آیه 82 سوره قصص

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<81 آیه 82 سوره قصص 83>>
سوره : سوره قصص (28)
جزء : 20
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

صبحگاه هم آنان که روز گذشته (ثروت و) مقام او را آرزو می‌کردند با خود می‌گفتند: ای وای (بر ما و آرزوهای ما) گویی خداست که هر که از بندگان خود را خواهد روزی فراوان دهد و (هر که را خواهد) تنگ روزی کند، اگر نه این بود که خدا بر ما منّت گذاشت (و غرور و ثروت قارون نداد) ما را هم (مثل او) در زمین فرو بردی! ای وای که گویا کافران را هرگز فلاح و رستگاری نیست!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

By dawn those who longed to be in his place the day before were saying, ‘Don’t you see that Allah expands the provision for whomever He wishes of His servants, and tightens it? Had Allah not shown us favour, He might have made the earth swallow us too. Don’t you see that the faithless do not prosper?’

معانی کلمات آیه

  • ويكان: در صحاح و قاموس آمده: «ويك» و «وى» هر دو كلمه تعجب هستند، گويى: «ويك، وى لزيد» يعنى عجبا از زيد، به نظر مى‌‏آيد «و يكان» در آيه مركب است از «ويك» و «ان» يعنى عجبا تحقيقا خدا چنين مى‏‌كند.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ أَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَوْ لا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا لَخَسَفَ بِنا وَيْكَأَنَّهُ لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ «82»

و همان كسانى كه موقعيّت ديروز او (قارون) را آرزو مى‌كردند (با ديدن صحنه هلاكت او) مى‌گفتند: واى! (بر ما) گويا خداوند، (رزق و) روزى را بر هركس از بندگانش كه بخواهد، گشاده و يا تنگ مى‌گرداند، (و) اگر خداوند بر ما منت ننهاده بود، هر آينه ما را نيز (با او) به قعر زمين برده بود، واى! گويى كافران، رستگار نمى‌شوند.

جلد 7 - صفحه 99

پیام ها

1- در برخورد با مسائل، زود قضاوت نكنيم. (آنان كه ديروز حسرت مى‌خوردند اى كاش مثل قارون بودند، امروز مى‌گويند: چه خوب شد كه ما مثل او نبوديم) تَمَنَّوْا مَكانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ‌- وَيْكَأَنَّهُ‌ ...

2- هرگز نخواهيم كه مانند ثروتمندانِ مغرور و غافل باشيم. تَمَنَّوْا مَكانَهُ‌ ... وَيْكَأَنَ‌

3- به جاى تمنّاى ثروت ديگران، به داده‌هاى الهى قانع باشيم. تَمَنَّوْا مَكانَهُ‌ ... يَبْسُطُ الرِّزْقَ‌ ... وَ يَقْدِرُ

4- همه آرزوها، به صلاح نيست. «تَمَنَّوْا مَكانَهُ»

5- گاه، مستجاب نشدن دعا و برآورده نگرديدن آرزو، بزرگ‌ترين لطف و منت الهى بر انسان است. تَمَنَّوْا مَكانَهُ‌ ... مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا

6- حوادث، سبب بيدارى فطرت‌ها و تغيير پندارها و خواسته‌هاى غلط است.

«لَوْ لا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا»

7- ثروتى كه انسان، آن را از جانب خدا و براى او نداند، او را به كفر مى‌رساند.

«لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏8، ص: 86

منابع