امارات متحده عربی: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | امارات متحده عربی نام کشوری عربی است در جنوب غربی قاره آسیا و در شرق شبه‌جزیره | + | [[پرونده:UAE.jpg|left|thumb|امارات متحده عربی در جهان]] |
| − | + | «امارات متحده عربی» نام کشوری عربی مسلمان است که در جنوب غربی قاره آسیا و در شرق [[شبه جزیره عربستان|شبه‌جزیره عربستان]] و در بخش جنوبی خلیج فارس واقع شده‌است. [[دین]] رسمی این کشور [[اسلام]] است و پایتخت آن شهر ابوظبی می‌باشد. | |
| − | == | + | ==وضعیت جغرافیایی == |
| − | + | امارات متحده عربی از کشورهای [[خاورمیانه]] است که از شمال و شمال غربی به خلیج فارس، از جنوب شرقی به [[عمان]]، از جنوب و جنوب غربی به [[عربستان سعودی]]، از مغرب به [[قطر]]، و از سمت مشرق به دریای عمان و خلیج عمان محدود می‌شود. | |
| − | + | براساس اطلاعات موجود، این کشور در ۵۱ ـ ۵ ,۲۶ طول شرقی، و در ۲۲ ـ ۵ ,۲۶ درجه عرض شمالی از نصف‌النهار مبدأ واقع شده‌است. مساحت امارات متحده عربی حدود ۸۳ هزار کیلومترمربع است که در رده ۱۱۵ دنیا از نظر پهناوری قرار می‌گیرد. | |
| − | + | امارات آب‌وهوایی بیابانی و سرزمینی هموار دارد که قسمت شرقی آن کوهستانی و سردتر است و تنها ۰٫۷۷ درصد خاک آن قابل کشاورزی است. | |
| − | + | ==وجه تسمیه== | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | تسمیه این کشور به نام «امارات» از آنجاست که پس از تشکیل اتحادیه هفت امارت امیرنشین تأسیس شده‌است. امارات هفت‌گانه ای که دولت امارات متحده عربی را تشکیل می‌دهند به این قرار است: ابوظبی (پایتخت)، دبی، شارجه، عجمان، ام‌القوین، رأس‌الخیمه و فجیره. | |
| − | + | هر یک از این ۷ امیرنشین از استقلال فراوانی برخوردارند، اما یک امیر موروثی به عنوان حاکم کشور ایفای وظیفه می‌کند و شورای عالی حکام که متشکل از هفت امیر است، رئیس دولت و کابینه را انتخاب می‌کند. | |
| − | + | شهر العین یا «واحة العین» از شهرهای معروف امارات است که تحت امارت ابوظبی است. همچنین امارات در شرق خود خانواده مهمی به نام «شحوح» دارد. | |
| − | + | ==تاریخ تأسیس== | |
| − | + | این سرزمین بیش از [[اسلام]] بخشی از [[ایران]] بود؛ با آغاز قرن شانزدهم میلادی، پرتغالی‌ها آن را اشغال کردند و در دوره [[صفویه]] این سرزمین باز پس گرفته شد. بعد‌ها به عنوان امارات متصالی، زیر نظر بریتانیا قرار گرفت و در سال ۱۹۷۱ میلادی، با موافقت انگستان و اتحاد هفت امارات، کشور مستقلی تشکیل شد. | |
| − | + | مؤسس و بنیادگذار حکومت امارات متحده عربی شیخ زاید بن سلطان آل نهيان بوده که با همکاری شیخ راشد بن سعيد آل مكتوم به تأسیس این اتحاد همت گماردند. اولین نخست وزیر در حکومت دولت اتحاد امارات، شیخ مکتوم بن راشد بود. | |
| + | پس از درگذشت مؤسس دولت اتحاد، رئیس حکومت امارات در سال (۲۰۰۴ میلادی) شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان و نایب رئیس و نخست وزیر آن شیخ محمد بن راشد حاکم دبی هستند. | ||
| − | + | ==دین و فرهنگ== | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | [[دین]] رسمی این کشور [[اسلام]] است که حدود ۹۶٪ مردم را شامل می‌شود. امارات با ریشه هایی که در [[فرهنگ]] اسلامی دارد، روابط قوی با سایر جهان عرب و جهان اسلام برقرار کرده است. | |
| − | + | در امارات، بر خلاف کشور همسایه اش [[عربستان]]، که سعی بر جلوگیری از رواج ادیان دیگر دارد، [[کلیسا|کلیساهای]] بسیاری وجود دارد. به دلیل اینکه بسیاری از آسیایی ها، امارات را به عنوان وطن دوم خود پذیرفته اند، رستوران ها و مراکز فرهنگی آسیایی بسیاری در این کشور وجود دارد. همچنین تعداد کمی مدرسه اروپایی نیز وجود دارد. | |
| − | |||
| − | + | دولت امارات عمدتا از طریق بنیاد فرهنگی ابوظبی، در صدد حفظ شکل های سنتی هنر و فرهنگ است؛ هر چند، تغییرات چشمگیری در زندگی اجتماعی صورت گرفته است، و نگرش به زنان تغییر کرده و ورزش های جدیدی در کنار شتر سواری سنتی کم کم رایج می شوند، همچون مسابقات گلف ابوظبی و گران ترین مسابقه اسب‌دوانی جهان، که هر سال در ماه مارس برگزار می شود. | |
| − | + | جمعیت امارات در سال ۲۰۱۲ حدود ۵ میلیون نفر برآورد شده و رشد جمعیت آن ۳٫۰۵ درصد است و با بیش از ۱۶ مهاجر در سال به ازای هر هزار نفر جمعیت پنجمین کشور مهاجرپذیر دنیاست. فقط ۱۹ درصد اهالی این کشور اصلیت اماراتی دارند و ۲۳ درصد از اعراب دیگر کشور‌ها و [[ایران|ایرانیان]] و حدود ۵۰ درصد از اهالی جنوب آسیا هستند. زبان رسمی کشور عربی است و انگلیسی، فارسی، اردو و هندی نیز کاربرد زیادی دارد. | |
| − | + | وضعیت حقوق بشر در امارات متحده عربی همواره مورد انتقاد سازمان‌های حامی حقوق بشر بوده‌است. شهروندان حق انتخاب یا تغییر دولت و عضویت در احزاب سیاسی را به دست نیاورده‌اند. در طول تاریخ این کشور تنها یک انتخابات در سال ۲۰۰۶ برگزار شده‌است. که مجمع تشکیل شده به وسیله انتخابات هیچ گونه حق قانونگذاری ندارد. کارگران خارجی از بسیاری از حقوق کار محروم هستند. امارات متحده عربی بسیاری از معاهدات بین‌المللی درباره حقوق کارگران را امضا نکرده‌است. دولت امارات همچنین محدودیت‌های گسترده‌ای را برای آزادی بیان بوجود آورده‌است. این کشور رسانه‌ها را از انتقاد از مقامات سیاسی و مشکلات اقتصادی کشور برحذر داشته‌است. همچنین خودسانسوری نیز به طرز گسترده در رسانه‌های اماراتی وجود دارد. | |
| − | + | ==منابع== | |
| + | * "امارات متحده عربی"، سایت رحماء. | ||
| + | * "امارات متحده عربی"، ویکی تابناک. | ||
| + | {{کشورهای اسلامی}} | ||
[[رده:کشورهای اسلامی]] | [[رده:کشورهای اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۹
«امارات متحده عربی» نام کشوری عربی مسلمان است که در جنوب غربی قاره آسیا و در شرق شبه‌جزیره عربستان و در بخش جنوبی خلیج فارس واقع شده‌است. دین رسمی این کشور اسلام است و پایتخت آن شهر ابوظبی می‌باشد.
وضعیت جغرافیایی
امارات متحده عربی از کشورهای خاورمیانه است که از شمال و شمال غربی به خلیج فارس، از جنوب شرقی به عمان، از جنوب و جنوب غربی به عربستان سعودی، از مغرب به قطر، و از سمت مشرق به دریای عمان و خلیج عمان محدود می‌شود.
براساس اطلاعات موجود، این کشور در ۵۱ ـ ۵ ,۲۶ طول شرقی، و در ۲۲ ـ ۵ ,۲۶ درجه عرض شمالی از نصف‌النهار مبدأ واقع شده‌است. مساحت امارات متحده عربی حدود ۸۳ هزار کیلومترمربع است که در رده ۱۱۵ دنیا از نظر پهناوری قرار می‌گیرد.
امارات آب‌وهوایی بیابانی و سرزمینی هموار دارد که قسمت شرقی آن کوهستانی و سردتر است و تنها ۰٫۷۷ درصد خاک آن قابل کشاورزی است.
وجه تسمیه
تسمیه این کشور به نام «امارات» از آنجاست که پس از تشکیل اتحادیه هفت امارت امیرنشین تأسیس شده‌است. امارات هفت‌گانه ای که دولت امارات متحده عربی را تشکیل می‌دهند به این قرار است: ابوظبی (پایتخت)، دبی، شارجه، عجمان، ام‌القوین، رأس‌الخیمه و فجیره.
هر یک از این ۷ امیرنشین از استقلال فراوانی برخوردارند، اما یک امیر موروثی به عنوان حاکم کشور ایفای وظیفه می‌کند و شورای عالی حکام که متشکل از هفت امیر است، رئیس دولت و کابینه را انتخاب می‌کند.
شهر العین یا «واحة العین» از شهرهای معروف امارات است که تحت امارت ابوظبی است. همچنین امارات در شرق خود خانواده مهمی به نام «شحوح» دارد.
تاریخ تأسیس
این سرزمین بیش از اسلام بخشی از ایران بود؛ با آغاز قرن شانزدهم میلادی، پرتغالی‌ها آن را اشغال کردند و در دوره صفویه این سرزمین باز پس گرفته شد. بعد‌ها به عنوان امارات متصالی، زیر نظر بریتانیا قرار گرفت و در سال ۱۹۷۱ میلادی، با موافقت انگستان و اتحاد هفت امارات، کشور مستقلی تشکیل شد.
مؤسس و بنیادگذار حکومت امارات متحده عربی شیخ زاید بن سلطان آل نهيان بوده که با همکاری شیخ راشد بن سعيد آل مكتوم به تأسیس این اتحاد همت گماردند. اولین نخست وزیر در حکومت دولت اتحاد امارات، شیخ مکتوم بن راشد بود. پس از درگذشت مؤسس دولت اتحاد، رئیس حکومت امارات در سال (۲۰۰۴ میلادی) شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان و نایب رئیس و نخست وزیر آن شیخ محمد بن راشد حاکم دبی هستند.
دین و فرهنگ
دین رسمی این کشور اسلام است که حدود ۹۶٪ مردم را شامل می‌شود. امارات با ریشه هایی که در فرهنگ اسلامی دارد، روابط قوی با سایر جهان عرب و جهان اسلام برقرار کرده است.
در امارات، بر خلاف کشور همسایه اش عربستان، که سعی بر جلوگیری از رواج ادیان دیگر دارد، کلیساهای بسیاری وجود دارد. به دلیل اینکه بسیاری از آسیایی ها، امارات را به عنوان وطن دوم خود پذیرفته اند، رستوران ها و مراکز فرهنگی آسیایی بسیاری در این کشور وجود دارد. همچنین تعداد کمی مدرسه اروپایی نیز وجود دارد.
دولت امارات عمدتا از طریق بنیاد فرهنگی ابوظبی، در صدد حفظ شکل های سنتی هنر و فرهنگ است؛ هر چند، تغییرات چشمگیری در زندگی اجتماعی صورت گرفته است، و نگرش به زنان تغییر کرده و ورزش های جدیدی در کنار شتر سواری سنتی کم کم رایج می شوند، همچون مسابقات گلف ابوظبی و گران ترین مسابقه اسب‌دوانی جهان، که هر سال در ماه مارس برگزار می شود.
جمعیت امارات در سال ۲۰۱۲ حدود ۵ میلیون نفر برآورد شده و رشد جمعیت آن ۳٫۰۵ درصد است و با بیش از ۱۶ مهاجر در سال به ازای هر هزار نفر جمعیت پنجمین کشور مهاجرپذیر دنیاست. فقط ۱۹ درصد اهالی این کشور اصلیت اماراتی دارند و ۲۳ درصد از اعراب دیگر کشور‌ها و ایرانیان و حدود ۵۰ درصد از اهالی جنوب آسیا هستند. زبان رسمی کشور عربی است و انگلیسی، فارسی، اردو و هندی نیز کاربرد زیادی دارد.
وضعیت حقوق بشر در امارات متحده عربی همواره مورد انتقاد سازمان‌های حامی حقوق بشر بوده‌است. شهروندان حق انتخاب یا تغییر دولت و عضویت در احزاب سیاسی را به دست نیاورده‌اند. در طول تاریخ این کشور تنها یک انتخابات در سال ۲۰۰۶ برگزار شده‌است. که مجمع تشکیل شده به وسیله انتخابات هیچ گونه حق قانونگذاری ندارد. کارگران خارجی از بسیاری از حقوق کار محروم هستند. امارات متحده عربی بسیاری از معاهدات بین‌المللی درباره حقوق کارگران را امضا نکرده‌است. دولت امارات همچنین محدودیت‌های گسترده‌ای را برای آزادی بیان بوجود آورده‌است. این کشور رسانه‌ها را از انتقاد از مقامات سیاسی و مشکلات اقتصادی کشور برحذر داشته‌است. همچنین خودسانسوری نیز به طرز گسترده در رسانه‌های اماراتی وجود دارد.
منابع
- "امارات متحده عربی"، سایت رحماء.
- "امارات متحده عربی"، ویکی تابناک.
| آسیا | * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان |
| آفریقا | * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو |
| سایر قاره ها | * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا) |
