آیه 106 سوره بقره: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|۞ مَا نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْه...» ایجاد کرد) |
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۲۵۶: | سطر ۲۵۶: | ||
==روایات مرتبط با تفسیر آیه== | ==روایات مرتبط با تفسیر آیه== | ||
− | + | از امام باقر(ع) درباره سخن خدا که مى فرماید: «ما ننسخ من آیة او ننسها نأت بخیر منها أو مثلها» روایت شده که فرمود: «الناسخ ما حوّل ... مثل قوم یونس إذ بداله فرحمهم ...;<ref>تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۵۵، ح ۷۷; نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۴۰، ح ۲.</ref> ناسخ عبارت است از چیزى که تغییر دهد ... مثل قوم یونس زمانى که براى خدا نسبت به عذاب آنان بداء حاصل شد و مورد رحمت خدا قرار گرفتند ...». | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<div style="font-size:smaller"><references/></div> | <div style="font-size:smaller"><references/></div> |
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۴۶
<<105 | آیه 106 سوره بقره | 107>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
هر چه از آیات قرآن را نسخ کنیم یا حکم آن را از خاطرها بریم (و متروک سازیم) بهتر از آن یا مانند آن بیاوریم. آیا نمیدانی که خدا بر هر چیز قادر است؟
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مَا نَنسَخْ»: آنچه را که زائل کنیم. آنچه را که باطل گردانیم. آنچه را که تغییر دهیم. واژه (مَا) شرطیّه و محلّاً منصوب به (نَنسَخْ) است و (نَنسَخْ) مجزوم بدان است. «آیَةٍ»، هر معجزهای از معجزات پیغمبران پیشین. آیه قرآنی. نشانه جهانی. شریعت. «نُنسِهَا»: از خاطر مردم آن را بزدائیم. از یاد دیگرانش میبریم. از مصدر (إنسَاء) است.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
بعضى از مفسرين چنين گويند: چون خداوند برخى از احكام و دستورات خود را نسخ ميكرد. يهوديان طعنه ميزدند و مى گفتند محمد داراى رأى متين و محكمى نمى باشد وقتى دستور و حكمى ميآورد، پشيمان ميشود سپس حكم و دستور ديگرى برخلاف آن مى آورد، خداوند براى رد گفتار آنان اين آيه را نازل فرمود.[۳]
و نيز از طريق عكرمة از ابن عباس چنين نقل گرديده: كه هر وقتى به رسول خدا صلى الله عليه و آله در شب وحى مى رسيد و در روز آن را فراموش مينمود اين آيه نازل ميگرديد.[۴]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«106» ما نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِها نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْها أَوْ مِثْلِها أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
هر (حكم و) آيهاى را نسخ كنيم ويا (نزول) آن را به تأخير اندازيم، بهتر از آن، يا همانند آن را مىآوريم، آيا نمىدانى كه خدا بر هر چيزى قادر است؟
نکته ها
كلمه «ننسها» از مصدر «انساء» به معناى تأخير انداختن يا حذف كردن است. بدين معنا كه نزول وحى به تأخير افتد و پس از مدّتى نازل شود.
اين آيه در مقام پاسخ به تبليغات سوء يهود است. آنان سؤال مىكردند چرا در اسلام برخى قوانين تغيير پيدا مىكند؟ چرا قبله از بيتالمقدّس به كعبه تغيير يافت؟ اگر اوّلى درست بود
«1». آنان هرگز دوست ندارند به مسلمانان كمترين خيرى برسد، ولى در مقابل از بازگشت آنان به كفر وارتجاع واز سازشكارى وسكوت وسستى با كفّار واز به سختى افتادن آنان، لذّت مىبرند.
- «وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَما كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَواءً» كفّار دوست دارند همانند آنها كافر شويد. نساء، 89.
- «وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ» كفّار دوست دارند كه تو اى پيامبر نيز با آنها سازش كنى. قلم، 9.
- «وَدُّوا ما عَنِتُّمْ» كفّار دوست دارند كه شما مسلمانان در زحمت قرار گيريد. آلعمران، 118.
- «وَدَّتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ» گروهى از اهل كتاب دوست دارند شما را منحرف نمايند. آلعمران، 69.
جلد 1 - صفحه 176
پس دستور دوّم چيست؟ و اگر دستور دوّم درست است پس اعمال قبلى شما باطل است.
قرآن به اين ايرادها پاسخ مىگويد: ما هيچ حكمى را نسخ نمىكنيم يا آن را به تأخير نمىاندازيم مگر بهتر از آن يا همانندش را جانشين آن مىسازيم.
آنان از اهداف و آثار تربيتى، اجتماعى و سياسى احكام غافل هستند. همان گونه كه پزشك براى بيمار در يك مرحله دارويى تجويز مىكند، ولى وقتى حال مريض كمى بهبود يافت، برنامه دارويى و درمان او را تغيير مىدهد. يا معلّم با پيشرفت درس دانشآموز، برنامه درسى او را تغيير مىدهد، خداوند نيز در زمانها و شرايط مختلف و متفاوت، برنامههاى تكاملى بشر را تغيير مىدهد.
يكى از مصاديق آيه، استمرار امامت در جامعه و جانشينى هر امام به جاى امام قبلى است، چنانكه در حديثى ذيل اين آيه مىخوانيم: هر امامى از دنيا مىرود، امام ديگر جانشين او مىشود. «1»
پیام ها
1- انسان همراه با نيازهاى فطرى و ثابت خويش، گاهى در شرايط خاصّ اجتماعى، اقتصادى، سياسى و نظامى نيز قرار مىگيرد. در اين موارد در كنار قوانين و مقررات واحكام ثابت، بايد دستورالعملهاى متغير داشته باشد كه از طريق نسخ يا فرمان پيامبر وجانشينان او به مردم ابلاغ شود. «ما نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ»
2- تغيير احكام، دليل بر شكست طرح قبلى نيست، بلكه نشانهى توجّه به مسائل جديد وتغييرى حكيمانه است. همانند تغيير كتاب ومعلّم. «ما نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ ... نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْها ...»
3- گرچه در ظاهر دستورها متغير وانبيا متعدّدند، ولى لطف خدا همواره يكسان است. «مِثْلِها»
4- جعل احكام و همچنين تغيير و تأخير آنها، بدست خداست. «نَنْسَخْ، نُنْسِها»
«1». نخبة التفاسير.
جلد 1 - صفحه 177
5- همواره بايد بهتر يا همانند جايگزين شود، نه پستتر. «نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْها»
6- اسلام هرگز بنبست ندارد. بعضى از قوانين، قابل تغيير است. «نَنْسَخْ، نُنْسِها»
7- تغيير قانون، علاوه بر زمينههاى گوناگون وپيدا شدن مصالح جديد، نياز به قدرت دارد. «نَنْسَخْ ... أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»
روایات مرتبط با تفسیر آیه
از امام باقر(ع) درباره سخن خدا که مى فرماید: «ما ننسخ من آیة او ننسها نأت بخیر منها أو مثلها» روایت شده که فرمود: «الناسخ ما حوّل ... مثل قوم یونس إذ بداله فرحمهم ...;[۵] ناسخ عبارت است از چیزى که تغییر دهد ... مثل قوم یونس زمانى که براى خدا نسبت به عذاب آنان بداء حاصل شد و مورد رحمت خدا قرار گرفتند ...».
پانویس
- پرش به بالا ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- پرش به بالا ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 26.
- پرش به بالا ↑ تفسير روض الجنان يا روح الجنان؟
- پرش به بالا ↑ تفسير ابن ابى حاتم.
- پرش به بالا ↑ تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۵۵، ح ۷۷; نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۴۰، ح ۲.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.