آیه 38 سوره صافات

إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ

[37–38] (مشاهده آیه در سوره)

<<37	آیه 38 سوره صافات	39>>
سوره : سوره صافات (37) جزء : 23 نزول : مکه

ترجمه های فارسی

شما (که او را تکذیب کردید امروز) عذاب سخت و دردناک خواهید چشید.

بی تردید شما [کوردلان] عذاب دردناک را خواهید چشید،

در واقع، شما عذاب پر درد را خواهيد چشيد!

شما عذاب دردآور را خواهيد چشيد.

اما شما (مستکبران کوردل) بطور مسلّم عذاب دردناک (الهی) را خواهید چشید!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Indeed you will taste the painful punishment,

Most surely you will taste the painful punishment.

Lo! (now) verily ye taste the painful doom -

Ye shall indeed taste of the Grievous Penalty;-

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ «34»

همانا ما با مجرمان اين گونه رفتار مى‌كنيم.

إِنَّهُمْ كانُوا إِذا قِيلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ «35»

آنان كه هرگاه برايشان «لا اله الا اللّه» گفته مى‌شد، تكبر مى‌ورزيدند.

وَ يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَتارِكُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ «36» بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ «37»

و مى‌گفتند: آيا ما به خاطر شاعرى ديوانه خدايانمان را رها كنيم؟ (هرگز چنين نيست) بلكه او حقّ آورده و انبيا (پيشين) را تصديق نموده است.

إِنَّكُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِيمِ «38»

شما (نيز به خاطر اين روحيه‌ى استكبارى و تهمت‌ها و لجاجت‌ها) عذاب دردناك الهى را خواهيد چشيد.

پیام ها

1- سنّت عدل الهى نسبت به مجازات مجرمان يكسان است. «إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ»

2- ريشه‌ى عذاب، جرم انسان‌هاست. «نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ»

3- نشانه‌ى مجرم، داشتن روحيه‌ى استكبارى در برابر توحيد است. «يَسْتَكْبِرُونَ»

4- پيامبران، مردم را به سوى خدا مى‌خواندند نه خود. «قِيلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ»

5- تهمت و تحقير ديگران و تعصب بر عقايد خرافى، نشانه استكبار است. يَسْتَكْبِرُونَ وَ يَقُولُونَ‌ ... لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ‌

جلد 8 - صفحه 27

6- تكبّر، فكر انسان را واژگون مى‌كند. (عاقل‌ترين مردم را ديوانه و بت‌هاى سنگى را خدا مى‌پندارد). «آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ»

7- تهمت‌ها را بايد پاسخ داد. «بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ»

8- سخنان پيامبر اسلام و شعار لا اله الا اللّه جاذبه شديدى در فطرت‌ها ايجاد مى‌كرد. (تهمت شاعر به خاطر جذّابيّت سخنان حضرت بود). «لِشاعِرٍ»

9- مشركان معبودهاى متعدّدى داشتند. «آلِهَتِنا»

10- تعاليم همه انبيا يكى است و تمام انبيا به توحيد و حقّ دعوت مى‌كردند و پيامبر اسلام نيز آنان را تصديق مى‌كرد. «وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ»

11- هم خود اهل حقّ باشيد و هم حقّانيّت ديگران را تصديق كنيد. «جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ»

12- كيفر كسانى كه از روى آگاهى، قرآن را شعر و پيامبر را مجنون مى‌خواندند، عذاب دردناك است. «الْعَذابِ الْأَلِيمِ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

إِنَّكُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِيمِ (38)

إِنَّكُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِيمِ‌: بدرستى كه شما هر آينه چشندگانيد عذاب دردناك را به سبب شرك و تكذيب پيغمبر و نسبت ناشايستگى.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

فَحَقَّ عَلَيْنا قَوْلُ رَبِّنا إِنَّا لَذائِقُونَ (31) فَأَغْوَيْناكُمْ إِنَّا كُنَّا غاوِينَ (32) فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ (33) إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34) إِنَّهُمْ كانُوا إِذا قِيلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35)

وَ يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَتارِكُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ (36) بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37) إِنَّكُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِيمِ (38) وَ ما تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (39) إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40)

ترجمه‌

پس لازم شد بر ما وعده پروردگار ما همانا ما چشندگانيم‌

پس گمراه كرديم شما را همانا ما بوديم گمراهان‌

پس بدرستيكه آنها در چنين روز در عذاب شريكانند

همانا ما اين چنين رفتار ميكنيم با گناهكاران‌

بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند

و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى ديوانه‌

نه چنين است بلكه آورد دين حقّ را و تصديق نمود پيمبران را

همانا شما هر آينه چشندگان عذاب دردناكيد

و جزا داده نميشويد جز آنچه بوديد كه ميكرديد

مگر بندگان خدا كه خالص شدگانند.

تفسير

بعد از معارضه گمراه‌شدگان با گمراه كنندگان كه در آيات سابقه ذكر شد گمراه كنندگان اوّلا اقرار نموده‌اند كه ما مستحق عذاب شديم و لازم شد كه بچشيم طعم آتش جهنّم را كه خداوند قول داده بود بكفار بچشاند و ثانيا اعتراف كرده‌اند كه ما گمراه‌شدگان را گمراه نموديم چون خودمان گمراه بوديم خواستيم آنها را هم مثل خودمان كنيم تا امثال ما در دنيا كم نباشند ولى خدا بآنها عقل داده بود نبايد گوش بحرف ما بدهند بايد بعقل خودشان رجوع نمايند و دريابند بطلان قول ما را و خدا فرموده هر دو دسته امروز با يكديگر در عذاب شريكند نهايت آنكه گمراه كنندگان بيشتر براى گناه گمراه شدن و گمراه كردن و بعدا خدا ميفرمايد ما كلّيّه گناهكاران را باين نحو مجازات ميكنيم كه عذر غير موجّه آنها را نمى‌پذيريم چه رسد بمشركين مكّه چون آنها اشخاصى بودند كه وقتى پيغمبر صلى اللّه عليه و اله بآنها فرمود بگوئيد لا اله الا اللّه رستگار شويد تكبّر و سركشى و تعصّب بيجا و عناد و لجاج وادار نمود آنها را كه بگويند آيا ما دست از بتها و معبودهاى خود و پدرانمان برداريم بقول يكنفر شاعر ديوانه با آنكه ديده بودند معجزات او را و او دين حق ثابت محقّق بادلّه و براهين عقليّه آورده بود و تصديق نموده بود انبياء سابق را بقول و بوجود خود و كتابش چون منطبق بودند با معرّفى ايشان از آندو در كتب خودشان و بطريقه‌اش كه دعوت بتوحيد نمود چنانچه انبياء عليهم السلام مينمودند و از اعاظم ايشان حضرت ابراهيم و اسمعيل عليهما السلام جدّ اعلاى اينها بودند كه مؤسّس توحيد در عالم شدند و اين ناخلفان‌

جلد 4 صفحه 430

مشرك شدند پس ميگوئيم بايد بچشيد عذاب اليم آتش دائم جهنّم را و دم نزنيد اين جزاى اعمال شما است كه مرتكب شديد نه زيادتر از آن چون خداوند زياده از ميزان استحقاق جزا نميدهد مگر به بندگان خالص شده از لوث معاصى كه بفضل خود بآنها زيادتر از ميزان استحقاق هم جزاء ميدهد و بنابراين استثناء متّصل و مستثنا مفهوم از كلام است يا خطاب بعموم بندگان ميباشد و محتمل است منقطع باشد يعنى شما معذّب خواهيد بود ليكن بندگانيكه خالص نمودند وجود خود و نيّات خودشان را براى عبادت و اطاعت خدايا خدا ايشانرا موفّق بخلوص نيّت فرموده براى خود مثاب و مأجورند بتفصيلى كه بيايد انشاء اللّه تعالى.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

إِنَّكُم‌ لَذائِقُوا العَذاب‌ِ الأَلِيم‌ِ (38)

بدرستي‌ ‌که‌ ‌شما‌ مشركين‌ ‌هر‌ آينه‌ ميچشيد عذاب‌ دردناكي‌ ‌را‌.

