آیه 69 سوره زخرف
<<68 | آیه 69 سوره زخرف | 70>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
آنان که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم امر ما شدند.
همانان که به آیات ما ایمان آوردند و همواره تسلیم [فرمان ها و احکام] ما بودند.
همان كسانى كه به آيات ما ايمان آورده و تسليم بودند.
آن كسان كه به آيات ما ايمان آوردهاند و تسليم امر ما شدهاند،
همان کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم بودند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مُسْلِمِینَ»: مسلمانان. تسلیمشدگان اوامر یزدان. منقادان.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ «68»
(خداوند به آنان مىگويد:) اى بندگان من! امروز نه ترسى بر شماست و نه غمگين مىشويد.
الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمِينَ «69» ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ «70»
آنان كه به آيات ما ايمان آورده و همواره تسليم (حقّ) هستند. شما و همسرانتان در حالى كه شادمانيد به بهشت داخل شويد.
يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَكْوابٍ وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنْتُمْ فِيها خالِدُونَ «71»
ظرفها و جامهايى از طلا بر آنان چرخانده مىشود و آنچه را كه نفس ميل داشته باشد و چشم (از ديدنش) لذّت ببرد در بهشت موجود است و
«1». سبأ، 31.
«2». زخرف، 38.
جلد 8 - صفحه 473
شما در آنجا جاودانه هستيد.
نکته ها
«تُحْبَرُونَ» از «حبره» به معناى حال پسنديده است كه به صورت شادمانى بر چهره نمودار مىشود، «صحاف» جمع «صحفه» به ظرفهاى بزرگ گفته مىشود. «أَكْوابٍ» جمع «كوب» به جامى گفته مىشود كه دسته ندارد.
يكى از لذّتهاى چشم، ملاقات اولياى الهى است كه انسان در دنيا موفّق به ديدار آنان نشده است.
نعمتهاى بهشتى اقسام مزايا را دارا هستند:
1. همهى سليقهها و چشمها را اشباع مىكند. «تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ»
2. تنوّع دارند. «بِصِحافٍ- أَكْوابٍ»
3. زيبا هستند. «ذَهَبٍ»
4. مطابق ميل هستند. «تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ»
5. چشم از ديدن آن خسته نمىشود «تَلَذُّ الْأَعْيُنُ»
از اينكه قرآن فرمان مىدهد شما و همسرانتان وارد بهشت شويد، معلوم مىشود كه مراد، همسران دنيوى آنان است، زيرا حورالعين بيرون از بهشت نيستند تا فرمان ورود به آنان داده شود. «1»
پیام ها
1- بندگى خداوند رمز بيمه شدن از هراسها و خطرها در قيامت است. يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ ...
2- اول آرامش سپس دريافت نعمتهاى بهشتى. لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ ... ادْخُلُوا الْجَنَّةَ
3- ايمان به تنهايى كافى نيست، بايد تسليم كامل باشيم. آمَنُوا ... وَ كانُوا مُسْلِمِينَ
4- همسران با ايمانِ دنيوى، در آخرت نيز همراهند. ادْخُلُوا ... أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ
5- لذّت چشم در قيامت، به گونهاى است كه با ديگر خواستههاى بهشتيان
«1». تفسير الميزان.
جلد 8 - صفحه 474
برابرى مىكند. «تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ»
6- رسيدن به تمام خواستهها، فقط در بهشت امكانپذير است. «فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ»
7- غرائز و كششهاى درونى انسان تا قيامت همراه انسان است. فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ ...
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمِينَ (69)
الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا: آن كسانى كه ايمان آوردند به آيتهاى كلام ما، وَ كانُوا مُسْلِمِينَ: در حالتى كه بودند سالم و خالص سازنده نفسهاى خود از شائبه شرك و ريا و بر وجه اخلاص تسليم شوندگانند فرمان ما را.
بيان: كلمه مباركه «يا عباد:- در اصل يا عبادى «يا» حذف و كسره دلالت بر محذوف است» اضافه تشريفى دال است بر جلالت و شرافت بندگان خاصه الهى وصف فرموده آنان را به دو وصف: يكى وصف علمى كه عبارت از معتقدات حقه ايمانيه و فرامين سبحانيه، و ديگر وصف عملى كه مقام تسليم در فرمانبردارى؛ به جامعيت اين دو صفت، رتبه عالى بندگان را جائز و شئونات
جلد 11 - صفحه 495
بهشتى را نائل شوند.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ (66) الْأَخِلاَّءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقِينَ (67) يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (68) الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمِينَ (69) ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ (70)
يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَكْوابٍ وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنْتُمْ فِيها خالِدُونَ (71) وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (72) لَكُمْ فِيها فاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْها تَأْكُلُونَ (73) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذابِ جَهَنَّمَ خالِدُونَ (74) لا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (75)
ترجمه
آيا انتظار ميكشند مگر قيامت را كه بيايد آنانرا ناگهان با آنكه آنها ندانند
دوستان در چنين روز بعضيشان براى بعضى دشمنند مگر پرهيزكاران
اى بندگان من نيست ترسى بر شما امروز و نه شما اندوهگين ميشويد
آنانكه گرويدند بآيتهاى ما و بودند منقادان اوامر ما
وارد شويد ببهشت شما و همسرانتان آنجا اكرام و مسرور خواهيد شد
بگردش درآورده شود بر آنان قدحها و تنگهائى از طلا و در آنست آنچه ميخواهد آنرا نفسها و لذّت ميبرد چشمها و شما در آن جاودانيانيد
و اين آن بهشتى است كه بارث داده شديد آنرا بسبب آنچه بوديد
جلد 4 صفحه 614
كه ميكرديد
براى شما در آن ميوه بسيار است كه از آنها ميخوريد
همانا گناهكاران در عذاب دوزخ جاودانيانند
تخفيف داده نشود بر آنها و آنان در آن نوميدانند.
