آیه 68 سوره شعراء
<<67 | آیه 68 سوره شعراء | 69>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و همانا خدای تو خدای بسیار مقتدر و مهربان است.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«الْعَزِیزُ»: توانا، در انتقام گرفتن از تکذیب کنندگان. «الرَّحِیمُ»: مهربان، در حق تصدیق کنندگان.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَأَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنِ اضْرِبْ بِعَصاكَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ فَكانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ «63» وَ أَزْلَفْنا ثَمَّ الْآخَرِينَ «64»
پس (به دنبال اين تلاقى،) به موسى وحى كرديم كه عصايت را به دريا بزن. دريا شكافت و هر پارهاى مثل كوهى بزرگ گرديد. آنگاه گروه ديگر (لشكر فرعون) را به آنجا نزديك كرديم.
وَ أَنْجَيْنا مُوسى وَ مَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ «65» ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ «66» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ «67» وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ «68»
و موسى و هر كه را با او بود، همگى را (از دريا عبور و) نجات داديم. سپس گروه ديگر را غرق ساختيم. البتّه در اين ماجرا، (عبرت و) نشانه روشنى است و بيشتر آنان ايمان آورنده نبودند. و همانا پروردگارت شكست ناپذير و مهربان است.
نکته ها
كلمهى «انفلاق» به معناى شكافته شدن، «فرق» به معناى قطعه و «طود» به معناى كوه مىباشد. گويا در اثر شكافته شدن رود بزرگ نيل كه همچون درياست، آب در دو طرف خشكىِ ايجاد شده چنان روى هم انباشته شد كه همانند دو كوه بلند گرديد.
پیام ها
1- كارهاى انبيا با ارادهى پروردگار و وحى الهى است. فَأَوْحَيْنا ...
جلد 6 - صفحه 323
2- خداوند كارهايى را به دست اولياى خود انجام مىدهد تا مردم به آنان توجّه كنند و از آنان اطاعت نمايند. «فَأَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنِ اضْرِبْ» (آرى، طبيعت و مظاهر آن، با ارادهى خداوند در اختيار بندگان خاصّ ومقهور آنان است.)
3- با ارادهى خداوند، يك عصا روزى اژدها مىشود و سبب ترس دشمنان مىگردد و يك روز كليد رحمت و باز شدن راه براى مؤمنان مىشود.
4- با ارادهى خداوند، يك عصا گاهى سبب جوشيدن آب از سنگ است: «اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ» «1»* و گاهى سبب خشك شدن دريا. «اضْرِبْ بِعَصاكَ الْبَحْرَ»
5- همهى هستى و فعل وانفعالات آن، با ارادهى خداوند است. «فَأَوْحَيْنا- أَزْلَفْنا- أَنْجَيْنا- أَغْرَقْنَا»
6- نجات و رستگارى در سايهى همراهى با انبياست. «أَنْجَيْنا مُوسى وَ مَنْ مَعَهُ»
7- خداوند ياران خود را در سختترين شرايط از بنبست نجات مىدهد. «أَنْجَيْنا مُوسى وَ مَنْ مَعَهُ»
8- شكافته شدن دريا و غرق شدن فرعونيان، نشانهى قدرت و قهر الهى و مايهى پند است. «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً»
9- سنّت الهى در طول تاريخ، يارى حقّ و سركوب باطل است. «لَآيَةً» آرى، نشانه و عبرت بودن يك حادثه، زمانى است كه آن حادثه يا مشابه آن در طول تاريخ تكرار شدنى باشد.
10- خداوند با بيان تاريخ گذشتگان، به پيامبر اسلام دلدارى و درس صبر مىدهد. «ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ»
11- پندپذيران كم هستند. «لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ»
12- پيامبر اسلام تحت حمايت ويژهى خداوند است. «رَبَّكَ» (خطاب به پيامبر است كه همان گونه كه ما مخالفان موسى را نابود كرديم، با همان عزّت و
«1». بقره، 60.
جلد 6 - صفحه 324
قدرت مىتوانيم مخالفان تو را نيز نابود كنيم.)
13- كفر مردم، ضررى به عزّت خداوند نمىزند. «ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ- إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ»
14- مربّى، هم بايد قدرتمند باشد و هم مهربان. «إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ»
15- مهلتى كه خداوند به كفّار مىدهد از ضعف و ناتوانى نيست، بر اساس مهر و رحمت است تا شايد توبه كنند. «الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ»
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم