باقی ماندگان واقعه کربلا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
  
چند تن از یاران [[امام حسین]] علیه  السلام، از دست ستمگران مجرمى که تشنه ریختن خون‌هاى [[اهل بیت]] معصومین بودند نجات یافتند. آنان عبارتند از:
+
چند تن از یاران [[امام حسین]] علیه  السلام، پس از واقعه [[عاشورا]]، از دست ستمگران مجرمى که تشنه ریختن خون‌هاى [[اهل بیت]] علیهم السلام بودند نجات یافتند؛ آنان عبارتند از:
  
 
#'''[[امام سجاد]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در [[کربلا]] بیمار بود، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] خواست آن حضرت را به قتل برساند، [[حضرت زینب]] علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.<ref> المنتظم ابن جوزى، ۵/۳۴۱.</ref>
 
#'''[[امام سجاد]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در [[کربلا]] بیمار بود، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] خواست آن حضرت را به قتل برساند، [[حضرت زینب]] علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.<ref> المنتظم ابن جوزى، ۵/۳۴۱.</ref>
#'''[[امام باقر]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که دو سال و چند ماه از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.<ref> مقتل الحسین مقرم، ۳۰۵. ولى بنابر قول اصح ولادت حضرت امام باقر علیه  السلام در سال ۵۷ و عمر شریفش در واقعه کربلا نزدیک به چهار سال بوده است.</ref>
+
#'''[[امام باقر علیه السلام|امام باقر]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که حدود چهار سال از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.<ref> مقتل الحسین مقرم، ۳۰۵. </ref>
#'''[[حسن بن حسن بن على علیه السلام|حسن بن حسن بن على]]''' علیه السلام، مجروح شد و او را به [[کوفه]] بردند و معالجه نمودند تا بهبودى یافت.<ref> ارشاد شیخ مفید، ۲/۲۵.</ref>
+
#'''[[حسن بن حسن بن على علیه السلام|حسن بن الحسن]]'''، مجروح شد و او را به [[کوفه]] بردند و معالجه نمودند تا بهبودى یافت.<ref> ارشاد شیخ مفید، ۲/۲۵.</ref>
#'''[[زید بن الحسن]]'''.<ref> مقاتل الطالبیین، ۱۱۹.</ref>
+
#'''[[زید بن الحسن]]'''<ref> مقاتل الطالبیین، ۱۱۹.</ref>
 
#'''[[عمر بن الحسین]]'''
 
#'''[[عمر بن الحسین]]'''
 
#'''[[قاسم بن عبدالله]]'''
 
#'''[[قاسم بن عبدالله]]'''
#'''[[محمد بن عقیل]]'''.<ref> حیاة الامام الحسین، ۳/۳۱۴.</ref>
+
#'''[[محمد بن عقیل]]'''<ref> حیاة الامام الحسین، ۳/۳۱۴.</ref>
 
#'''[[عقبة بن سمعان]]'''، او غلام [[رباب همسر امام حسین علیه السلام|حضرت رباب]] است،<ref> رباب دختر امرالقیس کلبى، مادر حضرت سکینه دختر امام حسین علیه  السلام است.</ref> سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد [[عمر بن سعد]] آوردند، عمر سعد به او گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. پس او را آزاد نمودند.<ref> انساب الاشراف، ۳/۲۰۵.</ref>
 
#'''[[عقبة بن سمعان]]'''، او غلام [[رباب همسر امام حسین علیه السلام|حضرت رباب]] است،<ref> رباب دختر امرالقیس کلبى، مادر حضرت سکینه دختر امام حسین علیه  السلام است.</ref> سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد [[عمر بن سعد]] آوردند، عمر سعد به او گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. پس او را آزاد نمودند.<ref> انساب الاشراف، ۳/۲۰۵.</ref>
 
#'''[[موقع بن ثمامة الاسدی|موقع بن ثمامه اسدی]]'''، او نیز با [[امام حسین]] علیه  السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت. چون [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله]] از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.<ref> کامل ابن اثیر، ۴/۸۰.</ref>
 
#'''[[موقع بن ثمامة الاسدی|موقع بن ثمامه اسدی]]'''، او نیز با [[امام حسین]] علیه  السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت. چون [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله]] از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.<ref> کامل ابن اثیر، ۴/۸۰.</ref>
سطر ۱۸: سطر ۱۸:
 
<references />
 
<references />
 
==منابع==
 
==منابع==
*على نظرى منفرد، قصه کربلا به ضمیمه قصه انتقام.
+
 
 +
*قصه کربلا به ضمیمه قصه انتقام، على نظرى منفرد.
  
 
[[Category:باقی ماندگان واقعه کربلا]]
 
[[Category:باقی ماندگان واقعه کربلا]]
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۳

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


چند تن از یاران امام حسین علیه السلام، پس از واقعه عاشورا، از دست ستمگران مجرمى که تشنه ریختن خون‌هاى اهل بیت علیهم السلام بودند نجات یافتند؛ آنان عبارتند از:

  1. امام سجاد علیه السلام، آن بزرگوار در کربلا بیمار بود، شمر خواست آن حضرت را به قتل برساند، حضرت زینب علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.[۱]
  2. امام باقر علیه السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که حدود چهار سال از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.[۲]
  3. حسن بن الحسن، مجروح شد و او را به کوفه بردند و معالجه نمودند تا بهبودى یافت.[۳]
  4. زید بن الحسن[۴]
  5. عمر بن الحسین
  6. قاسم بن عبدالله
  7. محمد بن عقیل[۵]
  8. عقبة بن سمعان، او غلام حضرت رباب است،[۶] سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد عمر بن سعد آوردند، عمر سعد به او گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. پس او را آزاد نمودند.[۷]
  9. موقع بن ثمامه اسدی، او نیز با امام حسین علیه السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت. چون عبیدالله از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.[۸]
  10. مسلم بن رباح
  11. ضحاک بن عبدالله

پانویس

  1. المنتظم ابن جوزى، ۵/۳۴۱.
  2. مقتل الحسین مقرم، ۳۰۵.
  3. ارشاد شیخ مفید، ۲/۲۵.
  4. مقاتل الطالبیین، ۱۱۹.
  5. حیاة الامام الحسین، ۳/۳۱۴.
  6. رباب دختر امرالقیس کلبى، مادر حضرت سکینه دختر امام حسین علیه السلام است.
  7. انساب الاشراف، ۳/۲۰۵.
  8. کامل ابن اثیر، ۴/۸۰.

منابع

  • قصه کربلا به ضمیمه قصه انتقام، على نظرى منفرد.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها