طرماح بن عدی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
يكى از كسانى كه در طول راه [[كربلا]] به [[سیدالشهدا]] علیه السلام پيوست و همراه او شد. [[امام ‌حسين]] علیه السلام كسى را مى‌خواست كه به راه آشنا باشد، تا از بيراهه به سوى كوفه رود.
+
'''طرماح بن عدى''' يكى از كسانى بود كه در طول راه [[كربلا]] به [[سیدالشهدا]] علیه السلام پيوست و همراه او شد. [[امام ‌حسين]] علیه السلام كسى را مى‌خواست كه به راه آشنا باشد، تا از بيراهه به سوى [[كوفه]] رود.
  
طرماح بن عدى اعلام كرد كه من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى كربلا روان شدند. وقتى جلو افتاد، اشعارى را هم مى‌خواند كه با اين مطلع، آغاز مى‌شود: يا ناقتى لاتذعرى من زجر × وامضى بنا قبل طلوع الفجر.<ref>اعيان الشيعه، ج 7، ص 396.</ref>
+
طرماح اعلام كرد كه من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى كربلا روان شدند. وقتى جلو افتاد، اشعارى را هم مى‌خواند كه با اين مطلع، آغاز مى‌شود:
  
و مضمون اشعار، در ستايش از دودمان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و [[سیدالشهدا]]ست. در ميانه‌ راه، اجازه طلبيد كه به قبيله خود سر زده و به خانواده رسيدگى كند و برگردد. رفت و پس‌ از چند روز وقتى دوباره برگشت به ‌«عذيب الهجانات‌» كه رسيد، خبر شهادت امام را شنيد. اندوهگين شد و گريست، از اين كه توفيق شهادت در ركاب امام، نصيب او نشد.<ref>حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 3، ص 83.</ref>
+
{{بیت|يا ناقتى لا تذعرى من زجر|وامضى بنا قبل طلوع الفجر<ref>اعيان الشيعه، ج7، ص396.</ref>}}
  
ولى... آن كه امام را رها كند و سراغ زن و قبيله خويش رود، اين محروميت‌ سزاى اوست، هر چند پسر عدى بن حاتم باشد!
+
و مضمون اشعار، در ستايش از دودمان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و سیدالشهدا است. در ميانه‌ راه، اجازه طلبيد كه به قبيله خود سر زده و به خانواده رسيدگى كند و برگردد. رفت و پس‌ از چند روز وقتى دوباره برگشت به ‌«[[عذیب الهجانات|عذيب الهجانات‌]]» كه رسيد، خبر [[شهادت در راه خدا|شهادت]] امام را شنيد. اندوهگين شد و گريست، از اين كه توفيق شهادت در ركاب امام، نصيب او نشد.<ref>حياة الامام الحسين علیه السلام، ج ۳، ص ۸۳.</ref>
 +
 
 +
ولى... آن كه امام را رها كند و سراغ زن و قبيله خويش رود، اين محروميت‌ سزاى اوست، هر چند پسر [[عدى بن حاتم طائى|عدى بن حاتم]] باشد!
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
 
 +
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
  
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۳۰

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


طرماح بن عدى يكى از كسانى بود كه در طول راه كربلا به سیدالشهدا علیه السلام پيوست و همراه او شد. امام ‌حسين علیه السلام كسى را مى‌خواست كه به راه آشنا باشد، تا از بيراهه به سوى كوفه رود.

طرماح اعلام كرد كه من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى كربلا روان شدند. وقتى جلو افتاد، اشعارى را هم مى‌خواند كه با اين مطلع، آغاز مى‌شود:


يا ناقتى لا تذعرى من زجر وامضى بنا قبل طلوع الفجر[۱]

و مضمون اشعار، در ستايش از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سیدالشهدا است. در ميانه‌ راه، اجازه طلبيد كه به قبيله خود سر زده و به خانواده رسيدگى كند و برگردد. رفت و پس‌ از چند روز وقتى دوباره برگشت به ‌«عذيب الهجانات‌» كه رسيد، خبر شهادت امام را شنيد. اندوهگين شد و گريست، از اين كه توفيق شهادت در ركاب امام، نصيب او نشد.[۲]

ولى... آن كه امام را رها كند و سراغ زن و قبيله خويش رود، اين محروميت‌ سزاى اوست، هر چند پسر عدى بن حاتم باشد!

پانویس

  1. اعيان الشيعه، ج7، ص396.
  2. حياة الامام الحسين علیه السلام، ج ۳، ص ۸۳.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها