الانزع البطین: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==معنای الانزع البطین از القاب امیرالمومنین علیه‌السلام==
+
{{خوب}}
 +
در منابع روایی [[شیعه]] و [[اهل سنت|اهل‌سنت]]، تعبیر «الأنزع البَطین» در مورد [[امام علی|امام علی]] (علیه‌السلام) به کار رفته است. در برخی روایات دیگر، «الانزع» کنایه از مبرّا بودن از [[شرک]]، و «البطین» کنایه از فراوانی علم و [[ایمان]] آن حضرت بیان شده است. 
  
طریحی در مجمع البحرین انزع را به کسی که موی سرش از دوجانب پیشانی‌اش ریخته باشد معنی نموده و می‌گوید به هر کدام از دو سفیدی دو طرف پیشانی که جای موی ریخته است النَّزَعة گفته می‌شود که هر دو را با هم النَّزَعتانِ می‌گویند.<ref> مجمع البحرین، طریحی، ج ص 396.</ref> این معنا در لسان العرب نیز آمده است.<ref> لسان العرب، ج ص 352.</ref>
+
==واژه‌شناسی==
 +
«نَزع» به معنای برکندن است و «اَنزَع» کسی است که موهای دو طرف پیشانی او کنده و ریخته شده است.<ref>خلیل فراهیدی، کتاب العین، ج ‏۱، ص ۳۵۷.</ref> [[فخرالدین طریحی]] «اَنزَع» را به کسی که موی سرش از دوجانب پیشانی‌ باشد معنی نموده و می‌گوید به هر کدام از دو سفیدی دو طرف پیشانی که جای موی ریخته است النَّزَعة گفته می‌شود.<ref> مجمع البحرین، طریحی، ج ۴، ص ۳۹۶.</ref> در [[لسان العرب]] نیز آمده است: «انزع به معنای خالی بودن دو طرف پیشانی از مو است... یکی از صفات [[امام علی علیه السلام|علی]] (علیه السلام) بطین الأنزع است و عرب خالی بودن دو طرف پیشانی را دوست مى دارد و چنین کسى را به فال نیک مى‌گیرند».<ref> لسان العرب، ج ۸، ص ۳۵۲.</ref>
  
همچنین آن حضرت اصلع نیز خوانده شده که به همین معناست. چنانچه در حدیثی از آن حضرت داریم که وقتى خداوند خيرى را براى بنده اى بخواهد قصد مى كند كه او اصلع شود پس موهاى جلو سرش مى ريزد و من مصداق اين معنا هستم.<ref>علل الشرایع، ترجمه سيد محمدجواد ذهنى تهرانى، انتشارات مؤمنين ، ج ص 528.</ref> بطین نیز به کسی گفته می‌شود که شکمش برآمده باشد.<ref> کتاب العین، ج ص 441؛ رجل بطين؛ ضخم البطن .</ref>
+
واژه «بطن» نیز به معنای شکم و نیز به معنای نهان، در مقابل آشکار است<ref>قرشی، قاموس قرآن، ج ‏۱، ص ۲۰۱. </ref> و «بَطین» به کسی گفته می‌شود که شکمش برآمده باشد؛ «رجل بطین: ضخم البطن».<ref> کتاب العین، ج ۷، ص ۴۴۱.</ref>
  
گرچه امیرالمومنین علیه‌السلام در ظاهر نیز این دو صفت را داشته است لیکن این دو در باطن به معانی دیگری در آن حضرت دلالت دارد که ذیلا اشاره می‌شود:
+
== معنای انزع بطین در روایات ==
 +
در روایات متعددی به [[حضرت علی]] (علیه السلام) از سوی [[رسول خدا]] (صلی الله علیه وآله) لقب "أنزع" و "بطین" اطلاق شده است. همچنین در [[زیارت]] هفتم از زیارات مطلقه [[امیرالمومنین|امیرالمؤمنین]] علیه السلام که [[سید بن طاووس|سید بن طاوس]] در [[مصباح الزائر (کتاب)|مصباح الزائر]] نقل کرده، ایشان به «الأنزع البَطین» وصف شده است: «اللّٰهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیک یا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ، ... بِمُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیینَ...، وَ بِأَخِیهِ وَابْنِ عَمِّهِ الْأَنْزَعِ الْبَطِینِ، الْعالِمِ الْمُبِینِ، عَلِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ...».<ref>مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ج۱ ص۳۶۰.</ref>
  
