آیه 2 سوره فصلت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ|سوره=41|آیه =2}} {{مشخصات آ...» ایجاد کرد)
 
(تفسیر آیه)
سطر ۵۰: سطر ۵۰:
  
 
{{ نمایش فشرده تفسیر|
 
{{ نمایش فشرده تفسیر|
 +
سیمای سوره فصّلت‌
 +
 +
اين سوره مكى است و پنجاه و چهار آيه دارد. نام اين سوره برگرفته از آيه‌ى سوم است و آن را «حم سجده» نيز مى‌گويند، چون با «حم» شروع مى‌شود و در ميان چهار سوره‌اى كه سجده‌ى واجب دارد اولين سوره است.
 +
 +
آيات اين سوره درباره‌ى رستاخيز، تاريخ اقوام پيشين، عظمت قرآن و نشانه‌هاى قدرت خداوند در هستى مى‌باشد.
 +
 +
در حديث مى‌خوانيم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله هر شب، قبل از خواب سوره‌ى تبارك و حم سجده را تلاوت مى‌فرمودند. «1»
 +
 +
«1». تفسير روح المعانى.
 +
 +
جلد 8 - صفحه 310
 +
 +
 +
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌
 +
 +
به نام خداوند بخشنده مهربان.
 +
 
حم «1» تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ «2»
 
حم «1» تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ «2»
  
 
حا، ميم. (اين قرآن) از طرف خداوند بخشنده‌ى مهربان نازل شده است.
 
حا، ميم. (اين قرآن) از طرف خداوند بخشنده‌ى مهربان نازل شده است.
 +
 +
كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «3»
 +
 +
كتابى كه آيات آن به روشنى بيان شده است، قرآنى عربى، براى مردمى كه مى‌دانند.
 +
 +
بَشِيراً وَ نَذِيراً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ «4»
 +
 +
(كتابى) بشارت دهنده و هشدار دهنده؛ پس (با اين حال) بسيارى از مردم روى‌گردان شدند و (نداى قرآن را) نمى‌شنوند.
 +
 +
===نکته ها===
 +
 +
كلمه «انزلنا» به معناى نزول دفعى و كلمه‌ «تَنْزِيلٌ» به معناى نزول تدريجى است و شايد براى جمع ميان دو تعبير «انزلنا» و «تنزيل» بتوان گفت كه مفاهيم و محتواى قرآن يكدفعه در شب قدر بر قلب مبارك پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نازل شده، ولى الفاظ و قالب‌ها به تدريج نازل شده است. «1»
 +
 +
«1». تفسير راهنما.
 +
 +
جلد 8 - صفحه 311
 +
 +
هر كجا سخن از نزول قرآن است، نشانه‌اى از تربيت، قاطعيّت، عزّت، حكمت و رحمت در كار است.
 +
 +
«تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ» «1»*
 +
 +
«تَنْزِيلُ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ» «2»
 +
 +
«تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ» «3»*
 +
 +
«تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» «4»
 +
 +
«تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ» «5»
 +
 +
===پیام ها===
 +
 +
1- قرآن به تدريج در صحنه‌هاى گوناگون نازل گشته است. «تَنْزِيلٌ»
 +
 +
2- قرآن، نزول تدريجى آن و هدف از نزول آن، برخاسته از رحمت گسترده و ابدى اوست. «تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
 +
 +
3- قرآن در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به صورت كتابى موجود بوده است. «كِتابٌ»
 +
 +
4- تجليل از يك شخص يا كتاب، گاهى ضرورى است. ( «فُصِّلَتْ‌، آياتُهُ‌، عَرَبِيًّا، نَذِيراً، بَشِيراً» صفات قرآن است.)
 +
 +
5- قرآن از هر چيزى كه در هدايت و رشد مردم مؤثّر است (مانند اوامر و نواهى، قصه‌ها و عبرت‌ها، استدلال‌ها، مثل‌ها، بيان نعمت‌ها، آينده‌ى بشر، حوادث قيامت، بيان عوامل عزّت و سقوط و ...) به تفصيل و قاطعانه و شفّاف و بدون ابهام سخن گفته است. «فُصِّلَتْ آياتُهُ»
 +
 +
6- نه تنها محتوا بلكه الفاظ قرآن از خداست. تَنْزِيلٌ‌ ... قُرْآناً عَرَبِيًّا
 +
 +
«1». واقعه، 80 و حاقّه، 43.
 +
 +
«2». سجده، 2.
 +
 +
«3». جاثيه، 2 و احقاف، 2.
 +
 +
«4». فصّلت، 2.
 +
 +
«5». فصّلت، 42.
 +
 +
جلد 8 - صفحه 312
 +
 +
7- تفصيل و شيوايى قرآن را كسانى درك مى‌كنند كه به زبان عربى آشنا باشند.
 +
«قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» (شايد مراد از «يَعْلَمُونَ» علم به زبان عربى باشد)
 +
 +
8- قرآن براى همه‌ى مردم نازل شده‌ «هُدىً لِلنَّاسِ» «1»* لكن تنها اهل علم و تقوا از آن بهره‌مند مى‌شوند. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ‌- هُدىً لِلْمُتَّقِينَ»
 +
 +
9- علم، تنها خواندن و نوشتن نيست، بلكه فهم حقيقت است. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» (با توجّه به اين كه بسيارى از هدايت يافتگان صدر اسلام قدرت خواندن و نوشتن نداشتند).
 +
 +
10- بيم و اميد در كنار هم لازم است. «بَشِيراً وَ نَذِيراً»
 +
 +
11- اكثريّت، دليل حقانيّت نيست. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»
 +
 +
12- دليل اعراض مردم از قرآن، جهل آنان است. لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ‌ ... فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ‌
 
