ضمیری اصفهانی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | ||
| − | ضمیری اصفهانی، | + | '''ضمیری اصفهانی، کمال الدین حسین''' |
| − | * '''ملیت:''' ایرانی | + | *'''ملیت:''' ایرانی |
| − | * '''قرن:''' | + | *'''قرن:''' ۱۰ (وفات: ۹۷۳ ق) |
| − | |||
| − | شاعر، متخلص به ضمیرى. ملقب به خسرو ثانى. | + | شاعر، [[تخلص|متخلص]] به ضمیرى. ملقب به خسرو ثانى. |
| − | وى از شاعران بزرگ اصفهان بود. از روزگار جوانى به | + | وى از شاعران بزرگ [[اصفهان]] بود. از روزگار جوانى به سبک دانش و ادب پرداخت و در محضر میر غیاث الدین منصور دشتکى شیرازى دانش آموخت و [[طب]] و [[ریاضی|ریاضى]] نجوم را فراگرفت و در رمل مهارت یافت و از همین راه به خدمت شاه طهماسب و خاندان شاهى راه یافت و تا آخر عمر به همین شغل روزگار گذراند. مولانا کمال الدین در آغاز شاعرى به مناسبت شغل پدرش، باغبان [[تخلص]] مى کرد و بعد از آن تخلص ضمیرى را اختیار کرد و به همین نام شهرت یافت. |
| + | |||
| + | او با شاعران معروف زمان خود مانند شرف و [[محتشم کاشانی|محتشم]] و حسابى معاشر بود. ضمیرى از شاعران پرکار عهد خود و در [[قصیده]] و [[غزل]] و [[مثنوى]] توانا و از این جهت با [[امیرخسرو دهلوی|امیر خسرو دهلوى]] همانند بود و به همین سبب است که او را خسرو ثانى مى نامند. وى در اصفهان فوت کرد و در همان جا مدفون شد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| − | + | شش [[مثنوی (قالب شعر)|مثنوى]] به نامهاى: «ناز و نیاز»، «بهار و خزان»، «لیلى و مجنون»، «وامق و عذرا»، «جنه الأخیار» یا «حسنه الاخبار»، «اسکندرنامه»؛ | |
| + | |||
| + | هفت [[دیوان (شعر)|دیوان]] به نامهاى: «سفینه‌ى اقبال»، «صورت حال»، «کنز الأقوال»، «عشق بى‌زوال»، «صیقل ملال»، «عذر مقال»، «قدس خیال» یا «قدس خصال»؛ | ||
| + | |||
| + | و «مجموعه ى اجلال»، شامل چهار دیوان در برابر غزلیات [[سعدی|سعدى]]، به نامهاى: «طاهرات»، «صنایع»، «بدایه الشعر»، «نهایه السحر». | ||
| + | ضمیرى همچنین «عیون الزلال» را در جواب خواجه [[حافظ شیرازی]]، «آینه جمال» را در جواب [[بابا فغانی شیرازی|بابا فغانى]]، «معراج الآمال» را در جواب مولانا [[جامی|جامى]] و «انیس اللیالى» را در جواب [[لسانی شیرازی|لسانى]] نوشته است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *[[اثر آفرینان (کتاب)|اثرآفرینان]]، زیر نظر: دکتر سید کمال حاج سید جوادی و دکتر عبدالحسین نوایی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۹، ج۴، "ضمیری اصفهانی، کمال‌الدین حسین". |
| − | [[رده: | + | {{شعر فارسی}} |
| + | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
| + | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن دهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۱۳
ضمیری اصفهانی، کمال الدین حسین
- ملیت: ایرانی
- قرن: ۱۰ (وفات: ۹۷۳ ق)
شاعر، متخلص به ضمیرى. ملقب به خسرو ثانى.
وى از شاعران بزرگ اصفهان بود. از روزگار جوانى به سبک دانش و ادب پرداخت و در محضر میر غیاث الدین منصور دشتکى شیرازى دانش آموخت و طب و ریاضى نجوم را فراگرفت و در رمل مهارت یافت و از همین راه به خدمت شاه طهماسب و خاندان شاهى راه یافت و تا آخر عمر به همین شغل روزگار گذراند. مولانا کمال الدین در آغاز شاعرى به مناسبت شغل پدرش، باغبان تخلص مى کرد و بعد از آن تخلص ضمیرى را اختیار کرد و به همین نام شهرت یافت.
او با شاعران معروف زمان خود مانند شرف و محتشم و حسابى معاشر بود. ضمیرى از شاعران پرکار عهد خود و در قصیده و غزل و مثنوى توانا و از این جهت با امیر خسرو دهلوى همانند بود و به همین سبب است که او را خسرو ثانى مى نامند. وى در اصفهان فوت کرد و در همان جا مدفون شد.
آثار
شش مثنوى به نامهاى: «ناز و نیاز»، «بهار و خزان»، «لیلى و مجنون»، «وامق و عذرا»، «جنه الأخیار» یا «حسنه الاخبار»، «اسکندرنامه»؛
هفت دیوان به نامهاى: «سفینه‌ى اقبال»، «صورت حال»، «کنز الأقوال»، «عشق بى‌زوال»، «صیقل ملال»، «عذر مقال»، «قدس خیال» یا «قدس خصال»؛
و «مجموعه ى اجلال»، شامل چهار دیوان در برابر غزلیات سعدى، به نامهاى: «طاهرات»، «صنایع»، «بدایه الشعر»، «نهایه السحر».
ضمیرى همچنین «عیون الزلال» را در جواب خواجه حافظ شیرازی، «آینه جمال» را در جواب بابا فغانى، «معراج الآمال» را در جواب مولانا جامى و «انیس اللیالى» را در جواب لسانى نوشته است.
منابع
- اثرآفرینان، زیر نظر: دکتر سید کمال حاج سید جوادی و دکتر عبدالحسین نوایی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۹، ج۴، "ضمیری اصفهانی، کمال‌الدین حسین".
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
