آیه 61 سوره انبیاء

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَىٰ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<60 آیه 61 سوره انبیاء 62>>
سوره : سوره انبیاء (21)
جزء : 17
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

قوم گفتند: او را حاضر سازید در حضور جماعت تا بر این کار او گواهی دهند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

They said, ‘Bring him before the people’s eyes so that they may bear witness [against him].’

معانی کلمات آیه

«عَلَی أَعْیُنِ النَّاسِ»: در برابر دید مردم.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلى‌ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ «61»

(بزرگان قوم) گفتند: پس او را در پيش چشم مردم بياوريد تا آنها (بر مجرم بودن او) گواهى دهند.

قالُوا أَ أَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِآلِهَتِنا يا إِبْراهِيمُ «62»

گفتند: اى ابراهيم! آيا تو با خدايان ما اين چنين كرده‌اى؟

قالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ كانُوا يَنْطِقُونَ «63»

(ابراهيم) گفت: بلكه اين بزرگشان آن را انجام داده است. پس از خودشان بپرسيد اگر سخن مى‌گويند!!

نکته ها

احضار ابراهيم عليه السلام در برابر مردم و درخواست گواهى از آنان، يك جوسازى و ايجاد زمينه براى قتل او بود. «فَأْتُوا بِهِ عَلى‌ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ»

سؤال: آيا اين جمله‌ى حضرت ابراهيم كه فرمود: «بت بزرگ چنين كرده است» دروغ نيست؟ و اگر هست چگونه بايد آن را توجيه كرد؟ زيرا ابراهيم عليه السلام پيامبر و معصوم است و هرگز دروغ نمى‌گويد.

پاسخ: در تفسير اين جمله، نظرات و مطالب مختلفى ارائه شده است كه ما به بعضى از آنها اشاره مى‌كنيم:

الف: حضرت ابراهيم، دروغ نگفت، زيرا اگر چه اين عمل را به بت بزرگ نسبت داد، ولى چون قرينه وجود دارد كه حضرت از اين سخن قصد جدّى نداشته و مى‌خواسته اين عقيده‌ى باطل را به رخ آنها بكشد، لذا دروغ محسوب نمى‌شود زيرا دروغ در جايى است كه قرينه‌اى همراه كلام نباشد، از اين روى اگر به هنگام ورود آدم كودنى بگويند: بوعلى سينا آمد، آن را

جلد 5 - صفحه 468

دروغ به حساب نمى‌آورند. «1»

ب: حضرت ابراهيم باصطلاح «توريه» كرده ومرادش از «كَبِيرُهُمْ» خدا بوده است.

ج: حضرت دروغ گفت، ولى از آنجا كه دروغ در مواردى مثل اصلاح ذات‌البين جايز است و حكم آن تابع مصلحت و مفسده مى‌باشد، چه مصحلتى از اين بالاتر كه حضرت با كلامش، افكار جامد انسان‌ها را تكان داده است؟ «2»

د: اين خبر، مشروط به نطق بت‌هاست، يعنى اگر بت‌ها سخن گويند، بت بزرگ نيز اين كار را كرده است، مثل آنكه پيرمردى بگويد، من الآن كودكم اگر هيچ گياهى در زمين نباشد، يعنى حال كه گياه وجود دارد، پس من كودك نيستم. «3»

پیام ها

1- بت‌پرستان نيز براى يقين به جرم وتكميل پرونده وقضاوت نهايى، به مسئله‌ى گواهى مردم اعتماد دارند. «لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ»

2- بزرگى كار ابراهيم عليه السلام به اندازه‌اى بود كه بت پرستان نيز ناچار به تعظيم شدند. به جاى عبارت‌ «يُقالُ لَهُ إِبْراهِيمُ» در آيه‌ى گذشته كه حاكى از گمنامى و حقارت بود، در اين آيه او را رسماً با اسم خودش كه نشان از بزرگى وشناخت داشت خطاب كردند. «يا إِبْراهِيمُ»

3- استهزا وطعنه بر خرافات، در مواردى لازم است. «بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ»

4- فيلمسازى، اجراى تئاتر و نمايش و نقش بازى كردن براى بيدارى اذهان، كارى پسنديده و جايز است. «فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً- بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ»


«1». تفسير نمونه.

«2». كافى، ج 2، ص 342؛ تفسير نورالثقلين.

«3». تفسير نورالثقلين.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌5، ص: 469

پانویس

منابع