عبد الرحمن بن عبد ربه الانصاری: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۸: | سطر ۸: | ||
از شهداى كربلاست. وى از اصحاب [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله بود و پس از رحلت آن حضرت نيز از كسانى بود كه به [[امیرالمومنین]]، [[اخلاص]] داشت و از آن حضرت [[قرآن]] آموخته بود. | از شهداى كربلاست. وى از اصحاب [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله بود و پس از رحلت آن حضرت نيز از كسانى بود كه به [[امیرالمومنین]]، [[اخلاص]] داشت و از آن حضرت [[قرآن]] آموخته بود. | ||
− | به نصب [[امام على]] علیه السلام در غدير به امامت گواهى داد. [[روز تاسوعا]] با «برير» شوخى مى كرد. وقتى گفتند: الآن چه وقت شوخى است، گفت: چرا خوشحال نباشم؟ ميان ما و [[بهشت]]، جز درگيرى با اين كافران و [[شهادت]] فاصله اى نيست.<ref> | + | به نصب [[امام على]] علیه السلام در غدير به امامت گواهى داد. [[روز تاسوعا]] با «برير» شوخى مى كرد. وقتى گفتند: الآن چه وقت شوخى است، گفت: چرا خوشحال نباشم؟ ميان ما و [[بهشت]]، جز درگيرى با اين كافران و [[شهادت]] فاصله اى نيست.<ref>عنصر شجاعت ، ج 1 ، ص 127 .</ref> او از شخصیت هاى بارز شيعى [[كوفه]] محسوب مى شد و در ايام نهضت [[مسلم بن عقيل]]، از مردم به نفع حسين بن على علیه السلام بيعت مى گرفت.<ref>انصارالحسین ، ص 82 ، تنقیح المقال ، مامقانی ، ج 2 ، ص 145.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۳۶
کلیدواژه: یاران امام حسین علیه السلام، شهدای کربلا، عبدالرحمن بن عبد ربه انصارى
عبدالرحمن بن عبد ربه انصارى خزرجى
از شهداى كربلاست. وى از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله بود و پس از رحلت آن حضرت نيز از كسانى بود كه به امیرالمومنین، اخلاص داشت و از آن حضرت قرآن آموخته بود.
به نصب امام على علیه السلام در غدير به امامت گواهى داد. روز تاسوعا با «برير» شوخى مى كرد. وقتى گفتند: الآن چه وقت شوخى است، گفت: چرا خوشحال نباشم؟ ميان ما و بهشت، جز درگيرى با اين كافران و شهادت فاصله اى نيست.[۱] او از شخصیت هاى بارز شيعى كوفه محسوب مى شد و در ايام نهضت مسلم بن عقيل، از مردم به نفع حسين بن على علیه السلام بيعت مى گرفت.[۲]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |