عمر بن علی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عمر بن علی بن ابی ‌طالب، از فرزندان امام علی علیه السلام بود که در روز عاشورا و در رکاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسید.

پس از ابوبکر بن على، برادرش عمر بن على به منظور جهاد در راه خدا قیام کرد و این رجزها را می‌خواند:

اضربکم و لا أرى فیکم زحر ذاک الشقى بالنبى قد کفر

یا زحر یا زحر، تدان من عمر لعلک الیوم تبوء من سقر

شر مکان فی حریق و سعر لانک الجاحد یا شر البشر

من شما را مى زنم و زحر را در میان شما نمى بینم. آن زحرى که شقى است و به رسول خدا کافر شده است.

اى زحر، اى زحر، نزدیک من بیا، شاید امروز جایگاه تو در جهنم باشد.

دوزخ که از لحاظ سوزندگى و شعله ورى بدترین مکان است. زیرا تو اى بدترین مردم منکر حق و حقیقت مى‌باشى.

سپس به شدت مشغول کارزار شد و این رجز را خواند:

خلوا عُداة الله خلوا عن عمر خلوا عن اللیث العبوس المکفهر

یضربکم بسیفه و لا یفر ولیس فیها کالجبان المنجحر

اى دشمنان خدا! عمر را واگذارید و فرار کنید شیر خشمناک را واگذارید.

او با شمشیر غضبناک خود شما را مى زند و فرار نمى کند. عمر بن على در میدان جنگ خائف و فرارى نیست.[۱]

عمر بن علی، اول قاتل برادر خود (زحر بن بدر) را به جهنم فرستاد، پس رجزخوانان خود را بر صف منافقان زد و بسیارى از ایشان را بر خاک انداخت تا آن که به پدر بزرگوار خود ملحق گردید و شهید شد.[۲]

پانویس

  1. زندگانى حضرت امام حسین علیه السلام (محمدجواد نجفى)، ص۵۷.
  2. جلاءالعیون، (علامه مجلسى)، ص ۶۷۷.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها