محسنای شیرازی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۳: سطر ۳:
 
'''''محسنای شیرازی، محسن'''''
 
'''''محسنای شیرازی، محسن'''''
  
قرن: 11
+
قرن: 11 (زنده به سال 1041 ق)
  
(زنده به سال 1041 ق)
+
شاعر. اصلش از [[شیراز]] بود و در همان جا نشو و نما یافت و تحصیل كرد. او با میرزا نظام دستغیب شیرازى و غیاثاى حلوایى (م 1040 ق) معاصر و با ملا صبوحى خوانسارى رفیق بود و با آنان مشاعره مى‌نمود. در 1031 ق به اردوى شاه عباس اول رفت، مدتى نیز در مازندران بسر برد و سپس به هندوستان عزیمت كرد و از آنجا به قندهار رفت. در 1033 ق از قندهار به هندوستان بازگشت.
  
شاعر. اصلش از شیراز بود و در همان جا نشو و نما یافت و تحصیل كرد. او با میرزا نظام دستغیب شیرازى و غیاثاى حلوایى (م 1040 ق) معاصر و با ملا صبوحى خوانسارى رفیق بود و با آنان مشاعره مى‌نمود. در 1031 ق به اردوى شاه عباس اول رفت، مدتى نیز در مازندران بسر برد و سپس به هندوستان عزیمت كرد و از آنجا به قندهار رفت.
+
میرزا محمدصادق میناى اصفهانى در سفر خود به جهانگیر نگر (داكاى كنونى) در 1041 ق، او را دیده كه در آن دیار در خدمت آقا محمد زمان از امراى بنگاله بسر مى‌برده است. وى عاقبت در هندوستان درگذشت. طبع شعر خوبى داشت و در تذكره‌ها اشعارى از وى آمده است. از اوست:
  
در 1033 ق از قندهار به هندوستان بازگشت. میرزا محمدصادق میناى اصفهانى در سفر خود به جهانگیر نگر (داكاى كنونى) در 1041 ق، او را دیده كه در آن دیار در خدمت آقا محمد زمان از امراى بنگاله بسر مى‌برده است. وى عاقبت در هندوستان درگذشت. طبع شعر خوبى داشت و در تذكره‌ها اشعارى از وى آمده است. از اوست:
+
{{بیت|هر جا كه پا نهد دل درد آشناى ما|افتد غمى چو نقش قدم در قفاى ما}}
  
{{بیت|هر جا كه پا نهد دل درد آشناى ما|افتد غمى چو نقش قدم در قفاى ما}}
+
==منبع==
  
==منابع==
+
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص146.
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص146.
 
  
 
{{شعر فارسی}}
 
{{شعر فارسی}}
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن یازدهم]]
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن یازدهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۴۵

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


محسنای شیرازی، محسن

قرن: 11 (زنده به سال 1041 ق)

شاعر. اصلش از شیراز بود و در همان جا نشو و نما یافت و تحصیل كرد. او با میرزا نظام دستغیب شیرازى و غیاثاى حلوایى (م 1040 ق) معاصر و با ملا صبوحى خوانسارى رفیق بود و با آنان مشاعره مى‌نمود. در 1031 ق به اردوى شاه عباس اول رفت، مدتى نیز در مازندران بسر برد و سپس به هندوستان عزیمت كرد و از آنجا به قندهار رفت. در 1033 ق از قندهار به هندوستان بازگشت.

میرزا محمدصادق میناى اصفهانى در سفر خود به جهانگیر نگر (داكاى كنونى) در 1041 ق، او را دیده كه در آن دیار در خدمت آقا محمد زمان از امراى بنگاله بسر مى‌برده است. وى عاقبت در هندوستان درگذشت. طبع شعر خوبى داشت و در تذكره‌ها اشعارى از وى آمده است. از اوست:


هر جا كه پا نهد دل درد آشناى ما افتد غمى چو نقش قدم در قفاى ما

منبع

شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14