علامات حتمیه ظهور

تقسیم علایم ظهور به حتمی و غیرحتمی برگرفته از روایات ائمه علیهم السلام است؛ علایمی که در روایات، حتمی دانسته شده به معنای حتمیت وقوع آنهاست و علایمی که غیرحتمی معرفی شده اند به معنای این است که ممکن است تحقق پیدا بکنند یا نکنند.

در کتاب کمال الدین و تمام النعمه اثر شیخ صدوق روایتی درباره علایم حتمی ذکر شده که سند آن مورد قبول است؛ عمر بن حنظله می گوید: «سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول: قبل قیام القائم خمس علامات محتومات: الیمانی والسفیانی و قتل النفس الزکیه و الخسف باالبیداء: شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود: قبل از قیام قائم پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و فرورفتن در زمین بیداء».

1. خروج یمانی
2. خروج سفياني
3. صیحه آسمانی
4. قتل نفس زکیه که فرزندی است از آل محمد صلی الله علیه و آله بين رکن حجر الاسود و مقام ابراهيم
5. خسف بیداء به معنای فرورفتن لشکر سفيانی در بیداء که زمينی است ما بين مکه و مدينه

همچنین در روایات دیگر تعدادی از علایم ذکر شده که آنها نیز قید حتمیت دارند:

1. کسوف خورشید در پانزدهم ماه مبارک رمضان و خسوف قمر در آخر آن.
2. طلوع خورشید از مغرب
3. پیدا شدن کف دست در آسمان

منابع

• شرایط و علایم ظهور، مهدی یوسفیان.
• تبیان