علی بن هلال جزائری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
شیخ علی بن هلال جزائری، زاهد و متقی و جامع المعقول و المنقول بوده است. می‌گویند در عصر خودش [[شیخ الاسلام]] و رئیس [[شیعه]] بوده است. [[محقق کرکی]] شاگرد او بوده و او را به اوصاف فقاهت و شیخ الاسلامی ستوده است. او یکی از علمای معاصر شاه اسماعیل اول، سرسلسله سلاطین [[صفویه]] بوده است.
+
'''«علی بن هلال جزائری»''' (م، ۹۳۷ ق)، [[محدث]]، متکلم و [[فقیه]] بزرگ [[شیعه]] در قرن دهم قمری و از شاگردان [[ابن فهد حلی]] است. این عالم وارسته در معارف معقول و منقول متبحر بوده و در روزگار خویش مقام [[شیخ الاسلام|شیخ الاسلامی]] و ریاست مذهبی و فقهی [[امامیه]] به او منتهی گردیده است. [[محقق ثانی]] و [[ابن ابی جمهور احسائی]] از شاگردان او هستند.  
  
== معرفی اجمالی ==
+
{{شناسنامه عالم
«جزائر» نام ناحیه‌ای در کنار رود شوشتر نزدیک [[بصره]] است که کشاورزی خوبی دارد. و هم‌نام کشوری است که مرکز آن «الجزیره» بوده که بعد از قاهره و اسکندریه، بزرگترین و آبادترین بلاد اسلامی در آفریقا می‌باشد که علما و فقهای متعددی از هر دو محل برخاسته‌اند که شخصیت مورد ترجمه ما، شیخ علی بن هلال یا به تعبیر کامل‌تر، علی بن محمد بن هلال یکی از متولدین آن محل اول می‌باشد و علمای دیگر نیز مانند [[سید نعمت الله جزائری|سید نعمت‌الله جزائری]] و دیگران از آن محل برخاسته‌اند.
+
||نام کامل = '''علی بن محمد بن هلال جزائری'''
 +
||تصویر=  
 +
||زادروز =
 +
|زادگاه = جزائر، [[بصره]]
 +
|وفات =  ۹۳۷ قمری
 +
|مدفن = [[نجف]]
 +
|اساتید =  [[ابن فهد حلی]]،...
 +
|شاگردان = [[محقق ثانی]]، [[ابن ابی جمهور احسائی]]، [[علی بن عبدالعالی میسی عاملی]]، ابراهیم بن حسن وراق،...
 +
|آثار = الدرّ الفرید فی التوحید،...
 +
}}
  
او یکی از بزرگان فقهای [[امامیه]] در قرن دهم می‌باشد که در معارف معقول و منقول یکتای عصر خویش بوده و در روزگار خویش ریاست مذهبی و فقهی شیعه به او منتهی گردیده است.
+
== جایگاه علمی ==
 +
علی بن محمد بن هلال جزائری<ref>نام پدر او محمد بوده است و این که "علی بن هلال" گفته می‌شود، به علت اشتهار جدش یا امتیاز تشخصی است که در لفظ هلال وجود دارد و می‌تواند او را مشخص‌تر از علی بن محمد نشان دهد. ریاض العلماء، افندی، ج۴، ص۲۸۱.</ref> متولد «جزائر» نام ناحیه‌ای در کنار رود شوشتر نزدیک [[بصره]] است.  
  
او یکی از معروف‌ترین مشایخ روایتی فقها و بزرگان دین می‌باشد که نام او در سلسله [[اجازه (علم الحدیث)|اجازات]] اغلب بزرگان فقاهت و روایت دیده می‌شود. فقیه ناموری مانند [[محقق کرکی]] (متوفی ۹۴۰ هـ.ق) و [[ابن ابی جمهور احسائی]] و جمعی از اکابر و بزرگانی از مکتب فقهی او برخاسته‌اند.  
+
جزائری یکی از معروف‌ترین [[مشایخ]] روایتی فقها و بزرگان دین می‌باشد که نام او در سلسله [[اجازه (علم الحدیث)|اجازات]] اغلب بزرگان فقاهت و روایت دیده می‌شود. فقیه ناموری مانند [[محقق ثانی]] (محقق کرکی) (متوفی ۹۴۰ هـ.ق) و [[ابن ابی جمهور احسائی]] (زنده در ۹۰۴ ق) و جمعی از اکابر و بزرگان، از مکتب فقهی او برخاسته‌اند.  
  
محقق کرکی در سال ۹۰۹ او را به عنوان «شیخ الاسلامی» و فقیه [[اهل بیت]] علیهم‌السلام بودن می‌ستاید و ابن ابی جمهور نیز که [[فقه]]، [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] و [[منطق]] و بالخصوص تهذیب القواعد و قسمتی از «[[مختلف الشيعة (کتاب)|مختلف]]» [[علامه حلی|علامه]] را از وی کسب فیض نموده است و معترف است که با کثرت اساتید و [[مشایخ]] خویش، تنها به پاس عظمت و جلالت قدر استادش ابن هلال، به ذکر نام وی کفایت می‌کند و دیگر اساتید خویش را به احترام و عظمت نام او یاد نمی‌کند.<ref> ریحانه الادب، ج ۱، ص ۴۰۷، چاپ تهران، اقبال.</ref>
+
ابن ابی جمهور -که [[فقه]]، [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] و [[منطق]] و بالخصوص «تهذیب القواعد» و قسمتی از «[[مختلف الشيعة (کتاب)|المختلف]]» [[علامه حلی]] را از وی کسب فیض نمودهمعترف است که با کثرت اساتید و [[مشایخ]] خویش، به پاس عظمت و جلالت قدر استادش ابن هلال، دیگر اساتید خویش را یاد نمی‌کند.<ref> ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج ۱، ص ۴۰۷.</ref>
  
اما عنوان و لقب [[شیخ الاسلام]] نخستین بار در زندگی این [[فقیه]] بزرگوار به چشم می‌خورد و شاید جلوتر از او نیز بکار رفته باشد، ولی ما نخستین بار در زندگی این فقیه می‌بینیم؛ این عنوان چه مضمونی را می‌رساند؟ آیا عنوانی بوده است دولتی یا مردمی و توده‌ای یا آمیزه‌ای از هر دو؟ این عنوان بعدها توسعه و گسترش پیدا کرده است و رجال علمی و فقهی مانند: [[شیخ بهایی]]، [[علامه مجلسی]]، حاج میرزا محمود تبریزی فرزند شیخ الاسلام میرزا علی‌اصغر و تنی چند از فقها و علما صاحب این عنوان بوده‌اند.
+
اما عنوان و لقب [[شیخ الاسلام]] ظاهرا نخستین بار در زندگی این [[فقیه]] بزرگوار به چشم می‌خورد و این عنوان بعدها توسعه پیدا کرده است و رجال علمی و فقهی مانند: [[شیخ بهایی]] و [[علامه مجلسی]] و تنی چند از فقها و علما صاحب این عنوان بوده‌اند. به نظر می‌رسد این لقب از القاب تفویضی حکومت [[صفویه]] بوده باشد و این عالم بزرگوار در دوران حکومت شاه اسماعیل صفوی زندگی می‌کرده است، آن چنان که [[محقق کرکی]] در دوران شاه طهماسب حائز چنین مرتبت و عنوان گردیده است.
  
آیا این عنوان مقتبس از عناوین مقامات روحانی [[اهل سنت]] می‌باشد. یا در برابر عناوین و مناصب آنان پدید آمده است، مطلبی است که باید تحقیق و کنجکاوی بیشتری صورت گیرد. در ابتدا امر به نظر می‌رسد این لقب از القاب تفویضی حکومت [[صفویه]] بوده باشد و این عالم بزرگوار در دوران حکومت شاه اسماعیل صفوی، سر سلسله صفویان زندگی می‌کرده است آن چنان که [[محقق ثانی]] (محقق کرکی) در دوران شاه طهماسب حائز چنین مرتبت و عنوان گردیده است. و آیا پادشاهان صفویه واقعاً معتقد به چنین عنوانی بوده‌اند یا در برابر رقبای عثمانی خویش، توسل و تمسک به چنین دستاویزهایی می‌کرده‌اند، هنوز از نظر نگارنده درست روشن نگردیده است.
+
==در نظر عالمان==
  
==گفتار دانشمندان درباره او==
+
*صاحب «[[روضات الجنات (کتاب)|روضات الجنات]]» درباره او گوید: «او یکی از [[مشایخ]] [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] [[امامیه]] و یکی از بزرگان مورد احترام و تجلیل ما می‌باشد. جماعت کثیری از او روایت کرده‌اند، مانند: [[ابن ابی جمهور احسائی]]، شیخ عزالدین آملی، شیخ بزرگوار ابراهیم بن حسن وراق، محقق نامدار محمد بن سلطان حسین اصفهانی و [[محقق ثانی]]».<ref> روضات الجنات، خوانساری، ج ۴، ص ۳۵۶.</ref>
  
صاحب [[ریاض العلماء (کتاب)|ریاض]] درباره او گوید: «او یکی از مشایخ اجازه [[امامیه]] و یکی از بزرگان مورد احترام و تجلیل ما می‌باشد. جماعت کثیری از او روایت کرده‌اند، مانند: [[ابن ابی جمهور احسائی]]، شیخ عزالدین آملی، شیخ بزرگوار ابراهیم بن حسن وراق، محقق نامدار محمد بن سلطان حسین اصفهانی و [[محقق ثانی]]».<ref> روضات، ج ۴، ص ۳۵۶.</ref>
+
*صاحب «[[امل الآمل فی علماء جبل عامل (کتاب)|امل الآمل]]» گوید: «شیخ زین‌الدین علی بن هلال جزائری، فاضل متکلم و عالم بزرگواری است و کتابی به نام «الدرّ الفرید فی التوحید» در [[علم کلام|علم کلام]] دارد و از شیخ [[ابن فهد حلی|احمد بن فهد]] روایت می‌کند و از او هم شیخ [[علی بن عبدالعالی میسی عاملی]] روایت می‌کند. او در برخی از اجازات خویش مدح و ثنای کامل در مورد او بکار برده است، از آن جمله می‌گوید: او [[شیخ الاسلام]] و فقیه [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام در عصر خویش بوده است».<ref> امل الامل، ج ۲، ص ۲۱۰.</ref>
  
صاحب [[امل الآمل فی علماء جبل عامل (کتاب)|امل الآمل]] گوید: «شیخ زین‌الدین علی بن هلال جزائری، فاضل متکلم و عالم بزرگواری است و کتابی به نام «الدر الفرید فی التوحید» در [[علم کلام|علم کلام]] دارد و از شیخ [[ابن فهد حلی|احمد بن فهد]] روایت می‌کند و از او هم شیخ علی بن عبدالعالی میسی کرکی روایت می‌کند. او در برخی از اجازات خویش مدح و ثنای کامل در مورد او بکار برده است، از آن جمله می‌گوید: او شیخ الاسلام و فقیه [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام در عصر خویش بوده است».<ref> امل الامل، ج ۲، ص ۲۱۰.</ref>
+
*[[میرزا عبدالله افندی|ملا عبدالله افندی اصفهانی]] نیز پس از نقل گفتار صاحب «امل الآمل» او را ستوده و اضافه کرده است: «او تألیفات دیگری نیز دارد و من در سجستان (سیستان) با خط برخی از علماء تالیف او را دیده‌ام و کتاب فوق (الدرّ الفرید) بسیار پرفایده است و آن از تألیفات علی بن محمد بن هلال جزائری است».<ref> ریاض العلماء، افندی، ج۴، ص۲۸۱.</ref>
 
 
[[میرزا عبدالله افندی|ملا عبدالله افندی اصفهانی]] نیز پس از نقل گفتار صاحب امل الآمل او را ستوده و اضافه کرده است: «او تالیفات دیگری نیز دارد و من در سجستان (سیستان) با خط برخی از علماء تالیف او را دیده‌ام و کتاب فوق (الدر الفرید) بسیار پرفایده است و آن از تالیفات علی بن محمد بن هلال جزائری است و ظاهرا لفط محمد اشتباه باشد».
 
 
 
«ولی لفظ محمد اضافه و سهو نیست، بلکه پدر او محمد بوده است و این که علی بن هلال گفته می‌شود، به علت اشتهار جدش یا امتیاز تشخصی است که در لفظ هلال وجود دارد و می‌تواند او را مشخص‌تر از علی بن محمد نشان دهد».<ref> ریاض العلما.</ref>
 
  
 
==وفات==
 
==وفات==
  
وفات او در سال ۹۳۷ هـ.ق در [[نجف]] رخ داد و عمر او نزدیک به ۷۰ سال بوده است.<ref> ریحانه الادب، ج ۱، ص ۴۰۷.</ref>
+
وفات علی بن محمد بن هلال جزائری در سال ۹۳۷ هجری در [[نجف]] رخ داد و عمر او نزدیک به ۷۰ سال بوده است.<ref> ریحانة الادب، ج ۱، ص ۴۰۷.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۳۳: سطر ۳۹:
 
==منابع==
 
==منابع==
  
*عقیقی بخشایشی، "علی بن هلال جزائری" تلخیص از کتاب فقهای نامدار شیعه، صفحه ۱۲۷.
+
*"علی بن هلال جزائری"، تلخیص از کتاب فقهای نامدار شیعه، عبدالرحیم عقیقی بخشایشی، صفحه ۱۲۷.
 
 
==پيوندها==
 
 
 
*'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=35685&scope=To7aJ9yLnlg_K5R7efTRwQILADADRHEMILADADRHEM&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B9%D9%84%D9%8A%20%D8%A8%D9%86%20%D9%87%D9%84%D8%A7%D9%84&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true زندگينامه]'''
 
  
[[رده:علمای قرن دهم]]
+
[[رده:علمای قرن دهم]][[رده:علماء شیعه]]
[[رده:فقیهان]]
+
[[رده:فقیهان]]
 +
[[رده:محدثان]]
 +
[[رده:متکلمان]]
 +
[[رده:مدفونین در نجف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۳۷

«علی بن هلال جزائری» (م، ۹۳۷ ق)، محدث، متکلم و فقیه بزرگ شیعه در قرن دهم قمری و از شاگردان ابن فهد حلی است. این عالم وارسته در معارف معقول و منقول متبحر بوده و در روزگار خویش مقام شیخ الاسلامی و ریاست مذهبی و فقهی امامیه به او منتهی گردیده است. محقق ثانی و ابن ابی جمهور احسائی از شاگردان او هستند.

نام کامل علی بن محمد بن هلال جزائری
زادگاه جزائر، بصره
وفات ۹۳۷ قمری
مدفن نجف

Line.png

اساتید

ابن فهد حلی،...

شاگردان

محقق ثانی، ابن ابی جمهور احسائی، علی بن عبدالعالی میسی عاملی، ابراهیم بن حسن وراق،...

آثار

الدرّ الفرید فی التوحید،...


جایگاه علمی

علی بن محمد بن هلال جزائری[۱] متولد «جزائر» نام ناحیه‌ای در کنار رود شوشتر نزدیک بصره است.

جزائری یکی از معروف‌ترین مشایخ روایتی فقها و بزرگان دین می‌باشد که نام او در سلسله اجازات اغلب بزرگان فقاهت و روایت دیده می‌شود. فقیه ناموری مانند محقق ثانی (محقق کرکی) (متوفی ۹۴۰ هـ.ق) و ابن ابی جمهور احسائی (زنده در ۹۰۴ ق) و جمعی از اکابر و بزرگان، از مکتب فقهی او برخاسته‌اند.

ابن ابی جمهور -که فقه، اصول و منطق و بالخصوص «تهذیب القواعد» و قسمتی از «المختلف» علامه حلی را از وی کسب فیض نموده-، معترف است که با کثرت اساتید و مشایخ خویش، به پاس عظمت و جلالت قدر استادش ابن هلال، دیگر اساتید خویش را یاد نمی‌کند.[۲]

اما عنوان و لقب شیخ الاسلام ظاهرا نخستین بار در زندگی این فقیه بزرگوار به چشم می‌خورد و این عنوان بعدها توسعه پیدا کرده است و رجال علمی و فقهی مانند: شیخ بهایی و علامه مجلسی و تنی چند از فقها و علما صاحب این عنوان بوده‌اند. به نظر می‌رسد این لقب از القاب تفویضی حکومت صفویه بوده باشد و این عالم بزرگوار در دوران حکومت شاه اسماعیل صفوی زندگی می‌کرده است، آن چنان که محقق کرکی در دوران شاه طهماسب حائز چنین مرتبت و عنوان گردیده است.

در نظر عالمان

  • صاحب «امل الآمل» گوید: «شیخ زین‌الدین علی بن هلال جزائری، فاضل متکلم و عالم بزرگواری است و کتابی به نام «الدرّ الفرید فی التوحید» در علم کلام دارد و از شیخ احمد بن فهد روایت می‌کند و از او هم شیخ علی بن عبدالعالی میسی عاملی روایت می‌کند. او در برخی از اجازات خویش مدح و ثنای کامل در مورد او بکار برده است، از آن جمله می‌گوید: او شیخ الاسلام و فقیه اهل بیت علیهم‌السلام در عصر خویش بوده است».[۴]
  • ملا عبدالله افندی اصفهانی نیز پس از نقل گفتار صاحب «امل الآمل» او را ستوده و اضافه کرده است: «او تألیفات دیگری نیز دارد و من در سجستان (سیستان) با خط برخی از علماء تالیف او را دیده‌ام و کتاب فوق (الدرّ الفرید) بسیار پرفایده است و آن از تألیفات علی بن محمد بن هلال جزائری است».[۵]

وفات

وفات علی بن محمد بن هلال جزائری در سال ۹۳۷ هجری در نجف رخ داد و عمر او نزدیک به ۷۰ سال بوده است.[۶]

پانویس

  1. نام پدر او محمد بوده است و این که "علی بن هلال" گفته می‌شود، به علت اشتهار جدش یا امتیاز تشخصی است که در لفظ هلال وجود دارد و می‌تواند او را مشخص‌تر از علی بن محمد نشان دهد. ریاض العلماء، افندی، ج۴، ص۲۸۱.
  2. ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج ۱، ص ۴۰۷.
  3. روضات الجنات، خوانساری، ج ۴، ص ۳۵۶.
  4. امل الامل، ج ۲، ص ۲۱۰.
  5. ریاض العلماء، افندی، ج۴، ص۲۸۱.
  6. ریحانة الادب، ج ۱، ص ۴۰۷.

منابع

  • "علی بن هلال جزائری"، تلخیص از کتاب فقهای نامدار شیعه، عبدالرحیم عقیقی بخشایشی، صفحه ۱۲۷.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه