آیه 7 سوره احقاف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ

مشاهده آیه در سوره


<<6 آیه 7 سوره احقاف 8>>
سوره : سوره احقاف (46)
جزء : 26
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و هر گاه آیات روشن ما را بر مردم تلاوت کنند آنان که کافر شدند چون آیات الهی آمد گویند که این کتاب سحر آشکارایی است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

When Our manifest signs are recited to them, the faithless say of the truth when it comes to them: ‘This is plain magic.’

معانی کلمات آیه

«بَیِّنَاتٍ»: روشن و آشکار. حال (آیات) است. «الْحَقِّ»: مراد آیات قرآن است. «لَمَّا جَآءَهُمْ»: زمانی که بدیشان می‌رسد. این بخش می‌رساند که کافران به محض شنیدن آیات، بدون هیچ گونه تدبّر و تفکّری، به آن نسبت سحر و جادو داده‌اند. «لِلْحَقِّ»: حرف لام به معنی (عَنْ) است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِينٌ «7»

و هرگاه آيات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، كسانى كه كفر ورزيدند، در باره حقى كه برايشان آمده، گويند: اين سحر آشكار است.

نكته ها

كلمه «مُبِينٌ»، بيانگر تأثير فوق العاده كلام و معجزات انبياست، تا آنجا كه مردم آن را همچون سحر و جادو مى پندارند.

منكران، هنگام شنيدن آيات قرآن، گفتارها و برخوردهاى گوناگونى داشتند، از جمله:

1. اينها را قبلًا شنيده ايم، اگر بخواهيم مثل آن را مى گوييم. «إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا قالُوا قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا» «1»

2. آياتى كه بت ها را نفى و طرد مى كند، حذف يا تغيير بده تا قرآن را بپذيريم. «ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ» «2»

3. مهم، ثروت و دارايى است نه چيز ديگر. قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا ... أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقاماً «3»

4. متكبّرانه پشت مى كردند. «قَدْ كانَتْ آياتِي تُتْلى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ تَنْكِصُونَ» «4»

5. آن را تكذيب مى كردند. «أَ لَمْ تَكُنْ آياتِي تُتْلى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُونَ» «5»

6. خود را به كرى و ناشنوايى مى زدند. «إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا وَلَّى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها» «6»

7. آن را افترا و بدعت مى دانستند. «قالُوا ما هذا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَنْ يَصُدَّكُمْ عَمَّا كانَ يَعْبُدُ آباؤُكُمْ وَ قالُوا ما هذا إِلَّا إِفْكٌ مُفْتَرىً» «7»

8. مخالفت و برخوردى بدون دليل و تعصّبى غلط داشتند. «ما كانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا أَنْ قالُوا ائْتُوا بِآبائِنا» «8»

(1). انفال، 31.

(2). يونس، 15.

(3). مريم، 73.

(4). مؤمنون، 66.

(5). مؤمنون، 105.

(6). لقمان، 7.

(7). سبأ، 43.

(8). جاثيه، 25.

تفسير نور، ج 9، ص: 23

9. ادعا مى كردند كه آيات قرآن افسانه است و واقعيّت ندارد. «إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ»

10. پيام و پيامبر خدا را، جادو و جادوگر مى ناميدند. «قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِينٌ» (احقاف، 7)

پيام ها

1- اگر روح لجاجت غالب شد، نشانه هاى روشن هم انكار مى گردد. «وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا»

2- آيات قرآن كريم، روشن و روشنگر است. «آياتُنا بَيِّناتٍ»

3- معجزات انبيا، براى تيره دلان، غير قابل باور، ولى جالب توجّه و غير عادّى بود. «هذا سِحْرٌ مُبِينٌ»

(1). قلم، 15.

پانویس

منابع