دعای ۴۸ صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش دوم)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

متن دعای ۴۸ صحیفه سجادیه

شرح و ترجمه دعا:

بخش اول - بخش دوم - بخش سوم - بخش چهارم - بخش پنجم

اللَّهُمَّ إِلَیک تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِی، وَ بِک أَنْزَلْتُ الْیوْمَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی وَ مَسْکنَتِی، وَ إِنِّی بِمَغْفِرَتِک وَ رَحْمَتِک أَوْثَقُ مِنِّی بِعَمَلِی، وَ لَمَغْفِرَتُک وَ رَحْمَتُک أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِی، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ تَوَلَّ قَضَاءَ کلِّ حَاجَةٍ هِی لِی بِقُدْرَتِک عَلَیهَا، وَ تَیسِیرِ ذَلِک عَلَیک، وَ بِفَقْرِی إِلَیک، وَ غِنَاک عَنِّی، فَإِنِّی لَمْ أُصِبْ خَیراً قَطُّ إِلَّا مِنْک، وَ لَمْ یصْرِفْ عَنِّی سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَیرُک، وَ لَا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیای سِوَاک.

اللَّهُمَّ مَنْ تَهَیأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَیلِهِ وَ جَائِزَتِهِ، فَإِلَیک یا مَوْلَای کانَتِ الْیوْمَ تَهْیئَتِی وَ تَعْبِئَتِی وَ إِعْدَادِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ عَفْوِک وَ رِفْدِک وَ طَلَبَ نَیلِک وَ جَائِزَتِک.

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ لَا تُخَیّبِ الْیوْمَ ذَلِک مِنْ رَجَائِی، یا مَنْ لَا یحْفِیهِ سَائِلٌ وَ لَا ینْقُصُهُ نَائِلٌ، فَإِنِّی لَمْ آتِک ثِقَةً مِنِّی بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ، وَ لَا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ، إِلَّا شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیتِهِ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ سَلَامُک.

أَتَیتُک مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَ الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِی، أَتَیتُک أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِک الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِینَ، ثُمَّ لَمْ یمْنَعْک طُولُ عُکوفِهِمْ عَلَى عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیهِمْ بِالرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ.

فَیا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ، وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ، یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ، یا کرِیمُ یا کرِیمُ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَیّ بِرَحْمَتِک وَ تَعَطَّفْ عَلَیّ بِفَضْلِک وَ تَوَسَّعْ عَلَیّ بِمَغْفِرَتِک.

ترجمه‌ها

ترجمه انصاریان

الهی نیازم را به درگاه تو آوردم، و بار فقر و فاقه و تهیدستی خود رابر در خانه‌ات نهادم، و من به مغفرت و رحمتت مطمئن ترم تا به عمل و کار خود، و آمرزش و رحمتت از گناهان من وسیع‌تر است، پس بر محمد و آلش درود فرست، و خود عهده‌دار روا کردن هر حاجتی که مرا هست باش به خاطر قدرتی که بر روا کردن آن داری و آسان بودنش بر تو، و به خاطر نیازم به حضرتت، و بی‌نیازیت از من، زیرا من هرگز به خیری نرسیده‌ام مگر از جانب تو، و هرگز احدی از من شری را برنگردانده غیر تو، و در امر آخرت و دنیایم به کسی جز تو امید ندارم.

الهی هر کس برای حرکت به سوی مخلوقی به امید صله و بخشش و جایزه او مهیا شد و بار بست و ساز و برگ فراهم آورد و آماده سفر شد، و مهیا شدن امروز من - و بار بستنم و ساز و برگ فراهم آوردن و آماده شدنم به امید عفو و صله تو و درخواست جایزه و عطایت به سوی توست،

بارالها پس بر محمد و آلش درود فرست، و امروز این امید را از من مگیر،‌ای کسی که خواهش - هیچ درخواست کننده‌ای اورا به رنج نمی‌افکند، و هیچ بخششی از او کم نمی‌کند، زیرا من از باب اطمینان به عمل شایسته‌ای که از خود پیش فرستاده باشم، یا به شفاعت مخلوقی جز شفاعت محمد و اهل بیت او - که صلوات و سلام تو بر او و بر آنان باد - که امید داشته باشم به جانب تو نیامدم،

بلکه در حالی به سویت آمدم که به گناه و بدی در حق خود اقرار دارم، به سویت آمدم درحالی که به عفو عظیمی که شامل حال خطاکاران کرده‌ای چشم دوخته ام، که ادامه دادنشان بر گناه بزرگ حضرتت را از آن باز نداشت که آنان را مشمول رحمت و مغفرت قرار دهی،

پس ای کسی که رحمتت وسیع و عفوت عظیم است،‌ای عظیم‌ای عظیم،‌ای کریم‌ ای کریم، بر محمد و آلش درود فرست، و به رحمتت بر من تفضل کن، و به فضلت بر من شفقت نما، و به مغفرتت بر من گشایش ده.

شرح‌ها

دیار عاشقان (انصاریان)

«اَللَّهُمَّ إِلَیک تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِی وَ بِک أَنْزَلْتُ الْیوْمَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی وَ مَسْکنَتِی وَ إِنِّی بِمَغْفِرَتِک وَ رَحْمَتِک أَوْثَقُ مِنِّی بِعَمَلِی

وَ لَمَغْفِرَتُک وَ رَحْمَتُک أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ تَوَلَّ قَضَاءَ کلِّ حَاجَة هِی لِی بِقُدْرَتِک عَلَیهَا وَ تَیسِیرِ ذَلِک عَلَیک

وَ بِفَقْرِی إِلَیک وَ غِنَاک عَنِّی فَإِنِّی لَمْ أُصِبْ خَیراً قَطُّ إِلاَّ مِنْک وَ لَمْ یصْرِفْ عَنِّی سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَیرُک وَ لاَ أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیای سِوَاک

اَللَّهُمَّ مَنْ تَهَیأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَة إِلَى مَخْلُوق رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَیلِهِ وَ جَائِزَتِهِ

فَإِلَیک یا مَوْلاَی کانَتِ الْیوْمَ تَهْیئَتِی وَ تَعْبِئَتِی وَ إِعْدَادِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ عَفْوِک وَ رِفْدِک وَ طَلَبَ نَیلِک وَ جَائِزَتِک

اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ لاَ تُخَیبِ الْیوْمَ ذَلِک مِنْ رَجَائِی یا مَنْ لاَ یحْفِیهِ سَائِلٌ وَ لاَ ینْقُصُهُ نَائِلٌ

فَإِنِّی لَمْ آتِک ثِقَةً مِنِّی بِعَمَل صَالِح قَدَّمْتُهُ وَ لاَ شَفَاعَةِ مَخْلُوق رَجَوْتُهُ إِلاَّ شَفَاعَةَ مُحَمَّد وَ أَهْلِ بَیتِهِ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ سَلاَمُک

أَتَیتُک مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَ الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِی أَتَیتُک أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِک الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِینَ ثُمَّ لَمْ یمْنَعْک طُولُ عُکوفِهِمْ عَلَى عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیهِمْ بِالرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ

فَیا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ یا کرِیمُ یا کرِیمُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عُدْ عَلَی بِرَحْمَتِک وَ تَعَطَّفْ عَلَی بِفَضْلِک وَ تَوَسَّعْ عَلَی بِمَغْفِرَتِک»:

بارالها حاجتم را به سوى تو آوردم، و بار فقر و فاقه و بینوایى را بر در خانه ات فرو نهادم، و من به آمرزش و رحمتت مطمئن ترم تا به عمل خود، و آمرزش و رحمتت وسیع تر از گناهان من است، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و عهده دار برآوردن هر حاجتى که دارم به قدرتت بر آن و آسان بودنش بر تو و به خاطر نیازم به تو و بى نیازیت از من، باش.

الهى این معلوم است که من هرگز به خیرى نرسیده ام مگر از سوى تو، و هرگز کسى گزندى از من برنگردانده جز تو، و در کار آخرت و دنیایم به کسى غیر تو امیدوار ندارم.

بارالها هرکس بار و بنه بست به سوى مخلوقى به امید صله و عطایاى او و درخواست بخشش و جایزه او، پس محیا شدن و ساز و برگ ساختن و آمده کردن و آماده شدن من امروز به امید عفو و صله تو و درخواست بخشش و جایزه توست.

بارالها بر محمّد و آل محمّد درود فرست و امروز این امید را از من مگیر، اى کسیکه خواهش خواهنده اى او را بازنمى دارد و بخشیدنى از او نمى کاهد، زیرا من از جهت اطمینان به کردار شایسته اى که از خود پیش فرستاده باشم، یا به شفاعت مخلوقى جز شفاعت محمّد و اهل بیت او که ـ صلوات و سلام تو بر او و بر آنان باد ـ به سوى تو نیامدم، بلکه در حالى به سویت آمدم که به گناه و بدى درباره خویشتن اقرار دارم، به سویت آمدم در حالى که به عفو بزرگى که شامل حال خطاکاران کرده اى چشم دوخته ام، که ادامه دادنشان بر گناه بزرگ، تو را از آن باز نداشت که دوباره آنان را مشمول رحمت و آمرزش کنى; پس اى کسى که رحمتت پهناور و آمرزشت بزرگ است، اى عظیم، اى عظیم، اى کریم، اى کریم، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به رحمتت بر من تفضّل کن و به فضلت بر من شفقت نما، و به آمرزشت بر من گشایش ده.