عذاب‌هاي‌ الهي‌ تمام‌ اليم‌ و دردناك‌ ‌است‌ و لكن‌ مكرر گفته‌ايم‌ ‌که‌ عذابها شدت‌ و ضعف‌ دارد مثلا امراضي‌ ‌که‌ بانسان‌ متوجه‌ ميشود ‌در‌ دنيا تمامش‌ الم‌ ‌است‌ و درد دارد و لكن‌ شدت‌ و ضعف‌ بسياري‌ دارد و همچنين‌ بلاهايي‌ ‌که‌ متوجه‌ انسان‌ ميشود آنهم‌ شدت‌ و ضعف‌ زيادي‌ پيدا ميكند ‌هر‌ چه‌ مرض‌ شديدتر ‌باشد‌ الم‌ و دردش‌ بيشتر ‌است‌ ‌هر‌ چه‌ بلا سخت‌تر ‌باشد‌ آلامش‌ زيادتر ميشود و بهمين‌ قياس‌ مقايسه‌ كن‌ عذابهاي‌ آخرت‌ ‌را‌ ‌هر‌ چه‌ امراض‌ روحي‌ زيادتر شد مثل‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ و معصيت‌ و ظلم‌ و صفات‌ خبيثه‌ و طغيان‌ و عناد و عصبيت‌ و ساير امراض‌ روحي‌ ‌که‌ ميفرمايد فِي‌ قُلُوبِهِم‌ مَرَض‌ٌ فَزادَهُم‌ُ اللّه‌ُ مَرَضاً وَ لَهُم‌ عَذاب‌ٌ أَلِيم‌ٌ بِما كانُوا يَكذِبُون‌َ بقره‌ آيه 9 و ‌در‌ ذيل‌ آيه شريفه‌ ‌در‌ مجلد اول‌ ‌اينکه‌ تفسير صفحه 363 ‌الي‌ 372 شرح‌ ‌اينکه‌ آيه شريفه‌ ‌شده‌ مراجعه‌ فرمائيد بنا ‌بر‌ ‌اينکه‌ مي‌گوييم‌ ‌اينکه‌ مشركين‌ زمان‌ حضرت‌ رسالت‌ علاوه‌ ‌بر‌ عذاب‌ شرك‌ و كفر و تكذيب‌ پيغمبر اكرم‌ ‌در‌ دوره جاهليت‌ چه‌ معاصي‌ بزرگ‌ داشتند يك‌ قسمت‌ زنا چه‌ اندازه‌ رواج‌ داشت‌ ‌که‌ افتخار ميكردند ‌به‌ اينكه‌ ذوات‌ الاعلام‌ بودند دخترها ‌را‌ زنده‌ زير گور ميكردند خون‌ ريزي‌ ‌در‌ ميان‌ ‌آنها‌ دوام‌ داشت‌ بعلاوه‌ اذيت‌ و ظلم‌هايي‌ ‌که‌ ‌به‌ حضرت‌ رسالت‌ و گروندگان‌ باو روا داشتند چه‌ مادامي‌ ‌که‌ ‌در‌ مكه‌ ‌بود‌ و چه‌ ‌در‌ طائف‌ و چه‌ ‌پس‌ ‌از‌ هجرت‌ بمدينه‌ جنگ‌ها مثل‌ بدر حنين‌ احزاب‌ احد لذا ميفرمايد إِنَّكُم‌ لَذائِقُوا العَذاب‌ِ الأَلِيم‌ِ.

147

برگزیده تفسیر نمونه

---

]

(آیه 38)- «اما شما (ای مستکبران کوردل و گمراهان بدزبان) بطور مسلم عذاب دردناک الهی را خواهید چشید» (إِنَّکُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِیمِ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

منابع

• تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
• اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌
• تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
• تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
• برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
• تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