تفسير
خداوند متعال براى توبيخ و ملامت كفّار و فجّار ميفرمايد كه آيا بعد از آمدن قرآن و كشف حقائق براى فرق مختلفه آنان باز منتظر چيزى هستند جز روز قيامت كه ناگهان بر آنها وارد و آنان بكلّى غافل و بىخبر از آن باشند چون ايمان بآن ندارند و بايد دانست كه دوستانى كه براى امور دنيوى با يكديگر مرافقت مينمايند بدون غرض الهى در آخرت با هم دشمن ميشوند چنانچه از امام صادق عليه السّلام نقل شده چون آنجا معلوم ميشود كه هر يك موجب بعد ديگرى از مقام ربوبى شدهاند و بيكديگر ضرر اخروى وارد نمودهاند ولى دوستى و معاشرت و مرافقتى كه براى خدا باشد مانند دوستى اهل تقوى با يكديگر در دنيا هميشه باقى و برقرار خواهد بود و در آنروز خداوند بآنها ميفرمايد اى بندگان من خوف و ترس و حزن و اندوه شما تمام شد امروز روز آسايش و راحتى شما است تا خدا خدائى ميكند و مخاطب كسانى هستند كه ايمان آوردند بائمه اطهار و مطيع و منقاد ايشان بودند چون اطاعت و انقياد از ايشان اطاعت و انقياد از خدا و پيغمبر است چنانچه مراد از متّقين هم بروايت كافى از امام صادق عليه السّلام شيعيان ايشانند و امر ميشود بآنها كه داخل بهشت شويد بازنهاتان در دنيا كه شيعه بودند اكرام و پذيرائى ميشود از شما كه مسرور شويد بطوريكه آثار سرور از چهره شما نمايان باشد و آنها داخل ميشوند و گردش ميكنند در اطراف ايشان حوران و غلمان بهشتى با قدحهائى مملوّ از طعام و تنگهائى پر از شراب طهور بهشتى كه تمام آنها از طلاى خالص است و در بهشت است آنچه نفس و دل مؤمن بخواهد از طعام و شراب و لباس و تعيّن و تجمّل و تغنّى و خلوت و جلوت و صحبت و عشرت و انواع لذائذ روحى و جسمى كه بچشم ديده شود مانند گل و سبزه و درخت و آب جارى و قصر عالى كه لذّت نظرى دارد و غير اينها كه قبلا ذكر شد و همه در آن هميشه سالم و غانم و باقى و برقرار خواهند بود و بالاتر از همه آنكه اهل تقوى اين بهشت و نعمتهاى آنرا باستحقاق در مقابل اعمالشان در دنيا مالك ميشوند و از كفّار و فجّار ارث ميبرند
جلد 4 صفحه 615
بتقريبى كه در اوّل سوره المؤمنون نقل شد و اوصاف ميوههاى گوناگون زياد بهشتى مكرّر ذكر شده و اجمالش آنستكه تمام محسّنات ميوههاى دنيا را دارد و از تمام عيوب آنها مبرّى است و هر چه از آنها خورده شود كم نميشود و آنجا در هر خوراكى بقدريكه شخص در دنيا خورده ميخورد و كفّار و مشركين (و قمّى ره فرموده دشمنان آل محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم) در عذاب جهنّم مخلّدند و تخفيف عذابى براى آنها نيست و مأيوس از هر خيرى ميباشند و تشتهى الأنفس بدون ضمير مفعول نيز قرائت شده و گفتهاند آن بهتر است براى آنكه كلمه طولانى نشود.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسلِمِينَ (69)
متقين كساني هستند که بجميع آيات ما ايمان آوردند و بودند تسليم صرف در آنچه بر آنها تقدير شده بود.
الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا آيات الهي عموم دارد شامل جميع انبياء و اوصياء و علماء دين و جميع معجزات آنها و جميع دستورات آنها و جميع تقديرات الهي ميشود که ايمان مركب ارتباطي است که اگر يكي از آنها را انكار كند ايمان ميرود مثل نماز که اگر يك جزئش يا شرطش از بين برود باطل ميشود يا يك مانع ايجاد كند.
وَ كانُوا مُسلِمِينَ که گفتيم مقام تسليم بالاتر از مقام رضا است و هيچ خوديتي در خود نبيند و تسليم صرف باشد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 69)- در این آیه این پرهیزکاران و بندگان گرامی را با دو جمله دیگر مشخصتر ساخته، میفرماید: «همان کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و (در برابر
ج4، ص382
فرمان و دستور ما) تسلیم بودند» (الَّذِینَ آمَنُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا مُسْلِمِینَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم