آیه 25 سوره ق: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ|سوره=50|آیه =25}} {{مشخصات آیه...» ایجاد کرد) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
− | «مَنَّاعٍ»: کسی که خویشتن را از انجام خوبیها بدور داشته است، و یا مانع دیگران از انجام خوبیها بوده است. «مُعْتَدٍ»: تجاوزپیشه. کسی که از قوانین آسمانی سرپیچی کند و از حدود مقررات بگذرد، و یا به حقوق دیگران تجاوز کند. «مُرِیبٍ»: متردد. شکانداز. از مصدر (إِرَابَة) که به صورت لازم و متعدی آمده است | + | «مَنَّاعٍ»: کسی که خویشتن را از انجام خوبیها بدور داشته است، و یا مانع دیگران از انجام خوبیها بوده است. «مُعْتَدٍ»: تجاوزپیشه. کسی که از قوانین آسمانی سرپیچی کند و از حدود مقررات بگذرد، و یا به حقوق دیگران تجاوز کند. «مُرِیبٍ»: متردد. شکانداز. از مصدر (إِرَابَة) که به صورت لازم و متعدی آمده است. |
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
سطر ۵۰: | سطر ۵۰: | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
+ | وَ جاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهِيدٌ «21» لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ «22» | ||
+ | |||
+ | و هركس (به صحنه قيامت) مىآيد، با او دو فرشته است كه يكى او را به جلو سوق مىدهد و ديگرى گواه اوست. (به او گفته مىشود:) همانا از اين صحنه در غفلتى (عميق) بودى، پس پرده (غفلت) تو را كنار زديم وامروز چشمت تيزبين شده است. | ||
+ | |||
+ | وَ قالَ قَرِينُهُ هذا ما لَدَيَّ عَتِيدٌ «23» | ||
+ | |||
+ | و (فرشته) همراه او گويد: اينك (نامه اعمال او) نزد من آماده است. | ||
+ | |||
أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ «24» مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ «25» | أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ «24» مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ «25» | ||
(خداوند به دو فرشته سائق و شهيد خطاب مىكند:) هر كفرپيشه لجوج را به دوزخ افكنيد. (آن كه) سخت مانع خير است و متجاوز و شبهه افكن. | (خداوند به دو فرشته سائق و شهيد خطاب مىكند:) هر كفرپيشه لجوج را به دوزخ افكنيد. (آن كه) سخت مانع خير است و متجاوز و شبهه افكن. | ||
+ | |||
+ | الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ «26» | ||
+ | |||
+ | جلد 9 - صفحه 220 | ||
+ | |||
+ | آنكه با خداوند يكتا، معبود ديگرى قرارداد، پس او را در عذاب سخت بيفكنيد. | ||
+ | |||
+ | ===نکته ها=== | ||
+ | |||
+ | در قيامت، مراحل طبيعى يك دادگاه طى مىشود تا حكم صادر شود: ابتدا حضور شاهد «سائِقٌ وَ شَهِيدٌ»، پس از آن، محاكمه و تفهيم جرم، «كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ» و سپس صدور حكم. | ||
+ | «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ» | ||
+ | |||
+ | «عَتِيدٌ» اشاره به نظم و ضبط دقيق فرشتگان دارد و «عَتِيدٌ» به معناى لجوج و عنود است، «مَنَّاعٍ» از «منع» به معناى بخيل، شدت بخل و منع را بيان مىكند و «مُرِيبٍ» به كسى گويند كه ديگران را به شك مىاندازد، آن هم شكى همراه با بدبينى. | ||
+ | |||
+ | واژه «كَفَّارٍ» بيانگر اوج و عمق كفر در وجود يك انسان است كه طبيعتاً از عناد و لجاجتى سخت حكايت دارد. كفرى كه او را از هر چيزى باز مىدارد، به ستم و تجاوز مىكشاند و در ديگران نيز نسبت به حقّانيّت راه خدا ترديد ايجاد مىكند. طبيعى است كه پايان كار چنين فردى، دوزخ و عذاب سخت است. | ||
+ | |||
+ | مردم در برابر كار خير، چند گروه هستند: | ||
+ | |||
+ | گروهى كارشان خير است و در كار خير سبقت مىگيرند. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ» «1» | ||
+ | |||
+ | گروهى سرچشمه خير هستند و ديگران را به آن دعوت مىكنند. «يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ» «2» | ||
+ | |||
+ | امّا گروهى به شدت مانع خير هستند. «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» | ||
+ | |||
+ | ميان جرم انسان و كيفر الهى، تناسب وجود دارد. كسىكه مرتكب كفر و عناد و منع خير و تجاوز، شبههافكنى و شرك شود، بايد عذابش شديد باشد. «فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ» | ||
+ | |||
+ | امام باقر و امام صادق عليهما السلام فرمودند: مراد از «قَرِينُهُ» فرشتهاى است كه شاهد بر اوست. «3» | ||
+ | |||
+ | دو فرشتهى مأمور پرتاب مجرمان به جهنّم، يا رقيب و عتيد هستند و يا سائق و شهيد. | ||
+ | |||
+ | ===پیام ها=== | ||
+ | |||
+ | 1- هر يك از انسانها در قيامت حاضر شده و همچون دادگاه دنيوى، همراه با فرشتهاى مراقب است كه او را تحت نظر دارد. «وَ جاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ» | ||
+ | |||
+ | «1». بقره، 148. | ||
+ | |||
+ | «2». آلعمران، 104. | ||
+ | |||
+ | «3». تفسير نمونه. | ||
+ | |||
+ | جلد 9 - صفحه 221 | ||
+ | |||
+ | 2- در قيامت، نه توان فرار و نه توان انكار است. «مَعَها سائِقٌ وَ شَهِيدٌ» | ||
+ | |||
+ | 3- وظيفه و مسئوليّت هر فرشتهاى، معيّن است. «سائِقٌ وَ شَهِيدٌ» | ||
+ | |||
+ | 4- غفلت انسان، عميق و فراگير است. «فِي غَفْلَةٍ» (تنوين نشانه اهميّت و (سياق) «فِي» نشانه احاطه و فراگير بودن آن است) | ||
+ | |||
+ | 5- دنيا و جلوههاى آن، به روى انسان پرده غفلت مىاندازد. غَفْلَةٍ ... غِطاءَكَ | ||
+ | |||
+ | 6- انسان با اعمال خويش، براى خود پردههاى غفلت بوجود مىآورد. «غِطاءَكَ» | ||
+ | |||
+ | 7- دنيا، دار غفلت و آخرت، سراى هوشيارى است. كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ ... فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ | ||
+ | |||
+ | 8- پردههايى كه انسان با رفتار خود براى خويش به وجود مىآورد، حجاب حقبينى او مىشود و روزى كه پردهها كنار رود، ديد او واقعى مىشود. | ||
+ | غِطاءَكَ ... فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ | ||
+ | |||
+ | 9- انسان غافل، در دنيا سطحىنگر است و ديد عميق ندارد ولى روز قيامت چشمش باز و تيزبين مىشود. فِي غَفْلَةٍ ... الْيَوْمَ حَدِيدٌ | ||
+ | |||
+ | 10- فرمانِ انداختن به دوزخ، بيانگر حقارت و ذلت دوزخيان است. «أَلْقِيا» | ||
+ | |||
+ | 11- ملاك در قيامت، عملكرد انسان است، از هر جنس و نژاد و قبيلهاى كه باشد. | ||
+ | «كُلَّ كَفَّارٍ» | ||
+ | |||
+ | 12- آنچه سبب دوزخى شدن است، كفر و انكار لجوجانه است نه جاهلانه. | ||
+ | «كَفَّارٍ عَنِيدٍ» | ||
+ | |||
+ | 13- كفر و شرك، سرچشمه ارتكاب مفاسد است. كَفَّارٍ ... مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ | ||
+ | |||
+ | 14- احكام دادگاه الهى به قدرى محكم و حكيمانه است كه تجديد نظر ندارد. | ||
+ | أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ ... فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ | ||
+ | |||
+ | 15- دوزخ، داراى دركات و طبقات مختلفى از عذاب است. أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ ... فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ | ||
+ | |||
+ | تفسير نور(10جلدى)، ج9، ص: 222 | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۲۴
<<24 | آیه 25 سوره ق | 26>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
همان کافری که از هر کار خیر مانع میگشت و (به حق خدا و خلق) ستم میکرد و (در کار خدا و قیامت) به شک و ریب بود.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مَنَّاعٍ»: کسی که خویشتن را از انجام خوبیها بدور داشته است، و یا مانع دیگران از انجام خوبیها بوده است. «مُعْتَدٍ»: تجاوزپیشه. کسی که از قوانین آسمانی سرپیچی کند و از حدود مقررات بگذرد، و یا به حقوق دیگران تجاوز کند. «مُرِیبٍ»: متردد. شکانداز. از مصدر (إِرَابَة) که به صورت لازم و متعدی آمده است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ جاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهِيدٌ «21» لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ «22»
و هركس (به صحنه قيامت) مىآيد، با او دو فرشته است كه يكى او را به جلو سوق مىدهد و ديگرى گواه اوست. (به او گفته مىشود:) همانا از اين صحنه در غفلتى (عميق) بودى، پس پرده (غفلت) تو را كنار زديم وامروز چشمت تيزبين شده است.
وَ قالَ قَرِينُهُ هذا ما لَدَيَّ عَتِيدٌ «23»
و (فرشته) همراه او گويد: اينك (نامه اعمال او) نزد من آماده است.
أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ «24» مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ «25»
(خداوند به دو فرشته سائق و شهيد خطاب مىكند:) هر كفرپيشه لجوج را به دوزخ افكنيد. (آن كه) سخت مانع خير است و متجاوز و شبهه افكن.
الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ «26»
جلد 9 - صفحه 220
آنكه با خداوند يكتا، معبود ديگرى قرارداد، پس او را در عذاب سخت بيفكنيد.
نکته ها
در قيامت، مراحل طبيعى يك دادگاه طى مىشود تا حكم صادر شود: ابتدا حضور شاهد «سائِقٌ وَ شَهِيدٌ»، پس از آن، محاكمه و تفهيم جرم، «كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ» و سپس صدور حكم. «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ»
«عَتِيدٌ» اشاره به نظم و ضبط دقيق فرشتگان دارد و «عَتِيدٌ» به معناى لجوج و عنود است، «مَنَّاعٍ» از «منع» به معناى بخيل، شدت بخل و منع را بيان مىكند و «مُرِيبٍ» به كسى گويند كه ديگران را به شك مىاندازد، آن هم شكى همراه با بدبينى.
واژه «كَفَّارٍ» بيانگر اوج و عمق كفر در وجود يك انسان است كه طبيعتاً از عناد و لجاجتى سخت حكايت دارد. كفرى كه او را از هر چيزى باز مىدارد، به ستم و تجاوز مىكشاند و در ديگران نيز نسبت به حقّانيّت راه خدا ترديد ايجاد مىكند. طبيعى است كه پايان كار چنين فردى، دوزخ و عذاب سخت است.
مردم در برابر كار خير، چند گروه هستند:
گروهى كارشان خير است و در كار خير سبقت مىگيرند. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ» «1»
گروهى سرچشمه خير هستند و ديگران را به آن دعوت مىكنند. «يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ» «2»
امّا گروهى به شدت مانع خير هستند. «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ»
ميان جرم انسان و كيفر الهى، تناسب وجود دارد. كسىكه مرتكب كفر و عناد و منع خير و تجاوز، شبههافكنى و شرك شود، بايد عذابش شديد باشد. «فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ»
امام باقر و امام صادق عليهما السلام فرمودند: مراد از «قَرِينُهُ» فرشتهاى است كه شاهد بر اوست. «3»
دو فرشتهى مأمور پرتاب مجرمان به جهنّم، يا رقيب و عتيد هستند و يا سائق و شهيد.
پیام ها
1- هر يك از انسانها در قيامت حاضر شده و همچون دادگاه دنيوى، همراه با فرشتهاى مراقب است كه او را تحت نظر دارد. «وَ جاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ»
«1». بقره، 148.
«2». آلعمران، 104.
«3». تفسير نمونه.
جلد 9 - صفحه 221
2- در قيامت، نه توان فرار و نه توان انكار است. «مَعَها سائِقٌ وَ شَهِيدٌ»
3- وظيفه و مسئوليّت هر فرشتهاى، معيّن است. «سائِقٌ وَ شَهِيدٌ»
4- غفلت انسان، عميق و فراگير است. «فِي غَفْلَةٍ» (تنوين نشانه اهميّت و (سياق) «فِي» نشانه احاطه و فراگير بودن آن است)
5- دنيا و جلوههاى آن، به روى انسان پرده غفلت مىاندازد. غَفْلَةٍ ... غِطاءَكَ
6- انسان با اعمال خويش، براى خود پردههاى غفلت بوجود مىآورد. «غِطاءَكَ»
7- دنيا، دار غفلت و آخرت، سراى هوشيارى است. كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ ... فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ
8- پردههايى كه انسان با رفتار خود براى خويش به وجود مىآورد، حجاب حقبينى او مىشود و روزى كه پردهها كنار رود، ديد او واقعى مىشود. غِطاءَكَ ... فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ
9- انسان غافل، در دنيا سطحىنگر است و ديد عميق ندارد ولى روز قيامت چشمش باز و تيزبين مىشود. فِي غَفْلَةٍ ... الْيَوْمَ حَدِيدٌ
10- فرمانِ انداختن به دوزخ، بيانگر حقارت و ذلت دوزخيان است. «أَلْقِيا»
11- ملاك در قيامت، عملكرد انسان است، از هر جنس و نژاد و قبيلهاى كه باشد. «كُلَّ كَفَّارٍ»
12- آنچه سبب دوزخى شدن است، كفر و انكار لجوجانه است نه جاهلانه. «كَفَّارٍ عَنِيدٍ»
13- كفر و شرك، سرچشمه ارتكاب مفاسد است. كَفَّارٍ ... مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ
14- احكام دادگاه الهى به قدرى محكم و حكيمانه است كه تجديد نظر ندارد. أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ ... فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ
15- دوزخ، داراى دركات و طبقات مختلفى از عذاب است. أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ ... فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ
تفسير نور(10جلدى)، ج9، ص: 222
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم