اصل الشیعة و اصولها (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
کتابی است از محمدحسین آل کاشف الغطاء که حاوی مطالبی در باب کلام اسلامی و تاریخ تشیع است.
+
کتاب '''«أصلُ الشیعة و أصولُها»''' اثر مهم [[محمد حسین کاشف الغطاء|محمدحسین کاشف الغطاء]] (۱۳۷۳-۱۲۹۴ ق)، حاوی مطالبی در بیان تاریخ مذهب [[تشیع]] و عقاید و [[احکام شرعی|احکام]] مورد اتفاق علمای شیعه است. مؤلف در این کتاب همچنین، به شبهات در باب تشیع پاسخ داده و نشان می‌دهد که مکتب شیعه از هر شائبۀ جعل و [[غلو|غلوّ]]، خالی است.
{{مشخصات کتاب
+
 
 +
{{مشخصات کتاب
  
 
|عنوان=
 
|عنوان=
سطر ۶: سطر ۷:
 
|تصویر=[[پرونده:اصل الشیعه و اصولها.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر=[[پرونده:اصل الشیعه و اصولها.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده=آل كاشف الغطاء
+
|نویسنده=محمد حسین کاشف الغطاء
  
|موضوع=فقه شيعه
+
|موضوع=احکام و عقاید شيعه
  
 
|زبان=عربی
 
|زبان=عربی
  
|تعداد جلد=1
+
|تعداد جلد=۱
  
 
|عنوان افزوده1=تحقيق  
 
|عنوان افزوده1=تحقيق  
سطر ۲۴: سطر ۲۵:
 
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/63055/ اصل الشيعة و اصولها]
 
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/63055/ اصل الشيعة و اصولها]
  
}}  
+
}}
==معرفی اجمالی کتاب==
+
==مؤلف==
 +
[[محمد حسین کاشف الغطاء|محمدحسین کاشف الغطاء]] (۱۲۹۴ - ۱۳۷۳ ق) نوه [[شیخ جعفر کاشف ‎الغطاء]]، عالم مجاهد [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری است. او از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[آیت الله سید محمد کاظم طباطبائی یزدی (صاحب عروه)|سید محمدکاظم یزدی]]، [[آقا رضا همدانی]] و [[محدث نوری]] بود.
  
کتابی کلامی در بیان پیدایش اصول مذهب [[شیعه]] و فروع آن به عربی، نویسنده کتاب "شیخ محمدحسین آل کاشف الغطاء" از مراجع و علمای بزرگ نیم قرن اخیر و از رهبران جنبش اصلاح طلب و مبارز اسلامی است. وی در این کتاب، علاوه بر این که تاریخ [[شیعه]] و اصول محل اجماع علمای مذهب را توضیح داده به شبهات در باب همین مذهب تشیع، پاسخ می دهد و این مذهب را شناسانده و نشان می دهد که از هر شائبه جعل و غلو، خالی است.
+
علاوه بر کتاب ارزشمند «اصل الشیعه و اصولها»، برخی از آثار او عبارت است از: الآیات البینات، الدین و الاسلام، وجیزة الاحکام، شرح [[عروة الوثقى (کتاب)|عروة الوثقی]]، مناسک حج.
  
==بخش های کتاب==
+
کاشف ‎الغطاء از معتقدین به مبحث «[[ولایت فقیه]]» بود و نیز در راه ایجاد وحدت اسلامی و مبارزه با استعمار خارجی تلاش زیادی کرد.
  
کتاب با مقدمه ای طولانی شروع می شود سپس بحث ها و بخش های کتاب در موارد ذیل:
+
==انگیزه نگارش==
  
# بیان سرچشمه تاریخی مذهب تشیع (به اعتقاد نویسنده، تشیع از زمان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و بدست آن حضرت شکل گرفته است) اثبات این مطلب با دلیل و برهان از کتاب و سنت.
+
هدف و انگیزه مؤلف در درجه اول، به وجود آوردن زمینه استوار برای یکپارچگی مسلمانان جهان در برابر دشمنان بیرونی و در واقع، تقویت تفاهم میان مذاهب اسلامی است و این امر از طریق آشناکردن برادران مسلمان با [[فرهنگ]] و عقاید و تعلیمات [[شیعه]]، ممکن می شود. وی تاکید می کند که قصد ندارد با طرح همه موارد اختلاف، آتش دشمنی بین اصحاب مذاهب اسلامی بیندازد.
# بیان اصول دین از دیدگاه تشیع ([[توحید]]، [[نبوت]]، [[امامت]]، [[عدل]]، [[معاد]])
 
# مباحث و بخش های بعدی در باب دیدگاههای [[شیعه]] در مسائل تشریعی مانند [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]]، [[زکات]] و متعه، قضاوت، صید، اطعمه و اشربه و...
 
# قسمت پایانی کتاب مربوط به چند مسئله مهم مانند «بداء» و «تقیه» است که بیشتر جنبه پاسخگویی دارد.
 
  
==انگیزه نگارش==
+
[[محمد حسین کاشف الغطاء|کاشف ‎الغطاء]] انگیزه خود را از تألیف این کتاب چنین بیان داشته است: به دنبال اتهامات وارده بر مذهب شیعه از طرف برخی از ‌نویسندگان و روزنامه‌نگاران [[اهل سنت|سنی]]، فکر کردم نهایت ظلم و بی‌انصافی است که بیش از این سکوت کنم؛ نه به‌خاطر اینکه بخواهم از شیعه در برابر سیل تهمت‌ها دفاع کنم، بلکه از این نظر که پرده‌های نادانی را از چشمان مسلمانان کنار بزنم تا افراد باانصاف در داوری درباره شیعه راه عدالت پیش بگیرند و عذر و بهانه‌ای هم برای آن دسته از دانشمندان که یاوه‌هایی بر زیان شیعه می‌گویند و می‌نویسند، باقی نماند که بگویند دانشمندان شیعه، مذهب خود را معرفی نکردند.
 +
 
 +
==محتوای کتاب==
  
هدف و انگیزه او در درجه اول به وجود آوردن زمینه استوار برای یکپارچگی مسلمانان جهان در برابر دشمنان بیرونی و در واقع، تقویت تفاهم میان مذاهب اسلامی است و این امر از طریق آشناکردن برادران مسلمان با فرهنگ و عقاید و تعلیمات شیعه، ممکن می شود. وی تاکید می کند که قصد ندارد با طرح همه موارد اختلاف، آتش دشمنی بین اصحاب مذاهب اسلامی بیندازد.
+
کتاب با مقدمه ای طولانی شروع می شود و سپس بحث ها و بخش های کتاب در موارد ذیل ارائه شده است:
  
==ویژگی کتاب==
+
*بیان سرچشمه تاریخی مذهب [[تشیع]] (به اعتقاد نویسنده، تشیع از زمان [[پیامبر اسلام|رسول الله]] صلی الله علیه وآله و بدست آن حضرت شکل گرفته است).
 +
*بیان [[اصول دین]] از دیدگاه تشیع ([[توحید]]، [[نبوت]]، [[امامت]]، [[عدل]]، [[معاد]]).
 +
*مباحث و بخش های بعدی در باب دیدگاههای شیعه در مسائل [[احکام شرعی]] مانند: [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]]، [[زکات]]، [[متعه]]، [[قضاوت]] و... .
 +
*قسمت پایانی کتاب مربوط به چند مسئله مهم مانند «[[بداء]]» و «[[تقیه]]» است که بیشتر جنبه پاسخگویی دارد.
  
