آیه 6 سوره منافقون
| <<5 | آیه 6 سوره منافقون | 7>> | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
(ای رسول) تو (از خدا) بر آنان آمرزش بخواهی یا نخواهی به حالشان یکسان است خدا هرگز آنها را نمی‌بخشد که همانا قوم نابکار فاسق را خدا هیچ وقت (به راه سعادت) هدایت نخواهد کرد.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«أَسْتَغْفَرْتَ»: اصل آن (أَإِسْتَغْفَرْتَ) است که همزه باب استفعال آن برای تخفیف حذف شده است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ «5»
و هرگاه به آنان گفته شود: بياييد تا رسول خدا براى شما طلب مغفرت كند، (از روى انكار و تكبر و تمسخر) سرهاى خود را بر مى‌گردانند و آنان را مى‌بينى كه از سر استكبار، (مردم را از گرايش به حق) باز مى‌دارند.
سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ «6»
جلد 10 - صفحه 57
براى آنان تفاوتى ندارد كه برايشان استغفار كنى يا استغفار نكنى، هرگز خداوند آنان را نمى‌بخشد، زيرا كه خداوند گروه فاسق را هدايت نمى‌كند.
نکته ها
«تَعالَوْا» از ريشه «علوّ» به معناى دعوت به آمدن به سوى بلندى و رشد است.
«لَوَّوْا»، از ريشه «لى» به معناى تابيدن طناب و در مورد سرتابيدن از حق به كار مى‌رود.
بالاترين بدبختى آنست كه انسان هم خودش را محروم كند: «لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ»، هم ديگران را محروم نمايد: «يَصُدُّونَ»؛ به خصوص اگر اين كارها آگاهانه باشد. «وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ»
مشابه آيه 6 را در آيه 80 سوره توبه نيز مى‌خوانيم: «اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ» اگر براى منافقانى كه به مؤمنان نيش مى‌زنند، هفتاد بار هم استغفار كنى، (تا وقتى كه دست از نفاقشان برندارند) هرگز خداوند آنان را نمى‌بخشد.
پیام ها
1- به سراغ افراد منحرف رويم و از آنان براى توبه و تجديد حيثيت دعوت كنيم. وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ ...
2- اجابت دعوت اولياى الهى، مايه علوّ و رشد است. «تَعالَوْا»
3- دعاى اولياى خدا در مورد بخشش گنهكاران، مستجاب است. «يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ»
4- توسّل به پيامبر خدا جايز است. «تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ»
5- سر باز زدن از پيشنهاد مفيد، نشانه تكبّر است. لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ ... وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ
6- كسى كه دعوتِ حق را نمى‌پذيرد، حتى دعاى پيامبر درباره او كارساز نيست. تَعالَوْا ... لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ ... سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ ...
7- تكبّر و استكبار، انسان را از رحمت بى‌پايان الهى محروم مى‌سازد. هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ ... لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ
8- هدايت و ضلالت به دست خداوند است، ولى او كسى را از هدايت محروم مى‌كند كه به دنبال فسق و گناه باشد. «إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ»
تفسير نور(10جلدى)، ج10، ص: 58
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
