منابع و پی نوشتهای متوسط
سیر منطقی به صورت کامل رعایت نشده
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پروژه1: سنجش کیفی)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|دائرة المعارف لغات قران کریم (نثر طوبی)}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|دائرة المعارف لغات قران کریم (نثر طوبی)}}
 +
{{متوسط}}
 +
«آل» و «أهل» هر دو در اصل به یک معنی است، الا آن که عرف عام میان این دو فرق گذارند و مراد کسان و بستگانند.
  
آل و اهل هر دو در اصل به یک معنی است الا آن که عرف عام میان این دو فرق گذارند و مراد کسان و بستگانند.
+
{{متن قرآن|«وَإِذْ نَجَّینَاکم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یسُومُونَکمْ سُوَءَ الْعَذَابِ»}}. ([[سوره بقره]]، ۴۹) خطاب با [[بنی اسرائیل]] است که می فرماید وقتی ما شما را نجات دادیم از کسان [[فرعون]] که شما را شکنجه و آزار می کردند. مراد از آل فرعون مأموران و منصب داران دربار وی است.
  
{{متن قرآن|«وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ»}}. ([[سوره بقره]]، 49) خطاب با بنی اسرائیل است می فرماید وقتی ما شما را نجات دادیم از کسان فرعون که شما را شکنجه و آزار می کردند. مراد از آن فرعون ماموران و منصب داران دربار وی است.
+
{{متن قرآن|«وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِینَ»}}. ([[سوره اعراف]]، ۱۲۸) آل فرعون را به قحطی گرفتیم. مراد همه رعایای کشور فرعون است.  
  
{{متن قرآن|«وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِينَ»}}. ([[سوره اعراف]]، 128) آل فرعون را به قحطی گرفتیم مراد همه رعایای کشور فرعون است. و درباره اهل فرماید: {{متن قرآن|«فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ»}}. ([[سوره اعراف]]، 83) لوط را نجات دادیم و کسان او را مگر زنش.
+
و درباره «أهل» فرماید: {{متن قرآن|«فَأَنجَینَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ»}}. ([[سوره اعراف]]، ۸۳) [[حضرت لوط علیه السلام|لوط]] را نجات دادیم و کسان او را مگر زنش.
  
{{متن قرآن|«قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا»}} ([[سوره قصص]]، 29) [[حضرت موسی]] علیه السلام با کسان خود گفت درنگ کنید. اهل او در آن وقت زنش بود و شاید خادم و چوپان همراه داشت. {{متن قرآن|«قَالَتْ مَا جَزَاء مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوَءًا»}} ([[سوره یوسف]]، 25) کیفر آن که نسبت به زن تو بد خواهد، چیست؟ مراد از اهل اینجا زوجه است.
+
{{متن قرآن|«قَالَ لِأَهْلِهِ امْکثُوا»}} ([[سوره قصص]]، ۲۹) [[حضرت موسی|موسی]] با کسان خود گفت درنگ کنید. اهل او در آن وقت زنش بود و شاید خادم و چوپان همراه داشت.  
  
اما آل رسول الله علیه و آله که بر آنها صلوات باید فرستاد أئمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین هستند و آنها که صدقه برایشان حرام است بنی هاشمند و مراد از اهل البیت فی قوله تعالی «یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت» پنج تن اصحاب کسااند. چون دلیل بر تخصیص قائم شود لفظ را بر عام نباید حمل کرد و گویند اهل اگر اضافه به مکان شود، ماند أهل بصره و أهل بغداد یا به حرفه و صنعت مانند أهل علم و أهل تجارت همه را شامل می شود.
+
{{متن قرآن|«قَالَتْ مَا جَزَاء مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِک سُوَءًا»}} ([[سوره یوسف]]، ۲۵) کیفر آن که نسبت به زن تو بد خواهد، چیست؟ مراد از اهل اینجا زوجه است.
  
==منبع==
+
اما آل [[پیامبر اسلام|رسول الله]] صلی الله علیه وآله که بر آنها [[صلوات]] باید فرستاد، [[ائمه اطهار|ائمه معصومین]] صلوات الله علیهم اجمعین هستند و آنها که [[صدقه]] برایشان [[حرام]] است، [[بنی هاشم]] هستند و مراد از «[[اهل البیت]]» فی قوله تعالی {{متن قرآن|«یُرید اللهُ لِیُذهبَ عنکم الرجسَ أهلَ البیت»}} ([[سوره احزاب]]، ۳۳) [[پنج تن]] اصحاب کساء می باشند؛ چون دلیل بر تخصیص قائم شود، لفظ را بر عام نباید حمل کرد. و گویند اهل اگر اضافه به مکان شود، ماند أهل [[بصره]] و أهل [[بغداد]]، یا به حرفه و صنعت مانند أهل علم و أهل تجارت، همه را شامل می شود.
* علامه شعرانی و محمد قریب، نثر طوبی، واژه «آل».
+
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
*[[نثر طوبی (کتاب)|نثر طوبی]]، علامه شعرانی و محمد قریب، واژه «آل».
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
 
|سنجش=شده
 
|سنجش=شده
سطر ۲۸: سطر ۳۳:
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 +
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۱

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از دائرة المعارف لغات قران کریم (نثر طوبی) است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«آل» و «أهل» هر دو در اصل به یک معنی است، الا آن که عرف عام میان این دو فرق گذارند و مراد کسان و بستگانند.

«وَإِذْ نَجَّینَاکم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یسُومُونَکمْ سُوَءَ الْعَذَابِ». (سوره بقره، ۴۹) خطاب با بنی اسرائیل است که می فرماید وقتی ما شما را نجات دادیم از کسان فرعون که شما را شکنجه و آزار می کردند. مراد از آل فرعون مأموران و منصب داران دربار وی است.

«وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِینَ». (سوره اعراف، ۱۲۸) آل فرعون را به قحطی گرفتیم. مراد همه رعایای کشور فرعون است.

و درباره «أهل» فرماید: «فَأَنجَینَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ». (سوره اعراف، ۸۳) لوط را نجات دادیم و کسان او را مگر زنش.

«قَالَ لِأَهْلِهِ امْکثُوا» (سوره قصص، ۲۹) موسی با کسان خود گفت درنگ کنید. اهل او در آن وقت زنش بود و شاید خادم و چوپان همراه داشت.

«قَالَتْ مَا جَزَاء مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِک سُوَءًا» (سوره یوسف، ۲۵) کیفر آن که نسبت به زن تو بد خواهد، چیست؟ مراد از اهل اینجا زوجه است.

اما آل رسول الله صلی الله علیه وآله که بر آنها صلوات باید فرستاد، ائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین هستند و آنها که صدقه برایشان حرام است، بنی هاشم هستند و مراد از «اهل البیت» فی قوله تعالی «یُرید اللهُ لِیُذهبَ عنکم الرجسَ أهلَ البیت» (سوره احزاب، ۳۳) پنج تن اصحاب کساء می باشند؛ چون دلیل بر تخصیص قائم شود، لفظ را بر عام نباید حمل کرد. و گویند اهل اگر اضافه به مکان شود، ماند أهل بصره و أهل بغداد، یا به حرفه و صنعت مانند أهل علم و أهل تجارت، همه را شامل می شود.

منابع

  • نثر طوبی، علامه شعرانی و محمد قریب، واژه «آل».