آیه 63 سوره بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←معانی کلمات آیه) |
||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | طور: كوه، به قولى طور اسم كوهى است كه خدا در آن با موسى سخن گفت. | |
| + | |||
| + | سبت: آن در اصل به معنى قطع است: سبت يهود عبارت از قطع و دست كشيدن از كار در شريعت موسى عليه السّلام است و آن مطابق با روز شنبه است.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۴
| <<62 | آیه 63 سوره بقره | 64>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و (ای بنی اسرائیل یاد آرید) وقتی که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بالای سر شما برافراشتیم، (و دستور دادیم که) احکام تورات را با عقیده محکم پیروی کنید و پیوسته آن را در نظر گیرید، باشد که پرهیزگار شوید.
و [یاد کنید] هنگامی که از شما [بر پیروی از حق] پیمان گرفتیم، و کوه طور را بالای سرتان برافراشتیم، [و گفتیم:] آنچه را [از آیات کتاب آسمانی] به شما داده ایم، با قدرت و قوّت دریافت کنید، و آنچه را در آن است [برای اجرا کردن] به یاد داشته باشید تا پرهیزکار شوید.
و چون از شما پيمان محكم گرفتيم، و [كوه] طور را بر فراز شما افراشتيم، [و فرموديم:] «آنچه را به شما داده‌ايم به جد و جهد بگيريد، و آنچه را در آن است به خاطر داشته باشيد، باشد كه به تقوا گراييد.»
و به ياد آريد آن زمان را كه با شما پيمان بستيم و كوه طور را بر فراز سرتان بداشتيم. آنچه را كه به شما داده‌ايم با اطمينان بگيريد و آنچه را كه در آن است به خاطر بسپاريد. باشد كه پرهيزگار شويد.
و (به یاد آورید) زمانی را که از شما پیمان گرفتیم؛ و کوه طور را بالای سر شما قرار دادیم؛ (و به شما گفتیم:) «آنچه را (از آیات و دستورهای خداوند) به شما داده‌ایم، با قدرت بگیرید؛ و آنچه را در آن است به یاد داشته باشید (و به آن عمل کنید)؛ شاید پرهیزکار شوید!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
طور: كوه، به قولى طور اسم كوهى است كه خدا در آن با موسى سخن گفت.
سبت: آن در اصل به معنى قطع است: سبت يهود عبارت از قطع و دست كشيدن از كار در شريعت موسى عليه السّلام است و آن مطابق با روز شنبه است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«63» وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
و (ياد كن) زمانى كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بر فراز شما بالا برديم (و گفتيم:) آنچه را (از آيات و دستورات خداوند) به شما داده‌ايم، با قدرت بگيريد و آنچه را در آن هست، به خاطر داشته باشيد (و به آن عمل كنيد) تا پرهيزگار شويد.
نکته ها
ماجراى كنده شدن كوه طور از جاى خود و قرار گرفتن در بالاى سر يهود، در سوره‌هاى بقره، «1» نساء «2» و اعراف «3» نيز آمده است. همچنين شايد مراد از پيمان مطرح شده در اين آيه، همان پيمانى باشد كه در سوره‌هاى بقره «4» و مائده «5» آمده است.
پیام ها
1- تعهّد گرفتن، يكى از عوامل و انگيزه‌هاى عمل است. «أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ»*
2- خداوند، هم از طريق فرستادن پيامبر و هم با نشان دادن كارهاى خارق العاده،
«1». بقره، 93.
«2». نساء، 154.
«3». اعراف، 171.
«4». بقره، 40 و 82.
«5». مائده، 12.
جلد 1 - صفحه 130
حجّت را بر مردم تمام كرده است. «رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ»
3- تهديد، براى سركوب كردن افراد مغرور و لجوج، يك وسيله‌ى تربيتى است.
«رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ»
4- حفظ دستاوردهاى انقلاب (نجات از سلطه‌ى فرعون وآزاد شدن از اسارت‌و ...)، بايد با قدرت و قوّت دنبال شود. «رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ»
5- عمل به آيات و احكام الهى، بايد همراه با جدّيّت، عشق و تصميم باشد نه شوخى، نه عادت، نه شكّ و نه تشريفات. «خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ»
6- معارف دينى بايد با تدريس وتبليغ، در اذهان مردم زنده بماند. «اذْكُرُوا ما فِيهِ»
7- ياد آيات الهى وتدبّر در آنها، زمينه‌ساز تقواست. «اذْكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (63)
بعد از ذكر كفران بنى اسرائيل، بر سبيل التفات، از غيبت به خطاب عدول نموده مى‌فرمايد:
وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ: و ياد بياوريد آن وقتى را كه فرا گرفتيم عهد و پيمان شما را به متابعت حضرت موسى عليه السلام و عمل به احكام تورات، كه از جمله آنها اين بود كه شريك قرار ندهيد براى خدا، و به همه پيغمبران الهى و كتابهاى آسمانى تصديق نمائيد، و اوامر الهى را امتثال و
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 164
نواحى را ترك كنيد. وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ: و برداشتيم و بلند نموديم بالاى سر شما كوه طور را. خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ: بگيريد و قبول نمائيد آنچه را كه عطا فرموديم شما را از احكام، به قوّت و جدّى تمام، يعنى به ثبات و يقين كه شايبه شك نداشته باشد.
عياشى از حضرت صادق عليه السلام روايت نمود كه از آن حضرت سؤال شد كه قوت در اين آيه آيا قوّت بدن است يا قلب؟ فرمود هر دو با هم «1». يعنى قوت بدن در طاعات و قوت قلب در اعتقادات. و مؤمن بايد قوت در دين داشته باشد؛ چنانچه در حديثى در صفات مؤمن فرمايد:
المؤمن له قوّة فى دين «2». و شأن مؤمن آنست كه قوى دل باشد و از عوارضات و حوادثات متزلزل نگردد.
وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ: و ياد كنيد و فراموش نكنيد و تفكر نمائيد آنچه در آن است، از ثواب و عقاب، و عمل به مضمون آن نمائيد. از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه ياد كنيد آنچه در ترك آن عقوبت مى‌باشد «3»، پس عمل به آن نموده آن را ترك مكنيد. لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ: براى اينكه بپرهيزيد از ناشايستگى و دورى كنيد از معاصى و محرمات.
شرح واقعه: بعد از نزول تورات بنى اسرائيل تمرّد نموده گفتند:
احكام آن مشتمل بر تكاليف شاقّه است، ما نمى‌توانيم اطاعت كنيم. حق تعالى جبرئيل را امر فرمود كوه طور را به مقدار لشكرگاه- كه يك فرسخ در يك فرسخ بود- از جا بركنده و بر بالاى سر آنها بداشت به حدّ قامت مردى مانند سايبانى، و در پيش روى آنها آتشى افروخته و در عقب دريا پديد آمد. چون راه فرار مسدود ديدند، به تضرع و زارى به رو افتاده يك طرف صورت زمين گذاشته و به طرف ديگر با يك چشم به كوه نگاه
«1» تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 105، حديث سوم.
«2» اصول كافى، كتاب الايمان و الكفر، جلد 2، صفحه 231، حديث 4.
«3» تفسير عياشى، جلد اوّل، صفحه 45، حديث 53.
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 165
مى‌كردند، از ترس آنكه مبادا به سر ايشان فرود آيد و لذا سجده يهود به يك طرف روى مى‌باشد. در آن حال قبول نمودند احكام تورات را.
