عمرو بن قرظة الانصاری
عمرو بن قرظه از شهداى کربلا است. پدر او (قرظه) از اصحاب امام على علیه السلام و از خزرجیانى بود که به کوفه آمد و آنجا ماندگار شد و در رکاب على علیه السلام با دشمنانش جنگید.
عمرو، از کوفه آمد و در کربلا، روز ششم محرم به سیدالشهدا علیه السلام پیوست. امام در گفتگوهایش با عمر سعد، او را براى مکالمه مى فرستاد و او جواب مى آورد، تا آن که شمر از کوفه آمد و این مذاکره قطع شد.[۱]
روز عاشورا جلوى امام حسین علیه السلام ایستاده بود و تیرهاى دشمن را با سینه و پیشانى خود به جان مى خرید و این گونه از جان امام محافظت مى کرد. پس زخمهاى زیادى بر پیکرش نشست و به امام خطاب کرد که: اى پسر پیامبر! آیا وفا کردم؟ حضرت فرمود: آرى! تو پیش از من به بهشت مى روى. از من به پیامبر سلام برسان و بگو که من در پى تو مى آیم ... و او افتاد و شهید شد.[۲] نامش در زیارت ناحیه نیز آمده است.
برخى هم شهادتش را در عرصه میدان و پس از رجز و رزم گفته اند. رجز او چنین بود:
قد علمت کتیبة الانصار * انى ساحمى حوزة الذمار
ضرب غلام غیر نکس شارى * دون حسین مهجتى و دارى[۳]
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |