آیه 121 سوره بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَت...» ایجاد کرد)
 
سطر ۲۵۴: سطر ۲۵۴:
  
 
==روایات مرتبط با تفسیر آیه==
 
==روایات مرتبط با تفسیر آیه==
۱۳ - «عن ابى ولّاد قال: سألت اباعبداللّه (ع) عن قول اللّه عز و جل: «الذین اتیناهم الکتاب یتلونه حق تلاوته أولئک یؤمنون به» قال: هم الائمة (ع);<ref>کافى، ج ۱، ص ۲۱۵، ح ۴; نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۲۰- ، ح ۳۳۶.</ref> ابى ولّاد مى گوید: از امام صادق (ع) از سخن خداوند عز و جل که مى فرماید: «الذین ءاتینهم الکتب یتلونه حق تلاوته أولئک یؤمنون به» سؤال نمودم، حضرت فرمود: آنان ائمه(ع) هستند».  
+
1 - «عن ابى ولّاد قال: سألت اباعبداللّه (ع) عن قول اللّه عز و جل: «الذین اتیناهم الکتاب یتلونه حق تلاوته أولئک یؤمنون به» قال: هم الائمة (ع);<ref>کافى، ج ۱، ص ۲۱۵، ح ۴; نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۲۰- ، ح ۳۳۶.</ref> ابى ولّاد مى گوید: از امام صادق (ع) از سخن خداوند عز و جل که مى فرماید: «الذین ءاتینهم الکتب یتلونه حق تلاوته أولئک یؤمنون به» سؤال نمودم، حضرت فرمود: آنان ائمه(ع) هستند».  
  
۱۴ - از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند که مى فرماید: «الذین ءاتینهم الکتب یتلونه حق تلاوته» روایت شده که فرمود: «یرتلون آیاته و یتفقهون به و یعملون باحکامه و یرجون وعده و یخافون وعیده و یعتبرون بقصصه و یأتمرون بأوامره و ینتهون بنواهیه ...;<ref>ارشاد القلوب دیلمى، ص ۷۸، باب ۱۹; تفسیر برهان، ج ۱، ص ۱۴۷، ح ۴.</ref> آنان قرآن را با ترتیل مى خوانند و تلاش مى کنند تا آیات آن را بفهمند و به احکام آن عمل مى کنند و امیدوار به وعده ها و از وعید آن ترسان مى باشند، و از قصه هاى آن پند و عبرت مى گیرند و به اوامر آن تن مى دهند و از نواهى آن دورى مى گزینند ... ».
+
2 - از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند که مى فرماید: «الذین ءاتینهم الکتب یتلونه حق تلاوته» روایت شده که فرمود: «یرتلون آیاته و یتفقهون به و یعملون باحکامه و یرجون وعده و یخافون وعیده و یعتبرون بقصصه و یأتمرون بأوامره و ینتهون بنواهیه ...;<ref>ارشاد القلوب دیلمى، ص ۷۸، باب ۱۹; تفسیر برهان، ج ۱، ص ۱۴۷، ح ۴.</ref> آنان قرآن را با ترتیل مى خوانند و تلاش مى کنند تا آیات آن را بفهمند و به احکام آن عمل مى کنند و امیدوار به وعده ها و از وعید آن ترسان مى باشند، و از قصه هاى آن پند و عبرت مى گیرند و به اوامر آن تن مى دهند و از نواهى آن دورى مى گزینند ... ».
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<div style="font-size:smaller"><references/></div>
 
<div style="font-size:smaller"><references/></div>

نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۰۲

مشاهده آیه در سوره

الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<120 آیه 121 سوره بقره 122>>
سوره : سوره بقره (2)
جزء : 1
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

کسانی که کتاب بر آنها فرستادیم آن را خوانده و حق خواندن آن را (در مقام عمل نیز) بجا آورند، آنان اهل ایمانند و آنها که به کتاب خدا کافر شوند (و حق شناسی نکنند) آن گروه زیانکاران عالمند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Those to whom We have given the Book follow it as it ought to be followed: they have faith in it. As for those who deny it—it is they who are the losers.

معانی کلمات آیه

«آتَیْنَا»: داده‌ایم. فرستاده‌ایم. «الْکِتَابَ»: تورات. انجیل. قرآن. «حَقَّ»: به کاملترین وجه. چنان که باید. منصوب است چون به مصدر (تِلاوَةِ) اضافه شده و مفعول مطلق بشمار است. یا بدان علّت است که صفت مصدر محذوفی است. و یا این که حال ضمیر (و) در فعل (یَتْلُونَ) و به معنی مِحِقّین است.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

از عبدالله بن عباس نقل نمايند: كه اين آيه درباره اهل سفينه نازل گرديده و آنان كسانى بودند كه با جعفر بن ابى‌طالب از حبشه وارد شده بودند و چهل نفر بودند كه سى و دو نفر از حبشه و هشت نفر از رهبانان شام بودند كه از جمله آن‌ها بحيرا بوده است، برخى گويند: مراد آيه يهوديانى بودند كه اسلام اختيار نمودند مانند عبدالله بن سلام و شعبة بن عمر و تمام بن يهود و اسد و اسيد پسران كعب و ابن يامين و ابن صوريا چنان كه ضحّاك گويد و قتاده معتقد است منظور آيه اصحاب رسول خدايند چنان كه عكرمه گويد.[۳]

بنا به دو قول اول مقصود از كتاب در آيه شريفه تورات است و بنا به قول آخر مقصود از كتاب، قرآن خواهد بود چنان كه شيخ بزرگوار ما گويد در صورتى كه معنى كتاب را قرآن بدانيم عقيده قتاده و جبائى درست خواهد بود.[۴]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


«121» الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌

كسانى كه به آنها كتاب آسمانى داده‌ايم وآنرا چنان كه سزاوارِ تلاوت است تلاوت مى‌كنند، آنان به آن (قرآن يا پيامبر) ايمان مى‌آورند و كسانى كه به آن كافر شوند، آنان همان زيانكارانند.

نکته ها

در برابر يهوديان و مسيحيانى كه به سبب لجاجت و سركشى مورد انتقاد قرار گرفتند، گروهى از آنان مورد تمجيد و قدردانى خداوند قرار گرفته‌اند. آنان كسانى هستند كه به كتاب‌هاى آسمانى مراجعه كرده و نشانه‌هاى ظهور و بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را در آن ديده و به او ايمان مى‌آورند.

جلد 1 - صفحه 194

در تفسير اطيب‌البيان آمده است: مراد از «كتاب» در اين آيه، قرآن و مخاطب مسلمانانى هستند كه در قرائت قرآن، حقّ تلاوت را ادا نموده وبه پيامبر صلى الله عليه و آله ايمان آورده‌اند. تفسير الميزان نيز اين معنى را احتمال داده است.

روايتى درباره‌ى آداب تلاوت قرآن در تفسير الميزان نقل شده، كه هشت نكته را مورد توجّه قرار داده است: 1. ترتيل آيات. 2. تفقّه در آيات. 3. عمل به آيات. 4. اميد به وعده‌ها.

5. ترس از وعيدها. 6. عبرت از داستان‌ها. 7. انجام اوامر الهى. 8. ترك نواهى. در پايان روايت نيز امام صادق عليه السلام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آيات، درس حروف، قرائت و تجويد نيست. وبر اساس روايات، كسانى كه حقّ تلاوت قرآن را ادا مى‌كنند، تنها امامان معصوم مى‌باشند. «1»

پیام ها

1- حقّ تلاوت، در تلاوت با صوت زيبا ورعايت نكات تجويد خلاصه نمى‌شود، بلكه ملاك، ايمان و عمل است. «يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ»

2- كسى كه در انتخاب مكتب دچار انحراف شود، زيانكار واقعى است. «فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ»

روایات مرتبط با تفسیر آیه

1 - «عن ابى ولّاد قال: سألت اباعبداللّه (ع) عن قول اللّه عز و جل: «الذین اتیناهم الکتاب یتلونه حق تلاوته أولئک یؤمنون به» قال: هم الائمة (ع);[۵] ابى ولّاد مى گوید: از امام صادق (ع) از سخن خداوند عز و جل که مى فرماید: «الذین ءاتینهم الکتب یتلونه حق تلاوته أولئک یؤمنون به» سؤال نمودم، حضرت فرمود: آنان ائمه(ع) هستند».

2 - از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند که مى فرماید: «الذین ءاتینهم الکتب یتلونه حق تلاوته» روایت شده که فرمود: «یرتلون آیاته و یتفقهون به و یعملون باحکامه و یرجون وعده و یخافون وعیده و یعتبرون بقصصه و یأتمرون بأوامره و ینتهون بنواهیه ...;[۶] آنان قرآن را با ترتیل مى خوانند و تلاش مى کنند تا آیات آن را بفهمند و به احکام آن عمل مى کنند و امیدوار به وعده ها و از وعید آن ترسان مى باشند، و از قصه هاى آن پند و عبرت مى گیرند و به اوامر آن تن مى دهند و از نواهى آن دورى مى گزینند ... ».

پانویس

  1. پرش به بالا طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. پرش به بالا محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 35.
  3. پرش به بالا تفسير مجمع البيان.
  4. پرش به بالا در تفسير روض الجنان اين اقوال ذكر گرديده ولى به عنوان شأن و نزول آورده نشده است.
  5. پرش به بالا کافى، ج ۱، ص ۲۱۵، ح ۴; نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۲۰- ، ح ۳۳۶.
  6. پرش به بالا ارشاد القلوب دیلمى، ص ۷۸، باب ۱۹; تفسیر برهان، ج ۱، ص ۱۴۷، ح ۴.

منابع