}}
 
}}
  

نسخهٔ ‏۲۱ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۰۶

مشاهده آیه در سوره

تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

مشاهده آیه در سوره


<<1 آیه 2 سوره فصلت 3>>
سوره : سوره فصلت (41)
جزء : 24
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

(که این قرآن) تنزیلی از جانب خدای بخشنده مهربان است.

این کتابی است نازل شده از سوی خدا که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است.

وحى [نامه‌]اى است از جانب [خداى‌] رحمتگر مهربان.

كتابى است كه از جانب آن بخشاينده مهربان نازل شده است.

این کتابی است که از سوی خداوند رحمان و رحیم نازل شده است؛

ترجمه های انگلیسی(English translations)

A [gradually] sent down [revelation] from the All-beneficent, the All-merciful,

A revelation from the Beneficent, the Merciful Allah:

A revelation from the Beneficent, the Merciful,

A Revelation from (Allah), Most Gracious, Most Merciful;-

معانی کلمات آیه

«تَنزِیلُ»: (نگا: شعراء / سجده / یس / زمر / غافر / . «الرَّحْمنِ»: واسع الرّحمه. «الرَّحِیمِ»: دائم الرّحمه.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


سیمای سوره فصّلت‌

اين سوره مكى است و پنجاه و چهار آيه دارد. نام اين سوره برگرفته از آيه‌ى سوم است و آن را «حم سجده» نيز مى‌گويند، چون با «حم» شروع مى‌شود و در ميان چهار سوره‌اى كه سجده‌ى واجب دارد اولين سوره است.

آيات اين سوره درباره‌ى رستاخيز، تاريخ اقوام پيشين، عظمت قرآن و نشانه‌هاى قدرت خداوند در هستى مى‌باشد.

در حديث مى‌خوانيم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله هر شب، قبل از خواب سوره‌ى تبارك و حم سجده را تلاوت مى‌فرمودند. «1»

«1». تفسير روح المعانى.

جلد 8 - صفحه 310


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان.

حم «1» تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ «2»

حا، ميم. (اين قرآن) از طرف خداوند بخشنده‌ى مهربان نازل شده است.

كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «3»

كتابى كه آيات آن به روشنى بيان شده است، قرآنى عربى، براى مردمى كه مى‌دانند.

بَشِيراً وَ نَذِيراً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ «4»

(كتابى) بشارت دهنده و هشدار دهنده؛ پس (با اين حال) بسيارى از مردم روى‌گردان شدند و (نداى قرآن را) نمى‌شنوند.

نکته ها

كلمه «انزلنا» به معناى نزول دفعى و كلمه‌ «تَنْزِيلٌ» به معناى نزول تدريجى است و شايد براى جمع ميان دو تعبير «انزلنا» و «تنزيل» بتوان گفت كه مفاهيم و محتواى قرآن يكدفعه در شب قدر بر قلب مبارك پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نازل شده، ولى الفاظ و قالب‌ها به تدريج نازل شده است. «1»

«1». تفسير راهنما.

جلد 8 - صفحه 311

هر كجا سخن از نزول قرآن است، نشانه‌اى از تربيت، قاطعيّت، عزّت، حكمت و رحمت در كار است.

«تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ» «1»*

«تَنْزِيلُ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ» «2»

«تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ» «3»*

«تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» «4»

«تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ» «5»

پیام ها

1- قرآن به تدريج در صحنه‌هاى گوناگون نازل گشته است. «تَنْزِيلٌ»

2- قرآن، نزول تدريجى آن و هدف از نزول آن، برخاسته از رحمت گسترده و ابدى اوست. «تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»

3- قرآن در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به صورت كتابى موجود بوده است. «كِتابٌ»

4- تجليل از يك شخص يا كتاب، گاهى ضرورى است. ( «فُصِّلَتْ‌، آياتُهُ‌، عَرَبِيًّا، نَذِيراً، بَشِيراً» صفات قرآن است.)

5- قرآن از هر چيزى كه در هدايت و رشد مردم مؤثّر است (مانند اوامر و نواهى، قصه‌ها و عبرت‌ها، استدلال‌ها، مثل‌ها، بيان نعمت‌ها، آينده‌ى بشر، حوادث قيامت، بيان عوامل عزّت و سقوط و ...) به تفصيل و قاطعانه و شفّاف و بدون ابهام سخن گفته است. «فُصِّلَتْ آياتُهُ»

6- نه تنها محتوا بلكه الفاظ قرآن از خداست. تَنْزِيلٌ‌ ... قُرْآناً عَرَبِيًّا

«1». واقعه، 80 و حاقّه، 43.

«2». سجده، 2.

«3». جاثيه، 2 و احقاف، 2.

«4». فصّلت، 2.

«5». فصّلت، 42.

جلد 8 - صفحه 312

7- تفصيل و شيوايى قرآن را كسانى درك مى‌كنند كه به زبان عربى آشنا باشند. «قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» (شايد مراد از «يَعْلَمُونَ» علم به زبان عربى باشد)

8- قرآن براى همه‌ى مردم نازل شده‌ «هُدىً لِلنَّاسِ» «1»* لكن تنها اهل علم و تقوا از آن بهره‌مند مى‌شوند. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ‌- هُدىً لِلْمُتَّقِينَ»

9- علم، تنها خواندن و نوشتن نيست، بلكه فهم حقيقت است. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» (با توجّه به اين كه بسيارى از هدايت يافتگان صدر اسلام قدرت خواندن و نوشتن نداشتند).

10- بيم و اميد در كنار هم لازم است. «بَشِيراً وَ نَذِيراً»

11- اكثريّت، دليل حقانيّت نيست. «فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ»

12- دليل اعراض مردم از قرآن، جهل آنان است. لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ‌ ... فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ «2»

بعد از آن وصف فرمايد قرآن مجيد را به صفات متعدده: اول:

تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌: قرآن نازل شده از جانب خداى بخشنده مهران.

تبصره:

در منهج- از حضرت صادق عليه السّلام مروى است كه فرمود:

«رحمن» اسمش خاص است. يعنى لفظ آن را بر غير خدا اطلاق نكنند وصف آن عام است كه مطلق بخشش باشد در دنيا. «رحيم» اسمش عام كه بر غير خدا اطلاق نمايند لكن وصفش خاص كه مطلق بخشش باشد در آخرت‌ «1».

و حضرت عيسى عليه السّلام فرمود: «الرحمن رحمن الدنيا و الرحيم الآخرة» «2».

بزرگان فرموده‌اند: ذات سبحانى رحمان است نسبت به جميع مردمان از مؤمن و كافر و مطيع و عاصى. يعنى خالص و رازق همه مى‌باشد، و رحيم است نسبت به مؤمنين به اين وجه كه توفيق دهنده ايشان است در طاعت و عبادت و آمرزنده گناهان و معطى ثواب به آنها در آخرت.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

حم «1» تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ «2» كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «3» بَشِيراً وَ نَذِيراً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ «4»

وَ قالُوا قُلُوبُنا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ وَ فِي آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَيْنِنا وَ بَيْنِكَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ «5»

ترجمه‌

اين فرستاده از خداوند بخشنده مهربان است‌

كتابى است كه مبيّن شده آيتهاى آن قرآنى عربى براى گروهى كه ميدانند

مژده دهنده و بيم دهنده پس روى گردانيدند بيشتر آنها پس آنان نميشنوند

و گفتند دلهاى ما در پوششهائى است از آنچه ميخوانيد ما را بآن و در گوشهاى ما سنگينى است و از ميانه ما و ميانه تو پرده‌اى است پس بجا آور كه مائيم بجا آورندگان.

تفسير

بيانى راجع به حم خصوصا و فواتح السّور عموما بعمل آمد و تنزيل ظاهرا خبر مبتداء محذوف و بمعناى منزل است و فرق بين رحمن و رحيم در اول كتاب ذكر شد و خلاصه مستفاد از آيات شريفه آنستكه اين قرآنيكه نازل شده از جانب خداوند بخشنده روزى بر بندگان و بخشاينده گناهان آنان كتابى است كه مبيّن شده است آيات آن براى تعيين وظائف بندگان از حلال و حرام و عقايد و احكام و سنن و آداب و مواعظ و اخلاق و آنچه محتاج بآنند در اصلاح معاش و معاد مجموعه‌اى است بلسان عربى براى گروهى كه عارف بزبان تازى و واقف بجهات فصاحت و بلاغت و اعجاز آنند و ميدانند كه از جانب خدا است و براى بشارت بنعيم جاودان و بيم از عذاب بى‌پايان نازل شده است پس اعراض نمودند و رو گردان شدند بيشتر اهل عربستان و آنها گوش شنوا ندارند و صريحا اظهار داشتند كه دلهاى ما درستر و پرده و پوششهائى است كه آبى و مانع از قبول دعوت‌

جلد 4 صفحه 546

تو است بتوحيد و نبوت و امامت و معاد و در گوشهاى ما ثقل و سنگينى است كه سخنان تو را نمى‌شنويم و بنصايح و مواعظ تو اعتنا و اعتماد نداريم و فاصله ميان مسلك و مرام ما و تو زياد است گويا حاجب و حاجزى كه مانع از ديدار و استماع گفتار تو ميشود در بين ما است بهتر آنكه روابط ما مقطوع باشد و هر يك از دو طرف بوظائفى كه براى خودمان تشخيص ميدهيم عمل نمائيم يا هر يك از دو طرف قواء خود را در ضدّيت و نابود نمودن ديگرى صرف نمائيم تا غالب و مغلوب از يكديگر ممتاز گردد و اين نهايت عناد است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


بِسم‌ِ اللّه‌ِ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيم‌ِ

حم‌ «1» تَنزِيل‌ٌ مِن‌َ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيم‌ِ «2» كِتاب‌ٌ فُصِّلَت‌ آياتُه‌ُ قُرآناً عَرَبِيًّا لِقَوم‌ٍ يَعلَمُون‌َ «3»

اما فضل‌ سوره‌: اخبار چندي‌ داريم‌ ‌از‌ ‌إبن‌ بابويه‌ مسندا ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ ‌السلام‌ روايت‌ كرده‌ فرمود:

‌من‌ قرء حم‌ سجده‌ كانت‌ ‌له‌ نورا يوم القيمة مد بصره‌ و سرورا و عاش‌ ‌في‌ الدنيا محمودا مغبوطا

و نيز روايتي‌ ‌از‌ ‌آن‌ حضرت‌ نقل‌ ‌شده‌ فرمود:

‌من‌ كتبها ‌في‌ اناء و محاها بماء المطر و سحق‌ بهذا الماء كحلا و يكحل‌ ‌به‌ ‌من‌ ‌في‌ عينه‌ بياض‌ ‌أو‌ رمد زال‌ عنه‌ ‌ذلک‌ الوجع‌ و ‌لم‌ يرمد بها ابدا و ‌ان‌ تعذر الكحل‌ فليغسل‌ عينيه‌ بذلك‌ الماء يزول‌ عنه‌ الرمد باذن‌ اللّه‌ ‌تعالي‌

و قريب‌ بهمين‌ مفاد ‌از‌ خواص‌ القرآن‌ ‌از‌ حضرت‌ رسالت‌ نقل‌ كرده‌.

جلد 15 - صفحه 409

بِسم‌ِ اللّه‌ِ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيم‌ِ‌-‌ حم‌ ‌از‌ حروف‌ مقطعه‌ ‌است‌ ‌که‌ مكرر بيان‌ ‌شده‌ ‌که‌ اينها رموزيست‌ ‌بين‌ ‌خدا‌ و ‌رسول‌ و قبلا ‌در‌ سوره مباركه مؤمن‌ اخباري‌ ‌در‌ فضيلت‌ حواميم‌ ذكر ‌شده‌.

تَنزِيل‌ٌ مِن‌َ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيم‌ِ مراتب‌ نزول‌ قرآن‌ ‌را‌ مكررا بيان‌ كرده‌ايم‌ و ‌اينکه‌ جمله‌ خبر مبتداء محذوف‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌هذا‌ القرآن‌ تنزيل‌ ‌من‌ الرحمن‌ الرحيم‌.

كِتاب‌ٌ فُصِّلَت‌ آياتُه‌ُ ‌از‌ ‌براي‌ تفصيل‌ دو اطلاق‌ ‌است‌ يكي‌ مقابل‌ اجمال‌ ‌که‌ بمعني‌ مبيّن‌ ‌است‌ مقابل‌ مجمل‌ يكي‌ بمعني‌ فصل‌ مقابل‌ وصل‌ و بهر دو اطلاق‌ صحيح‌ ‌است‌ اما مقابل‌ اجمال‌ ميفرمايد: قَد بَيَّنَّا الآيات‌ِ لِقَوم‌ٍ يُوقِنُون‌َ بقره‌ آيه 112 قَد بَيَّنّا لَكُم‌ُ الآيات‌ِ إِن‌ كُنتُم‌ تَعقِلُون‌َ آل‌ عمران‌ آيه 114 قَد بَيَّنّا لَكُم‌ُ الآيات‌ِ لَعَلَّكُم‌ تَعقِلُون‌َ حديد آيه 16 بلكه‌ يكي‌ ‌از‌ صفات‌ قرآن‌ مبين‌ چنانچه‌ ميفرمايد: قَد جاءَكُم‌ مِن‌َ اللّه‌ِ نُورٌ وَ كِتاب‌ٌ مُبِين‌ٌ مائده‌ آيه 17 و ‌غير‌ اينها ‌از‌ آيات‌ اما مقابل‌ وصل‌ قَد فَصَّلنَا الآيات‌ِ لِقَوم‌ٍ يَعلَمُون‌َ‌الله‌‌به‌ قَد فَصَّلنَا الآيات‌ِ لِقَوم‌ٍ يَفقَهُون‌َ قَد فَصَّلنَا الآيات‌ِ لِقَوم‌ٍ يَذَّكَّرُون‌َ انعام‌ آيه 97 و 98 و 126 تفصيل‌ ‌بين‌ حق‌ و باطل‌ ‌بين‌ مؤمن‌ و كافر ‌بين‌ جنّه‌ و نار ‌بين‌ مطيع‌ و عاصي‌ ‌بين‌ واجب‌ و حرام‌ ‌بين‌ نعمت‌ و بلاء ‌بين‌ خير و شر و ‌غير‌ اينها.

قُرآناً عَرَبِيًّا بلسان‌ عرب‌ فصيح‌ ‌در‌ اعلا درجه فصاحت‌ و بلاغت‌ بقدري‌ ‌که‌ ‌از‌ عهده بشر خارج‌ ‌است‌ و اعظم‌ معجزات‌ ‌است‌.

لِقَوم‌ٍ يَعلَمُون‌َ اشرف‌ صفات‌ انساني‌ علم‌ ‌است‌ و منشأ جميع‌ صفات‌ حميده‌ و عقائد حقه‌ و اعمال‌ صالحه‌ علم‌ ‌است‌

العلم‌ نور يقذفه‌ اللّه‌ ‌في‌ قلب‌ ‌من‌ يشاء

چنانچه‌ منشأ جميع‌ صفات‌ خبيثه‌ و عقائد فاسده‌ و اعمال‌ سيّئه‌ جهل‌ ‌است‌ جهل‌ ظلمت‌ و تاريكيست‌ لذا ميفرمايد: قُل‌ هَل‌ يَستَوِي‌ الَّذِين‌َ يَعلَمُون‌َ وَ الَّذِين‌َ لا يَعلَمُون‌َ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الأَلباب‌ِ زمر آيه 12 و ميفرمايد قُل‌ هَل‌ يَستَوِي‌ الأَعمي‌ وَ البَصِيرُ أَم‌ هَل‌ تَستَوِي‌ الظُّلُمات‌ُ وَ النُّورُ رعد آيه 17.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 2)- سپس اشاره به عظمت قرآن کرده، می‌گوید: «این کتابی است که از سوی خداوند رحمن و رحیم نازل شده است» (تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ).

«رحمت عامه» خداوند و «رحمت خاصه» او دست به دست هم داده‌اند و نزول این آیات را سبب شده است.

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع