آیه 94 سوره کهف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

قَالُوا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَىٰ أَنْ تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ سَدًّا

مشاهده آیه در سوره


<<93 آیه 94 سوره کهف 95>>
سوره : سوره کهف (18)
جزء : 16
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آنان گفتند: ای ذوالقرنین، قومی به نام یأجوج و مأجوج در این سرزمین (پشت این کوه) فساد (و خونریزی و وحشیگری) بسیار می‌کنند، آیا چنانچه ما خرج آن را به عهده گیریم سدی میان ما و آنها می‌بندی (که ما از شر آنان آسوده شویم).

ترجمه های انگلیسی(English translations)

They said, ‘O Dhul Qarnayn! Indeed Gog and Magog are causing disaster in this land. Shall we pay you a tribute on condition that you build a barrier between them and us?’

معانی کلمات آیه

خرجا: گويند: آنچه از زمين داده مى‏ شود اسمش خراج، و آنچه از مال داده مى‏ شود نامش خرج است.

سد: سد: بستن و اصلاح كردن. «سد الثلمة: اصلحها و وثقها». و نيز به معنى سد معروف و حايل ميان دو چيز است. گويند: به ضم اول سدى است كه طبيعى و فعل خدا باشد و به فتح اول آنست كه فعل انسان باشد . كوه را نيز سد گويند كه ميان دو چيز سد و حائل است . منظور از «سدين» در آيات، دو كوه است.

يأجوج و مأجوج: نام اقوامى است كه شايد در مغولستان فعلى چين زندگى مى‏ كرده ‏اند، فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است يكى در اينجا، ديگرى در سوره انبياء/ 96.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قالُوا يا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَ مَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجاً عَلى‌ أَنْ تَجْعَلَ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُمْ سَدًّا «94»

(آن مردم) گفتند: اى ذوالقرنين! همانا (قوم) يأجوج ومأجوج در اين سرزمين فساد مى‌كنند، آيا ما براى تو خرج و هزينه‌اى قرار دهيم تا ميان ما وآنان سدّى ايجاد كنى (تا از شرّشان ايمن شويم)؟

جلد 5 - صفحه 224

نکته ها

«خراج» چيزى است كه از زمين خارج مى‌شود، و «خَرج» به آنچه از مال خارج مى‌گردد گفته مى‌شود.

مفسّران و مورّخان، با استفاده از قرائن موجود مى‌گويند: مراد از يأجوج و مأجوج همان قبايل مغول و تاتار مى‌باشند.

در روايتى از اميرمؤمنان على عليه السلام مى‌خوانيم: ذوالقرنين قومى را يافت كه به او گفتند: قوم يأجوج و مأجوج پشت اين كوه هستند و هنگام برداشت محصول و ميوه‌ها هجوم آورده و همه را غارت يا نابود مى‌كنند، آيا ما براى تو ساليانه هزينه‌اى را قرار دهيم تا براى ما سدّى بسازى. «1»

پیام ها

1- هرجا مردم احساس نياز كردند، سرمايه‌گذارى هم مى‌كنند. «فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجاً» در آيه‌ى 77 اين سوره مردم قطعه نانى به دو پيامبر خدا ندادند، ولى در اين آيه، حاضرند سرمايه‌گذارى كلان كنند.

2- اولياى خدا بهترين كسانى‌اند كه مى‌توانند ايجاد امنيّت كنند و گره‌گشاى مردم باشند. يا ذَا الْقَرْنَيْنِ‌ ... تَجْعَلَ بَيْنَنا ... سَدًّا

3- نياز به امنيّت بيش از مسكن ولباس است. نَجْعَلُ لَكَ خَرْجاً عَلى‌ أَنْ تَجْعَلَ‌ ... سَدًّا (مردمى كه در برابر خورشيد، سايه‌بان ولباس نداشتند، از ذوالقرنين امنيّت خواستند، نه پوشش.)

4- در جوامع انسانى، امنيّت وآسايش از اهميّت ويژه‌اى برخوردار است. «تَجْعَلَ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُمْ سَدًّا» لذا سخت‌ترين كيفرها نيز براى برهم‌زنندگان امنيّت است. «2»

5- حبس و محدود كردن تبهكاران، جايز است. «سَدًّا»


«1». تفسير نورالثقلين.

«2». اشاره به آياتى كه كيفر «مفسدين فى الارض» را بيان مى‌كند.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌5، ص: 225

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع