آیه 59 سوره نجم: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ|سوره=53|آیه =59}} {{مشخصات آ...» ایجاد کرد) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | «هذَا الْحَدِیثِ»: مراد قرآن است | + | «هذَا الْحَدِیثِ»: مراد قرآن است. |
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
| سطر ۵۰: | سطر ۵۰: | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
| + | أَزِفَتِ الْآزِفَةُ «57» لَيْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ «58» | ||
| + | |||
| + | رستاخيز نزديك شد. جز خداوند، كسى برطرف كننده (شدايد) آن روز نيست. | ||
| + | |||
أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ «59» وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ «60» | أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ «59» وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ «60» | ||
پس آيا از اين سخن، تعجّب مى‌كنيد. و مى‌خنديد و گريه نمى‌كنيد؟ | پس آيا از اين سخن، تعجّب مى‌كنيد. و مى‌خنديد و گريه نمى‌كنيد؟ | ||
| + | |||
| + | وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ «61» فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَ اعْبُدُوا «62» | ||
| + | |||
| + | در حالى كه شما غافل و هوس‌رانيد. پس تنها خدا را سجده كنيد و پرستش نماييد. | ||
| + | |||
| + | ===نکته ها=== | ||
| + | |||
| + | «آزفة» به معناى نزديك شونده و «سامد» به معناى سهو و غفلت و تكبّر است. | ||
| + | |||
| + | در حديثى در تفسير فرقان مى‌خوانيم كه بعد از نزول اين آيات، پيامبر صلى الله عليه و آله تا پايان عمر خندان نبود و تنها تبسّم مى‌كرد. در ضمن آيه آخر سجده واجب دارد. | ||
| + | |||
| + | شايد مراد از «هذَا الْحَدِيثِ» قرآن باشد، چنانكه در آيه 23 سوره زمر نيز قرآن به «حديث» تعبير شده است. «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ» | ||
| + | |||
| + | ===پیام ها=== | ||
| + | |||
| + | 1- قيامت را دور نپنداريم. «أَزِفَتِ الْآزِفَةُ» | ||
| + | |||
| + | 2- همه اسباب و وسايل، ذرّه‌اى از گرفتارى‌هاى قيامت را نمى‌كاهد. «لَيْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ» | ||
| + | |||
| + | 3- از تعجّب بعضى نسبت به قيامت، بايد تعجّب كرد. «تَعْجَبُونَ» | ||
| + | |||
| + | 4- كسى كه قيامت را باور كند، از خنده خود مى‌كاهد و به ياد قيامت مى‌گريد. «وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ» | ||
| + | |||
| + | 5- گاهى خنده، نشانه تكبّر و سرمستى است. تَضْحَكُونَ ... وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ | ||
| + | |||
| + | 6- راه درمان غرور و سرمستى، سجده و عبادت است. فَاسْجُدُوا ... وَ اعْبُدُوا | ||
| + | |||
| + | «والحمدللّه ربّ العالمين» | ||
| + | |||
| + | جلد 9 - صفحه 343 | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۲۴
| <<58 | آیه 59 سوره نجم | 60>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آیا از این سخن تعجب می‌کنید،
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«هذَا الْحَدِیثِ»: مراد قرآن است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَزِفَتِ الْآزِفَةُ «57» لَيْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ «58»
رستاخيز نزديك شد. جز خداوند، كسى برطرف كننده (شدايد) آن روز نيست.
أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ «59» وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ «60»
پس آيا از اين سخن، تعجّب مى‌كنيد. و مى‌خنديد و گريه نمى‌كنيد؟
وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ «61» فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَ اعْبُدُوا «62»
در حالى كه شما غافل و هوس‌رانيد. پس تنها خدا را سجده كنيد و پرستش نماييد.
نکته ها
«آزفة» به معناى نزديك شونده و «سامد» به معناى سهو و غفلت و تكبّر است.
در حديثى در تفسير فرقان مى‌خوانيم كه بعد از نزول اين آيات، پيامبر صلى الله عليه و آله تا پايان عمر خندان نبود و تنها تبسّم مى‌كرد. در ضمن آيه آخر سجده واجب دارد.
شايد مراد از «هذَا الْحَدِيثِ» قرآن باشد، چنانكه در آيه 23 سوره زمر نيز قرآن به «حديث» تعبير شده است. «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ»
پیام ها
1- قيامت را دور نپنداريم. «أَزِفَتِ الْآزِفَةُ»
2- همه اسباب و وسايل، ذرّه‌اى از گرفتارى‌هاى قيامت را نمى‌كاهد. «لَيْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ»
3- از تعجّب بعضى نسبت به قيامت، بايد تعجّب كرد. «تَعْجَبُونَ»
4- كسى كه قيامت را باور كند، از خنده خود مى‌كاهد و به ياد قيامت مى‌گريد. «وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ»
5- گاهى خنده، نشانه تكبّر و سرمستى است. تَضْحَكُونَ ... وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ
6- راه درمان غرور و سرمستى، سجده و عبادت است. فَاسْجُدُوا ... وَ اعْبُدُوا
«والحمدللّه ربّ العالمين»
جلد 9 - صفحه 343
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