در مناقب این مغازلی آمده است که [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و سلم به آن حضرت فرمود: ای علی، خداوند تو را و خاندان و شیعیان و دوستان شیعیان تو را آمرزیده است، پس مژده باد تو را که تو اَنزع بطین هستی، از شرک بریده ای و از علم سرشاری.<ref> اميرالمؤمنين على بن ابي‌طالب عليه‌السلام، احمد رحمانى همدانى به نقل از مناقب ابن  مغازلی، 401.</ref>
+
اما مخالفان [[اهل بیت]]، این دو لقب را به معنای ظاهر آن ترجمه کرده و در مقام عیب‌جویی حضرت علی بر آمدند.<ref>برخی محققان بر این اعتقاد هستند که اوصافی مانند: «أصلع» و «عظیم البطن» در عصر معاویه با هدف مذمت آن حضرت و جوسازی در مقابل دو صفت «أنزع» و «بطین» که توسط رسول خدا (ص) به حضرت علی (ع) نسبت داده شده بود، رواج یافت.</ref> درحالی که در مقام زیارت امام [[معصوم]]، از فضائل و مناقب ایشان سخن می گوییم، نه اینکه در مقام تنقیص باشیم و قطعا نمی توان معنایی را قصد کرد که متناسب با فضای کلام نباشد. بنابراین، دو صفت مذکور به معانی عمیق دیگری در آن حضرت دلالت دارد. چنانکه مطابق روایات دیگر، «الانزع» کنایه از کنده شده و دور شده از [[شرک]]، و «البطین» کنایه از فراوانی علم، ایمان و یقین ایشان است.
  
علامه سبط ابن جوزی گوید: او را بطین گویند، زیرا باطنش سرشار از علم بود، او خود می گفت: "اگر برایم بالشی تا کنند (بر آن نشینم و) همانا در تفسیر بسم  اللَّه الرحمن الرحیم برابر یک بار شتر مطلب گویم". و او را انزع گویند، زیرا از شرک بریده بود.<ref> همان، به نقل از تذکرةالخواص، 4.</ref>
+
در روایتی که در کتب [[شیعه]] و [[سنی]] نقل شده، آمده است: «قال رسول الله صلی الله علیه وآله یا علی ان الله تعالى قد غفر لک ولأهلک ولشیعتک ومحبی شیعتک فأبشر فإنک الأنزع البطین منزوع من الشرک بطین من العلم»؛<ref>عیون أخبارالرضا، ج۱،‌ ص ۵۲، ح ۱۸۲؛ الأمالی، شیخ طوسی، ص ۲۹۳،‌ ح۵۷۰؛ مناقب ابن المغازلی، ص ۴۰۱.</ref> رسول خدا صلی الله علیه وآله به آن [[حضرت علی]] علیه السلام فرمود: ای علی، خداوند تو را و خاندان و شیعیان و دوستان شیعیان تو را آمرزیده است، پس مژده باد تو را که تو اَنزع بطین هستی، از شرک بریده ای و از علم سرشاری.
  
در باب صد و بيست و هشتم کتاب [[علل الشرایع]] با عنوان: "سرّ اين كه جلو سر مبارك اميرالمؤمنين عليه‌السلام مو نداشت و جهت ناميده شدن حضرت به انزع البطين " 3 روایت در این مورد آمده است که یکی را در ضمن بیان معنای اصلع آوردیم و دو مورد دیگر چنین است: محمد بن ابراهيم بن اسحاق طالقانى رضى الله عنه از حسن بن على عدوى، از عباد بن صهيب، از پدرش، از جدش از حضرت جعفر بن محمد عليهماالسلام، فرمودند: مردى از اميرالمؤمنين عليه‌السلام سؤال كرد و پرسيد: از سه چيز كه در شما هست مى پرسم:
+
در کتاب [[علل الشرایع]] در بابی با عنوان: "سرّ این که جلو سر مبارک امیرالمؤمنین علیه‌السلام مو نداشت و جهت نامیده شدن حضرت به انزع البطین" روایاتی در این مورد آمده است، از جمله: «عن عبایة بن ربعی قال جاء رجل إلى ابن عباس فقال له أخبرنی عن الأنزع البطین علی بن أبی طالب فقد اختلف الناس فیه فقال له ابن عباس أیها الرجل والله لقد سألت عن رجل ما وطئ الحصى بعد رسول الله صلى الله علیه وآله أفضل منه وانه لأخو رسول الله وابن عمه ووصیه وخلیفته على أمته وانه الأنزع من الشرک بطین من العلم ولقد سمعت رسول الله صلى الله علیه وآله یقول من أراد النجاة غدا فلیأخذ بحجزة هذا الأنزع یعنی علیا علیه السلام»؛<ref> علل الشرایع، شیخ صدوق، ص ۵۲۹؛ معانی الأخبار، صدوق، ص ۶۳، ح ۱۱.</ref> عبایة بن ربعى نقل می کند که گفت: مردى نزد [[ابن عباس]] رفت و به او گفت: مرا از انزع بطین على بن ابى طالب علیه‌السلام خبر ده، مردم درباره اش اختلاف دارند؟ ابن عباس گفت: اى مرد به خدا از مردى سؤال نمودى که بعد از رسول خدا روى ریگ ها احدى از او برتر و افضل قدم نگذارده او برادر رسول خدا صلى الله علیه و آله و پسر عمو وصى و خلیفه آن حضرت بر امتش مى باشد، او انزع و برکنار از شرک و بطین و پر از علم مى باشد، از رسول خدا صلى الله علیه و آله شنیدم که مى فرمودند: کسى که مى خواهد در روز فرداى [[قیامت]] اهل نجات باشد باید دامن این انزع یعنى على علیه‌السلام را بگیرد.
 
 
* الف: سؤال مى كنم از كوچك بودن خلقت و جثه شما.
 
* ب: سؤال مى كنم از بزرگى شكم شما.
 
* ج: سؤال مى كنم از ريخته شدن موى جلو سر شما.
 
 
 
اميرالمؤمنين عليه‌السلام فرمودند: خداوند تبارك و تعالى نه مرا بلند آفريد و نه كوتاه بلكه معتدل و ميانه بالا خلق نمود لذا در جنگ ها وقتى به افراد كوتاه ضربت مى زنم آن‌ها را دو قد مى كنم (يعنى از فرق دو نيمه مى شوند) و به افراد طويل كه ضربت مى زنم آن‌ها را از كمر دو نيمه مى نمايم.
 
 
 
و اما بزرگى شكمم، به خاطر آن است كه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله بابى از ابواب علم به من  تعليم فرمود كه از آن هزار باب منفتح مى شود و اين ابواب در شكم من جمع شده از اين رو سبب شده كه شكمم فراخ و بزرگ گردد.<ref> علل الشرایع، همان، همان صفحه، در متن کتاب جواب سوال سوم سائل نیامده بود.</ref>
 
 
 
احمد بن الحسن القطان مى گويد: احمد بن يحيى بن زكريا قطان از بكر بن عبدالله بن حبيب، از تميم بن بهلول، از عباية بن ربعى، وى مى گويد: مردى نزد ابن عباس رفت و به او گفت: مرا از انزع بطين على بن ابى طالب عليه‌السلام خبر ده، مردم درباره اش اختلاف دارند؟
 
 
 
ابن عباس گفت: اى مرد به خدا از مردى سؤال نمودى كه بعد از رسول خدا روى ريگ ها احدى از او برتر و افضل قدم نگذارده او برادر رسول خدا صلى الله عليه و آله و پسر عمو وصى و خليفه آن حضرت بر امتش مى باشد، او انزع و بركنار از شرك و بطين و پر از علم مى باشد، از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمودند: كسى كه مى خواهد در روز فرداى [[قيامت]] اهل نجات باشد بايد دامن اين انزع يعنى على عليه‌السلام را بگيرد.<ref> علل الشرایع، همان، ص 529.</ref>
 
  
 +
[[سبط بن جوزی|سبط ابن جوزی]] نیز در این رابطه می گوید: «و یسمّى علی (علیه السلام) البطین لأنه کان بطینا من العلم وکان یقول علیه السلام لو ثنیت لی الوسادة لذکرت فی تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم حمل بعیر و یسمى الأنزع لأنه کان أنزع من الشرک»؛<ref>تذکرة الخواص، سبط ابن الجوزی، ص ۱۶.</ref> به این خاطر به علی (علیه السلام) "بطین" گفته می‌شده که باطن و شکم او مملو از علم بوده است؛ لذا او بسیار می‌فرمود که اگر فرصت داشته باشم می‌توانم به اندازه بار شتر در مورد "بسم الله الرحمن الرحیم" شرح و تفسیر بگویم. و به این خاطر به او "انزع" گفته می‌شده زیرا از شرک خالی بوده است.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*علل الشرایع، شیخ صدوق، ترجمه سید محمدجواد ذهنى تهرانى، انتشارات مؤمنین.
* علل الشرایع، [[شيخ صدوق]]، ترجمه سيد محمدجواد ذهنى تهرانى، انتشارات مؤمنين.
+
*[https://www.valiasr-aj.com/persian/mobile_shownews.php?idnews=13684 "الانزع البطین"، مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر].
* بخش القاب و كنيه هاى امام على عليه‌السلام از کتاب اميرالمؤمنين على بن ابي‌طالب عليه السلام، احمد رحمانى همدانى؛ موجود در [http://www.imamalinet.net/per/pc/pca/pca3.htm سایت امام علی علیه‌السلام].
+
*[http://askdin.com/comment/1038854#comment-1038854 "انزع البطین در زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السلام"، مرکز ملی پاسخ‌گویی به سوالات دینی].
* لسان العرب، ابن منظور.
+
[[رده:امام علی علیه السلام]]
* مجمع البحرین، طریحی.
 
* کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی.
 
 
 
 
[[Category:القاب و کنیه های امیر المومنین]]
 
[[Category:القاب و کنیه های امیر المومنین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۷

در منابع روایی شیعه و اهل‌سنت، تعبیر «الأنزع البَطین» در مورد امام علی (علیه‌السلام) به کار رفته است. در برخی روایات دیگر، «الانزع» کنایه از مبرّا بودن از شرک، و «البطین» کنایه از فراوانی علم و ایمان آن حضرت بیان شده است.

واژه‌شناسی

«نَزع» به معنای برکندن است و «اَنزَع» کسی است که موهای دو طرف پیشانی او کنده و ریخته شده است.[۱] فخرالدین طریحی «اَنزَع» را به کسی که موی سرش از دوجانب پیشانی‌ باشد معنی نموده و می‌گوید به هر کدام از دو سفیدی دو طرف پیشانی که جای موی ریخته است النَّزَعة گفته می‌شود.[۲] در لسان العرب نیز آمده است: «انزع به معنای خالی بودن دو طرف پیشانی از مو است... یکی از صفات علی (علیه السلام) بطین الأنزع است و عرب خالی بودن دو طرف پیشانی را دوست مى دارد و چنین کسى را به فال نیک مى‌گیرند».[۳]

واژه «بطن» نیز به معنای شکم و نیز به معنای نهان، در مقابل آشکار است[۴] و «بَطین» به کسی گفته می‌شود که شکمش برآمده باشد؛ «رجل بطین: ضخم البطن».[۵]

معنای انزع بطین در روایات

در روایات متعددی به حضرت علی (علیه السلام) از سوی رسول خدا (صلی الله علیه وآله) لقب "أنزع" و "بطین" اطلاق شده است. همچنین در زیارت هفتم از زیارات مطلقه امیرالمؤمنین علیه السلام که سید بن طاوس در مصباح الزائر نقل کرده، ایشان به «الأنزع البَطین» وصف شده است: «اللّٰهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیک یا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ، ... بِمُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیینَ...، وَ بِأَخِیهِ وَابْنِ عَمِّهِ الْأَنْزَعِ الْبَطِینِ، الْعالِمِ الْمُبِینِ، عَلِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ...».[۶]

اما مخالفان اهل بیت، این دو لقب را به معنای ظاهر آن ترجمه کرده و در مقام عیب‌جویی حضرت علی بر آمدند.[۷] درحالی که در مقام زیارت امام معصوم، از فضائل و مناقب ایشان سخن می گوییم، نه اینکه در مقام تنقیص باشیم و قطعا نمی توان معنایی را قصد کرد که متناسب با فضای کلام نباشد. بنابراین، دو صفت مذکور به معانی عمیق دیگری در آن حضرت دلالت دارد. چنانکه مطابق روایات دیگر، «الانزع» کنایه از کنده شده و دور شده از شرک، و «البطین» کنایه از فراوانی علم، ایمان و یقین ایشان است.

در روایتی که در کتب شیعه و سنی نقل شده، آمده است: «قال رسول الله صلی الله علیه وآله یا علی ان الله تعالى قد غفر لک ولأهلک ولشیعتک ومحبی شیعتک فأبشر فإنک الأنزع البطین منزوع من الشرک بطین من العلم»؛[۸] رسول خدا صلی الله علیه وآله به آن حضرت علی علیه السلام فرمود: ای علی، خداوند تو را و خاندان و شیعیان و دوستان شیعیان تو را آمرزیده است، پس مژده باد تو را که تو اَنزع بطین هستی، از شرک بریده ای و از علم سرشاری.

در کتاب علل الشرایع در بابی با عنوان: "سرّ این که جلو سر مبارک امیرالمؤمنین علیه‌السلام مو نداشت و جهت نامیده شدن حضرت به انزع البطین" روایاتی در این مورد آمده است، از جمله: «عن عبایة بن ربعی قال جاء رجل إلى ابن عباس فقال له أخبرنی عن الأنزع البطین علی بن أبی طالب فقد اختلف الناس فیه فقال له ابن عباس أیها الرجل والله لقد سألت عن رجل ما وطئ الحصى بعد رسول الله صلى الله علیه وآله أفضل منه وانه لأخو رسول الله وابن عمه ووصیه وخلیفته على أمته وانه الأنزع من الشرک بطین من العلم ولقد سمعت رسول الله صلى الله علیه وآله یقول من أراد النجاة غدا فلیأخذ بحجزة هذا الأنزع یعنی علیا علیه السلام»؛[۹] عبایة بن ربعى نقل می کند که گفت: مردى نزد ابن عباس رفت و به او گفت: مرا از انزع بطین على بن ابى طالب علیه‌السلام خبر ده، مردم درباره اش اختلاف دارند؟ ابن عباس گفت: اى مرد به خدا از مردى سؤال نمودى که بعد از رسول خدا روى ریگ ها احدى از او برتر و افضل قدم نگذارده او برادر رسول خدا صلى الله علیه و آله و پسر عمو وصى و خلیفه آن حضرت بر امتش مى باشد، او انزع و برکنار از شرک و بطین و پر از علم مى باشد، از رسول خدا صلى الله علیه و آله شنیدم که مى فرمودند: کسى که مى خواهد در روز فرداى قیامت اهل نجات باشد باید دامن این انزع یعنى على علیه‌السلام را بگیرد.

سبط ابن جوزی نیز در این رابطه می گوید: «و یسمّى علی (علیه السلام) البطین لأنه کان بطینا من العلم وکان یقول علیه السلام لو ثنیت لی الوسادة لذکرت فی تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم حمل بعیر و یسمى الأنزع لأنه کان أنزع من الشرک»؛[۱۰] به این خاطر به علی (علیه السلام) "بطین" گفته می‌شده که باطن و شکم او مملو از علم بوده است؛ لذا او بسیار می‌فرمود که اگر فرصت داشته باشم می‌توانم به اندازه بار شتر در مورد "بسم الله الرحمن الرحیم" شرح و تفسیر بگویم. و به این خاطر به او "انزع" گفته می‌شده زیرا از شرک خالی بوده است.

پانویس

  1. خلیل فراهیدی، کتاب العین، ج ‏۱، ص ۳۵۷.
  2. مجمع البحرین، طریحی، ج ۴، ص ۳۹۶.
  3. لسان العرب، ج ۸، ص ۳۵۲.
  4. قرشی، قاموس قرآن، ج ‏۱، ص ۲۰۱.
  5. کتاب العین، ج ۷، ص ۴۴۱.
  6. مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ج۱ ص۳۶۰.
  7. برخی محققان بر این اعتقاد هستند که اوصافی مانند: «أصلع» و «عظیم البطن» در عصر معاویه با هدف مذمت آن حضرت و جوسازی در مقابل دو صفت «أنزع» و «بطین» که توسط رسول خدا (ص) به حضرت علی (ع) نسبت داده شده بود، رواج یافت.
  8. عیون أخبارالرضا، ج۱،‌ ص ۵۲، ح ۱۸۲؛ الأمالی، شیخ طوسی، ص ۲۹۳،‌ ح۵۷۰؛ مناقب ابن المغازلی، ص ۴۰۱.
  9. علل الشرایع، شیخ صدوق، ص ۵۲۹؛ معانی الأخبار، صدوق، ص ۶۳، ح ۱۱.
  10. تذکرة الخواص، سبط ابن الجوزی، ص ۱۶.

منابع