تبصره: تصور نشود در اخذ ميثاق به طريق مذكور، كه رفع كوه باشد به سر آنان، منافات با اختيار باشد، چنين نيست، زيرا ايمان از لوازم عقد قلب و در تحت اختيار بنده مى‌باشد. بنابراين ممكن است زبان اقرار كند و حال آنكه باز قلب اذعان نداشته باشد؛ چنانچه در همين قضيه واقع شده كه آن موقع اقرار نمودند به قبول زبانى، امّا باطنا و قلبا تصديق نكردند و آثار مخالفت از آنها ظاهر گرديد. از جمله تصديق به نبوّت حضرت ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بود، و ايشان از روى علم و عمد امتناع ورزيدند و همچنين ساير احكام تورات، و آيه شريفه بعد نيز دالّ است بر آن.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (63)
ترجمه
و هنگاميكه گرفتيم پيمان شما را و بلند كرديم بر زبر شما طور را بگيريد آنچه داديم شما را بقوت و ياد كنيد آنچه در آنست باشد كه شما پرهيزكار شويد..
تفسير
و ياد بياوريد وقتى را كه گرفتيم از شما عهدهائى را كه عمل كنيد بآنچه در توريه است و اقرار كنيد بآنچه در فرقان است كه با كتاب بموسى (ع) داده بوديم از نبوت محمد (ص) و وصايت على و اولاد اطهار آندو و آنكه بسپاريد فرقان را به جانشينان خودتان هر قرنى بعد از قرنى پس ابا كرديد شما از قبول آن و بزرگ شمرديد اين امر را و ما امر نموديم جبرئيل را كه بكند از كوه فلسطين قطعه را بقدر لشكرگاه پيشينيان شما كه يك فرسخ در يك فرسخ بود پس جدا نمود آنقطعه را و آورد بالاى سر شما نگهداشت و حضرت موسى بشما فرمود يا بگيريد و قبول كنيد آنچه مأمور شديد كه در فرقان است يا مى‌اندازم اين كوه را بر سر شما پس ملجأ شديد و باكراه قبول كرديد مگر آنانكه خداوند از عناد حفظشان فرموده بود كه بطوع و رغبت قبول كردند و پس از قبول سجده نمودند و روى خود را بخاك ماليدند و بسيارى از شما در وقت ماليدن روى بخاك نگاه ميكرديد كه كوه بسرتان مى‌افتد يا نه كه معلوم بود سجده شما براى تعظيم و خضوع در مقابل خداوند نيست و ياد كنيد آنچه در فرقان است از ثواب فراوان بر قيام شما با نعهد و عقاب شديد پدرهاى شما بر مخالفت آن و مراد بقوت قوت قلوب و قوت ابدان است چنانچه در محاسن و عياشى از حضرت صادق (ع) هم نقل شده است تا شامل عقائد و اعمال خارجى شود و در مجمع از حضرت
جلد 1 صفحه 98
صادق (ع) نقل شده كه ياد بياوريد آنچه را در ترك تورية است از عقوبت و نتيجه تذكر پرهيزكارى و ثواب است و بنظر حقير ما آتيناكم اعم از تورية و فرقان است و آنچه در او است اعم از احكام و معارف و ثواب و عقاب است و در روايات بيان مصداق شده است و اللّه اعلم.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ إِذ أَخَذنا مِيثاقَكُم وَ رَفَعنا فَوقَكُم‌ُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيناكُم بِقُوَّةٍ وَ اذكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُم تَتَّقُونَ (63)
(و ياد كنيد زماني را که از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاي سر شما قرار داديم و آنچه بشما داديم (يعني تورات) از روي قوّت بگيريد و آنچه در آنست متذكر باشيد (بدستورات آن عمل كنيد) بلكه پرهيز كار و متقي شويد) وَ إِذ أَخَذنا مِيثاقَكُم ظاهر اينست که مراد از ميثاق عهد و پيماني است که از جانب خدا از آنها گرفته شد که شرك باو نياورند و بانبياء او و روز بازپسين ايمان بياورند و بوظائف خود عمل كنند چنانچه بيان آن در ذيل آيه شريفه وَ إِذ أَخَذنا مِيثاق‌َ بَنِي إِسرائِيل‌َ الاية«3» بيايد انشاء اللّه تعالي.
