آیه 74 سوره انبیاء

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَلُوطًا آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ تَعْمَلُ الْخَبَائِثَ ۗ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<73 آیه 74 سوره انبیاء 75>>
سوره : سوره انبیاء (21)
جزء : 17
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و لوط را هم مقام حکمفرمایی (و یا حکمت و نبوت) و علم عطا نمودیم و او را از شهری که اهلش به اعمال زشت (و کار پلید لواط) می‌پرداختند نجات دادیم که آنها بسیار بدکار و فاسق مردمی بودند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

We gave judgement and knowledge to Lot, and We delivered him from the town which used to commit vicious acts. Indeed, they were an evil and depraved lot.

معانی کلمات آیه

خبائث: خبيث: پليد. جمع آن خبائث است، خبث (بر وزن قفل): ناپاكى و پليدى، «خبث خبثا: ضد طاب».

سوء: (به فتح سين) مصدر است به معنى بدى (و به ضم معين) اسم است به معنى بد. آن در آيه مصدر به معناى فاعل است يعنى «بد».[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ «74»

و به لوط، حكمت و دانش عطا كرديم و او را از قريه‌اى كه كارهاى زشت انجام مى‌دادند رهانيديم، براستى آنان مردمى بد و منحرف بودند.

وَ أَدْخَلْناهُ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ «75»

و او را در رحمت خويش وارد نموديم، همانا او از شايستگان بود.

نکته ها

در زمان حضرت ابراهيم، لوط پيامبر بود وامامت ورهبرى از ابراهيم بود. شايد به همين دليل در آيه‌ى قبل درباره اسحاق و يعقوب خوانديم: «جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً» و در اين آيه نام لوط جداگانه برده شد و كلمه ائمة شامل او نيست، زيرا امام ابراهيم بود.

دراين آيه، خداوند به چهار نعمت مهمى كه به حضرت لوط داده شده، اشاره مى‌فرمايد كه عبارتند از: حكم، علم، نجات و دخول در رحمت.

شايد مراد از «حكم» در اين آيه، مقام نبوت باشد، چنانكه درباره‌ى حضرت يحيى نيز به‌

جلد 5 - صفحه 476

همين معنا آمده است، «وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا» «1»

نجات دادن خداوند، با تلاش خود انسان‌ها منافاتى ندارد، چنانكه نجات حضرت لوط عليه السلام با فرمان و هدايت الهى و با خواست و تلاش خودش صورت پذيرفت. «فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ» «2»*

مراد از «فاسِقِينَ» در اينجا، كفّار است، نظير آيه‌ى: «أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً» «3»

پیام ها

1- خداوند، اولياى خودش را نجات مى‌دهد. «نَجَّيْناهُ»

2- در منطقه گناه‌خيز نمانيد. «نَجَّيْناهُ»

3- گاهى انجام يك گناه، سبب ارتكاب گناهان ديگرى مى‌شود. «الْخَبائِثَ»

4- بدتر از گناه، اصرار بر گناه واستمرار آن است. «كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ»

5- استمرار در گناه، ثمره‌ى كفر و سبب بد عاقبتى است. «تَعْمَلُ الْخَبائِثَ‌ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ»

6- محيط و جامعه، جبر آفرين نيست. «كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ‌ وَ أَدْخَلْناهُ فِي رَحْمَتِنا»

7- اگر ما صالح باشيم، خداوند ما را از رحمت خويش سرشار مى‌سازد. «أَدْخَلْناهُ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ»


«1». مريم، 12.

«2». هود، 83.

«3». سجده، 18.

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع