مسند الامام الشهید ابیعبدالله الحسین بن علی علیهما‌السلام (کتاب)
کتاب «مسند الإمام الشهید أبی‌عبدالله الحسین بن على (عليهما‌السلام)» تألیف شیخ عزیزالله عطاردى (م، ۱۳۹۳ ش)، مُسندی است مشتمل بر شرح زندگى امام حسین (عليه‌السلام)، و فضائل و سخنان و یاران و راویان آن حضرت.
 | |
| نویسنده | عزیزالله عطاردی |
| موضوع | احادیث امام حسین(ع) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | ۳ |
|
| |
معرفی کتاب
در اصطلاح قرن‌هاى متأخر، «مسند» به کتابى گفته مى‌شود که مشتمل بر احادیث یکى از ائمه(ع) باشد و ضرورتى ندارد که حتماً و تنها آن‌ها را از رسول خدا(ص) نقل کرده باشد. در واقع این‌گونه کتاب‌ها به قصد گردآورى تمام احادیث یک امام نگارش یافته و مقصود آن نیست که تمام احادیث آن از رسول خدا(ص) نقل شده باشد.
«مسند الإمام الشهید أبی‌عبدالله الحسین بن على»، چهارمین کتاب از موسوعه بزرگ «مسانید الأئمة» است که در سه جلد به زبان عربى منتشر شده است. نویسنده در این کتاب، روایات امام حسین(عليه‌السلام) را از مصادر شیعه و سنى استخراج کرده و در ضمن ابوابى به‌صورت موضوعى مرتب نموده است. این مسند به طور کلی شامل این مطالب است: احادیث مربوط به زندگى و شخصیت آن امام معصوم؛ احادیثى که امام در موضوعات مختلف بیان کرده‌اند؛ معرفی راویانى که از ایشان نقل حدیث کرده‌اند.
این کتاب به پیشنهاد نویسنده، توسط محمدرضا عطایی با عنوان «مسند سیدالشهداء امام ابیعبدالله الحسین علیه‌السلام» به زبان فارسی ترجمه شده است.
محتوای کتاب
جلدهاى اول و بخشى از جلد دوم این مسند در ضمن ۹۰ باب، به شرح حال امام حسین(عليه‌السلام) اختصاص دارد که در ضمن آن اطلاعات فراوانى از ولادت و فضائل و مناقب آن حضرت، احادیث و فرمایشات پیامبر در باره ایشان، حوادث و وقایع کربلا، شرح شهادت همه شهدای کربلا و وقایع پس از شهادت آن جناب ذکر شده است.
از صفحه ۳۱۹ جلد دوم به بعد، فضیلت زیارت امام حسین(عليه‌السلام)، نحوه زیارت آن حضرت در ایام و مناسبت‌هاى مختلف، مطالبى که درباره زیارت انبیاء و ملائکه و گریه بر آن حضرت ذکر شده و مباحثى از این دست، آمده است.
نویسنده در جلد سوم، روایاتى را که از امام حسین(عليه‌السلام) در تفسیر آیات قرآن کریم نقل شده به ترتیب سور قرآن ذکر کرده است. کتاب الدعاء، نام بخش دیگر جلد سوم است که دربرگیرنده ادعیه و مطالبى است که از آن حضرت در باره آداب و اوقات دعا نقل شده است.
روایات فقهى موجود از زبان امام حسین(عليه‌السلام) قریب به چهل صفحه از جلد سوم کتاب را به خود اختصاص داده است. در این روایات، مطالب متنوعى در باره مسائلى مانند حج، جهاد، قضاوت و حدود بیان شده و روش نگارش آن‌ها مانند سایر کتاب‌هاى فقهى است.
بخش دیگرى از مسند امام حسین(عليه‌السلام) به روایات اخلاقى و اعتقادى اختصاص دارد. در این بخش در باب حشر تنها یک روایت از امالى شیخ مفید و ۱۰۴ روایت در باب حکم و سنن و نوادر ذکر شده است.
نویسنده در بخش دیگرى از این جلد مانند همه مسندها، با نگاهى انتقادى به راویان احادیث پرداخته است. در این مبحث حدود ۲۶۶ شخصیت معرفى شده‌اند.
عطاردى در بخش پایانى کتاب، تعدادى از مراثى شعرا درباره امام حسین(عليه‌السلام) را در ۷۰ شماره تنظیم کرده است؛ شعرایى چون کمیت اسدی، دعبل خزاعى و سید رضى در بین شعرا دیده مى‌شود. از برخى از شعرا تنها به یک مورد بسنده نموده و درباره برخى مراثى دیگرى را هم ذکر کرده است.
منابع
- نرم افزار عطارد خراسان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
