ستار تبریزی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ستار تبریزی، محمدصالح

قرن: 11

(ز 1038 ق)

شاعر، متخلص به ستار/ سیار. در عهد شاه جهان به هند رفت و مدتى در بنگاله زیست و در هندوستان به خدمت اعتقادخان برادر آصف ‌خان رسید. از اوست:

شادم ز دلشكستگى خود كه آینه چون بشكند زیاده شود جلوه‌گاه حسن

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص205.

شعر فارسی
	شعرشناسی	* شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
	قالب‌های شعر	*مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
	سبک‌های شعر فارسی	* سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
	شاعران پارسی گو:	همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14