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
{{خوب}}
 +
{{مدخل دائرة المعارف|[[دانشنامه جهان اسلام]]}}
 +
 
{{شناسنامه مکان
 
{{شناسنامه مکان
|تصویر=[[پرونده:غار حرا21.jpg|300px]]
+
|تصویر=[[پرونده:غار حرا21.jpg|250px]]
 
|کشور=عربستان
 
|کشور=عربستان
 
|شهر= مکه
 
|شهر= مکه
سطر ۹: سطر ۱۲:
 
}}
 
}}
  
 +
حِراء، از کوه‌هاى مشهور [[مکه]] که [[وحى]] اولین‌ بار در آنجا بر [[حضرت محمد]] صلی‌ اللّه‌ علیه‌ و آله نازل شد و از این‌رو به آن جبل‌النور نیز گفته‌اند. و شهرت آن به سبب غارى است که در آن قرار دارد و حضرت محمد هر سال مدتى را در آن به خلوت و [[عبادت]] می‌گذراند و خدا آن حضرت را در آنجا به [[رسالت]] مبعوث کرد. بنا به فرموده [[امام على]] علیه‌السلام، پیامبر اکرم پیش از بعثت هر سال مدتى در حراء مجاور می‌شد.<ref>فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۷۹؛ نیز رجوع کنید به تحنث.</ref>
  
{{مدخل دائرة المعارف|[[دانشنامه جهان اسلام]]}}
+
== موقعیت کوه حرا ==
 +
کوه حراء در شمال‌ شرقى مکه<ref>ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۳۰؛ بلادى،  معالم مكة التاریخیة و الاثریة، ص۸۲.</ref>، در مقابل کوه ثَبیر واقع است<ref>یاقوت حموى، ذیل مادّه.</ref> بنابر منابع متقدم، فاصله این کوه تا مکه یک فرسنگ<ref>رجوع کنید به ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۳۰؛ ابن‌بطوطه، رحلة ابن‌بطوطة، ج۱، ص۱۵۸.</ref> یا سه میل<ref>ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۹۲؛ یاقوت حموى، ذیل مادّه؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۸۰؛ قس حمیرى، الروض المعطار فى خبر الأقطار، ص۱۹۰.</ref> است.
 +
 
 +
اکنون، حراء را در چهار تا شش کیلومترى مکه ([[مسجدالحرام]]) می‌دانند.<ref>قائدان،تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره،ص107؛ شهیدى، عرشیان، ص۶۲.</ref> حراء امروزه، به‌ سبب توسعه شهر [[مکه]]، داخل شهر قرار گرفته و ساختمان هاى مسکونى آن را احاطه کرده است.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۷.</ref> این کوه مشرف بر [[منا|مِنا]]<ref>ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۹۲؛ ابن‌بطوطه، رحلة ابن‌بطوطة، ج۱، ص۱۵۸.</ref> و در کنار راه مِنا ـ [[عرفات]] است. <ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۷.</ref>ارتفاع آن از سطح دریا ۵۶۰ متر است.<ref>عبدالغنى، تاریخ امراء مكة المكرمة، ص ۲۲.</ref>
 +
 
 +
برخى مورخان، غار حراء را با [[غار ثور]] ــ که [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] هنگام هجرت از [[مکه]] به [[مدینه]]، به آن پناه برد ــ اشتباه کرده‌اند.<ref>رجوع کنید به ازرقى، اخبار مكة و ماجاء فیها من الآثار، ج۲، ص۲۸۸؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۷۹؛ نهروالى، الاعلام باعلام بیت‌اللّه الحرام، ص۴۴۰.</ref>
 +
 
 +
== مشخصات کوه حرا ==
 +
شکل کوه حرا مخروطى است و از دیگر کوههایى که شهر [[مکه]] بر دامنه آنها واقع شده، مستقل است،<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۷.</ref> در حالى که کوههاى اطراف مکه از سمت شمال تا حدود شهر [[جدّه|جده]]، واقع در هفتاد کیلومترى مکه امتداد دارند.<ref>خادمى،  راهنماى حج و عمره، ج۲، ص۱۵۶.</ref>
  
حِراء، از كوههاى مشهور [[مكه]] كه [[وحى]] اولین‌ بار در آنجا بر [[حضرت محمد]] صلی‌ اللّه‌ علیه‌ و آله نازل شد و از این‌رو به آن جبل‌النور نیز گفته‌اند. این كوه در شمال‌ شرقى مكه (ابن‌جبیر، ص130؛ بلادى، ص 82)، در مقابل كوه ثَبیر واقع است (یاقوت حموى، ذیل مادّه) و شهرت آن به سبب غارى است كه در آن قرار دارد و حضرت محمد هر سال مدتى را در آن به خلوت و [[عبادت]] می‌گذراند و خدا آن حضرت را در آنجا به [[رسالت]] مبعوث كرد بنا به فرموده [[امام على]] علیه‌السلام، پیامبر اكرم پیش از بعثت هر سال مدتى در حراء مجاور می‌شد. (فاسى، ج1، ص279؛ نیز رجوع کنید به تحنث)
+
حراء کوه مرتفعى است که فقط از یک مسیر می‌توان از آن صعود کرد و آن راهى است که از دیگر جاها جدا شده است.<ref>حمیرى، الروض المعطار فى خبر الأقطار، ص۱۹۰.</ref> آب و سبزه نیز در آن دیده نمی‌شود.<ref>یاقوت حموى، ذیل ماده.</ref>
  
شكل كوه مخروطى است و از دیگر كوههایى كه شهر [[مكه]] بر دامنه آنها واقع شده، مستقل است، (قائدان، ص107) در حالى كه كوههاى اطراف [[مكه]] از سمت شمال تا حدود شهر جده، واقع در هفتاد كیلومترى مكه امتداد دارند. (خادمى، ج2، ص156)
+
قله حراء حدود چهل مترمربع مساحت دارد. اطراف قله باز است و هیچ صخره یا مانعى در برابر کسى که می‌خواهد اطراف را تماشا کند، وجود ندارد. فاصله بین غار و قله حدود بیست متر است. براى رسیدن به آن از میان دو صخره بسیار نزدیک به ‌هم عبور می‌کنند. پس از آن، غار نمایان می‌شود.<ref>خادمى، راهنماى حج و عمره، ج۲، ص۱۵۷.</ref>
  
بنابر منابع متقدم، فاصله كوه حراء تا مكه یك فرسنگ (رجوع کنید به ابن‌جبیر، همانجا؛ ابن‌بطوطه، ج1، ص158) یا سه میل (ابن‌جبیر، ص192؛ یاقوت حموى، همانجا؛ فاسى، ج1، ص280؛ قس حمیرى، ص190) است.
+
روایت شده است که [[حضرت آدم]] علیه‌السلام خانه کعبه را از سنگهاى پنج کوه بنا کرد که یکى از آنها کوه حراء بود.<ref>هیثمى، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج۳، ص۲۸۸؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۹۱.</ref> گفته شده که کوه حراء همان کوه فاران است که در [[تورات]]<ref>کتاب اول سموئیل نبى، ۱:۲۵.</ref> از آن یاد شده، اما ظاهراً فاران نامى است که به همه کوههاى [[مکه]] اطلاق شده است نه فقط کوه حراء.<ref>عاملى، الصحیح من سیرة النبى(ص)، ج۱، ص۱۹۷.</ref>
  
اكنون، حراء را در چهار تا شش كیلومترى مكه ([[مسجدالحرام]]) می‌دانند. (قائدان، همانجا؛ شهیدى، ص62) حراء امروزه، به‌ سبب توسعه شهر [[مكه]]، داخل شهر قرار گرفته و ساختمان هاى مسكونى آن را احاطه كرده است. (قائدان، همانجا)
+
این کوه در دوره [[جاهلیت]] نیز محترم بوده و در اشعار جاهلى از آن یاد شده است، از جمله در اشعار عَوف ‌بن اَحْوَص و [[ابوطالب علیه السلام|ابوطالب]] عموى پیامبر.<ref>رجوع کنید به بکرى، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع، ذیل مادّه؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۸۱؛ نهروالى، الاعلام باعلام بیت‌اللّه الحرام، ص440.</ref> نخستین کسى که در کوه حراء [[اعتکاف]] نمود، [[عبدالمطلب]]، نیاى پیامبر بود.<ref>ابن‌اثیر، ج۲، ص۱۵؛ براى آگاهى بیشتر رجوع کنید به تحنث.</ref>
  
این كوه مشرف بر مِنا (ابن‌جبیر؛ ابن‌بطوطه، همانجاها) و در كنار راه مِنا ـ عرفات است. (قائدان، همانجا) ارتفاع آن از سطح دریا 560 متر است. (عبدالغنى، ص 22) حراء كوه مرتفعى است كه فقط از یك مسیر می‌توان از آن صعود كرد و آن راهى است كه از دیگر جاها جدا شده است. (حمیرى، همانجا)
+
گفته‌اند از [[معجزه|معجزات]] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آن بود که کوه حراء در زیر پاى آن حضرت به حرکت درآمد و سپس به فرمان پیامبر از حرکت بازایستاد.<ref>رجوع کنید به ابن‌حنبل،  مسندالامام احمدبن حنبل، ج۲، ص۴۱۹؛ طبرسى، الاحتجاج، ج۱، ص۳۲۶؛ مقریزى، امتاع الاسماع بما للنبى (ص)، ج۵، ص۵۷.</ref>
  
آب و سبزه نیز در آن دیده نمی‌شود. (یاقوت حموى، همانجا) قله حراء حدود چهل مترمربع مساحت دارد. اطراف قله باز است و هیچ صخره یا مانعى در برابر كسى كه می‌خواهد اطراف را تماشا كند، وجود ندارد. فاصله بین غار و قله حدود بیست متر است. براى رسیدن به آن از میان دو صخره بسیار نزدیك به ‌هم عبور می‌كنند. پس از آن، غار نمایان می‌شود. (خادمى، ج2، ص157)
+
== ویژگی‌های غار حرا ==
 +
از عجایب غار حراء، این است که انتهاى آن کاملاً به‌ سوى مسجدالحرام ([[کعبه|کعبه]]) و دهانه آن تقریباً به سمت [[بیت المقدس|بیت‌المقدّس]] است.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۸.</ref> از بالاى کوه حراء مسجدالحرام و گلدسته‌ها دیده می‌شوند.<ref>خادمى، خادمى، راهنماى حج و عمره، ج۲، ص۱۵۷.</ref>
  
از عجایب غار حراء، این است كه انتهاى آن كاملاً به‌ سوى مسجدالحرام و كعبه و دهانه آن تقریباً به سمت بیت‌المقدّس است. (قائدان، ص108) از بالاى كوه حراء مسجدالحرام و گلدسته‌ها دیده می‌شوند. (خادمى، همانجا)
+
وسعت دهانه غار به اندازه‌اى است که یک شخص متوسط ‌القامت می‌تواند از آن عبور کند و در آنجا به [[نماز]] بایستد. داخل آن از هنگام طلوع تا غروب آفتاب روشن است، اما گرماى سوزان به آن نفوذ نمی‌کند.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص ۱۰۷ـ۱۰۸.</ref>
  
وسعت دهانه غار به اندازه‌اى است كه یك شخص متوسط ‌القامت می‌تواند از آن عبور كند و در آنجا به [[نماز]] بایستد. داخل آن از هنگام طلوع تا غروب آفتاب روشن است، اما گرماى سوزان به آن نفوذ نمی‌كند. (قائدان، ص 107ـ108)
+
از گذشته تاکنون، مردم به زیارت غار حراء می‌روند و گفته شده است که دعا در آنجا مستجاب می‌شود.<ref>ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص ۱۹۰؛ فاسى،  شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۱۹۹، ۲۸۰.</ref> برخى فقها [[زیارت]] غار حراء را از [[مستحب|مستحبات]] اعمال [[حج]] ذکر کرده‌اند.<ref>رجوع کنید به شهید اول، الدروس الشرعیة فى فقه الامامیة، ج۱، ص۴۶۸؛ سبزوارى،  ذخیرة المعاد فى شرح الارشاد، ص۶۹۵؛ قس ابن‌ تیمیه، مجموع‌الفتاوى، ج۱۵، جزء۲۶، ص ۶۸.</ref>
  
برخى مورخان، غار حراء را با [[غار ثور]] ــ كه پیامبر اكرم هنگام هجرت از [[مكه]] به [[مدینه]]، به آن پناه برد ــ اشتباه كرده‌اند. (رجوع کنید به ازرقى، ج2، ص288؛ فاسى، همانجا؛ نهروالى، ص440)
+
==پانویس==
 +
<references />
  
روایت شده است كه [[حضرت آدم]] علیه‌السلام خانه كعبه را از سنگهاى پنج كوه بنا كرد كه یكى از آنها كوه حراء بود. (هیثمى، ج3، ص288؛ فاسى، ج1، ص91) گفته شده كه كوه حراء همان كوه فاران است كه در تورات (كتاب اول سموئیل نبى، 1:25) از آن یاد شده، اما ظاهراً فاران نامى است كه به همه كوههاى [[مكه]] اطلاق شده است نه فقط كوه حراء. (عاملى، ج1، ص197)
 
  
این كوه در دوره جاهلیت نیز محترم بوده و در اشعار جاهلى از آن یاد شده است، از جمله در اشعار عَوف ‌بن اَحْوَص و ابی‌طالب عموى پیامبر. (رجوع کنید به بكرى، ذیل مادّه؛ فاسى، ج1، ص281؛ نهروالى، همانجا) نخستین كسى كه در كوه حراء [[اعتكاف]] نمود، عبدالمطلب، نیاى پیامبر بود. (ابن‌اثیر، ج2، ص15؛ براى آگاهى بیشتر رجوع کنید به تحنث)
+
==منابع==
 +
* ابن‌اثیر؛
 +
* ابن‌بطوطه، رحلة ابن‌بطوطة، چاپ محمدعبدالمنعم عریان، بیروت 1407 /1987؛
 +
* ابن‌تیمیه، مجموع‌الفتاوى، چاپ مصطفى عبدالقادر عطا، بیروت 1421/2000؛
 +
* ابن ‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، چاپ حسین نصّار، قاهره 1992؛
 +
* ابن‌حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل، بیروت: دارصادر، (بی‌تا.)؛
 +
* محمدبن عبداللّه ازرقى، اخبار مكة و ماجاء فیها من الآثار، چاپ رشدى صالح ملحس، بیروت 1403/1983، چاپ افست قم 1369ش؛
 +
* عبداللّه‌بن عبدالعزیز بكرى، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع، چاپ مصطفى سقّا، بیروت 1403/1983؛
 +
* عاتق بلادى، معالم مكة التاریخیة و الاثریة، مكه 1400/1980؛
 +
* محمدبن عبداللّه حمیرى، الروض المعطار فى خبر الأقطار، چاپ احسان عباس، بیروت 1984؛
 +
* محمدحسن خادمى، راهنماى حج و عمره، تهران 1383ش؛
 +
* محمدباقربن محمدمؤمن سبزوارى، ذخیرة المعاد فى شرح الارشاد، چاپ سنگى تهران 1273ـ1274، چاپ افست قم (بی‌تا.
 +
* محمدبن مكى شهید اول، الدروس الشرعیة فى فقه الامامیة، قم 1412ـ1414؛
 +
* جعفر شهیدى، عرشیان، تهران 1384ش؛
 +
* احمدبن على طبرسى، الاحتجاج، چاپ محمدباقر موسوى خرسان، نجف 1386/1966، چاپ افست قم (بی‌تا.)؛
 +
* جعفر مرتضى عاملى، الصحیح من سیرة النبى الاعظم صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم، قم 1403؛
 +
* عارف عبدالغنى، تاریخ امراء مكة المكرمة: من 8 ه ـ1344ه ، دمشق 1413/1992؛
 +
* محمدبن احمد فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، بیروت: دارالكتب العلمیة، (بی‌تا.)؛
 +
* اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، (تهران) 1384ش؛
 +
* مجلسى؛
 +
* احمدبن على مقریزى، امتاع الاسماع بما للنبى صلی‌اللّه‌علیه‌وسلم من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع، چاپ محمد عبدالحمید نمیسى، بیروت 1420/1999؛
 +
* محمدبن احمد نهروالى، كتاب الاعلام باعلام بیت‌اللّه الحرام، چاپ على محمد عمر، قاهره 1425/2004؛
 +
* علی‌بن ابوبكر هیثمى، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت 1408/1988؛
 +
* یاقوت حموى.
  
برخى فقها [[زیارت]] غار حراء را از مستحبات اعمال [[حج]] ذكر كرده‌اند. (رجوع کنید به شهید اول، ج1، ص468؛ سبزوارى، ص695؛ قس ابن‌ تیمیه، ج15، جزء26، ص 68)
+
==منبع مقاله==
 +
*فریده حشمتى، مدخل حراء در دانشنامه جهان اسلام، ج12.
  
از گذشته تاكنون، مردم به زیارت غار حراء می‌روند و گفته شده است كه دعا در آنجا مستجاب می‌شود. (ابن‌جبیر، ص 190؛ فاسى، ج1، ص199، 280)
+
==آرشیو عکس و تصویر==
  
گفته‌اند از معجزات پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله آن بود كه كوه حراء در زیر پاى آن حضرت به حركت درآمد و سپس به فرمان پیامبر از حركت بازایستاد. (رجوع کنید به ابن‌حنبل، ج2، ص419؛ طبرسى، ج1، ص326؛ مقریزى، ج5، ص57)
+
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:حرا.jpg|جبل النور و غار حرا
  
==منابع==
+
</gallery>
* دانشنامه جهان اسلام، جلد 12، ذیل مدخل حراء از فریده حشمتی.
 
  
 
[[رده:اماکن مکه]]
 
[[رده:اماکن مکه]]
 
[[رده:اماکن مربوط به تاریخ پیامبر اسلام]]
 
[[رده:اماکن مربوط به تاریخ پیامبر اسلام]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۴۴


Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از دانشنامه جهان اسلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


غار حرا21.jpg

کشور

عربستان

شهر

مکه

  • طول:"32.5'51°39 شرقی
  • عرض:"28.0'27°21 شمالی
غارحرا در نقشه.PNG
مشاهده در نقشه

حِراء، از کوه‌هاى مشهور مکه که وحى اولین‌ بار در آنجا بر حضرت محمد صلی‌ اللّه‌ علیه‌ و آله نازل شد و از این‌رو به آن جبل‌النور نیز گفته‌اند. و شهرت آن به سبب غارى است که در آن قرار دارد و حضرت محمد هر سال مدتى را در آن به خلوت و عبادت می‌گذراند و خدا آن حضرت را در آنجا به رسالت مبعوث کرد. بنا به فرموده امام على علیه‌السلام، پیامبر اکرم پیش از بعثت هر سال مدتى در حراء مجاور می‌شد.[۱]

موقعیت کوه حرا

کوه حراء در شمال‌ شرقى مکه[۲]، در مقابل کوه ثَبیر واقع است[۳] بنابر منابع متقدم، فاصله این کوه تا مکه یک فرسنگ[۴] یا سه میل[۵] است.

اکنون، حراء را در چهار تا شش کیلومترى مکه (مسجدالحرام) می‌دانند.[۶] حراء امروزه، به‌ سبب توسعه شهر مکه، داخل شهر قرار گرفته و ساختمان هاى مسکونى آن را احاطه کرده است.[۷] این کوه مشرف بر مِنا[۸] و در کنار راه مِنا ـ عرفات است. [۹]ارتفاع آن از سطح دریا ۵۶۰ متر است.[۱۰]

برخى مورخان، غار حراء را با غار ثور ــ که پیامبر اکرم هنگام هجرت از مکه به مدینه، به آن پناه برد ــ اشتباه کرده‌اند.[۱۱]

مشخصات کوه حرا

شکل کوه حرا مخروطى است و از دیگر کوههایى که شهر مکه بر دامنه آنها واقع شده، مستقل است،[۱۲] در حالى که کوههاى اطراف مکه از سمت شمال تا حدود شهر جده، واقع در هفتاد کیلومترى مکه امتداد دارند.[۱۳]

حراء کوه مرتفعى است که فقط از یک مسیر می‌توان از آن صعود کرد و آن راهى است که از دیگر جاها جدا شده است.[۱۴] آب و سبزه نیز در آن دیده نمی‌شود.[۱۵]

قله حراء حدود چهل مترمربع مساحت دارد. اطراف قله باز است و هیچ صخره یا مانعى در برابر کسى که می‌خواهد اطراف را تماشا کند، وجود ندارد. فاصله بین غار و قله حدود بیست متر است. براى رسیدن به آن از میان دو صخره بسیار نزدیک به ‌هم عبور می‌کنند. پس از آن، غار نمایان می‌شود.[۱۶]

روایت شده است که حضرت آدم علیه‌السلام خانه کعبه را از سنگهاى پنج کوه بنا کرد که یکى از آنها کوه حراء بود.[۱۷] گفته شده که کوه حراء همان کوه فاران است که در تورات[۱۸] از آن یاد شده، اما ظاهراً فاران نامى است که به همه کوههاى مکه اطلاق شده است نه فقط کوه حراء.[۱۹]

این کوه در دوره جاهلیت نیز محترم بوده و در اشعار جاهلى از آن یاد شده است، از جمله در اشعار عَوف ‌بن اَحْوَص و ابوطالب عموى پیامبر.[۲۰] نخستین کسى که در کوه حراء اعتکاف نمود، عبدالمطلب، نیاى پیامبر بود.[۲۱]

گفته‌اند از معجزات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آن بود که کوه حراء در زیر پاى آن حضرت به حرکت درآمد و سپس به فرمان پیامبر از حرکت بازایستاد.[۲۲]

ویژگی‌های غار حرا

از عجایب غار حراء، این است که انتهاى آن کاملاً به‌ سوى مسجدالحرام (کعبه) و دهانه آن تقریباً به سمت بیت‌المقدّس است.[۲۳] از بالاى کوه حراء مسجدالحرام و گلدسته‌ها دیده می‌شوند.[۲۴]

وسعت دهانه غار به اندازه‌اى است که یک شخص متوسط ‌القامت می‌تواند از آن عبور کند و در آنجا به نماز بایستد. داخل آن از هنگام طلوع تا غروب آفتاب روشن است، اما گرماى سوزان به آن نفوذ نمی‌کند.[۲۵]

از گذشته تاکنون، مردم به زیارت غار حراء می‌روند و گفته شده است که دعا در آنجا مستجاب می‌شود.[۲۶] برخى فقها زیارت غار حراء را از مستحبات اعمال حج ذکر کرده‌اند.[۲۷]

پانویس

  1. فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۷۹؛ نیز رجوع کنید به تحنث.
  2. ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۳۰؛ بلادى، معالم مكة التاریخیة و الاثریة، ص۸۲.
  3. یاقوت حموى، ذیل مادّه.
  4. رجوع کنید به ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۳۰؛ ابن‌بطوطه، رحلة ابن‌بطوطة، ج۱، ص۱۵۸.
  5. ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۹۲؛ یاقوت حموى، ذیل مادّه؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۸۰؛ قس حمیرى، الروض المعطار فى خبر الأقطار، ص۱۹۰.
  6. قائدان،تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره،ص107؛ شهیدى، عرشیان، ص۶۲.
  7. قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۷.
  8. ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص۱۹۲؛ ابن‌بطوطه، رحلة ابن‌بطوطة، ج۱، ص۱۵۸.
  9. قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۷.
  10. عبدالغنى، تاریخ امراء مكة المكرمة، ص ۲۲.
  11. رجوع کنید به ازرقى، اخبار مكة و ماجاء فیها من الآثار، ج۲، ص۲۸۸؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۷۹؛ نهروالى، الاعلام باعلام بیت‌اللّه الحرام، ص۴۴۰.
  12. قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۷.
  13. خادمى، راهنماى حج و عمره، ج۲، ص۱۵۶.
  14. حمیرى، الروض المعطار فى خبر الأقطار، ص۱۹۰.
  15. یاقوت حموى، ذیل ماده.
  16. خادمى، راهنماى حج و عمره، ج۲، ص۱۵۷.
  17. هیثمى، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج۳، ص۲۸۸؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۹۱.
  18. کتاب اول سموئیل نبى، ۱:۲۵.
  19. عاملى، الصحیح من سیرة النبى(ص)، ج۱، ص۱۹۷.
  20. رجوع کنید به بکرى، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع، ذیل مادّه؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۲۸۱؛ نهروالى، الاعلام باعلام بیت‌اللّه الحرام، ص440.
  21. ابن‌اثیر، ج۲، ص۱۵؛ براى آگاهى بیشتر رجوع کنید به تحنث.
  22. رجوع کنید به ابن‌حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل، ج۲، ص۴۱۹؛ طبرسى، الاحتجاج، ج۱، ص۳۲۶؛ مقریزى، امتاع الاسماع بما للنبى (ص)، ج۵، ص۵۷.
  23. قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص۱۰۸.
  24. خادمى، خادمى، راهنماى حج و عمره، ج۲، ص۱۵۷.
  25. قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، ص ۱۰۷ـ۱۰۸.
  26. ابن‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، ص ۱۹۰؛ فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۱، ص۱۹۹، ۲۸۰.
  27. رجوع کنید به شهید اول، الدروس الشرعیة فى فقه الامامیة، ج۱، ص۴۶۸؛ سبزوارى، ذخیرة المعاد فى شرح الارشاد، ص۶۹۵؛ قس ابن‌ تیمیه، مجموع‌الفتاوى، ج۱۵، جزء۲۶، ص ۶۸.


منابع

  • ابن‌اثیر؛
  • ابن‌بطوطه، رحلة ابن‌بطوطة، چاپ محمدعبدالمنعم عریان، بیروت 1407 /1987؛
  • ابن‌تیمیه، مجموع‌الفتاوى، چاپ مصطفى عبدالقادر عطا، بیروت 1421/2000؛
  • ابن ‌جبیر، رحلة ابن‌جبیر، چاپ حسین نصّار، قاهره 1992؛
  • ابن‌حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل، بیروت: دارصادر، (بی‌تا.)؛
  • محمدبن عبداللّه ازرقى، اخبار مكة و ماجاء فیها من الآثار، چاپ رشدى صالح ملحس، بیروت 1403/1983، چاپ افست قم 1369ش؛
  • عبداللّه‌بن عبدالعزیز بكرى، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع، چاپ مصطفى سقّا، بیروت 1403/1983؛
  • عاتق بلادى، معالم مكة التاریخیة و الاثریة، مكه 1400/1980؛
  • محمدبن عبداللّه حمیرى، الروض المعطار فى خبر الأقطار، چاپ احسان عباس، بیروت 1984؛
  • محمدحسن خادمى، راهنماى حج و عمره، تهران 1383ش؛
  • محمدباقربن محمدمؤمن سبزوارى، ذخیرة المعاد فى شرح الارشاد، چاپ سنگى تهران 1273ـ1274، چاپ افست قم (بی‌تا.)؛
  • محمدبن مكى شهید اول، الدروس الشرعیة فى فقه الامامیة، قم 1412ـ1414؛
  • جعفر شهیدى، عرشیان، تهران 1384ش؛
  • احمدبن على طبرسى، الاحتجاج، چاپ محمدباقر موسوى خرسان، نجف 1386/1966، چاپ افست قم (بی‌تا.)؛
  • جعفر مرتضى عاملى، الصحیح من سیرة النبى الاعظم صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم، قم 1403؛
  • عارف عبدالغنى، تاریخ امراء مكة المكرمة: من 8 ه ـ1344ه ، دمشق 1413/1992؛
  • محمدبن احمد فاسى، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، بیروت: دارالكتب العلمیة، (بی‌تا.)؛
  • اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامى مكه مكرّمه و مدینه منوّره، (تهران) 1384ش؛
  • مجلسى؛
  • احمدبن على مقریزى، امتاع الاسماع بما للنبى صلی‌اللّه‌علیه‌وسلم من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع، چاپ محمد عبدالحمید نمیسى، بیروت 1420/1999؛
  • محمدبن احمد نهروالى، كتاب الاعلام باعلام بیت‌اللّه الحرام، چاپ على محمد عمر، قاهره 1425/2004؛
  • علی‌بن ابوبكر هیثمى، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت 1408/1988؛
  • یاقوت حموى.

منبع مقاله

  • فریده حشمتى، مدخل حراء در دانشنامه جهان اسلام، ج12.

آرشیو عکس و تصویر