وَ رَفَعنا فَوقَكُم‌ُ الطُّورَ نظير اينکه قسمت آيه در سوره اعراف است:
وَ إِذ نَتَقنَا الجَبَل‌َ فَوقَهُم كَأَنَّه‌ُ ظُلَّةٌ وَ ظَنُّوا أَنَّه‌ُ واقِع‌ٌ بِهِم خُذُوا ما آتَيناكُم بِقُوَّةٍ وَ اذكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُم تَتَّقُونَ«4» و نتق بمعني از جا كندن است و بقرينه فوقهم و كانّه ظلّة، همان معني رفع و بالاي سر آنها قرار دادن از آن استفاده ميشود
1- مجلد اول ص 466
2- مجلد دوم ص 3- 6
[.....]
3- سورة البقرة آيه 82 و 83
4- آيه 170
جلد 2 - صفحه 50
و الف و لام الجبل براي عهد است و مراد همان كوه طور است که در اينکه آيه ذكر شده و محل مناجات حضرت موسي بوده، و اينکه يكي از معجزات باهره حضرت موسي است و اينکه براي ارهاب و تهديد بني اسرائيل بوده که بدستورات تورات عمل كنند، و توهم اينكه اينگونه معجزات موجب الجاء و اضطرار ميشود و با اصل تكليف منافات دارد باطل است، زيرا آيه دلالت بر بيش از ترسانيدن بني اسرائيل از مخالفت نميكند و اگر اينکه معجزه موجب اجبار باشد اكثر معجزات موسي بايد موجب اكراه باشد و حال آنكه بني اسرائيل بعد از ديدن همه اينکه آيات و معجزات باز مخالفت مينمودند چنانچه بعد از همين آيه ميفرمايد ثُم‌َّ تَوَلَّيتُم مِن بَعدِ ذلِك‌َ و اگر بحدّ اجبار و اكراه ميرسيد ديگر مخالفت معني نداشت.
و مراد از ما آتَيناكُم ظاهرا تورات است بقرينه وَ اذكُرُوا ما فِيهِ و مراد از بِقُوَّةٍ يا قوّت ايمان است و يا اعم از قوّة قلوب و ابدان است چنانچه از تفسير عياشي و از محاسن روايت شده که از حضرت صادق عليه السّلام از اينکه آيه سؤال شد که اينکه قوّت در ابدان يا قوّت در قلوب است! فرمودند:
1» فيهما جميعا«
و مراد از وَ اذكُرُوا ما فِيهِ شايد عمل بدستورات از فعل واجبات و ترك محرمات باشد چه آنكه مجرد اخذ تورات محقق تقوي نخواهد شد و در مجمع از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده
و اذكروا ما في تركه من العقوبة
و معني لعلكم تتقون در آيات قبل بيان شد.
1- الصافي صفحه 98- 99
51
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 63)- آیات خدا را با قوت بگیرید! در این آیه مسأله پیمان گرفتن از بنی اسرائیل، برای عمل به محتویات تورات و سپس تخلّف آنها از این پیمان اشاره
ج1، ص85
شده است، نخست می‌گوید: «به خاطر بیاورید زمانی را که از شما پیمان گرفتیم» (وَ إِذْ أَخَذْنا مِیثاقَکُمْ).
«و طور را بالای سر شما قرار دادیم» (وَ رَفَعْنا فَوْقَکُمُ الطُّورَ).
«و گفتیم آنچه را از آیات الهی به شما داده‌ایم با قدرت و قوت بگیرید» (خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّةٍ).
«و آنچه را در آن است دقیقا به خاطر داشته باشید (و به آن عمل کنید) تا پرهیزکار شوید» (وَ اذْکُرُوا ما فِیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