یکی از مهمترین ویژگی های این کتاب (اصل الشیعة و اصولها)، تبین اصولی است که همگی علمای شیعه بر آن اجماع دارند و به اعتقاد مولف، آنچه به عنوان نظر شخصی در باب تشیع از طرف برخی اصحاب این مذهب اظهار می شود، به اندازه یک نظر شخصی اعتبار دارد و نباید آن را حمل بر اعتقاد عموم شیعیان و علمای مذهب کرد.  
+
[[محمد حسین کاشف الغطاء|شیخ کاشف ‎الغطاء]] در این کتاب می ‎نویسد: «نخستین فردی که بذر [[شیعه|تشیع]] را در سرزمین [[اسلام]] کاشت، بنیانگذار آن، [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله بود. دهها [[حدیث]] در کتابهای [[اهل سنت]] آمده است که در آنها [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله، [[امام علی]] علیه السلام و شیعیان او را رستگاران جهان [[آخرت]] یاد کرده است... اندیشه شیعی از زمان پیامبر آغاز شد... شیعه در لغت به معنای پیرو است و به پیروان حضرت علی علیه السلام در زمان پیامبر، شیعیان علی علیه السلام می‎ گفتند... . [[سلمان فارسی]] که پیامبر درباره ‎اش فرمود: سلمان از [[اهل ‎بیت]] ماست و [[ابوذر]] که پیامبر درباره ‎اش فرمود: آسمان سایه نیفکنده و زمین دربرنگرفته کسی را که راستگوتر از ابوذر باشد، هر دو از یاران حضرت علی علیه السلام بودند. [[ابوالاسود دئلى|ابوالاسود دوئلی]]، بنیانگذار [[علم نحو]] از شیعیان امام علی علیه السلام است. [[خلیل بن احمد فراهیدی]]، بنیانگذار [[علم لغت]] و [[علم عروض|عروض]] نیز از یاران اوست. ابومسلم معاذ بن مسلم هراء، پایه‎ گذار علم [[صرف]] و عبدالله مفسر بزرگ [[قرآن]] نیز شیعه بودند. [[محمد بن عمر واقدی]] نخستین فردی که [[علوم قرآن|علوم قرآنی]] را گردآوری کرد، شیعه بود. [[ابو رافع ابراهيم|ابو رافع]] بنیانگذار علم [[حدیث]] و پسرش علی که نخستین فردی است که کتابی در علم [[فقه]] نوشت و پسر دیگرش عبیدالله که نخستین مسلمانی است که کتابی در علم [[تاریخ]] نوشت، شیعه بودند. [[ابان بن عثمان|ابان بن عثمان الاحمر]] شیعی نخستین فردی است که کتابی در علم [[تاریخ اسلام]] نوشت... [[نابغه جعدی]]، کعب بن زهیر، [[فرزدق]]، [[کمیت اسدی|کمیت]]، حمیری، [[دعبل خزاعی|دعبل]]، ابونواس و... بسیاری از شاعران بزرگ عرب در دامان مکتب شیعه پرورش یافتند. آیا این بزرگان میدان دانش، ادب و [[جهاد]] می‎ خواستند [[اسلام]] را نابود کنند؟!».
  
همچنین مولف به ویژه میان شیعه اصولی و پای بند، با آنها که در عقاید خود افراط می کنند (غلاة) تفاوت عمده ای قائل است.
+
مباحث بعدی کتاب به اصول عقاید شیعه اختصاص یافته است. مؤلف در این فصل از کتاب به مهم‌ترین مسائل عقیدتی این مذهب اکتفا نموده و تا جایی که ممکن بوده از بیان جزئیات خوداری کرده و به تبیین اصولی پرداخته است که همگی علمای شیعه بر آن [[اجماع]] دارند. به اعتقاد نویسنده، آنچه به عنوان نظر شخصی در باب تشیع از طرف برخی اصحاب این مذهب اظهار می شود، به اندازه یک نظر شخصی اعتبار دارد و نباید آن را حمل بر اعتقاد عموم شیعیان و علمای مذهب کرد.
  
==وضعیت نشر==
+
مبحث دیگر کتاب درباره نظر شیعه در احکام فرعی است. مؤلف در این‌باره می‌گوید: شیعه معتقد است که در اسلام برای هر موضوعی «حکمی» تعیین شده است و این احکام از طریق [[کتاب]]، [[سنت]]، [[عقل]] و [[اجماع]] باید اخذ شوند. در این بین تفاوت‌هایی بین شیعه و دیگر فرق اسلامی در اخذ احکام وجود دارد؛ از آن جمله اینکه امامیه هرگز به [[قیاس در فقه|قیاس]] عمل نمی‌کنند و نیز اینکه همه احادیثی که از [[ائمه اطهار|ائمه]] نقل می‌شود به [[پیامبر اسلام|پیامبر]](ص) ختم می‌شود. از دیگر موارد اختلاف این است که امامیه باب [[اجتهاد]] را همیشه باز می‌داند؛ درحالی‌که دیگر مذاهب اسلامی این باب را بر روی دانشمندان خود مسدود کرده‌اند و زمان، دلیل و کیفیت بسته شدن باب اجتهاد را توضیح نداده‌اند.
  
اولین بار در سال 1351ق برابر با 1932 میلادی در شهر صیدا چاپ شد. سال 1352 ق مجدداً در صیدا به چاپ رسید. سال 1363 ق در [[نجف]] چاپ شد. ترجمه فارسی آن با عنوان «ریشه شیعه و پایه های آن» سال 1317 شمسی چاپ شد. چاپ جدیدی با مقدمه ای بلند، همراه با مقدمه ای کوتاه بر چاپ های قبل و فهارس و تعلیقات در سال 1415 هـ.ق در قم انجام گرفته است.
+
==ترجمه‌های کتاب==
  
 +
ترجمه فارسی کتاب «اصل الشیعة و اصولها»، با عنوان «ریشه شیعه و پایه های آن» توسط علیرضا خسروانی در سال ۱۳۱۷ شمسی چاپ شد. همچنین این کتاب تحت عنوان «آیین ما» توسط [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]] به فارسی ترجمه شده است. 
 
==منابع==
 
==منابع==
* [http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=9722 دایرة المعارف طهور، مقاله "اصل الشیعة و اصولها"]، (13 خرداد 1391)
 
  
==متن کتاب اصل الشيعة و اصولها==
+
*[http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=9722 "اصل الشیعة و اصولها"، دایرةالمعارف طهور] (۱۳ خرداد ۱۳۹۱).
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/63055/اصل-الشيعة-و-اصولها  اصل الشيعة و اصولها]
+
*[https://fa.wikinoor.ir/wiki/%D8%A3%D8%B5%D9%84_%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%B9%D8%A9_%D9%88_%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84%D9%87%D8%A7 "أصل الشيعة و أصولها"، ویکی نور].
 +
*"زندگى، شخصيت و آثار آيت‌الله كاشف الغطاء"، دكتر احمد بهشتى، [http://www.dte.ir/portal/home/?news/48147/25326/40996/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%89%20%D8%8C%20%D8%B4%D8%AE%D8%B5%D9%8A%D8%AA%20%D9%88%20%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1%20%D8%A2%D9%8A%D8%AA%E2%80%8F%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%91%D9%87%20%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%20%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%20%D9%83%D8%A7%D8%B4%D9%81%20%D8%A7%D9%84%D8%BA%D8%B7%D8%A7%D8%A1 کنگره بین المللی علامه محمدحسین کاشف الغطا].
 +
 
 
[[رده:کتابهای کلامی]]
 
[[رده:کتابهای کلامی]]
 
[[رده:منابع تاریخ تشیع]]
 
[[رده:منابع تاریخ تشیع]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۳

کتاب «أصلُ الشیعة و أصولُها» اثر مهم محمدحسین کاشف الغطاء (۱۳۷۳-۱۲۹۴ ق)، حاوی مطالبی در بیان تاریخ مذهب تشیع و عقاید و احکام مورد اتفاق علمای شیعه است. مؤلف در این کتاب همچنین، به شبهات در باب تشیع پاسخ داده و نشان می‌دهد که مکتب شیعه از هر شائبۀ جعل و غلوّ، خالی است.

اصل الشیعه و اصولها.jpg
نویسنده محمد حسین کاشف الغطاء
موضوع احکام و عقاید شيعه
زبان عربی
تعداد جلد ۱
تحقيق علاء آل جعفر

اصل الشيعة و اصولها

مؤلف

محمدحسین کاشف الغطاء (۱۲۹۴ - ۱۳۷۳ ق) نوه شیخ جعفر کاشف ‎الغطاء، عالم مجاهد شیعه در قرن ۱۴ هجری است. او از شاگردان آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی، آقا رضا همدانی و محدث نوری بود.

علاوه بر کتاب ارزشمند «اصل الشیعه و اصولها»، برخی از آثار او عبارت است از: الآیات البینات، الدین و الاسلام، وجیزة الاحکام، شرح عروة الوثقی، مناسک حج.

کاشف ‎الغطاء از معتقدین به مبحث «ولایت فقیه» بود و نیز در راه ایجاد وحدت اسلامی و مبارزه با استعمار خارجی تلاش زیادی کرد.

انگیزه نگارش

هدف و انگیزه مؤلف در درجه اول، به وجود آوردن زمینه استوار برای یکپارچگی مسلمانان جهان در برابر دشمنان بیرونی و در واقع، تقویت تفاهم میان مذاهب اسلامی است و این امر از طریق آشناکردن برادران مسلمان با فرهنگ و عقاید و تعلیمات شیعه، ممکن می شود. وی تاکید می کند که قصد ندارد با طرح همه موارد اختلاف، آتش دشمنی بین اصحاب مذاهب اسلامی بیندازد.

کاشف ‎الغطاء انگیزه خود را از تألیف این کتاب چنین بیان داشته است: به دنبال اتهامات وارده بر مذهب شیعه از طرف برخی از ‌نویسندگان و روزنامه‌نگاران سنی، فکر کردم نهایت ظلم و بی‌انصافی است که بیش از این سکوت کنم؛ نه به‌خاطر اینکه بخواهم از شیعه در برابر سیل تهمت‌ها دفاع کنم، بلکه از این نظر که پرده‌های نادانی را از چشمان مسلمانان کنار بزنم تا افراد باانصاف در داوری درباره شیعه راه عدالت پیش بگیرند و عذر و بهانه‌ای هم برای آن دسته از دانشمندان که یاوه‌هایی بر زیان شیعه می‌گویند و می‌نویسند، باقی نماند که بگویند دانشمندان شیعه، مذهب خود را معرفی نکردند.

محتوای کتاب

کتاب با مقدمه ای طولانی شروع می شود و سپس بحث ها و بخش های کتاب در موارد ذیل ارائه شده است:

شیخ کاشف ‎الغطاء در این کتاب می ‎نویسد: «نخستین فردی که بذر تشیع را در سرزمین اسلام کاشت، بنیانگذار آن، حضرت محمد صلی الله علیه و آله بود. دهها حدیث در کتابهای اهل سنت آمده است که در آنها پیامبر صلی الله علیه و آله، امام علی علیه السلام و شیعیان او را رستگاران جهان آخرت یاد کرده است... اندیشه شیعی از زمان پیامبر آغاز شد... شیعه در لغت به معنای پیرو است و به پیروان حضرت علی علیه السلام در زمان پیامبر، شیعیان علی علیه السلام می‎ گفتند... . سلمان فارسی که پیامبر درباره ‎اش فرمود: سلمان از اهل ‎بیت ماست و ابوذر که پیامبر درباره ‎اش فرمود: آسمان سایه نیفکنده و زمین دربرنگرفته کسی را که راستگوتر از ابوذر باشد، هر دو از یاران حضرت علی علیه السلام بودند. ابوالاسود دوئلی، بنیانگذار علم نحو از شیعیان امام علی علیه السلام است. خلیل بن احمد فراهیدی، بنیانگذار علم لغت و عروض نیز از یاران اوست. ابومسلم معاذ بن مسلم هراء، پایه‎ گذار علم صرف و عبدالله مفسر بزرگ قرآن نیز شیعه بودند. محمد بن عمر واقدی نخستین فردی که علوم قرآنی را گردآوری کرد، شیعه بود. ابو رافع بنیانگذار علم حدیث و پسرش علی که نخستین فردی است که کتابی در علم فقه نوشت و پسر دیگرش عبیدالله که نخستین مسلمانی است که کتابی در علم تاریخ نوشت، شیعه بودند. ابان بن عثمان الاحمر شیعی نخستین فردی است که کتابی در علم تاریخ اسلام نوشت... نابغه جعدی، کعب بن زهیر، فرزدق، کمیت، حمیری، دعبل، ابونواس و... بسیاری از شاعران بزرگ عرب در دامان مکتب شیعه پرورش یافتند. آیا این بزرگان میدان دانش، ادب و جهاد می‎ خواستند اسلام را نابود کنند؟!».

مباحث بعدی کتاب به اصول عقاید شیعه اختصاص یافته است. مؤلف در این فصل از کتاب به مهم‌ترین مسائل عقیدتی این مذهب اکتفا نموده و تا جایی که ممکن بوده از بیان جزئیات خوداری کرده و به تبیین اصولی پرداخته است که همگی علمای شیعه بر آن اجماع دارند. به اعتقاد نویسنده، آنچه به عنوان نظر شخصی در باب تشیع از طرف برخی اصحاب این مذهب اظهار می شود، به اندازه یک نظر شخصی اعتبار دارد و نباید آن را حمل بر اعتقاد عموم شیعیان و علمای مذهب کرد.

مبحث دیگر کتاب درباره نظر شیعه در احکام فرعی است. مؤلف در این‌باره می‌گوید: شیعه معتقد است که در اسلام برای هر موضوعی «حکمی» تعیین شده است و این احکام از طریق کتاب، سنت، عقل و اجماع باید اخذ شوند. در این بین تفاوت‌هایی بین شیعه و دیگر فرق اسلامی در اخذ احکام وجود دارد؛ از آن جمله اینکه امامیه هرگز به قیاس عمل نمی‌کنند و نیز اینکه همه احادیثی که از ائمه نقل می‌شود به پیامبر(ص) ختم می‌شود. از دیگر موارد اختلاف این است که امامیه باب اجتهاد را همیشه باز می‌داند؛ درحالی‌که دیگر مذاهب اسلامی این باب را بر روی دانشمندان خود مسدود کرده‌اند و زمان، دلیل و کیفیت بسته شدن باب اجتهاد را توضیح نداده‌اند.

ترجمه‌های کتاب

ترجمه فارسی کتاب «اصل الشیعة و اصولها»، با عنوان «ریشه شیعه و پایه های آن» توسط علیرضا خسروانی در سال ۱۳۱۷ شمسی چاپ شد. همچنین این کتاب تحت عنوان «آیین ما» توسط آیت الله مکارم شیرازی به فارسی ترجمه شده است.

منابع