ابوبکر بن حسن
«ابوبکر بن حسن» یکی از فرزندان امام حسن علیه السلام و از شهداى کربلا ست. مادر او کنیز (ام‌ّ ولد) بود. ابوبکر از مدینه همراه عمویش امام حسین علیه السلام به کربلا آمد و روز عاشورا پس از شهادت قاسم بن حسن، خدمت سیدالشهدا آمد و اجازه میدان طلبید و به میدان رفت و پس از نبردى دلاورانه به شهادت رسید.
سنّ او را هنگام شهادت ۳۵ سال گفته اند. بیشتر منابع، نام او را در کنار عبداللّه و قاسم آورده اند. بنابراین، سه تن از فرزندان امام حسن علیه السلام در کربلا شهید شده اند. برخى از منابع، ابوبکر را کنیه عبداللّه مى دانند. اگر این چنین باشد، امام مجتبى علیه السلام دو فرزند به نام عبداللّه داشته است: عبداللّه اکبر که شوهر سکینه، دختر امام حسین علیه السلام بوده و در کربلا به شهادت رسیده است؛ و دیگرى عبداللّه اصغر که خُردسال بود و در آخرین ساعات روز عاشورا در دامان عمویش امام حسین علیه السلام به شهادت رسید.
نکته دیگر این که در برخى منابع به جاى «ابوبکر بن حسن»، نام او «ابوبکر بن حسین» ضبط شده است که ظاهرا تصحیف شده است؛ زیرا کسى فرزندى با این نام براى امام حسین علیه السلام ذکر نکرده است. نام وى در «زیارت رجبیه» آمده است. همچنین در «زیارت ناحیه مقدسه»، درباره وى آمده است: «سلام بر ابوبکر، فرزند حسن بن على پاک و ولى! آن تیرخورده با تیر کشنده! خداوند، قاتلش عبداللّه بن عُقبه غَنَوى را لعنت کند!»
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی.
- دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، محمد محمدی ری‌شهری، ج۷، ص۱۳۵.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
